Ορθόδοξη Ποιμαντική Θεολογία

Τα κείμενα αυτής της ενότητας απευθύνονται σε αναγνώστες που με ερευνητική - "φιλοσοφική" διάθεση αναζητούν βαθύτερες πτυχές της σχέσης της θεολογίας με την επιστήμη και ιδιαίτερα με την ψυχοθεραπεία. Δεν προσφέρουν ψυχολογική στήριξη ούτε ψυχολογική βοήθεια. Δεν είναι γραμμένα για να βοηθήσουν τον αναγνώστη να νιώσει καλύτερα. Δεν τα γράφω με την ιδιότητα του επιστήμονα, "θεραπευτή", ψυχολόγου αλλά με την ιδιότητα του προβληματιζόμενου, ορθόδοξου χριστιανού. Για να είναι χρήσιμα πρέπει ο αναγνώστης να έχει την ψυχική ωριμότητα να αμφισβητεί τις στερεότυπες πεποιθήσεις του χωρίς να νιώθει έντονη, ψυχολογική σύγχυση.

- Για ψυχολογική στήριξη βλέπε την θεματική "Αυτοβοήθεια" στη διεύθυνση www.psyche.gr/psychology.htm

- Από θεολογική άποψη τα κείμενα αυτής της ενότητας δεν έχουν σκοπό να ορθοτομήσουν την αλήθεια ούτε να δώσουν αδιάσειστες απαντήσεις σε μεγάλα ζητήματα. Εκφράζουν απλά ειλικρινείς προβληματισμούς που θεμελιώνονται, σε μελέτες και εμπειρίες από την προσωπική και επαγγελματική μου ζωή. Είναι πολύ πιθανόν να έχουν γίνει μικρά ή μεγάλα λάθη. Παρακαλώ τους αναγνώστες να ασκήσουν καλοπροαίρετη κριτική για βελτίωση και διόρθωση.

Ε ι σ α γ ω γ ή
Μοντέλα προσέγγισης των σχέσεων επιστήμης και χριστιανικής θεολογίας. Σύγκρουση, αλληλοσυμπλήρωση, διάλογος, συνύφανση, άμεση αλληλεπίδραση.

Η στάση των πιστών απέναντι στην ετερότητα ήταν μέχρι σήμερα αμυντική αλλά τώρα πια οι "εχθροί" βρίσκονται εντός των πυλών, η περιχαράκωση δεν ωφελεί τόσο όσο η γόνιμη αντιπαράθεση. Ο δυτικός καταναλωτικός τρόπος ζωής (κατανάλωση τεχνολογικών, γνωσιακών, εμπειρικών και "πνευματικών" αγαθών) διέρρηξε τα φράγματα ασφαλείας που οριοθετούσαν οι λαϊκές και οι πνευματικές παραδόσεις. Η Εκκλησία χρειάζεται πλέον μια δυναμική, ενεργητική απολογητική και μια διευρυμένη και ώριμη ποιμαντική.
Οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό τις προσωπικές τοποθετήσεις όλων των ανθρώπων (ερευνητών, φονταμεναλιστών, αρνησίθεων κ.λ.π.) Ο καθένας προσπαθεί να εκφράσει όσο καλύτερα γίνεται αυτό που του επιτρέπεται να ζήσει και να συνειδητοποιήσει. Η προσπάθεια συνύφανσης είναι αναπόφευκτη. Δεν χρειάζεται όμως να είναι ούτε πολεμική ούτε αδιάφορα συμπληρωματική, ούτε απλά αθροιστική αλλά ούτε και συγχυτική - συγχωνευτική. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η συνύφανση οφείλει λαμβάνοντας υπόψη όλες τις υπεισερχόμενες μεταβλητές να είναι ευέλικτη, πολυεπίπεδη και πολύμορφη.