Τη γνώμη σας

Θέμα: Τη γνώμη σας Κυρ Σεπ 20, 2009 7:39 pm

Ποια κατα τη γνώμη σας ειναι η καλύτερη παιδαγωγική μέθοδος που μπορείτε να εφαρμόσετε προκειμένουν τα παιδιά σας να αναπτύξουν σωστη προσωπικότητα;

Θέμα: Απ: Τη γνώμη σας Κυρ Σεπ 20, 2009 11:32 pm

Πηγή (στα Αγγλικά): http://askdrsears.com/html/6/T061500.asp

Έχετε υπόψη σας τα εξής σημαντικά:

* Η αυτοεκτίμηση είναι το διαβατήριο του παιδιού σου για μια ζωή με καλή ψυχική υγεία και κοινωνική ευημερία.

* Η εικόνα που έχει για τον εαυτό του είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα στον κόσμο. Μια κακή εικόνα για τον εαυτό του συχνά οδηγεί σε προβληματικές και ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

* Το να διαθέτει κάποιος υγιή και θετική εκτίμηση της (όποιας) προσωπικής του αξίας δεν αποτελεί στοιχείο ναρκισσισμού και αλαζονείας. Αντίθετα, σημαίνει πως έχει ρεαλιστική εικόνα των θετικών και αρνητικών πλευρών της προσωπικότητάς του.

Θέλεις να αποκτήσει το παιδί σου τη σωστή αυτοπεποίθηση; Τότε,

1. Εφάρμοσε τη μέθοδο ανατροφής Attachment Parenting, η οποία ενθαρρύνει την αλληλο-προσκόληση γονιών και βρεφών ή πολύ μικρών παιδιών. Κύρια έκφραση αυτής της προσκόλλησης είναι ο μάρσιπος που δίνει τη δυνατότητα στο γονιό να «φοράει» το παιδί του και να είναι έτσι άμεσα διαθέσιμος, πράγμα που προσφέρει στο παιδί την απόλυτη αίσθηση ασφάλειας.

2. Βελτίωσε τη δική σου αυτοπεποίθηση. Ενας γονιός που στερείται αυτοπεποίθηση σαν άτομο είναι πολύ δύσκολο να καλλιεργήσει αυτοπεποίθηση στο παιδί. Απ’ την άλλη, η παροχή γονικής φροντίδας έχει θεραπευτικό χαρακτήρα – βοηθάει το γονιό να αποκτήσει ο ίδιος αυτοπεποίθηση.

3. Γίνε ένας θετικός καθρέφτης. Η εικόνα του παιδιού για τον εαυτό του διαμορφώνεται κυρίως απ’ αυτό που διαισθάνεται πως οι άλλοι – πρώτιστα οι γονείς του – πιστεύουν γι’ αυτό. Τί βλέπει το παιδί σου στον «καθρέφτη» των αντιδράσεων σου; Θετική ή αρνητική εικόνα; Αν βλέπει θετική εικόνα, τότε θα δέχεται με προθυμία τις εισηγήσεις σου για διόρθωση των αρνητικών σημείων του.

4. Να παίζεις με το παιδί σου. Πολλά θα μάθεις για σένα και για το παιδί σου μέσα απ’ το παιχνίδι. Με το να του αφιερώνεις χρόνο για παιχνίδι τού περνάς το μήνυμα πως αξίζει να του αφιερώσεις χρόνο, πως το θεωρείς πολύτιμο.

5. Να απευθύνεσαι στο παιδί σου με το όνομά του. Το όνομά του είναι ταυτισμένο με τον εαυτό του και την προσωπικότητά του. Εξάλλου, ο τρόπος που αναφέρεις το όνομά του σε συζητήσεις με τρίτους, του στέλνει μηνύματα για το τί νοιώθεις γι’ αυτό και πόση αξία έχει για σένα.

6. Εφάρμοσε την αρχή της «μεταφοράς» επιδόσεων από κάτι το απλό σε κάτι πιο περίπλοκο. Τί σημαίνει αυτό; Όταν επαινείς το παιδάκι σου για το πόσο καλά τα καταφέρνει σε μικρολεπτομέρειες (π.χ. τακτοποίηση παιχνιδιών, «βοήθεια» να στρώσετε «μαζί» το κρεβατάκι του, κλπ.), αυτό θα το ενθαρρύνει να δοκιμάσει και να πετύχει καλές επιδόσεις σε μεγαλύτερα πράγματα μεγαλώνοντας.

7. Προετοίμασε το παιδί σου για επιτυχίες. Βοήθησέ το να αναπτύξει ταλέντα και δεξιότητες. Ενθάρρυνέ το να κάνει πράγματα, να δοκιμάσει ξανά και ξανά για κάτι που βλέπεις πως έχει τις δυνατότητες και τα «φόντα» να πετύχει και να διακριθεί. Λίγη πειθαρχία δεν βλάφτει. Βρές τη χρυσή τομή ανάμεσα στην ενθάρρυνση και το – σωστό και θετικό – «σπρώξιμο». Και τα δυο χρειάζονται σε σωστές δόσεις και αναλογίες. Προσοχή όμως: Δόστου να καταλάβει πως η αγάπη σου γι’ αυτό είναι αδιαπράγμάτευτη και δεν επηρεάζεται ούτε απ’ τις επιδόσεις του σε κάτι που δοκιμάζει, ούτε απ’ τα λάθη του, ούτε ακόμα και απ’ τις αποτυχίες του.

8. Βοήθησε το παιδί σου να αποκτήσει γνώση και σύνεση στο σπίτι του πριν βγει «έξω» και έρθει αντιμέτωπο με τη γνώση «του δρόμου» και του «πεζοδρομίου». Πολλοί θεωρούν «πολιτικά όρθό» να μη διδάξουν τις δικές τους αρχές και αξίες στο παιδί, προτιμώντας να το αφήσουν να τα μάθει «μόνο του» όταν θα είναι σε θέση. Δυστυχώς, στις περιπτώσεις αυτές αυτό που στην πραγματικότητα γίνεται τελικά είναι να αφήνεται το παιδί έρμαιο των όποιων επιδράσεων τύχει να συναντήσει στο δρόμο του. Είναι δυνατόν να «ρίξεις» ένα πλοίο στη θάλασσα χωρίς πηδάλιο και πυξίδα και να περιμένεις να φτάσει σε κάποιο προορισμό; Δηλαδή, με κάποιο τρόπο κάπου θα φτάσει – μα σε ξέρα, μα σε υπήνεμο λιμάνι με τη βοήθεια του «Λιμενικού», μα στα χέρια πειρατών, μα στο βυθό, μα…! Αν οι γονείς δεν καθοδηγήσουν το παιδί τους, τότε ποιός είναι ο ρόλος τους; Όλοι οι ποικιλώνυμοι «απέξω» είναι με το παραπάνω πρόθυμοι να γίνουν οι καθοδηγητές του χωρίς καμιά «πολιτικά ορθή» διάθεση να παραχωρήσουν στους «άλλους» την ευκαιρία να στρατολογήσουν στις δικές τους τάξεις ένα έρμαιο των ρευμάτων.

Οι ενημερωμένοι γονείς καθοδηγούν το παιδί τους ενώ παράλληλα έχουν το σπίτι ανοιχτό στα άλλα παιδιά. Κρατούν την κατάσταση υπό τον έλεγχό τους και με διακριτικότητα «φιλτράρουν» τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα. Σταδιακά, αυτό το «φιλτράρισμα» θα μπορέσει να το κάνει το ίδιο το παιδί με τα δικά του φίλτρα και κριτήρια.

9. Ξεχάστε τις ετικέτες. Οι γονείς έχουν την τάση να κολλούν ετικέττες στα παιδιά τους. «Το παιδί μου είναι κακοφάγανο», «ιδιότροπο», «φιλάσθενο», το παιδί μου «πάντα» κάνει αυτό ή εκείνο, κ.ο.κ. Πέρα απ’ τη δόση υπερβολής που κατά κανόνα συνοδεύει τον χαρακτηρισμό-ετικέττα, το μεγάλο πρόβλημα είναι το ότι το παιδί είναι το πρώτο που αποδέχεται την ετικέττα και παίζει με επιτυχία το ρόλο που του έχουν «αναθέσει» οι γονείς του – και τον παίζει με τη συνεργασία όλης της οικογένειας. Ψάχνει για ταυτότητα και οι γονείς τού κάνουν τη μεγάλη χάρη! Τί κρίμα! Η ψυχολογική ζημιά που γίνεται στο παιδί είναι μεγάλη και συχνά το συνοδεύει για όλη του τη ζωή. Συμβουλή: Αν πρέπει οπωσδήποτε να κολλήσεις στο παιδί σου ετικέττες, τότε δόστου τουλάχιστον καλύτερες, θετικές ετικέττες να φορέσει, τέτοιες που να εκφράζουν σωστά την προσωπικότητα του, δηλαδή ενθαρρυντικά σχόλια για κάθε τί καλό που προσπαθεί να δημιουργήσει.

10. Παρακολουθήστε τις σχολικές επιδράσεις πάνω στο παιδί σας. Τα σχολεία μπορούν να αποβούν πολύ βλαπτικά για την ψυχική υγεία του παιδιού. Παιδιά και δάσκαλοι από κάθε καρυδιάς καρύδι κάνουν το σχολείο ένα πραγματικό χωνευτήρι θετικών και αρνητικών επιδράσεων. Οι αρχές και οι αξίες που του έδωσε/δίνει το σπίτι δοκιμάζονται σκληρά στην αρένα του σχολείου. Αυτό ταρακουνάει το παιδί και του δημιουργεί σύγχυση. Γι’ αυτό, χρειάζεται στενή παρακολούθηση απ’ τους γονείς, καλή επικοινωνία με τους δασκάλους απ’ τη μια και με το παιδί απ’ την άλλη. Είναι σ’ αυτή την ηλικία που το παιδί σας διαμορφώνει, σε μεγάλο βαθμό, τη συνείδησή του. Σας χρειάζεται πολύ και πρέπει να είσαστε δίπλα του.

11. Ανάθεσε αρμοδιότητες στο παιδί σου. Τα παιδιά χρειάζονται να κάνουν διάφορες δουλειές, γιατί με το να προσφέρουν βοήθεια μέσα στο σπίτι αποκτούν αυτοπεποίθηση και αφομοιώνουν αξίες. Τα κάνει να αισθάνονται χρήσιμα και σημαντικά, ενώ ταυτόχρονα τα βοηθάει να διοχετεύουν την ενέργειά τους σε αποδεκτές συμπεριφορές – και βέβαια αποκτούν δεξιότητες που θα αποδειχτούν πολύτιμες στο μέλλον.

12. Ενθάρρυνε το παιδί σου να εκφράζει τα συναισθήματά του, όχι να τα συσσωρεύει. Η συσσώρευση συναισθημάτων δεν βοηθάει κανέναν, ούτε το ίδιο και ούτε τους γονείς. Άνετη έκφραση συναισθημάτων δεν σημαίνει ελευθερία για εκρήξεις και συγκρούσεις. Βοήθησε το παιδί σου να συνηθίσει σε μια ελεγχόμενη έκφρασή τους. Σιγά σιγά θα φτάσει να διακρίνει από μόνο του πότε και πώς θα πρέπει να τα εξωτερικεύει και πότε να τα ελέγχει – όχι όμως και να τα «θάβει». Σε όλα αυτά, βέβαια, το δικό σου καλό παράδειγμα θα βοηθήσει πολύ.

Θέμα: Απ: Τη γνώμη σας Σαβ Οκτ 03, 2009 6:39 pm

... Βέρο πάρα πολύ ενημερωτική η απάντηση που μας δημοσίευσες! ...

Τη γνώμη σας 130152

» Τη γνώμη σας
» Πείτε μας την Γνώμη σας για το Αγκυροβόλι
» «Κεραυνοί» Ιβάνοφ: Καμία μορφή πίεσης, εκβιασμού ή απειλών δεν θα με κάνει να αλλάξω γνώμη

kairos Athina

Τη γνώμη σας