Παιδιά Indigo : H αύρα της επανάστασης!

Ο όρος «παιδί indigo» προέρχεται από την ψυχικό Nancy Ann Tappe, η οποία ταξινόμησε τις προσωπικότητες των ανθρώπων ανάλογα με το χρώμα της αύρας τους (σ.τ.μτφ.: ο όρος "indigo" είναι το χρώμα "λουλακί", οπότε το "παιδί indigo" είναι κυριολεκτικά το "λουλακί παιδί" επειδή το χρώμα της αύρας του είναι λουλακί).

Σύμφωνα με την Tappe,

Το φαινόμενο Indigo έχει αναγνωριστεί ως μια από τις εκπληκτικότερες αλλαγές της ανθρώπινης φύσης που έχουν καταγραφεί ποτέ στην κοινωνία. Το χαρακτηριστικό Indigo περιγράφει το ενεργειακό μοτίβο της ανθρώπινης συμπεριφοράς που υπάρχει σε πάνω από το 95% των παιδιών τα οποία γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία… Αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν παγκοσμίως και τελικά οι άνθρωποι Indigo θα αντικαταστήσουν όλα τα άλλα χρώματα. Όταν είναι μικρά παιδιά, οι Indigo αναγνωρίζονται εύκολα από τα ασυνήθιστα μεγάλα, διαυγή μάτια τους. Υπερβολικά έξυπνα, πρώιμα αναπτυγμένα παιδιά με εκπληκτική μνήμη και ισχυρή επιθυμία να ζήσουν ενστικτωδώς, αυτά τα παιδιά της επόμενης χιλιετίας είναι ευαίσθητες, προικισμένες ψυχές με εξελιγμένη συνείδηση, και έχουν έρθει εδώ για να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε τον παλμό της ζωής μας και για να δημιουργήσουν μία γη, μία υδρόγειο και ένα είδος. Είναι η γέφυρά μας προς το μέλλον. *



Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται συνεχώς. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις μας πάνε σχεδόν καθημερινά ένα βήμα παραπέρα και απόψεις γνωστών επιστημόνων του προηγούμενου αιώνα μοιάζουν τόσο αστείες σήμερα. Στις ανεπτυγμένες χώρες επίσης το προσδόκιμο ζωής ανεβαίνει συνεχώς. Μέσα στην επικρατούσα αυτή ατμόσφαιρα, πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως οι σημερινοί δεκχρονοι σκέφτονται και πράττουν όπως ακριβώς οι δεκαπεντάχρονοι των προηγούμενων δεκαετιών. Δεν χρειάζεται άλλωστε και πολύς κόπος για να διαπιστώσεις κανείς κάτι τέτοιο. Τα παιδιά που γεννιούνται αφομιώνουν πολύ καλύτερα τις νέες τεχνολογίες σε σχέση με έναν μεσήλικα. Μπορείς να αντικρύσεις έναν 7χρονο να δένει και να λύνει στην κυριολεξία ένα Pc, την ίδια στιγμή που ένας 50χρονος αδυνατεί να πραγματοποιήσει μια τηλεφωνική κλήση από το κινητό του τηλέφωνο!
Ποια είναι λοιπόν τα παιδιά Indigo; Ποιες είναι οι διαφορές τους (νοητικές και ψυχικές) σε σχέση με τους παλαιότερους; Ποιος είναι ο λόγος για τους οποίους φαντάζουν τόσο διαφορετικά; Γιατί ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες στο εξωτερικό υιοθετούν τη θεωρία περί Indigo και μιλούν για διαφορετική αύρα; Πως επηρεάζει τους σημερινούς νέους η απόκτηση της ταμπέλας "ξεχωριστός"; Μήπως αντικρύζοντας το θέμα καθαρά κοινωνιολογικά μπορούμε να δικαιολογήσουμε τον θαυμασμό μας αυτόν εν συγκρίσει με τις επιταχυνόμενες μεταβολές σε παγκόσμιο επίπεδο που ανέφερα παραπάνω; Μήπως η υποσυνείδητη ανησυχία του ανθρώπου για την τύχη του πλανήτη (τον οποίο ο ίδιος κατέστρεψε και καταστρεφει) τον σπρώχνει στο να εναποθέσει τις ελπίδες του σε μια επερχόμενη indigo γενιά;(θυμηθείτε και τα "οικολογικά" μηνύματα των απαγωγών από "εξωγήινους" που περιγράφονταν από τους απαχθέντες κυρίως τη δεκαετία του 50'-δηλαδή μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο).

Το παιδί Indigo αναγνωρίζεται από την αύρα του και από συγκεκριμένα άλλα γνωρίσματα, σύμφωνα με το δυκτιακό τόπο των Παιδιών Indigo (των εκδόσεων Kryon ).

• Έρχονται στον κόσμο με ένα αίσθημα ότι είναι προνομιούχοι (και συχνά λειτουργούν με αυτό τον τρόπο)

• Έχουν ένα αίσθημα ότι «δικαιούνται να είναι εδώ», και εκπλήσσονται όταν οι άλλοι δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη.

• Η προσωπική αξία δεν είναι θέμα. Συχνά αυτά τα παιδιά λένε στους γονείς «ποιοι είναι».

• Αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την απόλυτη εξουσία (εξουσία χωρίς εξήγηση ή επιλογή)

• Απλώς δεν κάνουν κάποια πράγματα, για παράδειγμα το να περιμένουν στην ουρά είναι δύσκολο για αυτά.

• Απογοητεύονται με συστήματα που έχουν προσανατολισμό προς την τελετουργία και που δεν απαιτούν δημιουργική σκέψη.

• Συχνά βλέπουν καλύτερους τρόπους για να κάνουν πράγματα, τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο, γεγονός που τα κάνει να φαίνονται αντικομφορμιστές απέναντι σε οποιοδήποτε σύστημα.

• Μοιάζουν αντικοινωνικά εκτός εάν είναι με το δικό τους είδος. Εάν δεν υπάρχουν τριγύρω τους άλλοι της ίδιας συναίσθησης, συχνά γίνονται εσωστρεφείς και νιώθουν ότι κανένας άνθρωπος δεν τους καταλαβαίνει. Το σχολείο συχνά είναι κοινωνικώς υπερβολικά δύσκολο για αυτά .

• Δεν θα ανταποκριθούν στην πειθαρχία μέσω της ενοχής («Περίμενε να γυρίσει ο πατέρας σου σπίτι και να δει τι έκανες»).

• Δεν είναι ντροπαλά στο να σου δείχνουν τι χρειάζονται.
(Για κάποια παραδείγματα γονιών από το Χιούστον που έχουν αναγνωρίσει τα παιδιά τους ως Indigo, βλέπε Krider 2002. Τα παιδιά δεν συμφωνούν απαραίτητα με τους ισχυρισμούς των γονιών τους).
Μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί πολλοί γονείς δεν θα ήθελαν το παιδί τους να χαρακτηριστεί ως ADHD. Αυτός ο χαρακτηρισμός υποδηλώνει ατέλεια. Κάποιοι μπορεί ακόμα να θεωρήσουν ότι σημαίνει πως το παιδί τους έχει κάποια «βλάβη». Συγκεκριμένα, σημαίνει ότι η συμπεριφορά του παιδιού σας οφείλεται σε μια νευρο-βιολογική πάθηση. Για κάποιους, αυτό είναι το ίδιο με το να έχεις δυσλειτουργικό εγκέφαλο ή κάποια ψυχική διαταραχή. Είναι κατανοητό ότι εδώ υπάρχει συναισθηματική φόρτιση. Η θεραπεία των παιδιών με προβλήματα είναι φλέγον ζήτημα για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τους δικηγόρους, τους παρουσιαστές talk show, τους δημοσιογράφους και άλλους που δεν φημίζονται για το ρόλο τους στην διευκρίνιση πολύπλοκων επιστημονικών ή ιατρικών θεμάτων. Πολλοί παρασύρονται και κατηγορούν την φαρμακοβιομηχανία και τους ψυχιάτρους ότι φορτώνουν άσκοπα τα παιδιά μας με φάρμακα (σ.τ.μτφ.: για μια εισαγωγή σ' αυτό το θέμα δείτε αυτό). Ο αντίλογος είναι άσκοπος διότι λίγοι θα ακούσουν τους υπερασπιστές εκείνων που «κακοποιούν» παιδιά. Ακόμα λιγότεροι θα κάνουν τον κόπο να ερευνήσουν εάν οι επικριτές γνωρίζουν για τι μιλάνε.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας ( National Institute of Mental Health) λέει ότι η ADHD είναι η πιο συνηθισμένη παιδική διαταραχή. Εμφανίζεται στο 3-5% των παιδιών σχολικής ηλικίας. (Ο David Kaiser λέει ότι το 10% των παιδιών σχολικής ηλικίας έχουν διαγνωστεί με ADD/ADHD και ότι σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ το 50% των παιδιών έχουν τέτοια διάγνωση). Με τόσα πολλά προσβληθέντα παιδιά, θα έπρεπε να είναι εύκολο να βρεθούν περιπτώσεις λανθασμένης διάγνωσης, ακατάλληλης θεραπείας, παρενεργειών και ούτω καθεξής. Ωστόσο, οι ανεκδοτολογικές ιστορίες κακοποίησης δεν θα πρέπει να αντικαθιστούν τις επιστημονικές μελέτες ή τις κλινικές παρατηρήσεις των επαγγελματιών που παρακολουθούν αυτά τα παιδιά σε καθημερινή βάση. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι μια ιστορία που παρουσιάζεται στην εκπομπή της Oprah ή του Larry King από την Arianna Huffington ή την Hilary Clinton είναι πολύ πιο ισχυρή από μια ελεγχόμενη επιστημονική μελέτη. Ωστόσο, αυτές οι επιστημονικές μελέτες πρέπει να γίνουν. Το Ritalin κυκλοφορεί από το 1950 και παρόλα αυτά δεν υπάρχει καμία μακροπρόθεσμη μελέτη απ' όσο ξέρω, η οποία να δείχνει ότι είναι ασφαλές, αποτελεσματικό ή καλύτερο από κάθε άλλη εναλλακτική λύση. Η συνταγογράφησή του υποστηρίζεται κυρίως από εκείνους που βρίσκονται στα χαρακώματα, τους γιατρούς που παρακολουθούν τα εκατομμύρια παιδιών και ενηλίκων με AD/HD . H υποστήριξη προέρχεται επίσης από τον παρασκευαστή του Ritalin, τη Φαρμακευτική Novartis με έδρα το New Jersey, η οποία λέει ότι το φάρμακο «έχει χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στη θεραπεία εκατομμυρίων ασθενών με ADHD για πάνω από 40 χρόνια,» πιστοποιούμενο από τα αποτελέσματα 170 μελετών (Donohue). Ωστόσο η Novartis δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενική.
http://www.skepdic.gr/Entries/Iota/indigo.htm