Να δυσαρεστούμε τα παιδιά μας ή όχι;

Έχετε βρεθεί ποτέ στη θέση πού νιώθετε, ξέρετε ότι κάτι δεν είναι καλό να γίνει, ότι κάτι πρέπει να πάψει να γίνεται ή ...γενικά ότι πρέπει να τεθεί κάποιο όριο και παρόλαυτα δεν το θέτετε;;

Ένας από τους βασικούς λόγους που γίνεται αυτό, τόσο σε σχέση με τα παιδιά μας όσο και σε σχέση με τους συντρόφους μας, είναι το γεγονός ότι δεν αντέχουμε εύκολα να γίνουμε δυσάρεστοι...

Λίγοι είναι οι άνθρωποι που θα ήθελαν να γίνονται δυσάρεστοι...ακόμα και αν είναι για το καλό...Αυτή η πρόταση μπορεί να εφαρμοστεί κυρίως στις συζυγικές σχέσεις και στις συντροφικές γενικότερα. Πιθανόν, να μπορούμε και με άλλους τρόπους να περάσουμε μια γραμμή επικοινωνίας, παρακάμπτοντας τη «δυσαρέσκεια», αλλά ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δύσκολο.

Το μόνο σίγουρο, είναι ότι σχετικά με τα παιδιά, πρέπει να αντέχουμε να γινόμαστε δυσάρεστοι...ώστε να μάθουν εκείνα, η κάθε πράξη τι αντίδραση και διάθεση προκαλεί. Για να γίνει πιο κατανοητό.... Όταν το παιδί μας δεν τρώει μια τροφή....δεν επιμένουμε ώστε να τη φάει και να το μάθει...η μητέρα κυρίως, δεν είναι εκείνη η οποία καταφέρνει να καθορίσει τη σχέση με το φαγητό; Έτσι, γίνεται και σε όλα τα άλλα.

Όλα αυτά είναι σχετικά απλά όταν το παιδί μας είναι σε μικρή ηλικία. Όταν πια έχει μπει στην εφηβεία, τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα...

Εκεί, ο έφηβος θέλει να δυσαρεστήσει, ώστε να τσεκάρει τους γύρω του. Θέλει να κοντράρει και να κοντραριστεί ακόμα και χωρίς σαφή στόχο...

Είναι σημαντικό να παραμείνουν ανοιχτές οι δίοδοι επικοινωνίας με το παιδί μας που πια μεταμορφώνεται σε έφηβο, να κατανοήσουμε τα βασικά του θέματα. Τα οποία είναι:

Η ρευστότητα του χαρακτήρα

Η συνεχής αναζήτηση ταυτότητας

Θρησκεία

Θάνατος

Αξίες και Ιδανικά

Έρωτας-σχέσεις- αγάπη

Πολλές φορές, ο έφηβος στην αναζήτησή του για τα παραπάνω, μπορεί να νιώθει

Ματαίωση

Μοναξιά

Και να γίνεται δυσάρεστος στους γύρω και κυρίως σε εμάς τους γονείς, καθώς ακόμα για τους εφήβους μας είμαστε η πηγή της ζωής. Και από εμάς έχουν να εμπνευστούν, να πάρουν παραδείγματα ζωής και να μάθουν.

Ας συνεχίζουμε την καλή δουλειά των ορίων και στην περίοδο της εφηβείας λαμβάνοντας υπόψη ότι, όταν πια έχουμε να κάνουμε με έφηβο, τότε δεν είμαστε αντιμέτωποι μόνο με το αν γίνουμε εμείς κάπου δυσάρεστοι, αλλά και με την δυσαρέσκεια των ίδιων των εφήβων απέναντι στην τάξη πραγμάτων....

Πηγή: psychfamily.gr