Μπορεί να δηλώνουμε ανοιχτόμυαλοι γονείς, που νοιαζόμαστε μόνο για το καλό των παιδιών μας, ενδόμυχα όμως όλοι θα θέλαμε να γίνουν δικηγόροι ή γιατροί...
Προσπαθήστε να γυρίσετε αρκετά χρόνια πίσω και σκεφτείτε: πόσα απ’ όσα κάνατε στα σχολικά και φοιτητικά χρόνια σας, αλλά και στη μετέπειτα πορεία σας, ήταν αποκλειστικά δική σας επιλογή; Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αφήσετε το παιδί χωρίς καθοδήγηση, θα δώσετε όμως ψήφο εμπιστοσύνης στην κρίση του και θα αναλάβετε να αναδείξετε τις κλίσεις του. Το κίνητρο για να μάθει ένα παιδί ξεκινά από την επιθυμία ή την τάση να μιμηθεί τα γονικά ερεθίσματα, προσπαθώντας έτσι να εντυπωσιάσει τους γονείς, να ανταγωνιστεί το αδερφάκι του ή να γίνει αποδεκτό από τους δασκάλους του.
Στην πορεία, όμως, το γνωστικό κίνητρο εξελίσσεται και σταδιακά εσωτερικεύεται. Φυσικά, σε αυτή τη διαδρομή, η δική μας στάση είναι πολύ σημαντική.
1. Δεν έχουμε το δικαίωμα να του φορτώνουμε τις φιλοδοξίες ή τα απωθημένα μας, και μάλιστα με τη δικαιολογία ότι του παρέχουμε ό,τι σε εμάς δεν έδωσε ποτέ κανείς.
2. Δεν έχουμε, επίσης, το δικαίωμα να απαιτούμε να ακολουθήσει τα δικά μας μονοπάτια και να πετύχει στους ίδιους τομείς. Οφείλουμε να αποδεχτούμε ότι πρόκειται για μια αυτόνομη, ξεχωριστή ύπαρξη, που πρέπει να επικεντρωθεί σε νέους στόχους, ανάλογα με τις δυνάμεις και τα ενδιαφέροντά του.
3. Η άσκηση κριτικής, η βαθμοθηρία, και η σύγκριση με άλλα παιδιά επιδρούν εξίσου αρνητικά στην ψυχή του. Ακόμα δε και όταν λειτουργούν φαινομενικά σαν μέσο εξέλιξης, προκαλούν χαμηλή αυτοεκτίμηση και μια αίσθηση του ανικανοποίητου που θα το ταλαιπωρούν σε όλη την ενήλικη ζωή του.
4. Επιδεικνύοντας, αντίθετα, αμέριστη συμπαράσταση στα -μικρά ή μεγαλύτερα- επιτεύγματά του, αυξάνουμε τις πιθανότητες να διακριθεί.
5. Το σημαντικότερο όλων είναι να νιώθει το παιδί ότι το υπολογίζουμε, το σεβόμαστε και πραγματικά ακούμε ό,τι έχει να μας πει.
Χρήσιμες Συμβουλές
Ο συνδυασμός γνώσεων-προσωπικών ταλέντων-τάσεων της αγοράς εργασίας είναι ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί ένα παιδί στο μέλλον. Για παράδειγμα, ένα παιδί με ιδιαίτερη έφεση στον αθλητισμό δεν χρειάζεται να γίνει ποδοσφαιριστής. Μπορεί να σπουδάσει αθλητίατρος ή φυσικοθεραπευτής, να ασχοληθεί με την οργάνωση, και τη διοίκηση θλητικών επιχειρήσεων, κ.λπ. ή να γίνει προπονητής.
Ένα παιδί, πάλι, που ενδιαφέρεται για τα κομπιούτερ, μπορεί να εξελιχθεί σε τεχνικό κινούμενης εικόνας/ηλεκτρονικό σχεδιαστή και, γενικότερα, να βρει τον δρόμο του στην τεχνολογία πληροφορικής και επικοινωνιών, όπου η ζήτηση αναμένεται να αυξηθεί, μόνο μέχρι το 2010, κατά 40%.
Πηγή: myself.gr
Ημερολόγιο
Τετ Ιουλ 08, 2020 1:07 pm από 
