Πρόσφατη μελέτη της Eurostat στις 27 χώρες- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έδειξε ότι ένας στους δέκα εργαζομένους στην Ευρώπη, δηλαδή περίπου 164 εκατομμύρια, αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας που σχετίζεται με την εργασία του.
Στην Ελλάδα, όπως έδειξε η ίδια μελέτη, το 41,4% των εργαζομένων εκτίθεται σε παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχική του υγεία και αυτό το ποσοστό είναι υψηλότερο από τον μέσο ευρωπαϊκό τόσο των 15 (41%) όσο και των 27 χωρών-μελών (40,7%). Επίσης, πολύ υψηλό εμφανίζεται το ποσοστό των τροχαίων ατυχημάτων που σχετίζονται με την εργασία (17,1%), καθώς μόνο η Πολωνία έχει υψηλότερο (28,5%), ενώ το 6,6% των Ελλήνων εργαζομένων δηλώνει ότι έχει τουλάχιστον ένα πρόβλημα υγείας το οποίο σχετίζεται με τη δουλειά.
Το πρόβλημα
Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες εργαζόμενοι παραπονούνται για μεγάλο φόρτο εργασίας, για ώρες δουλειάς επιπλέον του ωραρίου τους σε καθημερινή βάση, για πίεση, έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη αξιοκρατίας, ενώ για τους περισσότερους υφίστανται κραυγαλέα μικρές αποδοχές, που δεν αντιστοιχούν ούτε στην κατάρτισή τους, ούτε στην πείρα τους, ούτε στο αντικείμενό τους. Επίσης, στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι σε κάποιες πολυεθνικές μπορεί να δουλεύουν καθημερινά 10 ή και περισσότερες ώρες, ενώ αυτό δεν συμβαίνει με τους υπαλλήλους στις ίδιες εταιρείες σε άλλες χώρες. Τι σημαίνει αυτό και πού μπορεί να οφείλεται;
Οι ίδιοι όταν ερωτηθούν πιο συχνά παρατηρούν πως αυτό οφείλεται στο ότι ασκούνται πιέσεις από «πάνω» για την εκπλήρωση στόχων και η πίεση αυτή μεταφέρεται προς τα κάτω, από διευθυντές προς τους προϊσταμένους και από αυτούς στους υπαλλήλους.
Τα πρώτα βήματα
Κατ’ αρχάς, η μείωση του stress απαιτεί επίμονη και οργανωμένη προσπάθεια και όχι αποσπασματικές κινήσεις και πιθανότατα χρειάζεται και η βοήθεια κάποιου ειδικού είτε ατομικά είτε με παρακολούθηση ανάλογων σεμιναρίων. Πρώτα όμως θα ήταν χρήσιμο να κάνει κανείς τα εξής βήματα:
* Να διαγνώσει το δικό του πρόβλημα, δηλαδή να βρει τις συγκεκριμένες πηγές του stress για εκείνον/η π.χ. κακή οργάνωση χρόνου, δυσκολία στην οριοθέτηση και ευθιξία. Όσο αποδίδει κανείς τις ευθύνες στους άλλους ή στον οργανισμό μόνο, δεν υπάρχει ελπίδα να μπορέσει να παρέμβει αποτελεσματικά.
* Αφού διαγνώσει το κυριότερό του πρόβλημα, να το προσεγγίσει μεθοδικά και συστηματικά.
* Να γράψει τις προτεραιότητες για την εργασία της ημέρας, της εβδομάδας και του μήνα και να τις τηρήσει. Εάν οι ανώτεροι παρεμβάλλουν καινούργια αιτήματα, να τους ζητήσει τη βοήθειά τους, για να προσδιορίσει ποιο από αυτά αποτελεί προτεραιότητα.
* Να κάνει διάλειμμα, ακόμη και αν αυτό είναι μόνο για 5 λεπτά, στον χώρο του· αν δεν είναι εφικτό να το κάνει έξω.
* Να μη δέχεται, ούτε να κάνει, προσωπικά τηλεφωνήματα. Αυτά συνήθως αποσπούν την προσοχή, καταναλώνουν ενέργεια και χρόνο και αποσυντονίζουν.
* Να μην ανταποκρίνεται σε ηλεκτρονική αλληλογραφία, σε τηλέφωνα ή παρεμβολές, αν αυτά δεν είναι προτεραιότητα, όσο κι αν επιμένουν οι συνάδελφοι.
* Να γνωρίζει ότι οποιαδήποτε αλλαγή αρχικά αντιμετωπίζεται καχύποπτα, αλλά τελικά εφαρμόζεται, ιδιαίτερα όταν εξυπηρετεί το αντικείμενο της εργασίας.
* Τέλος, το κυριότερο είναι να μην αντιμετωπίζει το εργασιακό stress ως άλυτο πρόβλημα που δεν επιδέχεται καμία βελτίωση, αλλά ως κάτι αντιμετωπίσιμο, αν ακολουθηθούν οι σωστές διαδικασίες με τον σωστό τρόπο. Είναι σημαντικό οι αλλαγές που υιοθετούνται να γίνονται με ήπιο και ήρεμο τρόπο και όχι με ένταση, ώστε να προκαλούν αντιδράσεις.
Ίσως, η μεγαλύτερη δυσκολία του Έλληνα εργαζόμενου είναι η προβολή όλων των δυσκολιών στους άλλους και η ηττοπαθής στάση του 'δεν γίνεται τίποτα', η οποία στέκεται εμπόδιο στις ικανότητές του για ευστροφία, καλή αντιμετώπιση των κρίσεων, εργατικότητα και φιλοτιμία.
STIFORA.GR
Ημερολόγιο
Τετ Ιουλ 08, 2020 1:07 pm από 
