ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗ ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ?

Χαμένα όνειρα και νευρώσεις, αλήθειες και ψέματα. Το έργο του Έντουαρντ Άλμπι διατηρεί στο ακέραιο την καταγγελτική του δύναμη για τη χρεοκοπία του αμερικανικού (και ευρωπαϊκού, και ελληνικού...) ονείρου και το λυτρωτικό του άγγιγμα στην ανθρώπινη ψυχή. Το είδαμε στο Απλό Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Αντώνη Αντύπα, με τους Δημήτρη Καταλειφό - Ράνια Οικονομίδου.



«Who’s afraid of the big bad wolf?» ρωτά το αθώο παιδικό τραγουδάκι. Και ο Αμερικανός συγγραφέας αναρωτιέται με τη σειρά του «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;», που πάει να πει «ποιος δεν φοβάται τελικά μια ζωή χωρίς ψευδαισθήσεις;». «Εγώ», δηλώνει η άλλοτε δυναμική Μάρθα στο τέλος του έργου, καταρρακωμένη, αλλά όρθια στο οικογενειακό ριγκ που έστησε μαζί με τον άντρα της το προηγούμενο βράδυ.

Το πέπλο της οικογενειακής ευτυχίας έχει σκιστεί προ πολλού για τους βασικούς ήρωες του έργου, τον καθηγητή πανεπιστημίου Τζορτζ (Δημήτρης Καταλειφός) και τη νευρωσική σύζυγό του και κόρη του πρύτανη Μάρθα (Ράνια Οικονομίδου). Η ταξική διαφορά και η σκιά του πεθερού/αφεντικού έχει αφήσει βαθιά σημάδια και απωθημένα που «ροκανίζουν» υπογείως το γάμο τους για χρόνια, όμως εμείς γινόμαστε μάρτυρες του ξεσπάσματος, της θύελλας που εκδηλώνεται στο σαλόνι τους περασμένα μεσάνυχτα. Θα ακολουθήσει μια φοβερή νύχτα αποκαλύψεων και αλληλοσπαραγμού μπροστά στα μάτια των ανυποψίαστων, αλλά καταλυτικών νεαρών προσκεκλημένων τους, του καθηγητή Νικ (Αλέξανδρος Μπουρδούμης) και της συζύγου του Χάνι (Σωτηρία Ρουβολή). Το νεαρό ζευγάρι τούς παρακολουθεί αρχικά εμβρόντητο και στη συνέχεια, χωρίς να το καταλάβει, προσφέρεται ως άθυρμα στην πορεία της λύτρωσης του Τζορτζ και της Μάρθας, οι οποίοι ανακοινώνουν το θάνατο του πλασματικού γιου που επί 21 χρόνια συντηρούσαν στη φαντασία τους.
Ο Άλμπι ξετυλίγει τις περιπέτειες και τα πάθη των ηρώων σ’ ένα τοπίο συναισθηματικά παλλόμενο, σ’ ένα χωροχρόνο που προηγείται του παρόντος. Η νατουραλιστικής αλήθειας σκηνοθεσία του Αντώνη Αντύπα βοήθησε στη ρυθμική απόδοση του λόγου και η μετάφραση της Τζένης Μαστοράκη στη λεκτική αποτύπωση της σαρκοβόρας σχέσης του Τζορτζ και της Μάρθας. Ο Δημήτρης Καταλειφός κατάφερε, όπως πάντα, να είναι απόλυτα θεατρικός και ταυτόχρονα ανθρώπινος, δίνοντας μια γοητευτική ιδιοσυγκρασιακή ερμηνεία. Η επίσης θεατρικότατη Ράνια Οικονομίδου παίζει ένα ρόλο κόντρα στο φιζίκ και στην προσωπικότητά της και είναι από τις λίγες φορές που βλέποντάς τη νιώσαμε πως κάνει μια εγκεφαλική ερμηνεία. Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης υποστήριξε πειστικά τη «σκοτεινή πλευρά» του χαρακτήρα του Νικ. Αποκάλυψη ήταν η Σωτηρία Ρουβολή στο ρόλο της αλαφροΐσκιωτης Χάνι καταφέρνοντας να παίζει ακόμη και με τη σιωπή της.

















http://www.athinorama.gr/theatre/articles/default.aspx?i=1743&c=vir