"Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μέχρι εκείνη της γέννησης είμαστε μαζί. Αχώριστοι συνοδοιπόροι...
Η πρώτη εικόνα της ζωής μας και η τελευταία!
Ένα χάδι, η μυρωδιά - τόσο ξεχωριστή που την αναγνωρίζουμε ακόμη και με κλειστά μάτια - μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη. Δυο χέρια σας φτερούγες που αφήνουν όλα τα άσχημα από έξω. Μας προστατεύουν.
Μάνα, μανούλα, μαμά... η πρώτη μας λέξη και παντοτινή!
Από τη Μήδεια μέχρι την Παναγία, έχουν...
γραφτεί μύδροι για τον ρόλο της μητέρας στην οικογένεια. Την συμβολή της στην ιστορική μας εξέλιξη. Ποιητές, λογοτέχνες, ιστορικοί έχουν χύσει τόνους μελάνι και έχουν αφιερώσει χιλιάδες λέξεις στη μάνα.
Διάσημοι ζωγράφοι έχουν χρωματίσει με τα πιο ζωηρά χρώματα στον καμβά τη μητρική φιγούρα.
Εσείς έχετε σκεφτεί πώς θα ήταν η ζωή σας χωρίς τον άνθρωπο που σας γεννά;
Βιολογική ή θετή η μανούλα είναι ο μοναδικός άνθρωπος στέκεται δίπλα μας ακόύραστος φρουρός.
Θα μας βάλει κρύες κομπρέσες όταν έχουμε πυρετό.
Θα περιποιηθεί με ιώδιο στις πληγές μας. Ασπίδα στο κακό.
Βάζει σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή μόνο για μας. Και μας αγαπά αστείρευτα!
Η μητέρα είναι ξεχωριστή πάνω από όλα και όλους.
Μυρίζει μπισκότο και έχει μονίμως αλεύρι στα χέρια της. Αχ, τα χέρια της, πεντακάθαρα και δροσερά τυλίγονται γύρω μας και μας ταξιδεύουν. Μακριά από όσα μας τρομάζουν!
Αυτή τη μνήμη ανακαλούμε ασυναίσθητα όταν είμαστε στενοχωρημένοι ή φοβισμένοι.
Να σκεφτείτε ότι καμία φορά θα ήθελα να ξαναγίνω μικρή. Μόνο για να χαθώ στην αγκαλιά της και να τα ξεχάσω όλα. Να μερώσει το κλάμα μου, να απαλύνει τον πόνο μου και να τον εξαλείψει. Το ίδιο κι εσείς;
Η φωνή της σαν πουλί μας φτερουγίζει χαρούμενα για λίγο και μετά χάνεται... Απλά για να μας θυμίσει το χρεός μας. Να μην ξεχνάμε!
Ακόμη και για να μας επαναφέρει στην τάξη. Λες και μας βλέπει από κάποια γωνιά ακόμη και όταν δεν είμαστε μαζί. Παρ' όλη την κούραση πρέπει να το κάνουμε. Σέρνουμε βαριεστημένα τα βήματά μας. Η νοερή επιβράβευση έρχεται, "Μπράβο το παιδί μου".
Για την μητέρα είμαστε τα πιο έξυπνα, τα πιο όμορφα και τα πιο σπάνια παιδάκια στον κόσμο. Νιώθουμε ξεχωριστοί!
Τα μάτια της είναι μια θάλασσα απέραντης αγάπης. Μόνο αγάπη έχει για μας. Αν κάποτε μας μαλώσει είναι παροδικό, το επόμενο κιόλας λεπτό έχει μετανιώσει και δυο φιλιά όμοια με τις μελισσούλες ζουζουνίσουν τη γύρη, κάνουν το κεφαλάκι μας να γέρνει προς το μέρος της.
Το πρώτο μας χαμόγελο αφιερωμένο στην μητέρα. Επιβράβευση που φύσηξε πνοή μέσα μας.
Τι κι αν τα χρόνια περάσουν και γίνουμε οι ίδιοι γονείς για την μανούλα θα είμαστε πάντα το μωράκι της. "Γερνάω, μαμά" θα πούμε για να μας απαντήσει, "Σώπα εσύ είσαι παιδί ακόμη".
Στα μάτια της δεν απέχετε πολύ από τότε που στριφογυρίζατε στον καθρέπτη με την ροζ στολή μπαλαρίνας και έλεγε, "Είσαι η καλύτερη χορεύτρια".
Αφού για την μητέρα τα περιττά κιλά ήταν μπόι, τα στραβά πόδια προνόμιο και οι ατσούμπαλες κινήσεις, ταλέντο!
Ή λέγατε ότι θα γίνετε αεροπόροι καθώς πιλοτάρατε το κόκκινο αεροπλανάκι σας πάνω από βουνά-καναπέδες και τα γυαλιά μυωπίας σας βάραιναν το πρόσωπό σας.
Γι' αυτό είναι η μαμά. Να μετατρέπει τα ελαττώματα σε προτερήματα. Να αγιάζει τα προβλήματα και να μας δίνει φτερά να πετάμε...
Ο πόνος απλώνεται βαρύς με τον χαμό της. Η ορφάνια και η μοναξιά φωλιάζουν στην ψυχή μας. Πεθαίνει ένα κομμάτι του εαυτού μας. Αυτό της ξεγνοιασιάς.
Μάνα, μητέρα, μαμά...
Αν ερχόταν, λοιπόν, ένας άγγελος και μου ζητούσε να του περιγράψω την ιδανική μητέρα δεν θα ήθελα να έχει ούτε οκτώ χέρια για να προλαβαίνει να μαγειρεύει, να σιδερώνει και να πλένει ούτε να τρέχει γρήγορα για να τα προλαβαίνει όλα. Ούτε να είναι όμορφη, διάσημη, λευκή ή μαύρη, χριστιανή ή μουσουλμάνα.
Δεν θα με ένοιαζε αν θα μπορεί να βλέπει, να ακούει ή αν θα είχε κάποια αναπηρία.
Θα ζητούσα να έχει μόνο μια μεγάλη αγκαλιά για να κουρνιάζω, δυο φιλιά για να γιατρεύει τον πόνο μου και τις πιο τρυφερές λέξεις για να πει το "Σ' αγαπώ"! Έτσι είναι η μάνα.
(Το κείμενο είναι αφιερωμένο σε όλες της μητέρες του κόσμου, τις μητέρες μας που γιορτάζουν σήμερα 9 Μαΐου. Χαρίστε τους ένα χαμόγελο μόνο αυτό σας ζητούν. Αλλά ακόμη κι αν δεν έχετε μητέρα, ευχηθείτε της χρόνια πολλά. Σίγουρα θα φθάσει σε εκείνη η αγάπη σας και θα σας το ανταποδώσει - ίσως είναι το χάδι της το αεράκι που θα χαϊδέψει το μάγουλό σας...)"
http://troktiko.blogspot.com/2010/05/blog-post_3505.html
Ημερολόγιο
Τετ Ιουλ 08, 2020 1:07 pm από 
Φοβάμαι μαμά....
