Η γεωγραφική ή μεταναστευτική γλώσσα είναι μία απολύτως καλοήθης κατάσταση που εντοπίζεται στο 1-3% περίπου του γενικού πληθυσμού και εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες και στα παιδιά, ενώ τείνει να φθίνει με την πάροδο της ηλικίας.
Σε αυτήν την περίπτωση η γλώσσα εμφανίζει κυρίως στα πρόσθια 2/3 της ορισμένες καλά περιγεγραμμένες κυκλοτερείς ερυθρές περιοχές που περιβάλλονται από λευκωπό ή κιτρινωπό υπεγερμένο όριο.
Συνήθως η γλώσσα εμφανίζει πολλαπλές τέτοιες περιοχές και όχι μόνο μία, κυρίως στην κορυφή και τα πλάγια χείλη της. Σπανιότερα τέτοια εικόνα μπορεί να παρουσιάσουν οι παρειές, τα χείλη και η μαλθακή υπερώα.
Οι ερυθρές κυκλοτερείς περιοχές αντιστοιχούν σε ατροφία και απόπτωση των τριχοειδών θηλών της γλώσσας και δε μένουν σταθερές, αλλά αλλάζουν θέση, μορφή και μέγεθος και γι’αυτό η όλη κατάσταση ονομάζεται γεωγραφική (ή μεταναστευτική) γλώσσα.
Λόγω του σχήματος των βλαβών η γλώσσα μοιάζει με γεωγραφικό χάρτη. Στην αρχή εμφανίζεται συνήθως μία μικρή λευκή περιοχή η οποία στη συνέχεια μετατρέπεται σε μία ατροφική ερυθηματώδη ζώνη που μεγαλώνει και περιβάλλεται από λευκωπό ανυψωμένο όριο.
Η αλλοιωμένη αυτή περιοχή υποχωρεί μέσα σε λίγες μέρες ή βδομάδες και μετά σε κάποιο άλλο σημείο της γλώσσας αρχίζει να αναπτύσσεται κάποια καινούρια βλάβη.
Άρα, η γεωγραφική γλώσσα παρουσιάζει υφέσεις και εξάρσεις που διαρκούν βδομάδες, μήνες ή και χρόνια με διαρκώς μεταβαλλόμενη μορφή.
Η αιτιοπαθογένεια αυτής της κατάστασης δεν είναι γνωστή μολονότι κατά καιρούς έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι παράγοντες όπως οι αλλεργίες, η λήψη ορμονικών υποκατάστατων, ο σακχαρώδης διαβήτης, γενετικοί παράγοντες, διάφορα ψυχολογικά και δερματολογικά νοσήματα.
Επειδή η γεωγραφική γλώσσα έχει παρατηρηθεί αρκετά συχνά σε άτομα με ψωρίαση διερευνάται ακόμη αν ή γεωγραφική γλώσσα αποτελεί στοματική εκδήλωση της ψωρίασης ή αν οι ασθενείς με ψωρίαση είναι πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση γεωγραφικής γλώσσας.
Επίσης, η γεωγραφική γλώσσα έχει βρεθεί να αναπτύσσεται συχνότερα σε άτομα που έχουν και αυλακωτή γλώσσα ή που φέρουν σχετικά επιβαρυμένη κληρονομικότητα. Δηλαδή τα παιδιά γονέων με γεωγραφική γλώσσα είναι πολύ πιθανό να την αναπτύξουν και αυτά.
Καθώς η γεωγραφική γλώσσα είναι απόλυτα καλοήθης και ασυμπτωματική κατάσταση δεν απαιτείται η χορήγηση κάποιας θεραπείας, αλλά κυρίως η καθησύχαση του ασθενούς ότι δεν πρόκειται για κάποια κακοήθη ή απειλητική πάθηση.
Σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις οι ασθενείς μπορεί να παραπονεθούν για αίσθημα καύσου της γλώσσας ιδίως κατά τη λήψη όξινων τροφών ή μπαχαρικών και σπανιότερα για πόνο. Αν η ενόχληση είναι έντονη μπορεί να χορηγηθούν τοπικά κορτικοστεροειδή (αλοιφές, τζελ, σταγόνες) ή ακόμη και αντιισταμινικά για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Στις περιόδους εκείνες που η γεωγραφική γλώσσα παρουσιάζει έξαρση καλό είναι να αποφεύγεται η κατανάλωση ερεθιστικών τροφών όπως τα καρυκευμάτα, τα όξινα φρούτα (π.χ πορτοκάλι, λεμόνι, γκρέιπ-φρουτ κλπ), το αλάτι, το αλκοόλ, προκειμένου να μην προκαλούνται έντονα συμπτώματα.
Καραθανάση ΒασιλικήDDS, MSc. Οδοντίατρος - Στοματολόγος Υποψήφια Διδάκτωρ – Επιστ. Συνεργάτης Εργαστηρίου Στοματολογίας Οδοντιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών - τ. Επιστ. Συνεργάτης της Μονάδας Οδοντιατρικής Αντιμετώπισης Ογκολογικού Ασθενούς της Οδοντιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών
http://www.cosmo.gr/Health/Hellas/275405.html