Τα παιδιά της καρδιάς

Ανάδοχη οικογένεια.

Ο όρος «ανάδοχη οικογένεια» δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον όρο «υιοθεσία», αφού στην ουσία πρόκειται για δύο διαφορετικές διαδικασίες με ένα κοινό ωστόσο παρονομαστή: Την αγάπη για το παιδί! Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι η «αναδοχή» ενός παιδιού είναι ένας κοινωνικός θεσμός προστασίας παιδιών ηλικίας από 0 έως 18 ετών και ας δούμε τις λεπτομέρειες.
Τι είναι η Αναδοχή;
Όταν οι γονείς των παιδιών δεν είναι σε θέση να τα μεγαλώσουν λόγω οικονομικών προβλημάτων ή άλλης αδυναμίας, οι ανάδοχοι γονείς αναλαμβάνουν να προσφέρουν σε αυτά τα παιδιά ό,τι τους έχει στερηθεί. Σκοπός τους πάνω από όλα είναι να τους προσφέρουν ένα ζεστό και ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον.

Πόσο χρονικό διάστημα διαρκεί η «αναδοχή»;
Η αναδοχή μπορεί να κρατήσει από ένα μήνα μέχρι και χρόνια. Το διάστημα που θα διαρκέσει η αναδοχή του παιδιού εξαρτάται τόσο από τους φυσικούς γονείς του παιδιού που δίνουν την συγκατάθεσή τους, όσο και από τους ανάδοχους γονείς, τις δικές τους επιθυμίες και δυνατότητες.

Ποια η διαφορά της υιοθεσίας με την αναδοχή;
Η υιοθεσία είναι μια διαδικασία μη αναστρέψιμη. Το παιδί που έχει υιοθετηθεί δεν έχει καμία επαφή με τους φυσικούς του γονείς. Στην υιοθεσία, οικογένεια του παιδιού είναι και θα είναι για πάντα οι νέοι του γονείς. Αυτοί θα έχουν πλέον τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σαν να επρόκειτο για το φυσικό τους παιδί. Στην περίπτωση της ανάδοχης οικογένειας το παιδί μοιράζεται ώρες μεταξύ φυσικής οικογένειας και μη, ενώ έχει τη δυνατότητα να βλέπει τους φυσικούς του γονείς όποτε το θελήσει. Τέλος στην αναδοχή το παιδί δεν αλλάζει το επώνυμό του όπως συμβαίνει στην περίπτωση της υιοθεσίας και συνεχίζει να θεωρείται καθόλα παιδί των φυσικών του γονιών.

Τα είδη της αναδοχής
Η αναδοχή χωρίζεται σε έξι είδη ανάλογα με το ποιός κάνει την αναδοχή και το χρονικό διάστημα που αυτή διαρκεί.
1. Συγγενική Αναδοχή: Το παιδί δίδεται για αναδοχή σε πρόσωπο του οικογενειακού περιβάλλοντος και σε συγγενή πρώτου βαθμού.

2. Βραχυπρόθεσμη Αναδοχή: Η αναδοχή αυτή διαρκεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Το διάστημα αυτό μπορεί να είναι από μία μέρα μέχρι μερικούς μήνες. Η βραχυπρόθεσμη αναδοχή γίνεται σε περιπτώσεις όπου οι φυσικοί γονείς του παιδιού θέλουν ένα χρονικό διάστημα προκειμένου να τακτοποιήσουν πιθανά οικονομικά προβλήματα.

3. Μακροπρόθεσμη Αναδοχή: Η αναδοχή αυτού του τύπου διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το παιδί στην μακροπρόθεσμη αναδοχή δεν επιστρέφει στην οικογένεια του, παρόλα αυτά έχει συχνή επικοινωνία με τους γονείς του.

4. Αναδοχή Φιλοξενίας: Η αναδοχή φιλοξενίας γίνεται όταν μια οικογένεια φιλοξενεί το παιδί μόνο για τις γιορτές ή για το Σαββατοκύριακο.

5. Έκτακτη Αναδοχή: Έκτακτη Αναδοχή καλείται η περίπτωση όπου το παιδί επιβάλλεται να μετακινηθεί άμεσα από την οικογένεια του.

6. Ημερήσια Αναδοχή: Όταν μια οικογένεια φροντίζει το παιδί για συγκεκριμένες ώρες της ημέρας ή της νύχτας, ανάλογα με τις ανάγκες του.

Ανάδοχος γονέας

Κριτήριο για την αναδοχή δεν είναι η ιδιοκτησία ή τα εισοδήματα. Πρωταρχική προϋπόθεση για να θεωρηθεί κάποιος ανάδοχος γονέας είναι η αγάπη του για το παιδί και η θέληση του να προσφέρει ανιδιοτελώς.
Επιπλέον κριτήρια για έγκριση αναδόχων γονέων
-Το ενδιαφερόμενο άτομο (υποψήφιος ανάδοχος γονέας) πρέπει να είναι ενήλικο
-Να έχει υγιή ψυχολογική κατάσταση.
-Να διαθέτει μεγάλη υπομονή και υψηλό επίπεδο κατανόησης.

Ο ανάδοχος γονέας λαμβάνει κάποιο επίδομα;
Σύμφωνα με το Άρθρο 18, πριν από την τοποθέτηση ενός ανήλικου σε μια ανάδοχη οικογένεια γίνεται μια σύμβαση μεταξύ των φορέων και των αναδόχων σύμφωνα με την οποία ο ανάδοχος γονέας είναι υποχρεωμένος να αγαπά και να φροντίζει το ανήλικό παιδί και παράλληλα ο φορέας θα του καταβάλλει επίδομα.

Ποιος ελέγχει την σχέση του ανάδοχου γονεά με τον παιδί;
Ο ανάδοχος γονέας είναι σε συνεχή επαφή με κοινωνικό λειτουργό. Ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού είναι αφενός μεν να συμβουλεύει και να βοηθά τον ανάδοχο γονέα, αφετέρου να επιβλέπει τι γίνεται στο σπίτι όπου μένει το παιδί.

Ποιά δικαιολογητικά πρέπει να καταθέσουν οι υποψήφιοι ανάδοχοι γονείς;
-Αίτηση στην οποία να εμφαίνεται το ονοματεπώνυμο, η διεύθυνση κατοικίας και η ηλικία τους.
-Πιστοποιητικό οικογενειακής και περιουσιακής κατάστασης των γονέων και των συνοικούντων με τους υποψήφιους γονείς μελών της οικογένειας.
-Πιστοποιητικό υγείας των ιδίων και των συνοικούντων με αυτούς μελών.
-Αντίγραφο ποινικού μητρώου των ιδίων και των συνοικούντων με αυτούς ενηλίκων μελών.
-Υπεύθυνη δήλωση για τους λόγους που τους ωθούν να γίνουν εξ αναδοχής γονείς.
-Οποιοδήποτε άλλο στοιχείο κριθεί αναγκαίο από τον αρμόδιο κοινωνικό λειτουργό.

Υιοθεσία



Η υιοθεσία είναι μια πράξη σχεδόν ιερή που παρά τα θετικά συναισθήματα που γεννά, δημιουργεί φόβο και άγχος στους νέους γονείς. Ο λόγος; Κάποια στιγμή θα πρέπει να αποκαλύψουμε στο παιδί την αλήθεια.
Να του το πω;
Ένα παιδί πρέπει να ξέρει ότι είναι υιοθετημένο. Είναι υποχρέωση μας να του το πούμε και δικαίωμά του να ξέρει.
Με το να γνωρίζει ένα παιδί ότι είναι υιοθετημένο θα χτιστεί ομαλά ο ψυχικός του κόσμος και θα διαμορφωθούν ανάμεσα μας αισθήματα εμπιστοσύνης και ασφάλειας.
Φόβος
Ο φόβος της απόρριψης είναι αυτό που συχνά μας αποτρέπει από συζητήσεις με το παιδί μας γύρω από την υιοθεσία. Το άγχος και η αμηχανία για να μην τα χάσουμε μας κυριεύουν. Λάθος! Το να γνωρίζει ένα παιδί ότι είναι υιοθετημένο είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας. Το παιδί πρέπει να ξέρει ποια είναι η ταυτότητα του ώστε να την χρησιμοποιήσει ως υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα χτιστεί η ζωή του.

Πότε είναι η κατάλληλη ώρα;
Το παιδί πρέπει να γνωρίζει και να εξοικειώνεται με τον όρο της υιοθεσίας από τη στιγμή που αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο του. Βέβαια δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως το νόημα της υιοθεσίας προτού φτάσει την ηλικία των 6 με 7 ετών. Όσο νωρίτερα μιλήσουμε για την υιοθεσία στο παιδί τόσο το καλύτερο. Στην αρχή, όσο το παιδί είναι μικρό, μπορούμε να το εισάγουμε στην πραγματικότητα της υιοθεσίας του με παραμύθια και ιστοριούλες.

Γιατί με άφησαν οι φυσικοί μου γονείς;
Αυτή είναι μια απορία που μπορεί να βασανίζει το υιοθετημένο παιδί καθώς μεγαλώνει. Εμείς με τη σειρά μας θα κληθούμε να απαντήσουμε σε ερωτήσεις όπως «Γιατί δεν με ήθελαν;», «Γιατί με έδωσαν;» κ.τ.λ. Τις ερωτήσεις αυτές δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τις αποφύγουμε. Αντιθέτως τις απαντάμε με ειλικρίνεια και σεβασμό στα συναισθήματα του παιδιού. Σε καμία περίπτωση δεν κατηγορούμε τους φυσικούς γονείς. Τα λόγια μας πρέπει να είναι γεμάτα από αγάπη και ζεστασιά για αυτούς. Ο ειδικός παιδοψυχολόγος είναι ο κατάλληλος να μας κατευθύνει.

Πηγή: www.babyspace.gr