Κοίλα Έβρου: Το Έρημο Χωριό Που... Νοίκιασαν Οι Γερμανοί Για Να Εκτίουν Ποινές, Παραβατικοί Ανήλικοι

Το χωριό Κοίλα του Έβρου, είναι ένα από τα πολλά της περιοχής που εγκαταλείφθηκαν, σχεδόν ολοκληρωτικά, από τους κατοίκους του τις προηγούμενες δεκαετίες. Σε αυτή τη μικρή κουκκίδα στον χάρτη κοντά στις Φέρες και σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, από το 1991 λειτουργεί παράρτημα του γερμανικού ιδρύματος "Κοινωνία για τα Παιδιά".


Από το zougla.gr



Το χωριό Κοίλα, στα ελληνοτουρκικά σύνορα, ανήκει στον Δήμο Φερών

Σε αυτό το πρόγραμμα του ιδρύματος εργάζονται οκτώ Έλληνες, οι οποίοι λαμβάνουν την αμοιβή τους από τη Γερμανία. Σκοπός της λειτουργίας του είναι η ήπια και εναλλακτική έκτιση της ποινής ανήλικων Γερμανών υπηκόων, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για διάφορα αδικήματα μικρο-παραβατικότητας στη χώρα τους. Σημειώνεται ότι αντίστοιχα προγράμματα από το ίδιο ίδρυμα πραγματοποιούνται και σε αγροτικές περιοχές της Γαλλίας και της Ελβετίας.



Το ακριτικό και έρημο χωριό ξαναπαίρνει 'ζωή'

Τα παιδιά κατά την παραμονή τους στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους του ορεινού χωριού ακολουθούν καθημερινά ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τη διδασκαλία μαθημάτων του γερμανικού σχολείου από Ελληνίδα καθηγήτρια. Παράλληλα, απασχολούνται σε διάφορες εργασίες, οι οποίες αφορούν στη διαμονή τους εκεί, όπως για παράδειγμα κηπουρική, καθαριότητα, βαψίματα και όποια άλλη ανάγκη ενδέχεται να προκύψει και μπορούν να την καλύψουν.



Ανήλικοι Γερμανοί υπήκοοι εκτίουν την ποινή κάθειρξης που τους έχει επιβληθεί με την παραμονή τους στο χωριό



Η τοπική κοινωνία αποδέχεται το πρόγραμμα και μάλιστα το στηρίζει με τα μέσα του Δήμου Φερών


Η παραμονή τους στα Κοίλα, διάρκειας από ένα ή δύο χρόνια το περισσότερο, περιλαμβάνει επίσης δραστηριότητες όπως γυμναστήριο, αθλητισμό, εκδρομές αλλά και αποδράσεις σε κοντινά μέρη και εξόδους τα Σαββατόβραδα.



Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά, μίλησαν στο zougla.gr

Το zougla.gr πραγματοποίησε αποστολή στα Κοίλα και μίλησε με τους εργαζόμενους και τα τρία παιδιά που φιλοξενούνται εκεί αυτή την εποχή. Δείτε το ρεπορτάζ:



«Τα παιδιά δεν μένουν ποτέ μόνα τους, πάντα βρίσκονται υπό την επίβλεψη ενός εκ των εργαζομένων», αναφέρει ο υπεύθυνος του προγράμματος στη χώρα μας, Σταύρος Παναγιωτίδης. «Προβλήματα ιδιαίτερα δεν έχουμε, αν δεν αποκλειστεί το χωριό από το χιόνι. Η τοπική κοινωνία των Φερών μας έχει αγκαλιάσει, μας παρέχουν ότι χρειαζόμαστε και αν τύχει και περάσουν ημέρες και δεν έχουν νέα μας... ανησυχούν. Τα καταφέρνουμε» εξηγεί στο zougla.gr, επισημαίνοντας ότι η αποτελεσματικότητα του προγράμματος σωφρονισμού κρίνεται επιτυχημένη.



Ο Σταύρος Παναγιωτίδης εξηγεί ότι οι βασικές ανάγκες των παιδιών καλύπτονται με εργασία των ίδιων, πάντα με την καθοδήγηση του προσωπικού



Στιγμές χαλάρωσης, παρακολουθώντας μέσω δορυφόρου τη γερμανική τηλεόραση

«Τα 6 στα 10 παιδιά που περνούν από εδώ έχουν πετύχει μετέπειτα στη ζωή τους. Τελειώνουν το σχολείο, στη συνέχεια εργάζονται και κάποια από αυτά μας επισκέπτονται μάλιστα. Ένας από αυτούς, που είχε φιλοξενηθεί εδώ πριν 27 χρόνια, έρχεται κάθε δεύτερο καλοκαίρι και πηγαίνει στα ίδια μέρη που γνώρισε μαζί μας. Αυτά τα αποτελέσματα εμάς μας ευχαριστούν αφάνταστα. Εγώ θεωρώ ότι ακόμα και ένα παιδί να σωθεί, είναι κατόρθωμα» σχολιάζει.



Σε ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, η έννοια του σωφρονισμού για ανηλίκους αποκτάει άλλη διάσταση...


«Πολλά από τα παιδιά μάς βλέπουν σαν γονείς τους, διότι στερούνται την αγάπη των δικών τους, αν τους γνώρισαν ποτέ, αν και υπάρχει η δυνατότητα επισκεπτηρίου από αυτούς. Εμένα κάποια παιδιά με φωνάζουν "παππού" τους. Διατηρούμε επικοινωνία και μαθαίνουμε τι κάνουν στην εξέλιξη της ζωής τους, σας το λέω αυτό με μεγάλη συγκίνηση» συμπληρώνει...



Τα περισσότερα παιδιά που αποχωρούν από τα Κοίλα, συνεχίζουν τη ζωή τους κανονικά, επισημαίνει ο 'παππούς', όπως τον φωνάζουν, και υπεύθυνος του προγράμματος, Σταύρος Παναγιωτίδης

Τα παιδιά στο σχολείο ακολουθούν ειδικό πρόγραμμα διδασκαλίας, συναφές με το επίσημο της Γερμανίας, που περιλαμβάνει και εξετάσεις συγκεκριμένων μαθημάτων, ενώ πραγματοποιούνται εκπαιδευτικές επισκέψεις ώστε να γνωρίσουν τα παιδιά τη χώρα μας και τον ελληνικό πολιτισμό. Η μουσική και τα θρησκευτικά είναι τα μαθήματα που δεν διδάσκονται και έχουν αντικατασταθεί από το μάθημα της Ηθικής.



Το πρόγραμμα διδασκαλίας περιλαμβάνει και βασικά μαθήματα ελληνικών


Η καθηγήτρια Λαμπρινή Χίλια, με διδακτική εμπειρία στη Γερμανία, παρατηρεί ότι οι βιωματικές μέθοδοι εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης που ακολουθούνται, ενισχύουν στα παιδιά την έννοια της ανταπόδοσης, της συνεργασίας, του σεβασμού αλλά και των ηθικών αξιών.



«Αργά ή γρήγορα, όλα τα παιδιά βρίσκουν τον δρόμο τους για το σχολείο» λέει η καθηγήτρια Λαμπρινή Χίλια


«Από τον εγκλεισμό και τις παραδοσιακές μεθόδους τιμωρίας, αυτός ο τρόπος σωφρονισμού επιφέρει πολύ καλύτερα αποτελέσματα και αποτρέπει έναν μεγάλο αριθμό από τα παιδιά αυτά να καταλήξουν τελικά στη φυλακή, όπως γίνεται συνήθως με τα συμβατικά κέντρα κράτησης ανηλίκων.



Ο Μαξιμίλιαν έσπασε κατά λάθος τη ρακέτα του, και μαθαίνει να την επιδιορθώνει μόνος του


»Πρόκειται για ένα πολύ απαιτητικό πρόγραμμα - τα παιδιά βρίσκονται μακριά από τις οικογένειές τους και από το οικείο περιβάλλον τους, και ειδικά οι πρώτοι μήνες προσαρμογής είναι πολύ δύσκολοι. Όταν όμως προσαρμοστούν και καταλάβουν τους κανόνες, τότε η παραμονή τους εδώ είναι ομαλή, χωρίς προβλήματα και με πολλά οφέλη για τα ίδια» αναφέρει η Λαμπρινή Χίλια, υπογραμμίζοντας ότι παρά τις δυσκολίες και τις ιδιαίτερες καταστάσεις, τελικά «αργά ή γρήγορα, όλα τα παιδιά βρίσκουν τον δρόμο τους για το σχολείο».



Η προσαρμογή σε ένα περιβάλλον μακριά από τους οικείους τους συνήθως είναι δύσκολη στην αρχή



Χαλαρές στιγμές παιχνιδιού και επικοινωνίας


Τις εντυπώσεις τους από τη φιλοξενία τους στα Κοίλα κατέθεσαν στον φακό του zougla.gr τα παιδιά που φιλοξενούνται στο ακριτικό χωριό.



Ο Μαξιμίλιαν τόνισε ότι του αρέσει ο τρόπος που περνά τον χρόνο του στο χωριό, κάνοντας αθλητισμό, παίζοντας χαρτιά, διαβάζοντας λογοτεχνία και βλέποντας τηλεόραση, συνήθειες που τον βοηθούν να ξεφεύγει από το αλκοόλ και παραβατικές συμπεριφορές. Όταν φύγει, θα επιδιώξει να πάρει το απολυτήριο του Λυκείου, να συνεχίσει το γυμναστήριο και να γίνει ξυλουργός. Θέλει πολύ να επιστρέψει στην Ελλάδα για διακοπές, να γνωρίσει την Αθήνα και να ανέβει στον Όλυμπο, ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τη χώρα μας για τη φιλοξενία του εδώ...



Ο Μαξιμίλιαν θέλει κάποτε να ανέβει στον Όλυμπο...


Ο Κέβιν περνά τον χρόνο του με το προσωπικό του Ιδρύματος, γνωρίζει ανθρώπους στις Φέρες, αθλείται καθημερινά και παίζει μπιρίμπα. Του αρέσουν τα ελληνικά, αν και τα βρίσκει δύσκολα. Όταν επιστρέψει στη Γερμανία δε, θέλει να πάρει το απολυτήριο του Γυμνασίου και να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων. Του λείπει η οικογένειά του, με την οποία θέλει κάποια στιγμή κι αυτός να επιστρέψει στην Ελλάδα για διακοπές...



Ο Κέβιν θέλει να τελειώσει το σχολείο, όταν επιστρέψει στην πατρίδα του


Το οδοιπορικό του zougla.gr κλείνει με τα λόγια του Γιώργου Παναγιωτίδη, φροντιστή, ο οποίος δηλώνει ενθουσιασμένος με την εργασία του στο πρόγραμμα και επισημαίνει ότι «η στοργή που λαμβάνουν τα παιδιά τους βοηθάει να ενταχθούν στην κοινωνία και να συνειδητοποιήσουν κάποια σημαντικά πράγματα: Ότι το μέλλον τους δεν είναι η παρανομία, αλλά υπάρχει άλλος δρόμος»...








http://mati-gr.blogspot.gr/2016/11/koila-evrou.html