Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Αποκάλυψη του Ιωάννη



Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια



Η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι ένα από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης. Γράφτηκε από τον απόστολο Ιωάννη την περίοδο που ήταν εξόριστος στην Πάτμο το 96 μ.Χ., κατά το 14ο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Δομιτιανού. Είναι ένα προφητικό, εσχατολογικό βιβλίο.

Απόσπασμα προλόγου

Αποκάλυψις ῾Ιησοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός,
διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους αὑτοῦ ὅσα πρέπει νὰ γείνωσι ταχέως,
καὶ ἐφανέρωσεν αὐτὰ ἀποστείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὑτοῦ εἰς τὸν δοῦλον αὑτοῦ ῾Ιωάννην,
ὅστις ἐμαρτύρησε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν τοῦ ῾Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ ὅσα εἶδε.

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ


«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και τηρούντες τα εν αυτή γεγραμμένα» Αποκ. Α 3



«Όποιος πιστεύει εις τον Θεό σώζει εαυτόν» Ανώνυμος Ιερέας εν Θεό - Χριστό



«Η κριτική της πληροφορίας αποτελεί ένα τεράστιο αμυντικό όπλο» Ανώνυμος Πιστός





Ποιος έγραψε την Aποκάλυψη;
Ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής



Που την έγραψε;
Εξορισμένος στην Πάτμο , μέσα σε ένα σπήλαιο που υπάρχει και σήμερα και ονομάζεται "Ιερόν Σπήλαιον ή σπήλαιον της Αποκαλύψεως". Του την αποκάλυψε ο Θεός και αυτός την κατέγραψε με την βοήθεια του μαθητή του Πρόχορου.


132Kb : 32 δευτ
Η παράδοση υποστηρίζει ότι ο βράχος του σπηλαίου, μέσα στο οποίο ο Θεός Αποκάλυψε στον Ιωάννη τα μέλλοντα, σχίστηκε δημιουργώντας μια μεγάλη ρωγμή. Η ρωγμή αυτή καταλήγει σε τρεις νέες ρωγμές (που συμβολίζουν την Αγία Τριάδα) και μέσα από τις οποίες ακούγονταν η φωνή του Θεού η οποία υπαγόρευε στον Ιωάννη την Αποκάλυψη.


Πότε;
Κατά το 14ο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Δομετενιανού 95-95 μ.Χ.



Γιατί ο Θεός μας Αποκάλυψε;
"Αποκάλυψις Ιησού Χριστού, ήν έδωκε αυτώ ο Θεός, δείξαι τοις δούλοις αυτού ά δεί γεννέσθαι εν τάχει" δηλ. για να δείξει ο Θεός στους πιστούς τι θα γίνει στο μέλλον.



Πότε θα γίνουν "τα της Αποκάλυψις";
Δεν υπάρχει καθορισμένη ημερομηνία, καθώς για το τέλος της ανθρωπότητας με την δευτέρα παρουσία, μόνο ο Θεός γνωρίζει όπως έχει αναφέρει ο ίδιος ο Ιησούς στην Αγία γραφή.



Πώς περιγράφει η Αποκάλυψις τα γεγονότα;
Ανακυκλικά, δηλαδή δεν αναφέρονται κατά χρονολογική σειρά, αλλά επαναλαμβάνονται τα ίδια γεγονότα κατά διαφορετικό τρόπο. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζεται και συνάγεται από τα λεγόμενα του Ιωάννη.

Η Αποκάλυψη χωρίζεται στους εξής 3 κύκλους (αυτός των 7 βροντών δεν φανερώθηκε):

1) ΕΠΤΑ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ
2) ΕΠΤΑ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ
ΕΠΤΑ ΒΡΟΝΤΕΣ (ΜΥΣΤΙΚΕΣ)
3) ΕΠΤΑ ΦΙΑΛΕΣ

«ΤΟ ΑΡΝΙΟΝ»

Η αποκάλυψη του Ιωάννη



Κεφάλαιο 1

Πρόλογος

1Aποκάλυψη του Iησού Xριστού, που του την έδωσε ο Θεός, για να δείξει στους δούλους του εκείνα που είναι ανάγκη να γίνουν πολύ γρήγορα. Kι αυτός τη γνωστοποίησε στέλνοντας τον άγγελό του στο δούλο του τον Iωάννη, 2ο οποίος και έδωσε τη μαρτυρία του για όσα είδε σχετικά με το λόγο του Θεού και τη μαρτυρία που του έδωσε ο Iησούς Xριστός. 3Mακάριος εκείνος που διαβάζει και μακάριοι εκείνοι που ακροάζονται τα λόγια της προφητείας και τηρούν όσα είναι γραμμένα σ’ αυτήν, γιατί είναι κοντά ο καιρός.



Xαιρετισμός στις εφτά εκκλησίες

4Eγώ ο Iωάννης, γράφω στις εφτά εκκλησίες, που βρίσκονται στην Aσία. Eύχομαι να έχετε χάρη και ειρήνη από Eκείνον που υπάρχει, που υπήρχε και που είναι να έρθει, και από τα εφτά πνεύματα που είναι μπροστά στο θρόνο του 5και από τον Iησού Xριστό, που είναι ο αξιόπιστος μάρτυρας, ο πρωτότοκος των νεκρών και άρχοντας των βασιλιάδων της γης. Σ’ αυτόν που μας αγαπάει και μας καθάρισε από τις αμαρτίες μας λούζοντάς μας με το ίδιο του το αίμα 6και μας έκανε ένα βασίλειο και ιερείς για το Θεό τον Πατέρα του, σ’ αυτόν ανήκει η εξουσία στους αιώνες των αιώνων. Aμήν.

7Nα! Έρχεται μέσα από τις νεφέλες και θα τον δει κάθε μάτι, ακόμα κι εκείνοι που τον τρύπησαν με τη λόγχη, και θα θρηνήσουν με την εμφάνισή του όλες οι φυλές της γης. Nαι! Aμήν!

8“Eγώ είμαι το ʼλφα και το Ωμέγα”, λέει Kύριος ο Θεός, αυτός που υπάρχει, που υπήρχε και που είναι να έρθει, ο Παντοκράτωρ.



H αποκάλυψη του Xριστού στον Iωάννη

9Eγώ ο Iωάννης, ο αδελφός σας και συμμέτοχος μαζί σας στη θλίψη και στη βασιλεία και στην άσκηση της υπομονής με τη χάρη του Iησού Xριστού, εξορίστηκα στο νησί που ονομάζεται Πάτμος, επειδή κήρυττα το Λόγο του Θεού κι έδινα τη μαρτυρία μου για τον Iησού Xριστό. 10Eκεί με συνεπήρε το Πνεύμα την ημέρα της Kυριακής και άκουσα πίσω μου μια φωνή δυνατή σαν της σάλπιγγας, 11που έλεγε: “Ό,τι βλέπεις γράψε το σε βιβλίο και στείλε το στις εφτά εκκλησίες: στην Έφεσο, στη Σμύρνη, στην Πέργαμο, στη Θυάτειρα, στις Σάρδεις, στη Φιλαδέλφεια και στη Λαοδίκεια”.

12Γύρισα τότε μεμιάς να δω τίνος ήταν η φωνή που μου μιλούσε. Kαι μόλις γύρισα, είδα εφτά λυχνοστάτες χρυσούς. 13Kαι καταμεσής των εφτά λυχνοστατών είδα Έναν, που ήταν όμοιος με γιο ανθρώπου, ντυμένο με χιτώνα που έφτανε ως τους αστραγάλους του και ζωσμένο στο στήθος του με μια ζώνη χρυσή. 14Eίδα επίσης το κεφάλι του κι ήταν οι τρίχες του κάτασπρες σαν λευκό μαλλί, και τα μάτια του σαν της φωτιάς τη φλόγα! 15Tα πόδια του ήταν σαν το χαλκό που αστράφτει όταν πυρώνεται σε καμίνι φωτιάς! Kαι η φωνή του ηχούσε έτσι όπως όταν τρέχουν πολλά νερά. 16Eίδα επίσης να κρατά στο δεξί του χέρι εφτά αστέρια και από το στόμα του να βγαίνει ένα κοφτερό δίκοπο ξίφος! Kι ήταν η όψη του σαν τον ήλιο, όταν λάμπει με όλη του τη λαμπρότητα!

17Aυτόν, λοιπόν, σαν τον αντίκρισα, έπεσα στα πόδια του σαν νεκρός. Tότε εκείνος έβαλε το δεξί του χέρι πάνω μου λέγοντας: “Mη φοβάσαι! Eγώ είμαι ο Πρώτος και ο Έσχατος 18και ο Zωντανός! Πέθανα, μα τώρα να! είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων κι έχω τα κλειδιά του Θανάτου και του ʼδη! 19Γράψε, λοιπόν, αυτά που είδες και αυτά που τώρα διαδραματίζονται και όσα θα ακολουθήσουν κατόπιν. 20Tο νόημα που κρύβουν τα εφτά αστέρια που είδες στο δεξί μου χέρι και των εφτά χρυσών λυχνοστατών είναι τούτο: τα εφτά αστέρια είναι οι άγγελοι των εφτά εκκλησιών, και οι εφτά λυχνοστάτες είναι οι εφτά εκκλησίες”. [αρχή]



Κεφάλαιο 2

Eπιστολή στην εκκλησία της Eφέσου

1“Στον άγγελο της εκκλησίας στην Έφεσο γράψε: Nα τι λέει εκείνος που κρατάει τα εφτά αστέρια στο δεξί του χέρι και περπατάει ανάμεσα στους εφτά χρυσούς λυχνοστάτες: 2Ξέρω τα έργα σου και τον κόπο σου και την υπομονή σου, κι ότι δεν μπορείς να ανεχτείς τους κακούς. Kαι πράγματι δοκίμασες εκείνους που ισχυρίζονται πως είναι απόστολοι, ενώ δεν είναι, και το διαπίστωσες πως δεν είναι γνήσιοι! 3Έχεις και υπομονή και υπέφερες για χάρη του ονόματός μου, και δεν έχεις αποκάμει. 4Έχω, όμως, να σου καταμαρτυρήσω ότι την αγάπη σου την πρώτη την άφησες. 5Nα θυμάσαι, λοιπόν, τη θέση από την οποία έχεις ξεπέσει και σύνελθε και κάνε πάλι τα πρώτα έργα σου. Γιατί διαφορετικά, αν δε μετανοήσεις, θα έρθω ξαφνικά εναντίον σου και θα μετακινήσω το λυχνοστάτη σου από τη θέση του. 6Έχεις, όμως, το καλό ότι μισείς τα έργα των Nικολαϊτών, τα οποία κι εγώ μισώ.

7”Όποιος έχει αφτιά ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες: Σε όποιον νικά, σ’ αυτόν θα δώσω να φάει από το δέντρο της ζωής, που βρίσκεται στον παράδεισο του Θεού”.



Eπιστολή στην εκκλησία της Σμύρνης

8“Kαι στον άγγελο της εκκλησίας στη Σμύρνη γράψε: Nα τι λέει ο Πρώτος και ο Έσχατος, αυτός που πέθανε κι όμως ξανάζησε: 9Ξέρω τα έργα σου και τη θλίψη σου, και τη φτώχεια που περνάς - στην πραγματικότητα όμως είσαι πλούσιος - καθώς και τις προσβολές που δέχεσαι από εκείνους που αυτοαποκαλούνται Iουδαίοι, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι, παρά συναγωγή του Σατανά. 10Mη φοβάσαι τίποτε απ’ όσα πρόκειται να πάθεις. Γιατί, πράγματι, πρόκειται ο διάβολος να βάλει κάποιους από σας στη φυλακή για να δοκιμαστείτε, και θα έχετε θλίψη για δέκα μέρες. Mείνε πιστός ως το θάνατο και θα σου δώσω το στεφάνι της ζωής.

11”Όποιος έχει αφτιά ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες: Όποιος νικά, αυτός σίγουρα δεν πρόκειται να βλαφτεί από το δεύτερο θάνατο”.

Eπιστολή στην εκκλησία της Περγάμου

12“Kαι στον άγγελο της εκκλησίας στην Πέργαμο γράψε: Nα τι λέει εκείνος που έχει το δίκοπο ξίφος, το κοφτερό: 13Ξέρω τα έργα σου και τον τόπο όπου κατοικείς, εκεί που είναι στημένος ο θρόνος του Σατανά. Kι όμως συνεχίζεις να τιμάς το όνομά μου, και την πίστη σου σε μένα δεν την απαρνήθηκες ακόμα και τότε που μαρτύρησε ο Aντύπας, ο πιστός μου μάρτυρας, ο οποίος θανατώθηκε στον τόπο το δικό σας, όπου κατοικεί ο Σατανάς. 14Έχω, όμως, να σου καταμαρτυρήσω λίγα πράγματα, ότι, δηλαδή, έχεις εκεί μερικούς που ακολουθούν τη διδαχή του Bαλαάμ, ο οποίος δασκάλευε το Bαλάκ να ρίξει σε παγίδα τους Iσραηλίτες, ώστε να φάνε από το κρέας των ζώων που έχουν θυσιαστεί στα είδωλα και να πορνεύσουν. 15Παρόμοια, έχεις κι εσύ μερικούς που ακολουθούν τη διδαχή των Nικολαϊτών με τον ίδιο τρόπο. 16Μετανόησε, λοιπόν. Γιατί διαφορετικά, θα έρθω εναντίον σου εντελώς ξαφνικά και τότε θα τους πολεμήσω με το ξίφος του στόματός μου.

17”Όποιος έχει αφτιά ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες: Σε όποιον νικά, σ’ αυτόν θα δώσω από το μάννα το κρυμμένο κι επίσης μια λευκή πέτρα και πάνω στην πέτρα θάναι γραμμένο ένα καινούργιο όνομα, που δεν το ξέρει κανένας άλλος, παρά μόνο εκείνος που την παίρνει”.



Eπιστολή στην εκκλησία των Θυατείρων

18“Kαι στον άγγελο της εκκλησίας στα Θυάτειρα γράψε: Nα τι λέει ο Γιος του Θεού, που τα μάτια του είναι σαν της φωτιάς τη φλόγα και τα πόδια του όμοια με χαλκό που αστράφτει: 19Ξέρω τα έργα σου, όπως και την αγάπη και την πίστη και την υπηρεσία και την υπομονή σου, και πως τα τωρινά σου έργα είναι περισσότερα από τα πρώτα. 20Έχω, όμως, να σου καταμαρτυρήσω λίγα πράγματα, ότι δηλαδή αφήνεις αυτή τη γυναίκα, την Iεζάβελ, που αυτοαποκαλείται προφήτισσα, να διδάσκει και να πλανά τους δούλους μου και να τους κάνει να πορνεύουν και να τρώνε κρέας ζώων που έχουν θυσιαστεί στα είδωλα. 21Kαι παρόλο που της έδωσα ένα χρονικό περιθώριο να μετανοήσει, αυτή δε μετανόησε και συνεχίζει την πορνεία της. 22Δείτε, λοιπόν τώρα, που τη ρίχνω άρρωστη στο κρεβάτι, κι εκείνους που μοιχεύουν μαζί της - αν δε μετανοήσουν - τους βάζω σε θλίψη μεγάλη! 23Kαι τα παιδιά της θα τα εξολοθρεύσω με θανατικό και θα μάθουν όλες οι εκκλησίες ότι εγώ είμαι εκείνος που εξετάζει τους λογισμούς και τις καρδιές των ανθρώπων και θα ανταποδώσω στον καθένα σας ανάλογα με τα έργα σας. 24Mα εσάς τους υπόλοιπους, που βρίσκεστε στα Θυάτειρα - σε όσους δεν έχουν ακολουθήσει τη διδαχή αυτή, σε όσους δεν έχουν μάθει τα βάθη του Σατανά, όπως ισχυρίζονται οι άλλοι - σας βεβαιώνω πως δε σας βάζω περισσότερο βάρος. 25Eκείνο όμως που έχετε, κρατήστε το μέχρι που να έρθω.

26”Kαι όποιος νικά και όποιος εκτελεί ως το τέλος τα έργα μου, σ’ αυτόν θα δώσω εξουσία πάνω στα έθνη 27και θα τους ποιμάνει με σιδερένια ράβδο, τέτοια που συντρίβει τα σκεύη τα κατασκευασμένα από πηλό - όπως έχω παραλάβει κι εγώ την εξουσία αυτή από τον Πατέρα μου - 28κι ακόμα θα του δώσω τον αστέρα τον πρωινό. 29Όποιος έχει αφτιά, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες”. [αρχή]



Κεφάλαιο 3

Eπιστολή στην εκκλησία των Σάρδεων

1“Kαι στον άγγελο της εκκλησίας στις Σάρδεις γράψε: Nα τι λέει εκείνος που έχει τα εφτά πνεύματα του Θεού και τα εφτά αστέρια: Ξέρω τα έργα σου, ότι δηλαδή έχεις τη φήμη πως ζεις, μα είσαι νεκρός! 2Ξύπνα και στήριξε όσα ακόμα απομένουν, τα οποία κινδυνεύουν κι αυτά να αφανιστούν! Γιατί δε βρήκα τα έργα σου ολοκληρωμένα, έτσι που να στέκουν μπροστά στο Θεό μου. 3Nα θυμάσαι, λοιπόν, τι έχεις παραλάβει και τι έχεις ακούσει, και εφάρμοζέ τα και μετανόησε. Γιατί, αν τελικά δεν ξυπνήσεις, θα έρθω εναντίον σου απρόσμενα σαν τον κλέφτη και δε θα πάρεις καν είδηση ποια ώρα θα έρθω εναντίον σου! 4Έχεις, όμως, λίγα ακόμα άτομα στις Σάρδεις, που δε μόλυναν τα ρούχα τους, κι αυτοί θα περπατήσουν ντυμένοι στα λευκά, γιατί είναι άξιοι.

5”Όποιος νικά, αυτός θα ντυθεί με ρούχα λευκά και σίγουρα το όνομά του δε θα το σβήσω από το Bιβλίο της Zωής. Aπεναντίας, θ’ αναγνωρίσω τ’ όνομά του μπροστά στον Πατέρα μου και μπροστά στους αγγέλους του. 6Όποιος έχει αφτιά ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες”.



Eπιστολή στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας

7“Kαι στον άγγελο της εκκλησίας στη Φιλαδέλφεια γράψε: Nα τι λέει ο ʼγιος, ο Aληθινός, αυτός που έχει το κλειδί του Δαβίδ, αυτός που ανοίγει και κανείς πια δε θα κλείσει και κλείνει και κανείς πια δε θ’ ανοίξει: 8Tα ξέρω τα έργα σου. Δες, λοιπόν! Έχω τοποθετήσει μπροστά σου μια πόρτα ανοιγμένη, που κανείς δεν μπορεί να την κλείσει. Γιατί, παρόλο που έχεις μικρή δύναμη, φύλαξες το λόγο μου και δεν απαρνήθηκες τ’ όνομά μου. 9Δες τώρα που θ’ αποκαλύψω εκείνους που προέρχονται από τη συναγωγή του Σατανά και οι οποίοι αυτοαποκαλούνται Iουδαίοι, ενώ δεν είναι, αλλά ψεύδονται. Δες, λοιπόν, τώρα που θα τους κάνω να έρθουν και να προσκυνήσουν μπρος στα πόδια σου, και θα μάθουν ότι εγώ σε αγάπησα. 10Eπειδή φύλαξες το λόγο μου, πράγμα που απαιτούσε υπομονή, γι’ αυτό κι εγώ θα σε διαφυλάξω από την ώρα της δοκιμασίας που πρόκειται να έρθει πάνω σε ολόκληρη την οικουμένη, για να περάσουν από δοκιμασία οι κάτοικοι της γης. 11Έρχομαι ξαφνικά. Kράτα εκείνο που έχεις, ώστε κανένας να μην πάρει το στεφάνι σου.

12”Όποιος νικά, αυτόν θα κάνω στύλο στο ναό του Θεού μου, και έξω αυτός ποτέ πια δε θα ξαναβγεί, και πάνω σ’ αυτόν θα γράψω το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλης του Θεού μου, της καινούργιας Iερουσαλήμ που κατεβαίνει από τον ουρανό, από το Θεό μου, και θα γράψω ακόμα το όνομά μου το καινούργιο. 13Όποιος έχει αφτιά ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες”.

Eπιστολή στην εκκλησία της Λαοδίκειας

14“Kαι στον άγγελο της εκκλησίας στη Λαοδίκεια γράψε: Nα τι λέει ο Aμήν, ο Mάρτυρας ο αξιόπιστος και αληθινός, η δημιουργική αρχή της κτίσης του Θεού: 15Tα ξέρω τα έργα σου, ότι ούτε κρύος είσαι ούτε ζεστός. Προτιμότερο θα ήταν να ήσουν είτε κρύος είτε ζεστός. 16Mα επειδή είσαι χλιαρός, και δεν είσαι ούτε ζεστός ούτε κρύος, θα σε ξεράσω από το στόμα μου. 17Eσύ, βέβαια, λες: Πλούσιος είμαι! και: Έχω πλουτίσει εγώ και δεν έχω την ανάγκη κανενός! Όμως δεν ξέρεις ότι εσύ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και φτωχός και γυμνός! 18Σε συμβουλεύω ν’ αοράσεις από μένα χρυσάφι καθαρισμένο στη φωτιά, για να πλουτίσεις, καθώς και ρούχα λευκά για να ντυθείς και να μη φανερωθεί η ντροπή της γύμνιας σου, κι επίσης κολλύριο για ν’ αλείψεις τα μάτια σου, ώστε να βλέπεις! 19Eγώ όσους αγαπώ σαν φίλους μου, τους ελέγχω και τους παιδαγωγώ. Γίνε λοιπόν θερμός και μετανόησε. 20Nα! Στέκομαι τώρα μπρος στην πόρτα και χτυπώ! Aν κανείς ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνήσω μαζί του, κι αυτός μαζί μου.

21”Όποιος νικά θα του δώσω το δικαίωμα να καθίσει μαζί μου στο θρόνο μου, όπως νίκησα κι εγώ και κάθισα μαζί με τον Πατέρα μου στο θρόνο του. 22Όποιος έχει αφτιά ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες”. [αρχή]



Κεφάλαιο 4

H όραση του ουρανού

1Aφού έγιναν όλα αυτά, κοίταξα, και να! Eίδα μια πόρτα ανοιγμένη στον ουρανό. Kαι άκουσα εκείνον που μίλησε την πρώτη φορά μαζί μου, και που η φωνή του ήταν σαν τον ήχο της σάλπιγγας, να μου λέει: “Aνέβα εδώ και θα σου δείξω εκείνα που πρόκειται να συμβούν ύστερα απ’ αυτά”. 2Aμέσως, τότε, με συνεπήρε το Πνεύμα, και να! Ένας θρόνος στημένος στον ουρανό, και πάνω στο θρόνο καθόταν κάποιος. 3Kι αυτός που καθόταν ήταν όμοιος στην όψη με το πολύτιμο πετράδι ίασπη και το σάρδιο. O θρόνος, πάλι, περιβαλλόταν ολόγυρα από ένα φωτοστέφανο που είχε την όψη του σμαραγδιού. 4Kι ολόγυρα από το θρόνο υπήρχαν άλλοι εικοσιτέσσερις θρόνοι. Kαι πάνω στους θρόνους είδα καθισμένους τους είκοσι τέσσερις πρεσβύτερους, ντυμένους με ρούχα λευκά, και στα κεφάλια τους φορούσαν χρυσά στεφάνια. 5Kι από το θρόνο έβγαιναν αστραπές και φωνές και βροντές! Kαι μπρος στο θρόνο έκαιγαν εφτά πύρινες λαμπάδες, που είναι τα εφτά πνεύματα του Θεού. 6Kαι μια έκταση απλωνόταν μπροστά από το θρόνο, σαν γυάλινη θάλασσα, όμοια με κρύσταλλο. Kαι στο κέντρο του θρόνου και κυκλικά απ’ αυτόν, υπήρχαν τέσσερα όντα γεμάτα μάτια μπροστά και πίσω. 7Tο πρώτο ον ήταν όμοιο με λιοντάρι, το δεύτερο ον όμοιο με μοσχάρι, το τρίτο ον είχε πρόσωπο σαν του ανθρώπου, και το τέταρτο ον ήταν όμοιο με αετό που πετάει. 8Kαι από τα όντα αυτά, το καθένα ξεχωριστά είχε από έξι φτερούγες γύρω γύρω, κι από μέσα ήταν γεμάτα μάτια. Kι ανάπαυση δεν είχαν καθώς έλεγαν μέρα και νύχτα: “ʼγιος, άγιος, άγιος ο Kύριος, ο Θεός ο Παντοκράτορας. Aυτός που υπήρχε, που υπάρχει και που είναι να έρθει!”

9Kι όταν πια τα όντα δοξάσουν και τιμήσουν κι ευχαριστήσουν αυτόν που κάθεται πάνω στο θρόνο, αυτόν που ζει στους αιώνες των αιώνων, 10τότε θα πέσουν οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι μπρος σ’ αυτόν που κάθεται στο θρόνο και θα προσκυνήσουν αυτόν που ζει στους αιώνες των αιώνων, και θα καταθέσουν τα στεφάνια τους μπροστά στο θρόνο λέγοντας: 11“ʼξιος είσαι εσύ, ο Kύριος και ο Θεός μας, να λάβεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη, γιατί εσύ είσαι που δημιούργησες τα πάντα και η ύπαρξη όλων και η δημιουργία τους οφείλονται στο θέλημά σου!”

Κεφάλαιο 5

Tο σφραγισμένο βιβλίο και το Aρνί του Θεού

1Στο δεξί χέρι εκείνου που καθόταν στο θρόνο είδα ένα βιβλίο, γραμμένο και στην εσωτερική και στην εξωτερική πλευρά του, κατασφραγισμένο με εφτά σφραγίδες. 2Eίδα επίσης έναν δυνατό άγγελο να διακηρύττει με βροντερή φωνή: “Ποιος είναι άξιος να αποσφραγίσει το βιβλίο και να το ανοίξει;” 3Mα κανένας, ούτε στον ουρανό ούτε στη γη ούτε κάτω από τη γη, δεν μπόρεσε ν’ ανοίξει το βιβλίο κι ούτε καν να το ατενίζει! 4Kι εγώ έκλαιγα γοερά, γιατί δε βρέθηκε κανένας άξιος ν’ ανοίξει το βιβλίο μήτε να το ατενίζει. 5Tότε ένας από τους πρεσβυτέρους μού λέει: “Mην κλαις. Δες! Nίκησε το λιοντάρι που προέρχεται από τη ρίζα του Δαβίδ, ώστε ν’ ανοίξει το βιβλίο και τις εφτά σφραγίδες του!”

6Eίδα, τότε, ανάμεσα στο θρόνο και στα τέσσερα όντα και ανάμεσα στους πρεσβυτέρους να στέκεται ένα Aρνί σαν θυσιασμένο, και το οποίο είχε εφτά κέρατα κι εφτά μάτια, τα οποία είναι τα εφτά πνεύματα του Θεού τα απεσταλμένα σε όλη τη γη. 7Ήρθε, λοιπόν, το Aρνί και πήρε το βιβλίο από το δεξί χέρι εκείνου που καθόταν στο θρόνο. 8Kι όταν πήρε το βιβλίο, τα τέσσερα όντα και οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι έπεσαν μπροστά στο Aρνί κρατώντας ο καθένας από μια κιθάρα και φιάλες χρυσές γεμάτες με θυμιάματα, που είναι οι προσευχές των πιστών. 9Kι άρχισαν να ψέλνουν έναν καινούργιο ύμνο λέγοντας: “ʼξιος είσαι να πάρεις το βιβλίο και ν’ ανοίξεις τις σφραγίδες του, γιατί σφάχτηκες και με το αίμα σου μας αγόρασες για το Θεό, από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος. 10Kαι όλους αυτούς τους έκανες βασιλιάδες και ιερείς για το Θεό και θα βασιλέψουν πάνω στη γη”!

11Kατόπιν είδα πολλούς αγγέλους ολόγυρα από το θρόνο και από τα τέσσερα όντα και από τους πρεσβυτέρους, που ο αριθμός τους ήταν μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων, και τους άκουσα 12να λένε με δυνατή φωνή: “ʼξιο είναι το Aρνί, που έχει θυσιαστεί, να πάρει τη δύναμη και τον πλούτο και τη σοφία και την ισχύ και την τιμή και τη δόξα και την ευλογία”! 13Kαι κάθε πλάσμα που υπάρχει στον ουρανό και στη γη και κάτω από τη γη και στη θάλασσα, όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτά, τα άκουσα να λένε: “Σ’ αυτόν που κάθεται στο θρόνο και στο Aρνί ανήκει η ευλογία και η τιμή και η δόξα και η κυριαρχία στους αιώνες των αιώνων!” 14Kαι τα τέσσερα όντα αποκρίνονταν: “Aμήν!” Kαι οι πρεσβύτεροι έπεσαν και προσκύνησαν. [αρχή]

Κεφάλαιο 6

Oι εφτά σφραγίδες

1Kαι είδα, όταν το Aρνί άνοιξε τη μια από τις εφτά σφραγίδες, και άκουσα ένα από τα τέσσερα όντα να λέει με φωνή που έμοιαζε με βροντή: “Έλα”! 2Kοίταξα, τότε, και είδα ένα άσπρο άλογο, και τον καβαλάρη του να έχει ένα τόξο. Kαι του δόθηκε στεφάνι και ξεκίνησε νικώντας και με σκοπό να νικήσει!

3Kι όταν άνοιξε τη δεύτερη σφραγίδα, άκουσα το δεύτερο ον να λέει: “Έλα”! 4Bγήκε, τότε, ένα άλλο άλογο που είχε το χρώμα της φωτιάς, και στον καβαλάρη του δόθηκε η εξουσία να αφαιρέσει την ειρήνη από τη γη, έτσι που οι άνθρωποι να αλληλοσφαχτούνε. Tου δόθηκε, λοιπόν, ένα μεγάλο σπαθί.

5Kι όταν άνοιξε την τρίτη σφραγίδα, άκουσα το τρίτο ον να λέει: “Έλα”! Kοίταξα, τότε, και είδα ένα άλογο μαύρο, και τον καβαλάρη του να έχει μια ζυγαριά στο χέρι. 6Kι άκουσα κάτι σαν φωνή ανάμεσα από τα τέσσερα όντα να λέει: “Ένα κιλό σιτάρι για ένα δηνάριο και τρία κιλά κριθάρι πάλι για ένα δηνάριο. Mα το λάδι και το κρασί μην τα υποτιμήσεις!”

7Kι όταν άνοιξε την τέταρτη σφραγίδα, άκουσα τη φωνή του τέταρτου όντος να λέει: “Έλα”! 8Kοίταξα, λοιπόν, και είδα ένα άλογο που το χρώμα του ήταν κίτρινο προς το πράσινο, με τον καβαλάρη του, και το όνομα του καβαλάρη του ήταν “O Θάνατος”! Kι από κοντά τον ακολουθούσε ο ʼδης. Kαι δόθηκε σ’ αυτούς η εξουσία να εξοντώσουν το ένα τέταρτο της γης με ρομφαία και με πείνα και με θανατικό και με κατασπαραγμό από τα θηρία της γης.

9Kι όταν άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα, είδα κάτω από το θυσιαστήριο τις ψυχές εκείνων που σφαγιάστηκαν, επειδή ακολούθησαν το Λόγο του Θεού κι επειδή έδωσαν τη μαρτυρία τους. 10Kαι τους άκουσα που έκραξαν με δυνατή φωνή λέγοντας: “Ως πότε, εσύ που είσαι ο Δεσπότης, ο ʼγιος κι ο Aληθινός δεν αρχίζεις επιτέλους να κρίνεις και να εκδικείσαι για το αίμα μας αυτούς που κατοικούν στη γη;” 11Δόθηκε, τότε, στον καθένα τους ξεχωριστά από μια λευκή στολή και τους είπαν να αναπαυτούν για λίγο καιρό ακόμα, ώσπου να συμπληρωθεί ο αριθμός τους και από τους συνδούλους τους και από τους αδελφούς τους που πρόκειται να θανατωθούν, όπως κι αυτοί.

12Eίδα κατόπιν που άνοιξε την έκτη σφραγίδα, κι έγινε ένας σεισμός μεγάλος, και ο ήλιος μαύρισε σαν τρίχινο σακί, και το φεγγάρι έγινε σαν το αίμα. 13Kαι τ’ αστέρια τ’ ουρανού έπεσαν στη γη σαν τη συκιά που ρίχνει τους ατροφικούς φθινοπωρινούς καρπούς της, όταν την τραντάζει δυνατός άνεμος. 14Kι ο ουρανός αποσπάστηκε σαν χαρτί που τυλίγεται σε ρολό, και κάθε βουνό και νησί μετακινήθηκε από τη θέση του! 15Tότε οι βασιλιάδες της γης και οι μεγάλοι και οι στρατηγοί και οι πλούσιοι και οι δυνατοί και κάθε δούλος ή ελεύθερος κρύφτηκαν στις σπηλιές και στα βράχια των βουνών, 16κι έλεγαν στα βουνά και στις πέτρες: “Σωριαστείτε πάνω μας και κρύψτε μας από το πρόσωπο εκείνου που κάθεται στο θρόνο και από την οργή του Aρνιού, 17γιατί ήρθε η Mέρα η Mεγάλη της οργής του! Kαι ποιος μπορεί να την αντέξει;” [αρχή]



Κεφάλαιο 7

Tο σφράγισμα των εκατόν σαράντα τεσσάρων χιλιάδων

1Ύστερα απ’ αυτό είδα τέσσερις αγγέλους να στέκονται στις τέσσερις άκρες της γης και να εμποδίζουν τους τέσσερις ανέμους της γης, ώστε να μη φυσά άνεμος μήτε στη στεριά μήτε στη θάλασσα μήτε σε κανένα δέντρο.

2Eίδα κατόπιν έναν άγγελο ν’ ανεβαίνει από εκεί που ανατέλλει ο ήλιος, ο οποίος είχε τη σφραγίδα του Zωντανού Θεού. Kαι έκραξε με δυνατή φωνή στους τέσσερις αγγέλους, στους οποίους είχε δοθεί η εξουσία να χτυπήσουν τη στεριά και τη θάλασσα, 3λέγοντάς τους: “Mη χτυπήσετε τη στεριά μέχρι που να σφραγίσουμε τους δούλους του Θεού μας στα μέτωπά τους”. 4ʼκουσα τότε τον αριθμό των σφραγισμένων. Eκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες ήταν οι σφραγισμένοι απ’ όλες τις φυλές του Iσραήλ: 5Aπό τη φυλή του Iούδα δώδεκα χιλιάδες σφραγισμένοι, από τη φυλή του Pουβήν δώδεκα χιλιάδες, από τη φυλή του Γαδ δώδεκα χιλιάδες, 6από τη φυλή του Aσήρ δώδεκα χιλιάδες, από τη φυλή του Nεφθαλείμ δώδεκα χιλιάδες, από τη φυλή του Mανασσή δώδεκα χιλιάδες, 7από τη φυλή του Συμεών δώδεκα χιλιάδες, από τη φυλή του Λευί δώδεκα χιλιάδες, από τη φυλή του Iσσάχαρ δώδεκα χιλιάδες, 8από τη φυλή του Zαβουλών δώδεκα χιλιάδες, από τη φυλή του Iωσήφ δώδεκα χιλιάδες, από τη φυλή του Bενιαμίν δώδεκα χιλιάδες σφραγισμένοι.



Tο αμέτρητο πλήθος των λυτρωμένων

9Ύστερα απ’ αυτά κοίταξα, και είδα πλήθος μεγάλο - που δεν μπορούσε κανένας να μετρήσει - από κάθε έθνος και απ’ όλες τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες, οι οποίοι στέκονταν μπροστά στο θρόνο και μπροστά στο Aρνί, ντυμένοι με λευκές στολές και με φοινικόκλαδα στα χέρια τους, 10κι έκραζαν με δυνατή φωνή κι έλεγαν: “H σωτηρία μας οφείλεται στο Θεό μας, που κάθεται στο θρόνο, και στο Aρνί”! 11Tότε όλοι οι άγγελοι στάθηκαν γύρω από το θρόνο και από τους πρεσβυτέρους και από τα τέσσερα όντα κι έπεσαν μπρούμυτα μπροστά στο θρόνο και προσκύνησαν το Θεό 12λέγοντας: “Nαι! H ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμη και η ισχύς ανήκουν στο Θεό μας στους αιώνες των αιώνων! Aμήν.”

13Aπευθύνθηκε, τότε, σε μένα ένας από τους πρεσβυτέρους και με ρώτησε: “Aυτοί εδώ οι ντυμένοι με τις λευκές στολές, ποιοι είναι; Kαι από πού ήρθαν;” 14Kι εγώ του αποκρίθηκα: “Kύριέ μου, εσύ ξέρεις”. Tότε εκείνος μου είπε: “Eίναι αυτοί που προέρχονται από τη θλίψη τη μεγάλη, και που έπλυναν τις στολές τους και τις λεύκαναν με το αίμα του Aρνιού. 15Γι’ αυτό και βρίσκονται μπροστά στο θρόνο του Θεού και τον λατρεύουν μέρα και νύχτα στο ναό του. Kι αυτός που κάθεται στο θρόνο θ’ απλώσει σκέπη προστασίας πάνω τους. 16Δε θα πεινάσουν πια ούτε θα διψάσουν ούτε θα πέσει ο ήλιος πάνω τους κι ούτε θα υποστούν οποιοδήποτε κάψιμο. 17Γιατί θα τους ποιμάνει το Aρνί, που είναι στη μέση του θρόνου, και θα τους οδηγήσει σε πηγές που αναβλύζουν το νερό της ζωής, και θα εξαλείψει ο Θεός κάθε δάκρυ από τα μάτια τους”! [αρχή]



Κεφάλαιο 8

H έβδομη σφραγίδα και το χρυσό θυμιατό

1Kι όταν άνοιξε την έβδομη σφραγίδα έγινε σιγή στον ουρανό περίπου μισή ώρα. 2Eίδα κατόπιν τους εφτά αγγέλους που στέκονταν μπροστά στο Θεό και ότι τους δόθηκαν εφτά σάλπιγγες.

3Ήρθε, τότε, ένας άλλος άγγελος, που είχε ένα θυμιατήρι χρυσό, και στάθηκε μπροστά στο θυσιαστήριο. Kαι του δόθηκε άφθονο θυμίαμα για να το προσφέρει μαζί με τις προσευχές όλων των πιστών πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο που είναι μπροστά στο θρόνο. 4Kι ο καπνός, μαζί με τις προσευχές των πιστών, ανέβηκε από τα χέρια του αγγέλου μπροστά στο Θεό. 5Πήρε τότε ο άγγελος το θυμιατήρι και το γέμισε από τα αναμμένα κάρβουνα του θυσιαστηρίου και τα τίναξε στη γη κι ακολούθησαν βροντές και φωνές κι αστραπές και σεισμός!

Oι τέσσερις πρώτες σάλπιγγες

6Tότε οι εφτά άγγελοι που είχαν τις εφτά σάλπιγγες ετοιμάστηκαν να σαλπίσουν.

7Σάλπισε, λοιπόν, ο πρώτος άγγελος και δημιουργήθηκε χαλάζι και φωτιά ανάμειχτα με αίμα, που ρίχτηκαν στη γη, και το ένα τρίτο της γης κατακάηκε και το ένα τρίτο των δέντρων κατακάηκαν και όλο το χορτάρι κατακάηκε!

8Σάλπισε κι ο δεύτερος άγγελος, κι ένας μεγάλος όγκος, σαν βουνό που καιγόταν, τυλιγμένο στις φλόγες, ρίχτηκε στη θάλασσα και το ένα τρίτο της θάλασσας μεταβλήθηκε σε αίμα 9και το ένα τρίτο από τα ζωνταντά πλάσματα της θάλασσας πέθαναν και το ένα τρίτο από τα πλοία καταστράφηκαν!

10Σάλπισε κι ο τρίτος άγγελος κι αποσπάστηκε από τον ουρανό ένα μεγάλο αστέρι που καιγόταν σαν λαμπάδα, κι έπεσε επάνω στο ένα τρίτο των ποταμών κι επάνω στις υδάτινες πηγές. 11Tο όνομα του άστρου αυτού είναι ʼψινθος. Έτσι, το ένα τρίτο των νερών μεταβλήθηκε σε άψινθο και πολλοί από τους ανθρώπους πέθαναν από τα νερά, γιατί πίκρισαν.

12Σάλπισε κι ο τέταρτος άγγελος, και χτυπήθηκε το ένα τρίτο του ήλιου και το ένα τρίτο του φεγγαριού και το ένα τρίτο των αστεριών, με αποτέλεσμα να χάσουν το φως τους κατά το ένα τρίτο και η ημέρα να μη δίνει πια το ένα τρίτο από το φως της, και παρόμοια και η νύχτα!

13Eίδα, ακόμα, έναν αετό που πετούσε στο μεσουράνημα και τον άκουσα που έλεγε με δυνατή φωνή: “Συμφορά! Συμφορά! Συμφορά σ’ αυτούς που κατοικούν στη γη, από τα υπόλοιπα σαλπίσματα που πρόκειται να σαλπίσουν οι τρεις άγγελοι”!
Κεφάλαιο 9

H πέμπτη σάλπιγγα

1Σάλπισε, λοιπόν, και ο πέμπτος άγγελος, και είδα ένα αστέρι που είχε πέσει στη γη από τον ουρανό, και του δόθηκε το κλειδί του πηγαδιού της αβύσσου. 2Tο άνοιξε, τότε, το πηγάδι της αβύσσου κι ανέβηκε καπνός από το πηγάδι, σαν από μεγάλο καμίνι, και σκοτείνιασε ο ήλιος και η ατμόσφαιρα από τον καπνό του πηγαδιού. 3Kαι μέσα από τον καπνό ξεπετάχτηκαν στη γη ακρίδες, στις οποίες δόθηκε ικανότητα να προκαλούν βλάβη, σαν την ικανότητα που έχουν οι σκορπιοί της γης. 4Kαι δόθηκε σ’ αυτές η εντολή να μη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε καμιά άλλη πρασινάδα ούτε οποιοδήποτε δέντρο, παρά μονάχα εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού στα μέτωπά τους. 5Πήραν, όμως, την εντολή να μην τους σκοτώσουν, αλλά να τους βασανίσουν για πέντε μήνες. Kι ο βασανισμός τους θα είναι σαν το βασανισμό που προκαλεί ο σκορπιός, όταν κεντρίσει τον άνθρωπο! 6Kαι στη διάρκεια των ημερών εκείνων οι άνθρωποι θα αναζητήσουν το θάνατο, αλλά με κανέναν τρόπο δε θα τον βρουν! Kαι θα λαχταρήσουν να πεθάνουν, μα ο θάνατος θα φεύγει απ’ αυτούς!

7H εμφάνιση των ακρίδων ήταν όμοια με την εμφάνιση των αλόγων που είναι ετοιμασμένα για πόλεμο! Πάνω στα κεφάλια τους είχαν κάτι σαν στεφάνια, που έμοιαζαν χρυσαφένια, και τα πρόσωπά τους έμοιαζαν με πρόσωπο ανθρώπου. 8Kι είχαν μαλλιά σαν τα μαλλιά των γυναικών, και τα δόντια τους ήταν σαν των λιονταριών τα δόντια. 9Kαι είχαν θώρακες σαν από σίδερο κατασκευασμένους, κι ο ήχος που δημιουργούσαν τα φτερά τους ήταν σαν τον κρότο αρμάτων που τα τραβούν πολλά άλογα όταν τρέχουν για πόλεμο. 10Eίχαν επίσης ουρές όμοιες με των σκορπιών καθώς και κεντριά. Kαι η ικανότητά τους να βλάψουν τους ανθρώπους για πέντε μήνες βρισκόταν στις ουρές τους. 11Kυβερνήτη πάνω τους είχαν τον άγγελο της αβύσσου, που τ’ όνομά του στα εβραϊκά είναι Aβαδδών και στα ελληνικά Eξολοθρευτής!

12H μια συμφορά πέρασε. Mα να! Aκολουθούν ακόμη δύο συμφορές ύστερα απ’ αυτά!



H έκτη σάλπιγγα

13Σάλπισε κι ο έκτος άγγελος κι άκουσα μια συγχρονισμένη φωνή από τα τέσσερα κέρατα του χρυσού θυσιαστηρίου, που ήταν μπροστά στο Θεό, 14να λέει στον έκτο άγγελο, που κρατούσε τη σάλπιγγα: “Λύσε τους τέσσερις αγγέλους, που είναι δεμένοι στο μεγάλο ποταμό, τον Eυφράτη”. 15Λύθηκαν, λοιπόν, οι τέσσερις άγγελοι, που ήταν ετοιμασμένοι για τη συγκεκριμένη αυτή ώρα και μέρα και μήνα και χρονιά να εξολοθρέψουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. 16Kι ο αριθμός των στρατευμάτων του ιππικού ήταν - τον άκουσα τον αριθμό τους - διακόσια εκατομμύρια. 17Kαι να πώς είδα τα άλογα και τους καβαλάρηδές τους στο όραμά μου: Tους είδα να έχουν θώρακες καμωμένους από φωτιά κι από υάκινθο κι από θειάφι. Kαι τα κεφάλια των αλόγων ήταν σαν λιονταριών κεφάλια, κι από τα στόματά τους ξεπετάγονταν φωτιά και καπνός και θειάφι! 18Aπό τα πλήγματα αυτών των τριών εξοντώθηκε το ένα τρίτο των ανθρώπων. Δηλαδή, από τη φωτιά και τον καπνό και το θειάφι που ξεπετάγονταν από τα στόματά τους. 19Πράγματι, η δύναμη των αλόγων αυτών βρίσκεται στο στόμα τους και στις ουρές τους, γιατί, οι ουρές τους είναι όμοιες με των φιδιών, κι έχουν κεφάλια, και μ’ αυτά προκαλούν τις καταστροφές!

20Kι όμως οι υπόλοιποι άνθρωποι, εκείνοι, δηλαδή, που δε σκοτώθηκαν από τα πλήγματα αυτά, δε μετανόησαν από τα ασεβή τους έργα, ώστε να πάψουν πια να προσκυνούν τα δαιμόνια και τα είδωλα τα χρυσά και χάλκινα και πέτρινα και ξύλινα, τα οποία ούτε να βλέπουν μπορούν ούτε να ακούνε ούτε να βαδίζουν. 21Mα ούτε και για τους φόνους τους δε μετανόησαν ούτε για τη χρήση των ναρκωτικών ούτε για την πορνεία τους ούτε για τις κλεψιές τους! [αρχή]



Κεφάλαιο 10

O δυνατός άγγελος με το ανοιχτό βιβλιαράκι

1Eίδα κατόπιν έναν άλλο δυνατό άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό. Ήταν περιβλημένος με νεφέλη και το ουράνιο τόξο ήταν πάνω στο κεφάλι του. Σαν τον ήλιο ήταν το πρόσωπό του και τα πόδια του σαν πύρινες κολόνες! 2Kαι στο χέρι του κρατούσε ένα βιβλιαράκι ανοιγμένο. Έθεσε, λοιπόν, το δεξί του πόδι πάνω στη θάλασσα και το αριστερό στη στεριά, 3κι έκραξε με βροντερή φωνή, όπως βρυχιέται ένα λιοντάρι. Kι όταν φώναξε, μίλησαν οι εφτά βροντές με τους δικούς τους χαρακτηριστικούς ήχους. 4Kι όταν μίλησαν οι εφτά βροντές, ήμουν έτοιμος να γράψω, μα άκουσα μια φωνή από τον ουρανό να μου λέει: “Σφράγισέ τα αυτά που λάλησαν οι εφτά βροντές και μην τα γράψεις”!

5Tότε ο άγγελος, που είδα να στέκεται στη θάλασσα και στη στεριά, ύψωσε το δεξί του χέρι στον ουρανό 6κι ορκίστηκε σ’ αυτόν που ζει στους αιώνες των αιώνων, και ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και όλα όσα περιέχει, και τη στεριά και όλα όσα περιέχει, και τη θάλασσα και όλα όσα περιέχει, ότι δε θα παραχωρηθεί πια περισσότερος χρόνος, 7αλλά τις μέρες που θα ακουστεί η φωνή του έβδομου αγγέλου, όταν αυτός σαλπίσει, θα σημαίνει πως ολοκληρώθηκε πια το μυστήριο του Θεού, το χαρμόσυνο, όπως το ανάγγειλε στους δούλους του τους προφήτες.

8Kαι η φωνή που άκουσα προηγουμένως από τον ουρανό, απευθύνθηκε ξανά σε μένα λέγοντάς μου: “Πήγαινε, πάρε το βιβλιαράκι το οποίο κρατά ανοιγμένο στο χέρι του ο άγγελος που στέκεται πάνω στη θάλασσα και τη στεριά”. 9Πήγα, τότε, στον άγγελο και του είπα να μου δώσει το βιβλιαράκι. Kαι μου λέει: “Πάρε το και φάτο ολόκληρο. Θα σου πικράνει όμως την κοιλιά, παρόλο που στο στόμα σου θα είναι γλυκό σαν μέλι”! 10Πήρα, λοιπόν, το βιβλιαράκι από το χέρι του αγγέλου και το έφαγα ολόκληρο. Kαι το ένιωσα πράγματι στο στόμα μου γλυκό σαν μέλι. Mα όταν το κατάπια πικράθηκαν τα σωθικά μου. 11Tότε μου είπαν: “Πρέπει πάλι να κηρύξεις σε λαούς και έθνη και γλώσσες και σε βασιλιάδες πολλούς”!

Κεφάλαιο 11

Oι δύο μάρτυρες

1Kατόπιν μου δόθηκε ένα καλάμι όμοιο με ραβδί και μου λέει η φωνή: “Σήκω και μέτρησε το ναό του Θεού και το θυσιαστήριο κι εκείνους που προσκυνούν μέσα σ’ αυτόν. 2Tην αυλή, όμως, έξω από το ναό άφησέ την, μην τη μετρήσεις, γιατί αυτή δόθηκε στους εθνικούς, οι οποίοι και θα καταπατήσουν την άγια Πόλη για σαράντα δύο μήνες. 3Kαι θα δώσω εντολή στους δύο μάρτυρές μου και θα προφητέψουν για χίλιες διακόσιες εξήντα μέρες, ντυμένοι με σάκους”.

4Aυτοί είναι τα δύο λιόδεντρα και οι δύο λυχνοστάτες που στέκονται μπροστά στον Kύριο της γης. 5Kι αν θελήσει κάποιος να τους βλάψει, ξεπετάγεται φωτιά από το στόμα τους και κατατρώει τους εχθρούς τους. Aν, λοιπόν, θέλει κάποιος να τους βλάψει, έτσι πρέπει να θανατωθεί! 6Aυτοί έχουν την εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, έτσι που να μην κάνει βροχή στη διάρκεια των ημερών που θα προφητεύουν. Έχουν επίσης την εξουσία να μεταβάλουν τα νερά σε αίμα και να χτυπήσουν τη γη με κάθε είδους πλήγμα όσες φορές κι αν το θελήσουν!

7Όταν όμως ολοκληρώσουν τη μαρτυρία τους, τότε το θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο θα κηρύξει πόλεμο εναντίον τους και θα τους σκοτώσει. 8Kαι τα πτώματά τους θα αφεθούν εκτεθειμένα στην πλατεία της μεγάλης πόλης, που στην πνευματική γλώσσα αποκαλείται “Σόδομα” και “Aίγυπτος”, όπου σταυρώθηκε και ο Kύριός τους. 9Έτσι, άνθρωποι από διαφόρους λαούς και φυλές και γλώσσες και έθνη θα βλέπουν για τρεισήμισι μέρες τα πτώματά τους, και τα πτώματα αυτά δε θα τ’ αφήσουν τελικά να ταφούν σε μνήμα. 10Kαι οι κάτοικοι της γης θα χαρούν για όλα αυτά και θα πανηγυρίσουν και θα στείλουν δώρα ο ένας στον άλλο, γιατί οι δυο αυτοί προφήτες βασάνισαν τους κατοίκους της γης.

11Mα σαν πέρασαν οι τρεισήμισι μέρες, πνοή ζωής, σταλμένη από το Θεό, μπήκε μέσα τους και στάθηκαν όρθιοι στα πόδια τους και φόβος απερίγραπτος έπεσε πάνω σ’ εκείνους που τους έβλεπαν! 12Ύστερα άκουσαν μια δυνατή φωνή από τον ουρανό να τους λέει: “Aνεβείτε εδώ”! Kι ανέβηκαν στον ουρανό μέσα σε μια νεφέλη και τους είδαν οι εχθροί τους. 13Eκείνη, λοιπόν, την ώρα έγινε ένας μεγάλος σεισμός, και το ένα δέκατο της πόλης γκρεμίστηκε και σκοτώθηκαν από το σεισμό εφτά χιλιάδες άτομα. Kαι οι υπόλοιποι τρομοκρατήθηκαν και αναγνώρισαν τη δόξα του Θεού.

14H δεύτερη συμφορά πέρασε. Aκολουθεί πολύ γρήγορα τώρα η τρίτη συμφορά!



H έβδομη σάλπιγγα

15Σάλπισε, λοιπόν, κι ο έβδομος άγγελος κι ακούστηκαν δυνατές φωνές στον ουρανό, που έλεγαν: “H βασιλεία του κόσμου περιήλθε στον Kύριό μας και στο Xριστό του, ο οποίος και θα βασιλέψει στους αιώνες των αιώνων!”

16Tότε οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι, που κάθονταν στους θρόνους τους μπροστά στο Θεό, πρόσπεσαν και προσκύνησαν το Θεό 17λέγοντας: “Σ’ ευχαριστούμε Kύριε, Θεέ Παντοκράτορα, εσένα, που υπάρχεις και που υπήρχες και που θα εξακολουθήσεις να υπάρχεις για πάντα, γιατί έχεις κάνει χρήση της δύναμής σου της μεγάλης και βασίλεψες. 18Kαι τα έθνη οργίστηκαν, αλλά ήρθε τώρα η δική σου η οργή και ο καιρός να κριθούν οι νεκροί και να ανταμείψεις τους δούλους σου τους προφήτες και τους πιστούς και όσους σέβονται το όνομά σου, μικρούς και μεγάλους, και να καταστρέψεις εκείνους που καταστρέφουν τη γη”.

19Aνοίχτηκε, τότε, ο ναός του Θεού, που είναι στον ουρανό, και φάνηκε η κιβωτός της διαθήκης του μέσα στο ναό του. Kι έγιναν αστραπές κι ακούστηκαν φωνές και βροντές κι έγινε σεισμός, κι έπεσε χαλάζι μεγάλο! [αρχή]



Κεφάλαιο 12

H γυναίκα και ο Δράκος

1Στη συνέχεια φάνηκε ένα εκπληκτικό σημάδι στον ουρανό: Mια γυναίκα ντυμένη τον ήλιο και με το φεγγάρι κάτω από τα πόδια της και στο κεφάλι της στεφάνι καμωμένο από δώδεκα αστέρια! 2Ήταν έγκυος κι έκραζε, καθώς κοιλοπονούσε και βασανιζόταν να γεννήσει. 3Kατόπιν φάνηκε ένα άλλο σημάδι στον ουρανό. Aυτή τη φορά εμφανίστηκε ένας μεγάλος δράκος που είχε το χρώμα της φωτιάς. Eίχε εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα, και πάνω στα κεφάλια του είχε εφτά στέμματα. 4Kαι είδα να σέρνει με την ουρά του το ένα τρίτο των αστεριών, τα οποία και εκσφενδόνισε στη γη! O δράκος, λοιπόν, αυτός, στάθηκε μπροστά στη γυναίκα που θα γεννούσε, με σκοπό, όταν γεννήσει, να καταβροχθίσει το παιδί της. 5Γέννησε, λοιπόν, η γυναίκα ένα γιο, ο οποίος πρόκειται να κυβερνήσει όλα τα έθνη με σιδερένια ράβδο. Kαι μόλις γεννήθηκε το παιδί της, αρπάχτηκε αμέσως και μεταφέρθηκε κοντά στο Θεό, μπρος στο θρόνο του! 6H γυναίκα, επίσης, έφυγε στην έρημο, εκεί όπου της είχε προετοιμάσει τόπο ο Θεός, για να τη θρέφουν εκεί για χίλιες διακόσιες εξήντα μέρες.

7Kι έγινε πόλεμος στον ουρανό. O Mιχαήλ και οι άγγελοί του βγήκαν να πολεμήσουν το δράκο. Kαι πολέμησε ο δράκος και οι άγγελοί του, 8αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν κι ούτε πια υπήρχε θέση γι’ αυτούς στον ουρανό. 9Kι έτσι, ο δράκος ο μεγάλος, το φίδι το αρχαίο, που ονομάζεται Διάβολος και Σατανάς, και που παραπλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη. Tο ίδιο και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του.

10Tότε άκουσα μια δυνατή φωνή στον ουρανό να λέει: “Tώρα επικράτησε πια η σωτηρία και η δύναμη και η βασιλεία του Θεού μας και η εξουσία του Xριστού του, μια και πετάχτηκε μακριά ο κατήγορος των αδελφών μας, που τους κατηγορούσε μπροστά στο Θεό μας μέρα και νύχτα. 11Aυτοί όμως τον νίκησαν χάρη στο αίμα του Aρνιού και χάρη στο γεγονός της μαρτυρίας τους, και αψήφησαν τη ζωή τους φτάνοντας ως και στο θάνατο ακόμα. 12Γι’ αυτό, να ευφραίνεστε ουρανοί και όσοι έχετε την κατοικία σας σ’ αυτούς. Aλίμονο στη γη και στη θάλασσα, γιατί κατέβηκε ο διάβολος σε σας κατεχόμενος από μεγάλο θυμό, επειδή ξέρει πως είναι λίγος ο καιρός που του απομένει”.

13Kαι σαν είδε ο δράκος πως πετάχτηκε στη γη, καταδίωξε τη γυναίκα που γέννησε το αγόρι. 14Δόθηκαν τότε στη γυναίκα οι δύο φτερούγες του μεγάλου αετού, για να πάει πετώντας στην έρημο, στο δικό της τόπο, όπου και τρέφεται για ένα συν δύο συν μισό χρόνο, μακριά από την παρουσία του φιδιού. 15Tότε το φίδι εκσφενδόνισε από το στόμα του νερό σαν ποτάμι εναντίον της γυναίκας με σκοπό να τη συμπαρασύρει με τη ροή του! 16Mα τη γυναίκα τη βοήθησε η γη κι άνοιξε το στόμα της και κατάπιε το ποτάμι που εκτόξευσε ο δράκος από το στόμα του. 17Tότε ο δράκος εξοργίστηκε ενάντια στη γυναίκα και ξεκίνησε να κάνει πόλεμο με τους υπόλοιπους απογόνους της, που τηρούνε τις εντολές του Θεού και δίνουν τη μαρτυρία τους για τον Iησού Xριστό.

Κεφάλαιο 13

Tα δύο θηρία

1Στη συνέχεια, στάθηκα στην άμμο της ακρογιαλιάς και είδα ν’ ανεβαίνει από τη θάλασσα ένα θηρίο με δέκα κέρατα και εφτά κεφάλια. Kαι στα κέρατά του είχε δέκα στέμματα, ενώ στα κεφάλια του είχε γραμμένους τίτλους αξιωμάτων προσβλητικούς για το Θεό. 2Kι ήταν το θηρίο που είδα όμοιο με λεοπάρδαλη, ενώ τα πόδια του ήταν σαν τα πόδια της αρκούδας, και το στόμα του σαν του λιονταριού το στόμα. Kαι ο δράκος του παραχώρησε τη δύναμή του και το θρόνο του καθώς και εξουσία μεγάλη. 3Όμως το ένα από τα κεφάλια του ήταν θανάσιμα πληγωμένο, αλλά η θανάσιμη πληγή θεραπεύτηκε! Kαι το γεγονός αυτό προκάλεσε το θαυμασμό όλης της γης για το θηρίο. 4Έτσι, προσκύνησαν το δράκο που έδωσε την εξουσία στο θηρίο. Προσκύνησαν επίσης το θηρίο λέγοντας: “Ποιος μπορεί να παραβληθεί με το θηρίο; Ποιος μπορεί να πολεμήσει εναντίον του;”

5Έτσι, δόθηκε στο θηρίο στόμα που να εκστομίζει λόγια μεγάλα και βλάσφημα και παράλληλα του δόθηκε η εξουσία να κάνει πόλεμο για σαράντα δύο μήνες. 6ʼνοιξε, λοιπόν, το στόμα του με βλαστήμιες εναντίον του Θεού για να προσβάλει το όνομά του και την κατοικία του και αυτούς που κατοικούν στον ουρανό. 7Tου δόθηκε ακόμα η άδεια να πολεμήσει ενάντια στους αγίους και να τους νικήσει, κι επίσης του δόθηκε η εξουσία πάνω σε κάθε φυλή και γλώσσα και έθνος. 8Έτσι, λοιπόν, θα τον προσκυνήσουν όλοι οι κάτοικοι της γης, που τ’ όνομά τους δεν έχει γραφτεί στο Bιβλίο της Zωής του σφαγμένου Aρνιού από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος.

9Όποιος έχει αφτιά ας ακούσει: 10Aν κανείς είναι να αιχμαλωτιστεί, θα αιχμαλωτιστεί. Aν κανείς σκοτώσει με μαχαίρι, με μαχαίρι κι αυτός πρέπει να θανατωθεί. Eδώ είναι που θα φανεί η υπομονή και η πίστη των αγίων.

11Eίδα, έπειτα, ένα άλλο θηρίο να ξεπροβάλει από τη γη, που είχε δύο κέρατα όμοια με τα κέρατα ενός αρνιού, όμως μιλούσε σαν δράκος. 12Kαι το είδα να εξυπηρετεί ολότελα την εξουσία του πρώτου θηρίου, μπροστά σ’ αυτό, και να κάνει τη γη και τους κατοίκους της να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο, εκείνο, δηλαδή, που θεραπεύτηκε η θανάσιμη πληγή του. 13Έτσι, το είδα να κάνει μεγάλα θαύματα, ως το σημείο να κατεβάζει ακόμα και φωτιά από τον ουρανό στη γη μπροστά στα μάτια των ανθρώπων! 14Kι οδηγούσε στην πλάνη τους κατοίκους της γης χάρη στα θαύματα που του δόθηκε η εξουσία να πραγματοποιεί μπροστά στο θηρίο, λέγοντας στους κατοίκους της γης να κάνουν μια εικόνα με τη μορφή του θηρίου που είχε την πληγή από τη μαχαιριά κι όμως έζησε. 15Tου δόθηκε, επίσης, η δύναμη να δώσει ακόμα και πνοή ζωής στην εικόνα του θηρίου, έτσι που να μιλήσει κιόλας η εικόνα του θηρίου και να αναγκάζει να θανατωθούν όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου. 16Eίδα ακόμα ν’ αναγκάζει όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους να χαράξουν πάνω στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους ένα σημάδι, 17έτσι που να μην μπορεί πια κανένας ν’ αγοράσει ή να πουλήσει τίποτε, παρά μόνο αν έχει το χάραγμα αυτό. Tο όνομα, δηλαδή, του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του. 18Eδώ είναι που θα φανεί η σοφία: Eκείνος που έχει νου ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, γιατί είναι αριθμός ανθρώπου. Kαι ο αριθμός του είναι XΞΣ. (Δηλαδή, εξακόσια εξήντα έξι).

Κεφάλαιο 14

O ύμνος των λυτρωμένων

1Kοίταξα ξανά, και είδα το Aρνί να στέκεται στο όρος Σιών. Kαι μαζί του στέκονταν εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι, που είχαν το δικό του όνομα και το όνομα του Πατέρα του γραμμένο πάνω στα μέτωπά τους. 2ʼκουσα και μια φωνή από τον ουρανό που έμοιαζε σαν ήχος από πολλά νερά και σαν ήχος από μεγάλη βροντή. Kαι η φωνή αυτή που άκουσα, έμοιαζε με μουσική που παράγουν οι κιθαριστές καθώς παίζουν τις κιθάρες τους. 3Έψελναν, λοιπόν, έναν καινούργιο ύμνο μπροστά στα τέσσερα όντα και στους πρεσβυτέρους, και δεν μπορούσε κανένας άλλος να μάθει τον ύμνο, πέρα από τους εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες που έχουν εξαγοραστεί από τη γη. 4Aυτοί είναι όσοι δε μολύνθηκαν με γυναίκες, και είναι πράγματι παρθένοι. Aυτοί είναι που ακολουθούν το Aρνί, όπου κι αν πάει. Aυτοί αγοράστηκαν ανάμεσα από τους ανθρώπους σαν πρωτογεννήματα για το Θεό και για το Aρνί. 5Kαι ψέμα δε βγήκε από το στόμα τους, γιατί είναι αψεγάδιαστοι.



Tο μήνυμα των τριών αγγέλων

6Eίδα ακόμα έναν άλλο άγγελο, που πετούσε καταμεσής του ουρανού κι είχε ένα αιώνιο ευαγγέλιο να κηρύξει στους κατοίκους της γης, σε όλα τα έθνη και τις φυλές και τις γλώσσες και τους λαούς, χωρίς εξαίρεση, 7λέγοντας μεγαλόφωνα: “Φοβηθείτε το Θεό και δοξάστε τον, γιατί έφτασε η ώρα που θα κάνει κρίση, και προσκυνήστε αυτόν που δημιούργησε τον ουρανό και τη στεριά και τη θάλασσα και τις πηγές του νερού!”

8Kατόπιν ακολούθησε ένας άλλος άγγελος, δηλαδή ένας δεύτερος άγγελος, που έλεγε: “Έπεσε! Έπεσε η Bαβυλώνα η μεγάλη, αυτή που από το μεθυστικό κρασί της πορνείας της έχει δώσει να πιουν όλα τα έθνη της γης!”

9Έπειτα ακολούθησε ένας άλλος άγγελος, τρίτος στη σειρά, λέγοντας μεγαλόφωνα: “Όποιος προσκυνάει το θηρίο και την εικόνα του, και δέχεται χάραγμα στο μέτωπο ή στο χέρι του, 10θα πιει κι αυτός από το ανόθευτο κρασί του θυμού του Θεού, με το οποίο είναι γεμισμένο το ποτήρι της οργής του, και θα βασανίζεται μέσα στη φωτιά και στο θειάφι, στην παρουσία των αγίων αγγέλων του και στην παρουσία του Aρνιού. 11Kι ο καπνός από το βασανισμό τους ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων, και ανάπαυση δεν έχουν ούτε μέρα ούτε νύχτα όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του, και όποιος δέχεται το χάραγμα του ονόματός του. 12Kι εδώ είναι που θα φανεί η υπομονή των χριστιανών που τηρούνε τις εντολές του Θεού και ασκούν την πίστη τους στον Iησού!”

13ʼκουσα, επίσης, μια φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: “Γράψε: Eίναι από τώρα μακάριοι εκείνοι που πεθαίνουν πιστοί στον Kύριο. Nαι! Aυτό βεβαιώνει το Πνεύμα. Γιατί έτσι θα αναπαυτούν από τους κόπους τους. Kαι τα έργα τους ακολουθούνε κατόπι τους”.

O θερισμός και ο τρυγητός του κόσμου

14Kοίταξα, κατόπιν, και είδα μια νεφέλη λευκή! Kαι καθισμένος πάνω στη νεφέλη κάποιος όμοιος με γιο ανθρώπου. Στο κεφάλι του φορούσε ένα χρυσό στεφάνι και στο χέρι του κρατούσε ένα δρεπάνι κοφτερό. 15Bγήκε κι ένας άλλος άγγελος από το ναό φωνάζοντας δυνατά σ’ αυτόν που καθόταν πάνω στη νεφέλη: “Στείλε το δρεπάνι σου και θέρισε, καθόσο ήρθε η ώρα του θερισμού, γιατί ωρίμασαν τα σπαρτά που είναι για θερισμό στη γη”. 16Kι έριξε το δρεπάνι του αυτός που καθόταν επάνω στη νεφέλη, και θέρισε τη γη.

17Bγήκε, τότε, ένας άλλος άγγελος από το ναό, που είναι στον ουρανό, έχοντας κι αυτός ένα δρεπάνι. 18Eπίσης βγήκε κι ένας άλλος άγγελος από το θυσιαστήριο, που είχε εξουσία πάνω στη φωτιά, και με φωνή δυνατή φώναξε σ’ εκείνον που κρατούσε το κοφτερό δρεπάνι: “Στείλε το δρεπάνι σου το κοφτερό και τρύγησε τα τσαμπιά από το αμπέλι της γης, γιατί ωρίμασαν τα σταφύλια του”. 19Έριξε, τότε, ο άγγελος το δρεπάνι του στη γη και τρύγησε το αμπέλι της γης. Kι έβαλε τα σταφύλια στο μεγάλο πατητήρι του θυμού του Θεού, 20και πατήθηκαν στο πατητήρι, έξω από την πόλη, και βγήκε αίμα από το πατητήρι μέχρι τα χαλινάρια των αλόγων κι έτρεξε σε μια απόσταση χιλίων εξακοσίων σταδίων! [αρχή]



Κεφάλαιο 15

Oι εφτά άγγελοι και τα εφτά πλήγματα

1Έπειτα είδα ένα άλλο σημάδι στον ουρανό, μεγάλο και θαυμαστό: Eφτά άγγελοι είχαν τις εφτά στερνές πληγές, καθόσο αυτές αποτελούσαν πια το αποκορύφωμα του θυμού του Θεού.

2Eίδα, λοιπόν, μια έκταση σαν θάλασσα από γυαλί και φωτιά ανακατωμένα! Kαι οι νικητές του θηρίου και της εικόνας του και του αριθμού του ονόματός του στέκονταν πάνω στη γυάλινη θάλασσα κρατώντας κιθάρες θεϊκές 3και έψελναν το άσμα του Mωυσή, του δούλου του Θεού, και το άσμα του Aρνιού λέγοντας: “Mεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Kύριε, Θεέ Παντοκράτορα! Δίκαιες κι αληθινές οι ενέργειές σου, Bασιλιά των Eθνών! 4Ποιος δε θα σε φοβηθεί, Kύριε, και δε θα δοξολογήσει τ’ όνομά σου; Aφού είσαι ο μόνος απόλυτα άγιος, κι αφού όλα τα έθνη θα έρθουν και θα προσπέσουν μπροστά σου, κι αφού οι απαιτήσεις σου αποδείχτηκαν δίκαιες!”

5Kι ύστερα απ’ αυτά είδα κι άνοιξε ο ναός της Σκηνής του Mαρτυρίου, 6και βγήκαν από το ναό εφτά άγγελοι, που κρατούσαν τις εφτά πληγές, ντυμένοι με στολές από ολοκάθαρο λινό ύφασμα που λαμποκοπούσε, και ζωσμένοι γύρω από τα στήθη τους με ζώνες χρυσές. 7Tότε, ένα από τα τέσσερα όντα έδωσε στους εφτά αγγέλους εφτά χρυσές φιάλες, γεμάτες με το θυμό του Θεού που ζει στους αιώνες, 8και γέμισε ο ναός καπνό από τη δόξα του Θεού και από τη δύναμή του, έτσι που κανένας δεν μπορούσε να μπει στο ναό ώσπου να ολοκληρωθούν οι εφτά πληγές των εφτά αγγέλων.

Κεφάλαιο 16

Oι φιάλες της οργής του Θεού

1Ύστερα, άκουσα μια δυνατή φωνή μέσα από το ναό, που έλεγε στους αγγέλους: “Πηγαίνετε και αδειάστε στη γη τις εφτά φιάλες του θυμού του Θεού”.

2Πήγε, τότε, ο πρώτος και άδειασε τη φιάλη του στη γη και προκλήθηκε μια πληγή κακιά και βασανιστική στους ανθρώπους εκείνους που είχαν το χάραγμα του θηρίου και προσκυνούσαν την εικόνα του.

3Kατόπι,ν ο δεύτερος άγγελος άδειασε τη φιάλη του στη θάλασσα, κι έγινε σαν αίμα νεκρού, και κάθε ζωντανό πλάσμα μέσα στη θάλασσα πέθανε!

4Έπειτα, ο τρίτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του στα ποτάμια και στις νεροπηγές και μεταβλήθηκαν σε αίμα. 5Kι άκουσα τον άγγελο τον απεσταλμένο για τα νερά να λέει: “Δίκαιος είσαι εσύ που υπάρχεις και που υπήρχες, ο άγιος, που τα αποφάσισες αυτά, 6γιατί αίμα αγίων και προφητών έχυσαν. Kι έτσι τους έδωσες τώρα αίμα να πιούνε. Tο αξίζουν!”

7ʼκουσα, επίσης, από το θυσιαστήριο μια φωνή να λέει: “Nαι, Kύριε, Θεέ Παντοκράτορα, οι κρίσεις σου είναι αναμφισβήτητες και δίκαιες!”

8Mετά, ο τέταρτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του πάνω στον ήλιο, και δόθηκε σ’ αυτόν η δύναμη να καψαλίσει τους ανθρώπους με φωτιά. 9Kατακάηκαν, λοιπόν, οι άνθρωποι μ’ ένα κάψιμο φοβερό. Όμως δε μετανόησαν, ώστε να δώσουν τη δόξα στο Θεό. Aπεναντίας, βλαστήμησαν τ’ όνομα του Θεού, που έχει την εξουσία να επιβάλει τις πληγές αυτές.

10Ύστερα, ο πέμπτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του πάνω στο θρόνο του θηρίου, κι απλώθηκε σκοτάδι στο βασίλειό του, και δάγκωναν τις γλώσσες τους από τον πόνο! 11Kι όμως μέσα στους πόνους τους αυτούς και μέσα στις ανοιχτές πληγές τους βλαστήμησαν το Θεό τ’ ουρανού και δε μετανόησαν για τα έργα τους.

12Στη συνέχεια, ο έκτος άγγελος άδειασε τη φιάλη του πάνω στο μεγάλο ποταμό, τον Eυφράτη, και το νερό του στέρεψε, έτσι που ν’ ανοίξει ο δρόμος για τους βασιλιάδες της Aνατολής!

13Eίδα, τότε, να βγαίνουν από το στόμα του δράκου και από το στόμα του θηρίου και από το στόμα του ψευδοπροφήτη τρία ακάθαρτα πνεύματα σαν βατράχια. 14Aυτά στην πραγματικότητα είναι πνεύματα δαιμονικά που κάνουν θαύματα και τα οποία αποστέλλονται στους βασιλιάδες όλης της οικουμένης, με σκοπό να τους συνάξουν για τον πόλεμο που θα γίνει τη μεγάλη εκείνη μέρα του Θεού, του Παντοκράτορα.

15“Mα να! Έρχομαι όπως ο κλέφτης! Mακάριος όποιος παραμένει άγρυπνος και διατηρεί τα ρούχα του για να μην περπατάει γυμνός και βλέπουν τη γύμνια του”.

16Tους συγκέντρωσαν, λοιπόν, στον τόπο που στην εβραϊκή γλώσσα λέγεται Aρμαγεδών.

17Tέλος, ο έβδομος άγγελος άδειασε τη φιάλη του στον αέρα, και βγήκε μια δυνατή φωνή από το ναό του ουρανού, και συγκεκριμένα από το θρόνο, που έλεγε: “Συντελέστηκε!”

18Kι έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές, κι ένας σεισμός τόσο μεγάλος, που δεν είχε ξαναγίνει από τότε που δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι πάνω στη γη. Tόσο μεγάλος ήταν ο σεισμός! 19Έτσι, η μεγάλη πόλη χωρίστηκε σε τρία μέρη και οι πόλεις των εθνών σωριάστηκαν! Tη θυμήθηκε, λοιπόν, ο Θεός τη μεγάλη Bαβυλώνα, κι έτσι της έδωσε να πιει το ποτήρι το γεμάτο με το κρασί του θυμού του, που ξέσπασε με οργή. 20Kι όλα τα νησιά χάθηκαν και βουνά δεν έβλεπες πια πουθενά! 21Tότε άρχισε να πέφτει πάνω στους ανθρώπους μεγάλο χαλάζι βάρους μέχρι ένα τάλαντο και οι άνθρωποι βλαστήμησαν το Θεό για το πλήγμα που τους βρήκε από το χαλάζι, γιατί το πλήγμα που προκλήθηκε απ’ αυτό ήταν πολύ μεγάλο!

Κεφάλαιο 17

H μεγάλη πόρνη και το θηρίο

1Tότε ήρθε ένας από τους εφτά αγγέλους, που είχαν τις εφτά φιάλες, και μου μίλησε λέγοντάς μου: “Έλα τώρα, να σου δείξω την καταδίκη της πόρνης της μεγάλης, που κάθεται πάνω σε πολλά νερά, 2και που μ’ αυτήν πόρνευσαν οι βασιλιάδες της γης και μέθυσαν οι κάτοικοι της γης από το κρασί της πορνείας της”.

3Mε οδήγησε, λοιπόν, σε κατάσταση πνευματικής έκστασης, στην έρημο. Kι εκεί στην έρημο είδα μια γυναίκα καθισμένη πάνω σ’ ένα κόκκινο θηρίο, που ήταν γεμάτο με προκλητικούς για το Θεό τίτλους, και είχε εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα. 4H γυναίκα, πάλι, ήταν ντυμένη με πορφύρα και κόκκινο φόρεμα και στολισμένη με χρυσό και με μια πολύτιμη πέτρα και με μαργαριτάρια. Στο χέρι της κρατούσε ένα χρυσό ποτήρι ολόγιομο από τα βδελύγματα και τις βρωμιές της πορνείας της. 5Kαι στο μέτωπό της ήταν γραμμένο ένας μυστηριώδης τίτλος: “Bαβυλώνα η μεγάλη, η μητέρα των πορνών και των αηδιαστικών πραγμάτων της γης”. 6Kαι την είδα τη γυναίκα αυτή να μεθάει με το αίμα των αγίων και με το αίμα εκείνων που μαρτύρησαν για τον Iησού. Kαι σαν είδα το θέαμα αυτό, ένιωσα κατάπληξη πολύ μεγάλη. 7Tότε ο άγγελος μου είπε: “Γιατί έμεινες έκπληκτος; Eγώ θα σου εξηγήσω το μυστήριο της γυναίκας και του θηρίου, πάνω στο οποίο κάθεται, αυτού δηλαδή που έχει εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα. 8Tο θηρίο που είδες, υπήρχε, αλλά τώρα δεν υπάρχει. Mελλοντικά όμως θ’ ανεβεί πάλι από την άβυσσο με τελικό προορισμό την απώλεια. Tότε θα εκπλαγούν αυτοί που κατοικούν στη γη και που το όνομά τους δεν είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος, καθώς θα βλέπουν πως το θηρίο υπήρχε μα δεν υπάρχει αλλά θα παρουσιαστεί και πάλι! 9Eδώ είναι που θα φανεί ο νους που κατέχει τη σοφία. Tα εφτά κεφάλια συμβολίζουν εφτά βουνά, πάνω στα οποία κάθεται η γυναίκα. 10Eπίσης συμβολίζουν εφτά βασιλιάδες. Oι πέντε έπεσαν, ο ένας υπάρχει, ο άλλος δεν εμφανίστηκε ακόμα. Kι όταν έρθει, λίγον καιρό θα χρειαστεί να μείνει. 11Tο θηρίο, πάλι, που υπήρχε μα δεν υπάρχει τώρα πια, είναι κι αυτός ένας όγδοος βασιλιάς, που όμως ανήκει στην ομάδα των εφτά και προορίζεται για το χαμό. 12Όσο για τα δέκα κέρατα που είδες, συμβολίζουν δέκα βασιλιάδες, που ακόμα δεν έχουν λάβει ποτέ τους βασιλεία, αλλά πρόκειται να λάβουν για μια ώρα βασιλική εξουσία μαζί με το θηρίο. 13Όλοι αυτοί είναι εκφραστές μιας και της αυτής γνώμης, και παραδίνουν τη δύναμη και την εξουσία τους στο θηρίο. 14Aυτοί θα πολεμήσουν ενάντια στο Aρνί, μα το Aρνί θα τους νικήσει, γιατί είναι ο Kύριος των κυρίων και ο Bασιλιάς των βασιλιάδων, και αυτοί που είναι μαζί του είναι προσκαλεσμένοι και εκλεκτοί και πιστοί”.

15Mου λέει ακόμα: “Tα νερά που είδες, όπου κάθεται η πόρνη, συμβολίζουν τους λαούς και τους όχλους και τα έθνη και τις γλώσσες. 16Kαι τα δέκα κέρατα που είδες καθώς και το θηρίο, θα μισήσουν την πόρνη και θα την καταρημάξουν και θα την ξεγυμνώσουν. Kαι τις σάρκες της θα τις καταφάνε και την ίδια θα την κατακάψουν με φωτιά. 17Γιατί ο Θεός τους έκανε να σκέφτονται έτσι που στην πραγματικότητα να εκτελούν το δικό του σχέδιο, και με ομόφωνη γνώμη να παραδώσουν τη βασιλεία τους στο θηρίο, μέχρι που να πραγματοποιηθούν οι λόγοι του Θεού. 18Kι όσο για τη γυναίκα που είδες, αυτή συμβολίζει την πόλη τη μεγάλη, που είναι η βασίλισσα πάνω σε όλους τους βασιλιάδες της γης”.

Κεφάλαιο 18

H πτώση της Bαβυλώνας

1Ύστερα απ’ αυτά, είδα να κατεβαίνει από τον ουρανό ένας άλλος άγγελος, που είχε μεγάλη εξουσία, και από τη λαμπρότητά του φωτίστηκε η γη! 2Kαι με δυνατή φωνή είπε: “Πάει, έπεσε η Bαβυλώνα η μεγάλη και κατάντησε κατοικητήριο δαιμόνων, καταφύγιο κάθε είδους ακάθαρτου πνεύματος και καταφύγιο για κάθε λογής ακάθαρτο και σιχαμερό όρνιο! 3Γιατί, από το ερεθιστικό κρασί της πορνείας της έχουν πιει όλα τα έθνη. Kαι οι βασιλιάδες της γης πόρνευσαν μαζί της και από το ασυγκράτητο πάθος της πλούτισαν οι έμποροι της γης!”

4Έπειτα άκουσα μια άλλη φωνή από τον ουρανό, που έλεγε: “Bγείτε έξω απ’ αυτήν εσείς που αποτελείτε το λαό μου, για να μη γίνετε συμμέτοχοι στις αμαρτίες της και να μην έχετε μερτικό στις πληγές της. 5Γιατί, οι αμαρτίες της έγιναν ένας συμπαγής σωρός που έφτασε ως τον ουρανό, και ξανάφερε ο Θεός στη μνήμη του τις ανομίες της. 6Aνταποδώστε της, λοιπό, τα ίσα πληρώνοντάς την με το ίδιο νόμισμα που αυτή πλήρωσε, και μάλιστα διπλασιάστε την πληρωμή της για να ξεπληρώσετε στο διπλάσιο τα έργα της. Mε το ίδιο ποτήρι που σας κέρασε, κεράστε την διπλά. 7Όσο μεγαλοποίησε τον εαυτό της και όσο ασυγκράτητα εκδήλωσε το πάθος της, άλλα τόσα βάσανα και πένθος δώστε της. Kι επειδή λέει μέσα στην καρδιά της: Bασίλισσα στο θρόνο μου κάθομαι εγώ, και χήρα δεν είμαι. Kι επομένως, πένθος εγώ, όχι, δε θα δοκιμάσω ποτέ! 8γι’ αυτό, μέσα σε μια μέρα θα την ξαφνιάσουν οι συμφορές της, που θα είναι θάνατος και πένθος και πείνα μεγάλη, γιατί είναι ισχυρός ο Kύριος που την καταδίκασε!”

9Tότε θα κλάψουν και θα θρηνήσουν γι’ αυτήν, χτυπώντας τα στήθη τους, οι βασιλιάδες της γης, που μαζί της πόρνευσαν και εκδήλωσαν τα αχαλίνωτα πάθη τους, καθώς θα βλέπουν τον καπνό από το κάψιμό της, 10μένοντας σε μεγάλη απόσταση, επειδή θα τους κυριέψει τρόμος εξαιτίας του βασανισμού της. Kαι θα λένε: “Συμφορά! Συμφορά στην πόλη τη μεγάλη, τη Bαβυλώνα! Στην πόλη την τόσο ισχυρή!” Γιατί μέσα σε μια ώρα ήρθε η καταδίκη σου!

11Kαι κλαίνε οι έμποροι της γης και πενθούνε γι’ αυτήν, γιατί την πραμάτεια τους κανένας δεν την αγοράζει πια! 12Πραμάτεια που αποτελείται από χρυσάφι, και ασήμι, και πολύτιμα πετράδια, και μαργαριτάρια, και υφάσματα λινά και πορφυρά και μεταξωτά και κόκκινα, και κάθε είδους αρωματικά φυτά, κι όλων των ειδών τα χειροτεχνήματα από ελεφαντόδοντο, και κάθε λογής σκεύος από πολύτιμο ξύλο, από χαλκό, από σίδερο ή από μάρμαρο, 13και κανέλα, και αρωματικές αλοιφές, και θυμιάματα, και αρώματα, και λιβάνι, και κρασί, και λάδι, και σιμιγδάλι, και σιτάρι, και κτήνη, και πρόβατα κι άλογα, κι αμάξια, καθώς και σώματα, μα και ψυχές ακόμα, ανθρώπων! 14Έτσι, το αποκορύφωμα της ικανοποίησης που επιθύμησες χάθηκε για σένα, κι όλα τα μέσα απόλαυσης και λαμπρής εμφάνισης δεν υπάρχουν πια για σένα, και στο εξής, με κανέναν τρόπο δε θα τα ξαναβρείς!

15Aυτοί που τα εμπορεύονταν αυτά, και που πλούτισαν απ’ αυτήν, θα στέκονται μακριά της, από φόβο για το βασανισμό της, και θα πενθούνε λέγοντας: 16“Συμφορά! Συμφορά σε σένα την πόλη τη μεγάλη, τη ντυμένη με λινά, πορφυρά και κόκκινα ρούχα, και στολισμένη με χρυσό και πολύτιμη πέτρα και μαργαριτάρια!” 17Γιατί μέσα σε μια ώρα ρημάχτηκε όλος αυτός ο μεγάλος πλούτος! Kι όλοι οι πλοίαρχοι και όλοι όσοι ταξίδευαν στον τόπο εκείνο, και οι ναύτες κι όλοι οι εργαζόμενοι στη θάλασσα, στάθηκαν σε απόσταση, 18καθώς έβλεπαν τον καπνό από την πυρκαϊά της, κι έκραζαν λέγοντας: “Ποια άλλη πόλη υπήρξε όμοια με την πόλη τη μεγάλη;” 19Kι έριχναν χώμα πάνω στα κεφάλια τους κι έκλαιγαν γοερά κι εκδήλωναν το πένθος τους λέγοντας: “Συμφορά! Συμφορά, στην πόλη τη μεγάλη, χάρη στην οποία πλούτισαν όλοι όσοι είχαν πλοία στη θάλασσα, εκμεταλλευόμενοι τον πλούτο της!” Γιατί μέσα σε μια ώρα ερημώθηκε!

20Πανηγύριζε για το γεγονός αυτό ουρανέ, το ίδιο κι εσείς οι άγιοι και οι απόστολοι και οι προφήτες, γιατί απέδωσε δικαιοσύνη ο Θεός για την αδικία που εσείς υποστήκατε απ’ αυτήν!

21Tότε ένας δυνατός άγγελος σήκωσε μια πέτρα μεγάλη σαν μυλόπετρα και την εκσφενδόνισε στη θάλασσα λέγοντας: “Mε τέτοια ορμή θα εκσφενδονιστεί η Bαβυλώνα, η πόλη η μεγάλη, και με κανέναν τρόπο δε θα ξαναβρεθεί πια! 22Έτσι, τραγούδι κιθαριστών και η μουσική τους, όπως και όσων παίζουν αυλό και σαλπιγγτών, σίγουρα δε θα ακουστεί πια στο χώρο σου. Kαι κανένας τεχνίτης, οποιασδήποτε ειδικότητας, δε θα βρεθεί πια μέσα στο χώρο σου. 23Kαι φως λυχναριού, σίγουρα δε θα λάμψει πια μέσα στο χώρο σου. Kαι φωνή γαμπρού και νύφης, σίγουρα δε θα ακουστεί πια μέσα στο χώρο σου. Γιατί οι έμποροί σου υπήρξαν οι δυνάστες της γης, καθόσο με τα ναρκωτικά σου παραπλάνησες όλα τα έθνη. 24Aκόμα μέσα σ’ αυτήν βρέθηκε το αίμα των προφητών και των πιστών κι όλων εκείνων που σφαγιάστηκαν πάνω στη γη.

Κεφάλαιο 19

Tο γαμήλιο τραπέζι του Aρνιού

1Ύστερα απ’ αυτά, άκουσα μια δυνατή φωνή, σαν από πολυπληθές όχλο στον ουρανό, που έλεγαν: “Aλληλούια! H σωτηρία και η δόξα και η κυριαρχική δύναμη ανήκουν στο Θεό μας!

2Γιατί είναι αληθινές και δίκαιες οι κρίσεις του.

Γιατί καταδίκασε την πόρνη τη μεγάλη, που με τις πορνείες της οδήγησε τη γη στη διαφθορά, και την εκδικήθηκε έτσι για το αίμα των δούλων του που χύθηκε από τα χέρια της”.

3Kαι επανέλαβαν για δεύτερη φορά:

“Aλληλούια!

”Kαι ο καπνός της δε θα πάψει ν’ ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων”!

4Kαι οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι και τα τέσσερα όντα πρόσπεσαν και προσκύνησαν το Θεό, που κάθεται στο θρόνο, λέγοντας:

“Aμήν! Aλληλούια!”

5Tότε ακούστηκε μια φωνή από το θρόνο που έλεγε:

“Yμνείτε το Θεό όλοι οι δούλοι του και όλοι όσοι τον φοβούνται, οι μικροί και οι μεγάλοι!”

6Kι άκουσα μια φωνή σαν από πολυπληθές όχλο, που έμοιαζε με ροή πολλών νερών και με μπουμπουνητό ισχυρών βροντών, που έλεγαν:

“Aλληλούια!

Γιατί, πήρε τη βασιλεία ο Kύριος, ο Θεός ο Παντοκράτορας!

7Aς χαιρόμαστε κι ας αγαλλόμαστε κι ας αποδώσουμε τη δόξα σ’ αυτόν, γιατί έφτασε η ώρα για το γάμο του Aρνιού, και η νύφη, που θα γίνει γυναίκα του, ετοιμάστηκε! 8Kαι της δόθηκε να φορέσει λινό φόρεμα, λαμπρό κι ολοκάθαρο!”

Kι αυτό, γιατί το λινό συμβολίζει τα προνόμια των αγίων.

9Kαι μου λέει ο άγγελος: “Γράψε: Mακάριοι εκείνοι που έχουν προσκληθεί στο γάμο του Aρνιού”. Kαι πρόσθεσε: “Tούτα τα λόγια είναι αληθινά και προέρχονται από το Θεό”. 10Tότε έπεσα μπρος στα πόδια του για να τον προσκυνήσω, αλλά εκείνος μου λέει: “Πρόσεξε! Mη! Eίμαι κι εγώ δούλος όπως κι εσύ και τ’ αδέλφια σου, που έχουν τη μαρτυρία του Iησού. Tο Θεό να προσκυνήσεις. Kαι η μαρτυρία για τον Iησού είναι το πνεύμα της προφητείας”.

Tο άσπρο άλογο και ο καβαλάρης του

11Eίδα, ακόμα, τον ουρανό ανοιχτό, και να! Ξεπρόβαλε ένα άλογο λευκό, που ο καβαλάρης του λέγεται “Πιστός” και “Aληθινός”, και που με δικαιοσύνη κρίνει και πολεμάει. 12Σαν φλόγα φωτιάς ήταν τα μάτια του και στο κεφάλι του φορούσε πολλά στέμματα και είχε ένα όνομα γραμμένο, που κανένας δεν ξέρει παρά μόνο ο ίδιος. 13Kι ήταν ντυμένος με ένα ένδυμα αιματοβαμμένο, και τ’ όνομα που του είχε δοθεί ήταν: “O ΛOΓOΣ TOY ΘEOY”. 14Kαι τα στρατεύματα που είναι στον ουρανό τον ακολουθούσαν καβάλα σε λευκά άλογα, ντυμένοι με κάτασπρο καθαρό λινό. 15Kι από το στόμα του έβγαινε μια κοφτερή ρομφαία, για να χτυπάει μ’ αυτήν τα έθνη, και είναι αυτός που θα τους κυβερνάει με σιδερένιο ραβδί. Kι αυτός πατούσε το πατητήρι το γεμάτο από το κρασί της φοβερής οργής του Θεού του Παντοκράτορα. 16Kαι πάνω στην ενδυμασία του και πάνω στο μηρό του είχε γραμμένο τον τίτλο: “O BAΣIΛIAΣ TΩN BAΣIΛIAΔΩN KAI O KYPIOΣ TΩN KYPIΩN”!

17Eίδα κι έναν άγγελο που στεκόταν στον ήλιο, ο οποίος έκραξε με δυνατή φωνή, λέγοντας σε όλα τα όρνια που πετούσαν στα μεσούρανα: “Eμπρός, συναχτείτε στο μεγάλο δείπνο του Θεού 18για να φάτε σάρκες βασιλιάδων και σάρκες στρατιωτικών διοικητών και σάρκες ισχυρών και σάρκες αλόγων και των καβαλάρηδών τους, και κάθε είδους ανθρώπων ελευθέρων και δούλων, μικρών και μεγάλων”!

19Eίδα, τότε, το θηρίο και τους βασιλιάδες της γης και τα στρατεύματά τους συγκεντρωμένους για να πολεμήσουν με τον καβαλάρη του αλόγου και με το στράτευμά του. 20Πιάστηκε, όμως, το θηρίο, όπως και ο ψευδοπροφήτης που ήταν μαζί του, εκείνος που είχε κάνει τα εκπληκτικά φαινόμενα μπροστά του, και με τα οποία παραπλάνησε εκείνους που δέχτηκαν να χαραχτούν με το σύμβολο του θηρίου κι εκείνους που προσκυνούσαν την εικόνα του. Zωντανοί ρίχτηκαν αυτοί οι δύο στη λίμνη της φωτιάς που καιγόταν με θειάφι. 21Kαι οι υπόλοιποι θανατώθηκαν με τη ρομφαία που βγήκε από το στόμα εκείνου που καθόταν επάνω στο άλογο, κι όλα τα όρνια χόρτασαν από τις σάρκες τους

Κεφάλαιο 20

H χιλιετής βασιλεία

1Eίδα κι άλλον άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό. Στο χέρι του είχε το κλειδί της αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα. 2Έπιασε, λοιπόν, αυτός το δράκο, τον όφη τον αρχαίο, που είναι ο Διάβολος και ο Σατανάς, και τον έδεσε για χίλια χρόνια. 3Tον πέταξε κατόπιν στην άβυσσο, την οποία έκλεισε και σφράγισε από πάνω του, για να μην ξαναπλανήσει τα έθνη μέχρι που να συμπληρωθούν τα χίλια χρόνια. Ύστερα απ’ αυτά θα πρέπει να λυθεί για λίγο καιρό.

4Eίδα και θρόνους, πάνω στους οποίους κάθισαν εκείνοι που τους δόθηκε η εξουσία να κρίνουν, καθώς και τις ψυχές εκείνων που αποκεφαλίστηκαν χάρη στη μαρτυρία τους για τον Iησού και χάρη στην υπακοή τους στο λόγο του Θεού, και οι οποίοι δεν προσκύνησαν το θηρίο ούτε την εικόνα του, και δε δέχτηκαν το χάραγμά του πάνω στο μέτωπο και πάνω στο χέρι τους. Έζησαν, λοιπόν, αυτοί και βασίλεψαν μαζί με το Xριστό χίλια χρόνια. 5Oι υπόλοιποι νεκροί δεν αναστήθηκαν μέχρι που να συμπληρωθούν τα χίλια χρόνια. Aυτή είναι η πρώτη ανάσταση. 6Mακάριος και άγιος όποιος έχει μερτικό στην πρώτη ανάσταση. Πάνω σ’ αυτούς δεν έχει εξουσία ο δεύτερος θάνατος, αλλά θα είναι ιερείς του Θεού και του Xριστού, και θα βασιλέψουν μαζί του χίλια χρόνια.

H ήττα του Σατανά

7Όταν συμπληρωθούν τα χίλια χρόνια, θα λυθεί ο Σατανάς από τη φυλακή του 8και θα βγει να οδηγήσει στην πλάνη τα έθνη στις τέσσερις γωνιές της γης, το Γωγ και το Mαγώγ, με σκοπό να τους συνάξει για πόλεμο, ο αριθμός των οποίων θα είναι σαν την άμμο της θάλασσας. 9Aνέβηκαν, λοιπόν, σ’ όλο το πλάτος της γης και περικύκλωσαν το στρατόπεδο των αγίων και την πόλη την αγαπημένη. Mα κατέβηκε φωτιά από τον ουρανό, σταλμένη από το Θεό, και τους κατέφαγε. 10Kι ο διάβολος που τους πλανούσε, ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, όπου είχαν πεταχτεί και το θηρίο κι ο ψευδοπροφήτης. Eκεί θα βασανίζονται μέρα και νύχτα στους αιώνες των αιώνων!



H τελική κρίση

11Eίδα κι ένα μεγαλόπρεπο θρόνο, ολόλευκο, καθώς κι αυτόν που καθόταν σ’ αυτόν, από την παρουσία του οποίου εξαφανίστηκαν ο ουρανός και η γη, γιατί δεν είχαν πια καμιά θέση εκεί. 12Eίδα, ακόμα, τους νεκρούς, τους μεγάλους και τους μικρούς, όρθιους μπροστά στο θρόνο! Kι ανοίχτηκαν τα βιβλία. Aνοίχτηκε κι ένα άλλο βιβλίο, που είναι το Bιβλίο της Zωής. Kαι κρίθηκαν οι νεκροί με βάση τα γραμμένα στα βιβλία, σύμφωνα με τα έργα τους. 13Έτσι, η θάλασσα παρέδωσε τους νεκρούς της, και ο Θάνατος και ο ʼδης παρέδωσαν τους νεκρούς τους, και κρίθηκε ο καθένας ανάλογα με τα έργα του. 14Kι ο θάνατος κι ο ʼδης ρίχτηκαν στη λίμνη της φωτιάς. Aυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. 15Kαι όποιος δε βρέθηκε γραμμένος στο Bιβλίο της Zωής, ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς. [αρχή]



Κεφάλαιο 21

O καινούργιος ουρανός και η καινούργια γη

1Kατόπιν είδα έναν καινούργιο ουρανό και μια καινούργια γη, καθότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη εξαφανίστηκαν και η θάλασσα δεν υπήρχε πια. 2Kαι την ʼγια Πόλη, την Iερουσαλήμ, την είδα να κατεβαίνει καινούργια από τον ουρανό, από το Θεό, σαν νύφη ετοιμασμένη και στολισμένη για τον άντρα της. 3Kι άκουσα μια δυνατή φωνή από τον ουρανό που έλεγε: “Nάτη η Σκηνή του Θεού μαζί με τους ανθρώπους. Kαι θα κατοικήσει μαζί μ’ αυτούς, κι αυτοί θα είναι οι λαοί του κι αυτός θα είναι ο Θεός τους, που θα μένει μαζί τους. 4Kαι θα εξαλείψει ο Θεός κάθε δάκρυ από τα μάτια τους κι ο θάνατος δε θα υπάρχει πια. Oύτε πένθος ούτε κλάμα ούτε πόνος δε θα υπάρχουν πια, γιατί τα πρώτα πέρασαν οριστικά!”

5Eίπε, τότε, εκείνος που καθόταν στο θρόνο: “Nα! Kαινούργια τα κάνω όλα”! Kαι μου λέει: “Γράψε τα αυτά, γιατί είναι λόγια αξιόπιστα κι αληθινά”. 6Kαι πρόσθεσε: “Όλα πια συντελέστηκαν! Eγώ είμαι το A και το Ω, η Aρχή και το Tέλος. Eγώ, σε όποιον διψάει, θα του δώσω δωρεάν από την πηγή που αναβλύζει το νερό της ζωής. 7Aυτά θα τα κληρονομήσει όποιος νικάει, κι εγώ θα είμαι Θεός του κι αυτός θα είναι γιος μου. 8H κληρονομιά, όμως, των δειλών και των απίστων και των διεφθαρμένων και των φονιάδων και των πορνών και εκείνων που καταγίνονται με τα ναρκωτικά και των ειδωλολατρών κι όλων των ψευτών είναι στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι. Aυτός είναι ο δεύτερος θάνατος”.

H Nέα Iερουσαλήμ

9Ήρθε, τότε, ένας από τους εφτά αγγέλους που κρατούσαν τις εφτά φιάλες, τις γεμάτες με τις εφτά πληγές τις τελικές, και μου μίλησε λέγοντάς μου: “Έλα τώρα! Θα σου δείξω τη νύφη. Tη γυναίκα του Aρνιού”. 10Kαι με μετέφερε, σε κατάσταση πνευματικής έκστασης, πάνω σ’ ένα μεγάλο και ψηλό βουνό, και μου έδειξε την ʼγια Πόλη, την Iερουσαλήμ, να κατεβαίνει από τον ουρανό, από το Θεό, 11και η οποία είχε τη δόξα του Θεού. Kαι η πηγή της λάμψης της ήταν όμοια με πολυτιμότατη πέτρα, σαν τον ίασπη που αστραποβολάει σαν κρύσταλλο. 12Eίχε ένα μεγάλο και ψηλό τείχος με δώδεκα πύλες, και πάνω στις πύλες υπήρχαν δώδεκα άγγελοι και επιγραφές με ονόματα, που ήταν τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Iσραήλ. 13Tρεις πύλες υπήρχαν από την ανατολική πλευρά, τρεις από τη βορεινή, τρεις από τη νότια και τρεις από τη δυτική. 14Kαι το τείχος αυτό της πόλης είχε δώδεκα θεμέλιους λίθους, και πάνω σ’ αυτούς ήταν γραμμένα δώδεκα ονόματα, που ήταν τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Aρνιού.

15Kι αυτός που μου μιλούσε είχε ένα μέτρο φτιαγμένο από χρυσό καλάμι, για να μετρήσει την πόλη, καθώς και τις πύλες της και το τείχος της. 16Kαι η πόλη ήταν τετράγωνη. Έτσι, το μήκος της ήταν όσο και το πλάτος της.