Η Κοίμηση της Θεοτόκου, το Πάσχα του καλοκαιριού

Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναπ. Μανέττας
Κληρικός-Εκπαιδευτικός, εφημέριος ιερού ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης-Τριών Ιεραρχών Παν/μίου Αιγαίου


Φτάσαμε με τη χάρη του Θεού στο Δεκαπενταύγουστο.Το γνωστό σε όλους το Πάσχα του καλοκαιριού. Δεν υπάρχει, πιο γλυκό όνομα, τόσο αγαπημένο, τόσο τιμημένο, τόσο πολυδιαδεδομένο όσο της γλυκιάς μας Παναγιάς.

Όλο το χρόνο κάθε ημέρα και στιγμή, με παρακλητικούς κανόνες, με θαύματα, επετείους και γεγονότα τιμούμε το πάντιμο και ευλογημένο όνομά της.

Αναρίθμητα επωνύμια δόθηκαν στη χάρη της. Από τον «Άξιον Εστί» στο Πρωτάτο του Αγίου Όρους, την Ευαγγελίστρια της Τήνου, τη μεγαλόχαρη του «Κύκκου» στην Κύπρο, στην «Τροφοδότισσα» στη «Φωτολάμπουσα» Δοριάς Κύπρου, την «Καθολική» στην Κρεμαστή, στην Ιαλυσό, στη «Σπηλιανή» της Νισύρου, την Παναγιά του Πόντου τη «Σουμέλα» που έχουμε πιστό αντίγραφό της στο ναΰδριο του Πανεπιστημίου Αιγαίου δωρεάν του ζεύγους Ιορδάνη και Σωτηρίας Τσελεπίδου στη μνήμη του μονάκριβου 25χρονου γιου τους Χρήστου, δίνουμε μια εικόνα το πόσο λατρεμένο όνομα είναι η Παναγία μας.

Δίκαια ονομάστηκε ο μήνας Αύγουστος, ο μήνας της Παναγιάς. Καλύτερα όμως Πάσχα. Μετά την αυστηρή νηστεία 15 ημερών με εξαίρεση την εορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού (6 Αυγούστου), που τρώμε ψάρι, έρχεται η χαρά της εορτής της Παναγίας.

Η Κοίμησή της σε ηλικία 59 ετών, ήτανε προειδοποίηση στην ίδια, από άγγελο Κυρίου τρεις ημέρες νωρίτερα.

Από το Σταυρό του μαρτυρίου Του, ο Χριστός μας έδωσε εντολή στον Ευαγγελιστή Ιωάννη να την αναλάβει σαν μητέρα του. Στο σπίτι του μαζί με τον αδελφό του τον Ιάκωβο, και τη συγγενή της Παναγίας και μητέρα τους Σαλώμη έμενε μαζί τους.

Η αγάπη, η φροντίδα και η περιποίηση υπήρξε μοναδική. Όταν η Παναγία μας έλαβε το μήνυμα του Αγγέλου προετοιμάστηκε με χαρά κατάλληλα. Πήγε και προσευχήθηκε στο Όρος των Ελαιών, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο μονογενής Υιός της, ο Ιησούς μας Χριστός.

Μετά γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη και τους ανακοίνωσε την επικείμενη Κοίμησή της. Η παράδοση λέγει ότι οι Απόστολοι δεν ήτανε όλοι στη Γεθσημανή αλλά σε διάφορα μέρη, κηρύττοντας το Λόγο Του Θεού.

Σύννεφο τους μάζεψε όλους και τους έφερε μπροστά στο κρεβάτι που η Παναγία βρισκόταν, ξαπλωμένη αναμένοντας την Κοίμησή της.

«Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες ενθάδε. Γεθσημανή το χωρίου κηδεύσατέ μου το σώμα και Συ Υιέ και Θεέ μου παράλαβέ μου το πνεύμα». Ψάλλουμε όλοι αυτή την κατανυκτική περίοδο στους ναούς μας, στις ιερές της παρακλήσεις.

Κηδεύτηκε με τιμές και ιερή συγκίνηση και μετά από 3 ημέρες ο τάφος ήτανε άδειος και η Παναγία στους ουρανούς σωματικά και πνευματικά.

Γι’ αυτό και εορτάζουμε στα 9ήμερά της στις 23 Αυγούστου κάθε χρόνο τη μετάστασή της. Αδέλφια μου. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, από τα μικρότερα χωριουδάκια μέχρι τις μεγαλύτερες μεγαλουπόλεις και ιερά προσκυνήματα, η Παναγία μας έχει την τιμητική της.

Είναι σταθμός ζωής βουρκωμένα μάτια, αναφιλητά, λυγμοί, πόνος, αρρώστειες, δυστυχίες, αγωνίες ένας μεγάλος ακούγεται κλαυθμός. Παναγία μας... Μάνα... Ελπίδα μας... Σώσε μας... Βοήθησέ μας... Τρέξε.

Τρέξε στα προσκεφάλια των καρκινοπαθών, των αναπήρων, των δαιμονισμένων, των πτωχών, των ναυτικών, των νέων, των γερόντων, των παιδιών, των μονογοϊνεικών οικογενειών, των πολυτέκνων, των παιδιών με ειδικές ανάγκες, των ξενιτεμένων, των ομογενών, των κρυπτοχριστιανών, των σεισμοπλήκτων, των διωχθέντων από πολέμους αδίκως και εξορισθέντων.

Στην Κύπρο μας, στη Συρία, σε όλη την υφήλιο. Όπου υπάρχουν άνθρωποι που σε τιμούν και αυτών ακόμα των αιρετικών που βρίζουνε. Να βρούνε το φως της αλήθειας και της μετάνοιάς τους.

Τρέξε και σφούγγιζε τα δάκρυα, Παναγιά μας όλων εκείνων που με μοιρολόγια, ύμνους, μαυροφορούν, περπατούν με τα πόδια χιλιόμετρα να σε προσκυνήσουν σε ερημιές, σε απόκρημνα μέρη που σε συνδυάζουν με χορούς, φαγοπότια, γλέντια των Ελλήνων και των παραδόσεών μας.

Σε κληρικούς και λαϊκούς σε πλούσιους και φτωχούς, σε μικρούς και μεγάλους, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, Παναγιά μου γίνε η Μάνα μας η πραγματική. Απάλυνε τις σκέψεις, ανακούφιζε τις αγωνίες, δίνε ελπίδες, ελπίδα του κόσμου εσύ. Γιατί τιμώντας εσένα αυτόματα τιμούμε και τον Ιησού μας Χριστό. Που εσύ ένωσες τη Γη με τον Ουρανό. Φέροντας στον κόσμο τον λυτρωτή και θεάνθρωπο Ιησού μας Χριστό. Δεν υπάρχουν λόγια σε εσένα Παναγιά μου.

Οι μαύροι σε ζωγραφίζουν μαύρη Παναγιά. Οι λευκοί, Λευκή στο χρώμα. Οι κίτρινοι και οι Κινέζοι κίτρινη και Κινέζα. Είσαι όμως η Παναγιά μας. Η Μία και μοναδική, η μάνα όλων μας. Εσύ θα πρεσβεύσεις και εφέτος και πάντα στο θρόνο του Υιού και Θεού Σου, τους καημούς, τους αναστεναγμούς, τα ατέλειωτα δάκρυα, τιμής, συγκίνησης, πόνου και ευτυχίας.

Αυτό τον Ωραίο λόγο παίζεις Μάνα μας, Παναγία μας διαχρονικά. Με τις σκέψεις αυτές χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν γυναίκες και άνδρες το όνομα της Μεγαλόχαρης Παναγιάς μας.

Στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο εκκλησάκι μας την παραμονή 14 Αυγούστου με εσπερινό ώρα 7-8.30 βραδινή με στόλισμα του Επιταφίου της τιμούμε την Παναγία μας.

Όπως την Τρίτη 15 Αυγούστου 2017 την ημέρα της Κοίμησής της με θεία λειτουργία, εγκώμια, περιφορά Επιταφίου, αγίασμα και κεράσματα της προσφέρουμε την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες μας.

Ο Επιτάφιος στολίζεται πολλά χρόνια τώρα από τους ιδιοκτήτες και δωρητές του ναϋδρίου μας το ζεύγος Μιχάλη και Βασιλικής Αρφαρά των βρεφονηπιακών σταθμών «Δημιουργία» και «Μιλού» που ευχόμαστε βοήθεια και ευλογία στους σταθμούς, στα παιδιά τους και στη ζωή τους πάντοτε.

Το στόλισμα γίνεται από το εκλεκτο ανθοπωλείο «Γαρδένια», της κ. Αικατερίνης Χατζημανέττα, επί της οδού Ηρακλείου περιοχής Αγίων Αναργύρων.

Σήμερα Κυριακή 13 Αυγούστου 2017 ο σύλλογος Κυπρίων Ρόδου ώρα 10η πρωινή τιμούν τις μνήμες των ηρώων Τάσου Ισάακ και Σολωμού Σολωμού, που φονεύθησαν παραμονές της Παναγίας κατεβάζοντας τις τούρκικες σημαίες από τα Κατεχόμενα (πράσινη γραμμή) της Κύπρου.

Το μνημόσυνο γίνεται στο ναΰδριό μας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου Ρόδου και βασική ομιλήτρια είναι η Κύπρια πρεσβυτέρα μου Μαργαρίτα Παναγή-Μανέττα καθηγήτρια φιλόλογος του 7ου Γυμνασίου Ρόδου.

Χρόνια πολλά της Παναγίας αδέλφια μου και λύτρωση της Κύπρου μας. Αμήν.









https://www.rodiaki.gr/article/371331/h-koimhsh-ths-theotokoy-to-pasxa-toy-kalokairioy