Όλη η αλήθεια για το ΓΑΛΑ

Όλη η αλήθεια για το ΓΑΛΑ

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πειστεί ότι πρέπει να πίνουν γάλα γιατί είναι η «τέλεια τροφή», προκειμένου να είναι υγιείς.
Η ανθρωπότητα έχει μετατρέψει τις αγελάδες σε ένα μοντέρνο εργοστάσιο, μία αέναη μηχανή γάλακτος. Πριν από 3.000 χρόνια, μία αγελάδα μπορούσε να δώσει 90 κιλά γάλα σε ένα χρόνο. Σήμερα, κατά μέσο όρο μία αγελάδα δίνει 6.750 κιλά, δηλαδή 75 φορές περισσότερο!
Το γάλα είναι μία πολύ ευαίσθητη ουσία που συσχετίζεται με σχεδόν κάθε αδένα και όργανο της αγελάδας. Αυτό είναι αποτέλεσμα της κανονικής λειτουργίας του ζώου με σκοπό να δημιουργήσει ζωή. Τα σημαντικότερα στοιχεία του οργανισμού του πρέπει να συσχετίζονται με την παραγωγή γάλακτος, έτσι ώστε τα νεογέννητα δαμάλια να κάνουν μια καλή αρχή.
Σήμερα πίνουμε μη φυσικό γάλα, προερχόμενο από εκτρεφόμενες αγελάδες, γενετικά μεταλλαγμένες με τεχνιτή γονιμοποίηση. Κάθε γουλιά γάλα περιέχει ισχυρές αυξητικές ορμόνες όπως οι IGF I και IGF II, λίπη και χοληστερίνη, άλλες 59 ενεργές ορμόνες, αλλεργιογόνα, ζιζανιοκτόνα, μικροβιοκτόνα, διοξίνη, αίμα, νεκρά λευκά αιμοσφαίρια, πάνω από 52 ισχυρά αντιβιοτικά, βακτήρια και ιούς.

Ο Dr. Κωνσταντίνος Μουρούτης έγραψε το βιβλίο «Όλη η αλήθεια για το γάλα», ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Για να παρουσιάσει δηλαδή «την άλλη πλευρά του θέματος», παραθέτοντας τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι και σήμερα, σχετικά με το ρόλο που παίζει το γάλα και τον πιθανό κίνδυνο ανάπτυξης συγκεκριμένων ασθενειών από την κατανάλωσή του. Όλες τις πληροφορίες που περιέχονται στο βιβλίο, προέρχονται από αξιόπιστες, επιστημονικές και δημοσιογραφικές πηγές.
Περισσότερα στο βιβλίο.

ΠΗΓΗ: http://www.bioshop.gr/file-biokosmos/037/gala.htm

Γάλα-νερό-γλυκαντικές ουσίες: μύθοι και αλήθειες
Δευτέρα, 20 Απρίλιος 2009 23:47 Διάφορα - Εναλλακτικά


ΓΑΛΑ – ΝΕΡΟ – ΓΛΥΚΑΝΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Μύθοι & αλήθειες.

από την Βάνα Κοντογιάννη

εναλλακτική θεραπεύτρια



Στο προηγούμενο θέμα «περί αλκαλικής διατροφής», εξηγήσαμε την οξεοβασική ισορροπία στο αίμα μας. Τώρα θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε ορισμένα από τα υπέρ και κατά των πιο κάτω τροφών.

ΓΑΛΑ

Το γάλα και τα προϊόντα του, αποτελεί όπως πιστεύουμε, μία από τις σημαντικές τροφές μας. Αυτό είναι αληθές, όμως ισχύει μόνο κατά τη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας.

Πρώτη τροφή του ανθρώπου το μητρικό γάλα, το οποίο περιέχει ποσοστό πρωτεΐνης μόνο 5%, ποσότητα πολύ μικρότερη από αυτήν που περιέχεται στο αγελαδινό γάλα. Το γάλα το οποίο δίδεται προς κατανάλωση, προέρχεται από εκτρεφόμενες αγελάδες, οι συνθήκες του μεγαλώματος των οποίων, καμία σχέση έχει με αυτές που βλέπουμε σε διαφημίσεις. Δηλαδή πανευτυχείς αγελάδες, να βόσκουν σε κάποια απέραντα λιβάδια πράσινου, μέσα σε μία ουτοπική πραγματικότητα. Η τροφή η οποία παρέχεται σε αυτά τα ζώα, εμπλουτίζεται με ισχυρές ορμόνες και ισχυρά αντιβιοτικά για να μπορούν αυτά να επιβιώνουν στους χώρους όπου μεγαλώνουν, να αυξάνονται γρήγορα και να είναι αρκετά παραγωγικά. Όλες αυτές οι ουσίες, φυσικά περνούν μέσα στο γάλα. Αυτό το παραγόμενο γάλα, στη συνέχεια, υπόκειται στη διαδικασία της παστερίωσης. Αρα τι απομένει?

Ένα προϊόν υποβαθμισμένο, με παντελή έλλειψη ενζύμων. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα (βούτυρο, τυρί, σοκολάτα γάλακτος, γιαούρτι μη ζωντανό), βρίσκονται στην κορυφή των προϊόντων τα οποία είναι υπεύθυνα για το σχηματισμό της βλέννας που αναφέραμε στο προηγούμενο κεφάλαιο. Το μοναδικό ζωικό γάλα το οποίο είναι ανεκτό από τον ανθρώπινο οργανισμό, είναι το κατσικίσιο γάλα από ζώα ελεύθερης βοσκής. Εχει βρεθεί ότι προσομοιάζει με το μητρικό.

Το κυρίαρχο σάκχαρο του γάλακτος είναι η λακτόζη. Μεγάλο ποσοστό από εμάς, παρουσιάζει δυσανεξία στη λακτόζη, πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε δυσκολία στην πέψη της, η οποία οφείλεται στην έλλειψη ενός ενζύμου που ονομάζεται λακτάση. Το ένζυμο αυτό, διασπά τη λακτόζη για να μπορεί το πεπτικό μας σύστημα να την απορροφήσει. Η δυσκολία στη διάσπαση της λακτόζης του γάλακτος προκαλεί πρήξιμο, ναυτία, διάρροια, μερικές ώρες μετά την κατανάλωση γαλακτοκομικών.

Επίσης τα γαλακτοκομικά αποτελούν υπερβολικά συμπυκνωμένη τροφή η οποία προκαλεί οξύτητα. Δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο δύσπεπτο από το τυρί ή το παγωτό. Δυστυχώς, ζούμε με αυτά τα οποία τρώμε.

Από πού λοιπόν θα λαμβάνουμε ασβέστιο αν δεν πίνουμε γάλα? Από το ταχίνι, το σουσάμι, το σπανάκι, τις μπάμιες, τους ηλιόσπορους, τα καρύδια, τη σταφίδα, το αβοκάντο, τα φασόλια, τις φακές, τα ρεβίθια και όλα τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά τα οποία περιέχουν ασβέστιο, μαζί με πολλά άλλα πολύτιμα στοιχεία. Επίσης, από το γάλα αμυγδάλου, σουσαμιού, κουκουναριού και άλλων ξηρών καρπών, το οποίο μπορούμε εύκολα να παρασκευάσουμε μόνοι μας.

Το γάλα από αμύγδαλα (με βάση τη συνταγή της κας Φλώρας Παπαδοπούλου η οποία διδάσκει με επιτυχία τη μέθοδο της χορτοφαγικής ωμοφαγίας) παρασκευάζεται ως ακολούθως:

Βάζουμε ένα ποτήρι αμύγδαλα ωμά αξεφλούδιστα βιολογικά στο νερό για 10-12 ώρες. Το νερό θα πρέπει να τα καλύπτει. Τα βάζουμε το ψυγείο σκεπασμένα. Αν θέλουμε μπορούμε να αλλάξουμε το νερό 2 φορές. Το πρωί είναι εύκολο να ξεφλουδιστούν. Ακολούθως, τα ρίχνουμε στο μίξερ σε αναλογία 1 ποτήρι καθαρισμένα αμύγδαλα με 2 ποτήρια νερό και 3 κουτ. γλυκού μέλι. Εάν θέλουμε προσθέτουμε λίγο σκόνη κανέλλας ή μαύρης φυσικής βανίλιας. Αφού τα αλέσουμε καλά, τα σουρώνουμε μέσα σε ένα τουλπάνι που θα έχουμε προσαρμόσει σε ένα δοχείο. Στίβουμε καλά. Το γάλα αυτό διατηρείται στο ψυγείο σε γυάλινο βάζο για τρία 24ωρα. Ο πολτός των αμυγδάλων που μένει, τρώγεται σαν γλυκό αφού του προσθέσουμε μπανάνα, χουρμά, μέλι ή ότι άλλο προτιμάμε. Κατά παρόμοιο τρόπο, παρασκευάζουμε και τα άλλα φυτικά γάλατα.

Μία άλλη παράμετρος στη διαχείριση του ασβεστίου από το σώμα μας είναι ότι στην περίπτωση ύπαρξης οξύτητας στο αίμα μας λόγω υπερκατανάλωσης όξινων τροφών, ο οργανισμός μας αποδομεί ασβέστιο από τα οστά για να ισορροπήσει. Αρα με τη μείωση της υπερβολικής ποσότητας πρωτεΐνης και την αλκαλοποίηση του αίματος μας παύει το σώμα μας να χρειάζεται υπερβολικές ποσότητες ασβεστίου οπότε οι υπάρχουσες είναι με το παραπάνω επαρκείς.

ΠΗΓΗ: http://www.astrolife.gr/2008-12-05-08-30-35/2008-12-05-16-12-40/232-gala-nero-glyka.html