Ο Προφήτης Δανιήλ

Ο Προφήτης Δανιήλ





Προλογικά

Συνεχίζοντας τήν προσπάθεια τῆς παρουσίασης ἁγίων μορφῶν τῆς ᾿Εκκλησίας μας, ἐπιλέξαμε νά ἀφιερώσουμε τό τρίτο κατά σειρά βιβλίο σ᾿ ἕνα λαμπρό καί μεγάλο «Οὐρανοδρόμο» ἅγιο, τόν προφήτη Δανιήλ.

῾Ο προφήτης Δανιήλ εἶναι ἕνας ἀπό τούς τέσσερις μεγάλους προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. ῏Ηταν ᾿Ιουδαῖος στήν καταγωγή καί ἔζησε περί τά τέλη τοῦ 7ου π. Χ. μέ τίς ἀρχές του 6ου π. Χ. αἰώνα. ῾Η ρίζα τοῦ Προφήτη ἦταν ἀπό βασιλική γενιά καί τό ὄνομά του στήν ῾Εβραϊκή γλώσσα σημαίνει «ὁ Θεός κριτής καί ὑπερασπιστής μου».
᾿Από τή ζωή τοῦ ἅγιου Προφήτη δέν ἔχουμε πολλές λεπτομέρειες. ᾿Αλλά τά λίγα στοιχεῖα πού συγκεντρώνουμε ἀπό τίς διηγήσεις τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί συγκεκριμένα ἀπό τό βιβλίο πού φέρει τό ὄνομά του, εἶναι ἀρκετά νά μᾶς δώσουν τό στίγμα τῆς βιοτῆς του. Νά μᾶς βεβαιώσουν δηλαδή, γιά τά βιώματά του καί τήν πίστη του καί γιά τό πῶς ἔζησε καί πολιτεύθηκε στήν ἐπίγεια πορεία του, ὁ ἐξαίρετος καί λαμπρός αὐτός «οὐρανοδρόμος» προφήτης.

῏Ηταν ἀκόμα μικρό παιδί, ὀκτώ περίπου ἐτῶν, ὅταν μαζί μέ ἄλλα παιδιά τῆς ἡλικίας του -ἀπό τά ὁποῖα ἔμειναν στήν ἱστορία μέ τό ὄνομά τους μονάχα οἱ Τρεῖς Παῖδες- ἁρπάχθηκαν αἰχμάλωτοι ἀπό τούς εἰδωλολάτρες Βαβυλώνιους, ὅταν αὐτοί κυρίευσαν τήν ῾Ιερουσαλήμ.
Στήν πατρίδα του, πού τόσο ἀγαποῦσε καί νοσταλγοῦσε, δέν γύρισε ποτέ ὁ Προφήτης. ᾿Εκεῖνο ὅμως πού ἔχει σημασία εἶναι ὅτι, πολιτεύθηκε μέ τό βίωμα ἐκεῖνο τό ὁποῖο ἀναφέρει ὁ Ψαλμωδός ὅταν λέει· «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς, ἡ οἰκουμένη καί πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ» (Ψαλμ. 23, 1). ῎Εζησε δηλαδή ὁ Προφήτης στή Βαβυλώνα, ὅπως ἀκριβῶς θά πολιτευόταν, ἄν εἶχε παραμείνει στή γῆ τῶν πατέρων του, στήν πίστη καί στή λατρεία τοῦ ᾿Αληθινοῦ Θεοῦ.

᾿Αγάπησε τούς ἀνθρώπους ὡς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ καί ὅταν ὁ Κύριος τοῦ ἀνέθεσε ὑψηλά ἀξιώματα στό παλάτι τοῦ Βαβυλώνιου βασιλιᾶ, ἀγωνίσθηκε νά συμπαρασταθεῖ καί νά συντρέξει κάθε δυσκολεμένο καί πονεμένο συνάνθρωπό του.

᾿Ιδαίτερα νοιαζόταν ὁ προφήτης καί προσευχόταν ἀδιάλειπτα, γιά τόν ὑπόδουλο ᾿Ιουδαϊκό λαό. Ζητοῦσε τή συγχώρεση καί τό ἔλεος τοῦ Πανάγαθου Κυρίου του καί παρακαλοῦσε τή Φιλανθρωπία του, νά παραβλέψει τίς ἀνομίες τους καί νά εὐδοκήσει νά ἐπιστρέψουν μετανοημένοι στή γῆ τῶν πατέρων τους. ᾿Αλλά καί ἡ ἀγάπη τοῦ Δανιήλ γιά τόν εἰδωλατρικό λαό τῆς Βαβυλώνας, δέν ἦταν λιγότερη. Πονοῦσε ἡ ψυχή του, ὅταν τούς ἔβλεπε νά ζοῦν σέ τόση ἄγνοια καί πνευματικό σκοτάδι, λατρεύοντας γιά Θεό πότε τό ἕνα καί πότε τό ἄλλο εἴδωλο. Γι αὐτό σέ κάθε εὐκαιρία, τούς μιλοῦσε γιά τόν ᾿Αληθινό Θεό, τό Δημιουργό τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων. Προσπαθοῦσε, σάν πνευματικός ἡγέτης καί φροντιστής τους ὁ Δανιήλ, νά ὁδηγήσει τό λαό του στή μετάνοια. Πιότερο ὅμως κι ἀπ᾿ αὐτό τόν ἀπασχολοῦσε τό πνευματικό σκοτάδι τῶν Βαβυλωνίων. ῎Ενιωθε πώς ἔπρεπε νά δοξάσει τόν Θεό μέ τό λόγο, ἀλλά κυρίως μέ τή ζωντανή πίστη του καί τήν καθαρή ζωή του. ᾿Εργάσθηκε τό τάλαντο (Ματθ. κε´ 15-28) καί ὁ Κύριος τόν ἀξίωσε νά γίνει ὁ ἴδιος καθαρή νεφέλη οὐράνιου φωτός.

Τό περιεχόμενο τοῦ κηρύγματος τοῦ προφήτη Δανιήλ ἦταν προφητικό καί ἀποκαλυπτικό. Δέν ἀποκάλυπτε βέβαια, τίς βουλές τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἐπιδείξει τή σοφία καί τό φωτισμό του, οὔτε πάλι γιά νά ἐξουθενώσει τούς ἄπιστους καί τούς ἁμαρτωλούς συνανθρώπους του. ῾Ο στόχος του πάντα ἦταν νά ὁδηγεῖ τόν κάθε προβληματισμένο ἄνθρωπο στή μετάνοια καί στήν ἐπιστροφή του «στήν αὐλή τῶν προβάτων», στόν ῞Ενα καί ᾿Αληθινό Θεό. Κήρυττε μέ τό παράδειγμά του καί βεβαίωνε μέ τή ζωή του ὅτι ᾿Εκεῖνος, ὁ ᾿Επουράνιος Πατέρας εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ κόσμου καί ὁ Κύριος τῆς ἱστορίας. Αὐτός εἶναι ὁ Προαιώνιος, «ὁ Παλαιός τῶν ῾Ημερῶν» κι ᾿Εκεῖνος ἐπρόκειτο νά ἔπαιρνε σάρκα ἀνθρώπινη καί νά ἀποκαλυπτόταν -ὅταν ἐρχόταν «τό πλήρωμα τοῦ χρόνου»- ὡς «Υἱός τοῦ ἀνθρώπου». ᾿Εκεῖνος ἐπίσης, θά ὁρίσει τό τέλος τῆς ἱστορίας, τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν καί τόν ἐρχομό τῆς αἰώνιας Βασιλείας.

῾Η ἀγάπη τοῦ Δανιήλ στόν Θεό καί στούς ἀνθρώπους καί ἡ συνέπεια πού εἶχε στήν τήρηση τῆς πίστης του, τόν ὁδήγησαν ἀπό τή νεότητά του στήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς. ῎Ετσι ἀξιώθηκε νά συνομιλεῖ μέ τούς ῾Αγίους ᾿Αγγέλους καί ἰδιαίτερα μέ τόν ᾿Αρχάγγελο Γαβριήλ. ῾Ο ᾿Αρχάγγελος μάλιστα, σέ μιά ἐμφάνισή του στόν Δανιήλ, τόν ἀποκάλεσε «ἄνδρα ἐπιθυμιῶν». ῎Ανθρωπο δηλαδή, πού τήν ψυχή του διακατέχει ἡ μοναδική καί εὐγενέστερη ἐπιθυμία, νά πορευθεῖ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά Τοῦ μοιάσει σάν γνήσιο καί ἀφοσιωμένο παιδί Του.

῾Ο Δανιήλ δέν γύρισε ποτέ πίσω στήν πατρίδα του, ἔζησε ὅμως μέ πατρίδα τόν οὐρανό καί συμπολίτες του τούς ῾Αγίους τοῦ Θεοῦ καί τούς ᾿Αγγέλους. ῾Υποτάχθηκε στούς ἐπίγειους ἄρχοντες καί βασιλεῖς, χωρίς ποτέ νά θαμπωθεῖ ἀπό τίς τιμές πού τοῦ ἀπονεμήθηκαν καί ἀπό τήν ἐφήμερη δόξα. Μίσησε τήν ἀνθρωπαρέσκεια καί τήν ὀφθαλμοδουλεία καί ζοῦσε μόνο γιά τόν Θεό. ῾Ο ᾿Επουράνιος Πατέρας του ἦταν πάντα τό στήριγμα, ἡ ἐλπίδα καί ἡ ἀπαντοχή του. Γι᾿ αὐτό ἔγινε γιά ὅλους πηγή χαρᾶς, ὑπομονῆς καί ἔμπνευσης. Οἱ προκλήσεις τῆς Βαβυλώνιας ζωῆς ἦταν γιά τήν ὀμορφιά καί τά νειάτα του πάμπολες καί ὑπερβολικά ἑλκυστικές. ᾿Εκεῖνος ὅμως ἀντιστάθηκε σθεναρά καί προτίμησε τή μαρτυρική καί ταπεινή ὁδό τῆς καθαρότητας καί τῆς σωφροσύνης. ῎Ετσι ἡ καρδιά του πλατύνθηκε, φωτίσθηκε καί ἔγινε παραδείσειος τόπος, κατάλληλος γιά νά δεχθεῖ τόν κλῆρο τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Κυρίου του.

Θεωροῦμε ὅτι ὁ βίος καί ἡ πολιτεία τοῦ προφήτη Δανιήλ ἐξακολουθεῖ νά εἶναι καί γιά τή δική μας ἐποχή σύμβολο καί ὁδοδείκτης, ὁ ὁποῖος εἶναι στραμμένος καί δείχνει στόν κάθε πιστό -καί ἰδιαίτερα νέο ἄνθρωπο- τήν ὁδό τῆς πίστης, τῆς εὐχαριστιακῆς ἀποδοχῆς τοῦ Θείου θελήματος καί «τῆς κατά Θεόν σοφίας».

Θέλουμε νά πιστεύουμε ὅτι, ὁ ἀναγνώστης αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, θά σημειώσει ἰδιαίτερα, τά φωτεινά μηνύματα πού ἐκπέμπει ὁ βίος καί ἡ πολιτεία τοῦ Προφήτη Δανιήλ καί ὅτι, μέ τίς εὐχές τοῦ ἅγιου Προφήτη, αὐτά θά λειτουργήσουν στή ζωή του, ὡς φωτεινοί ὁδοδεῖκτες καί ὡς φάροι σωτήριοι στόν ἀγώνα γιά «τήν κατά Θεόν βιοτή».

Η ΕΚΔOΤΡΙΑ ΜΟΝΗ


Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Καρέα

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ


Καθώς Πιστεύω.

Ας δούμε εκείνες τις προφητείες του Δανιήλ που αφορούν τον σύγχρονο κόσμο.

Σύμφωνα με τα γραπτά ήταν ο τρίτος χρόνος της βασιλείας του Ιωακείμ, όταν οi Βαβυλώνιοι, βασιλιάς των οποίων ήταν ο Ναβουχοδονόσορ, εισέβαλαν στην Ιουδέα, και καθώς τότε ερμήνευαν σχεδόν τα πάντα σαν ενέργειες και θέληση του Θεού, έγραψαν ότι ο Κύριος παρέδωσε στα χέρια του την Ιερουσαλήμ μαζί με κάποια σκεύη του ναού τα οποία μετέφεραν στην γη Σενεάρ. Η εισβολή των Βαβυλωνίων το 587 π.Χ, έβαλε επίσης και μια σαν να λέμε άνω τελεία στο κάποτε δυνατό κράτος του Ισραήλ, που "δοξάστηκε" στις μέρες του Δαβίδ, και κυρίως επί Σολομώντα. Αρχισε να ξανα-υπάρχει σαν κράτος το 1948 μετά 2500 περίπου χρόνια, μα δυστυχώς ο χιλιοβασανισμένος λαός του δεν γνώρισε ακόμα ειρήνη, και μάλλον δεν θα έχει μόνιμη ειρήνη ως το τέλος των ημερών. Αυτό άλλωστε λένε και οι προφητείες.

Κάποιοι λόγιοι "πιστεύουν" πως το βιβλίο του Δανιήλ γράφτηκε γύρω στα 165 πΧ, στην διάρκεια της καταπίεσης του Αντίοχου του Επιφανή, ο οποίος θέλωντας μάλλον να γίνει επιφανής, ή και για άλλους πολιτικούς λόγους, μετέτρεψε το ναό σε ναό του Δία, χτίζοντας θυσιαστήριο του Δία μεσ’το ναό, και απαγορεύοντας στους Ισραηλίτες να λατρεύουν το Θεό.

Αυτό που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεχειλήσει το ποτήρι, καθώς εξόργησε πολύ τους Μακκαβαίους, και γενικά όλο το λαό προκαλώντας επανάσταση. Οι Μακκαβαίοι με αρχηγό τους τον Ιούδα Μακκαβαίο, γιο του ιερέα Ματταθία Μακκαβαίου, από τον οποίο πήραν το όνομα τους, αντιστάθηκαν γενναία νικώντας επανειλημμένα τον στρατό του Αντίοχου κατορθώνοντας να γίνουν κυρίαρχοι της Ιερουσαλήμ. Το 142 πΧ, κερδίθηκε κάποια ανεξαρτησία, που όμως, σχετικά σύντομα χάθηκε πάλι καθώς οι Ρωμαίοι αυτή τη φορά κατέκτησαν τη χώρα τους.

Είπαν, (κάποιοι λόγιοι) ότι το βιβλίο γράφτηκε, λένε, στην διάρκεια της καταπίεσης του Αντίοχου ώστε να ενθαρρύνει και εμψυχώσει τον επαναστατιμένο λαό, και φυσικά δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο από αθειστές λόγιους. Αυτό που φαίνεται σωστό είναι ότι τότε προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις προφητείες του Δανιήλ, και πολύ λογικά μάλιστα, εφόσον κάποιες από αυτές σαφέστατα επαληθεύτηκαν την τότε εποχή, όπως η κατάκτηση της χώρας τους απ’τον Αλέξανδρο, και καθώς είναι προφανές ταύτισαν το βδέλυγμα της ερήμωσης που αναφέρει ο Δανιήλ με την βεβήλωση του ναού από τον Αντίοχο που θυσίαζε στο Δία μέσα στο ναό.

Φαίνεται επίσης καθαρά ότι ναι, προσάρτησαν κάποιες (δεν ξέρω πότε) ερμηνείες τους στο βιβλίο του Δανιήλ μετά ή πριν την βεβήλωση του ναού. Εκτός από τα κεφάλαια 2 ως 6, τα οποία σαφώς δεν ανήκουν στον Δανιήλ, τα παρείσακτα χέρια φαίνονται επίσης μάλλον ξεκάθαρα και στα κεφάλαια 10 και 11. Αλλά ακόμα και έτσι, δεν βλέπω πως αυτά τα γραπτά, που είναι ακόμα ακατανόητα, θα ενθάρρυναν επαναστάτες. Ενώ καθώς εύκολα γίνεται κατανοητό, μετά τον Αντίοχο πρέπει να έγιναν μεγάλες συζητήσεις σχετικά με τα θέματα των προφητειών που εντυπωσίασαν πολλούς, κυρίως επειδή ταύτισαν το βδέλυγμα της ερήμωσης με την βεβήλωση του ναού. Ετσι κάποιοι άλλοι "εθνικοι" που μισούσαν τους Ισραηλίτες φαντάστηκαν πως όλα ήταν φτιαχτά κατόπιν εορτής που λένε.

Κατανοητό για τότε, αλλά το να λέει κανείς στην εποχή μας πως όλα γράφτηκαν στην εποχή του Αντίοχου, αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο, τουλάχιστον για λόγιους. Διότι σαφέστατα οι αληθινές προφητείες είναι κλειδωμένες, και κανείς στην εποχή του Αντίοχου δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί τι εννοούσαν. Μιλούν συμβολική γλώσσα σχετικά για θλιβερές καταστάσεις που επρόκειτο να επικρατήσουν στον κόσμο σε πολύ απομακρυσμένες, μελλοντικές εποχές. Και αν ακόμα δεχτούμε πως κάποιες προφητείες γράφτηκαν κατόπιν εορτής, όπως το κριάρι με τα δυο κέρατα μου συμβόλιζαν την αυτοκρατορία των Περσών και Μήδων, και ο τράγος με το ένα κέρατο που συμβόλιζε την αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου, τι γίνεται όμως με τα άλλα συμβολικά θηρία, όπως το λιοντάρι, την αρκούδα, την λεοπάρδαλη, και το τέταρτο και τρομερό θηρίο; Ηταν εντελώς αδύνατον ακόμα και να φανταστούν τι εννοούσαν, αφού η αρκούδα και η λεοπάρδαλη, καθώς και το τελευταίο τρομερό θηρίο κυριάρχισαν περίπου 2000 χρόνια μετά τον Δανιήλ.

Ας δούμε λοιπόν τις προφητείες.

Στο κεφάλαιο 8 η προφητεία μιλάει πολύ ξεκάθαρα για τις δυο αυτοκρατορίες που επρόκειτο να κυριαρχήσουν μετά τους Βαβυλώνιους.

Ο Δανιήλ γράφει. Ηταν ο τρίτος χρόνος της βασιλείας του Βαλτάσαρ όταν εφάνηκε σε εμένα, σε εμένα τον Δανιήλ, μετά την πρώτη όραση . Και είδα σε όραση όταν ήμουν στις Σούσες στην επαρχία Ελαμ, και τότε ήμουν κοντά στον ποταμό Ουλαΐ.

Και εσήκωσα τα μάτια μου και είδα ότι μπροστά ή κοντά στο ποτάμι έστεκε ένα κριάρι, το οποίο είχε υψηλά κέρατα, αλλά το ένα ήταν υψηλότερο απ'το άλλο, και το υψηλότερο εξεφύτρωσε μετά. Είδα το κριάρι που κεράτιζε προς τη δύση, προς τον βορρά και προς το νότο, και ήταν τόσο δυνατό που κανένα άλλο θηρίο δεν μπορούσε να σταθεί μπροστά του, και δεν υπήρχε τίποτα που να μπορούσε να ελευθερωθεί κάτι απ'τη δύναμη του, αλλά έκανε ότι ήθελε και εμεγάλωσε.

Ενώ σκεπτόμουν είδα έναν τράγο που ερχόταν απ'τα δυτικά, απ'το πρόσωπο όλης της γης, και δεν άγγιζε το έδαφος. Και ο τράγος είχε ένα κέρατο ανάμεσα απ'τα μάτια του, και επιτέθηκε ενάντια στο κριάρι που είχε τα δυο κέρατα, και επιτέθηκε με μεγάλη δύναμη και ορμή. Και είδα όταν πλησίασε στο κριάρι εξαγριώθηκε εναντίον του και το χτύπησε και εκατέστρεψε τα δυο του κέρατα, και δεν μπορούσε το κριάρι να σταθεί μπροστά στον τράγο, αλλά ο τράγος έρριξε κάτω το κριάρι και το καταπάτησε και κανείς δεν μπορούσε να το ελευθερώσει απ'τον τράγο.

Γιαυτό ο τράγος μεγάλωσε και δυνάμωσε πάρα πολύ, και όταν μεγάλωσε και δυνάμωσε έπεσε το μεγάλο κέρατο του, και αντί αυτού ανέβηκαν τέσσερα άλλα που είχαν βλέψεις προς τους τέσσαρες ανέμους του ουρανού, και έρριξε στη γη μέρος απ'την στρατιά των αστέρων και τα καταπάτησε, μάλιστα εμεγάλωσε μέχρι κατά του άρχοντα του στρατεύνατος, και του αφέρεσε την παντοτινή θυσία και το άγιο κατοικητήριο του κατεβλήθηκε, νικήθηκε.

Και το στράτευμα παραδόθηκε σ'αυτόν μαζί με την παντοτινή θυσία εξ αιτίας της παράβασης, και έρριξε κάτω στη γη την αλήθεια, και έπραξε και απόλαυσε.

Τότε άκουσα τη φωνή ενός αγίου, και άλλος άγιος έλεγε στον άλλον, Εως πότε θα συνεχίζεται η όραση αυτή της παντοτινής θυσίας, και της παράβασης η οποία φέρνει ερήμωση, και το αγιαστήριο και το στράτευμα παραδίνονται για καταπάτηση;

Και είπε σε εμένα, Εως δυο χιλιάδες και τριακόσα ημερόνυχτα, τότε το αγιαστήριο θα καθαριστεί

Και όταν εγώ ο Δανιήλ είδα την όραση ήθελα να καταλάβω τι σημαίνει, τότε στάθηκε κάποιος μπροστά μου που ήταν σαν άνθρωπος, και άκουσα φωνή ανθρώπου μέσα απ'τον ποταμό Ουλαΐ η οποία είπε, Γαβριήλ κάμε αυτόν τον άνθρωπο να καταλάβει την όραση. Και ήρθε κοντά μου και στάθηκε, και εγώ τρόμαξα, και εκοιμήθηκα, και μου είπε, Κατάλαβε παιδί του ανθρώπου, διότι η όραση είναι για τους τελευταίους καιρούς.

Ενώ μου μιλούσε εγώ ήμουν βυθισμένος σε βαθύ ύπνο με το πρώσωπο μου στη γη, αλλά με άγγιξε και με έκαμε να σταθώ όρθιος. Και μου είπε, εγώ θα σε κάμω να καταλάβεις τι θα συμβεί στους τελαυταίους καιρούς της οργής, διότι σε ένα ορισμένο καιρό θα έρθει το τέλος. Το κριάρι που είδες με τα δυο κέρατα είναι οι βασιλιάδες των Μήδων και των Περσών, και ο τριχωτός τράγος είναι ο βασιλιάς της Ελλάδας, και το μεγάλο κέρατο ανάμεσα απ'τα μάτια του, αυτός είναι ο πρώτος βασιλιάς. Το ότι συντρίφθηκε, και ανέβηκαν τέσσαρα στη θέση του, σημαίνει ότι τέσσαρα θα εγερθούν απ'αυτό το έθνος, αλλά δεν θα έχουν τη δύναμη του.

Και στα τελευταία χρόνια της βασιλείας τους, όταν οι ανομίες θα ανέβουν στο πλήρες, θα εγερθεί σκληρός στην όψη βασιλιάς, και έξυπνος στην πανουργία.

Η δύναμη του θα είναι ισχυρή, όχι όμως απο δική του δύναμη, και θα εξαφανίζει έξοχα, και θα ευχαριστιέται και θα κατρθώνει και θα αφανίσει τους ισχυρούς και τον άγιο λαό. Και δια της πανουργίας του θα κάμει να ευδοκιμεί η απάτη στο χέρι του, και θα μεγαλώσει η υπερηφάνια του, και εν καιρώ ειρήνης θα αφανίσει πολλούς, και θα στραφεί κατά του Αρχοντα των αρχόντων, αλλά θα συντιφτεί χωρίς χέρι.

Και η όραση που άκουσες περί των ημερονυκτίων είναι αληθινή, εσύ λοιπόν σφράγισε την όραση διότι είναι για πολλές ημέρες.

Καθώς Πιστεύω. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο ίδιος ο Αγγελος Γαβριήλ ερμήνευσε τα σύμβολα με το κριάρι και τον τράγο, και αποσαφήνησε κάποια άλλα δυσκολονόητα μέρη της προφητείας. Χωρίς καμιά αμφιβολία το πρώτο μέρος αυτών των προφητειών αναφέρεται στις αυτοκρατορίες των Μήδων και Περσών, καθώς και στην αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου. Το δεύτερο μέρος αναφέρεται στην αρχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η οποία κατήργησε τα βασίλεια, τα οποία πριν αποτελούσαν την αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο ισχυρός και σχετικά αδιάφθορος βασιλιάς. Μετά το θάνατο του η αυτοκρατορία έγινε κομμάτια, και ένα από τα βασίλεια (οι Σελευκίδες) προξένησαν πολλά δεινά και στενοχώριες στο λαό Ισραήλ. Ιδιαίτερα ο Αντίοχος ο Επιφανής τους καταπίεζε πολύ και τους είχε απαγορεύσει να πιστεύουν στο Θεό και να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Γιαυτό η προφητεία λέει, εμεγάλωσε πολύ, (δηλαδή ισχυροποιήθηκε η εξουσία του ερπετώδη νου μέσω του Αντίοχου), και έρριξε στη γη ένα μέρος της στρατιάς των αστέρων και τα καταπάτησε.

Τα αστέρια συμβολίζουν θεία πνευματικά φώτα. Aφού λοιπόν οι Σελευκίδες προσπαθούσαν να καταργήσουν το Νόμο και την πίστη στο Θεό, και με τη βία κάπου το κατόρθωναν, έρριχναν στη γη και καταπατούσαν τα θεία πνευματικά φώτα, που ως τότε ήταν κληρονομιά του λαού Ισραήλ. Και εδώ ο άγιος λαός είναι ο λαός Ισραήλ, καθώς ήταν ο μόνος που λάτρευε τότε τον αληθινό Θεό. Η λέξη άγιο, σημαίνει επίσης κάτι το ξεχωριστό, το αντίθετο με όλα τα άλλα και αναφέρεται στο Θεό. Οι Σελευκίδες λοιπόν, και ιδιαίτερα ο Αντίοχος, έρριχνε κατά γης την αλήθεια του Θεού η οποία διδάσκονταν με το Νόμο και τους Προφήτες. Υποτιμούσε, έβριζε και πολεμούσε την αλήθεια του Θεού, και ήθελε να την καταργήσει.

Στα εδάφια 11 και 12 γράφεται, μάλιστα εμεγάλωσε έως κατά του άρχοντος του στρατεύματος και αφαίρεσε από αυτόν την Παντοτινή Θυσία, και το άγιο κατοικητήριο του κατεβλήθει, και το στράτευμα παραδόθηκε σ'αυτόν μετά της Παντοτινής Θυσίας εξ αιτίας της παράβασης και έρριξε κατά γης την αλήθεια και έπραξε και ευχαριστήθηκε.'

Καθώς Πιστεύω. Η προφητεία μιλάει γενικά για τον πρίγκιπα της καταστροφής, και την σχετική υπεροχή της κυριαρχίας του στον τότε κόσμο, λόγω ειδωλολατρείας και διαφθοράς, και σίγουρα εδώ μιλάει για μετά τους Σελευκίδες, υπονοώντας αυτόν ακριβώς τον μεγάλο άρχοντα του κόσμου με τους άλλους υπηρέτες του, τους Ρωμαίους βασιλιάδες. Μιλάει επίσης για την άρνηση των Εβραίων να πιστέψουν στο Χριστό, και στην Παντοτινή Θυσία Του. Το Ισραήλ σαν κράτος, σαν άρχοντας του στρατεύματος του Ισραήλ, απέρριψε το Χριστό, και λόγω αυτής της παράβασης κατεστράφηκε, και διώχτηκε σαν έθνος από τον τόπο του.

Διώχθηκε όχι από το Θεό, αλλά από τον ίδιο μεγάλο άρχοντα του κόσμου, ο οποίος απέκτησε διακαιώματα και κατά συνέπεια εξουσία, ρίχνοντας κατά γης την αλήθεια, και από το Ισραήλ, σαν έθνος, του αφαιρέθηκε η Παντοτινή Θυσία. Δηλαδή οι Εβραίοι σαν έθνος, σαν άρχοντας του στρατεύματος, δεν πίστεψε στο Χριστό, απέρριψε το Χριστό, απέρριψε την Παντοτινή Θυσία, και ως εκ τούτου δικαίωσε περισσότερο την κυριαρχία του άρχοντα του κόσμου πάνω στον Ισραήλ σαν έθνος. Η Ιερουσαλήμ και ο ναός καταστράφηκαν το 70 μΧ, 37 χρόνια μετά την Παντοτινή Θυσία, μετά την Σταύρωση του Χριστού. Και καθώς βλέπουμε ο μακρύς δρόμος της οδύνης του Ισραήλ συνεχίζεται, και μάλλον θα συνεχίζεται ως το τέλος των ημερών.

Στα 13 και 14 εδάφια γράφεται....Εως πότε θα διαρκεί η όραση περί της παντοτινής θυσίας, και της παράβασης η οποία φέρνει την ερήμωση, και το αγιαστήριο και το στράτευμα παραδίνονται σε καταπάτηση; Και μου είπε, έως (2300) δυο χιλιάδες τριακόσια ημερόνυχτα, τότε το αγιαστήριο θα καθαριστεί.

Καθώς Πιστεύω. Η Παντοτινή Θυσία είναι η Σταύρωση του Κυρίου, και με αυτή τη Θυσία καθαρίζεται το αγιαστήριο, όχι βέβαια του ναού, αλλά του ανθρώπου, καθώς μετά τη Σταύρωση υπάρχει πια η δυνατότητα καθαρισμού του ανάγιου, και της αμαρτίας των ανθρώπων.

Λέει, η παράβαση που φέρνει την ερήμωση, και μετά ρωτάει, το αγιαστήριο και το στράτευμα παραδίνονται σε καταπάτηση;

Η παράβαση φέρνει την ερήμωση! Δηλαδή απ'την παράβαση του Νόμου, προκύπτει το ανάγιο που προκαλεί κατάρα, και τούτο δικαιώνει τον εχθρό, ο οποίος αποκτά ελευθερία/δικαιώματα, οπότε έχει την δυνατότητα να δράσει και να ικανοποιηθεί. Το αποτέλεσμα είναι η παράδοση των θείων πνευματικών φώτων και του λαού στην καταπάτηση. Η καταπάτηση βέβαια συνεχίστηκε και θα συνεχίζεται ως τον καιρό της οργής που θα φέρει το τέλος, αλλά υπάρχει πια η δυνατότητα καθαρισμού και αγίασης του κάθε ανθρώπου.

Τώρα αυτά τα ημερόνυχτα δεν μετράνε σαν χρόνος το καθένα, αλλά υπονοούν λιγότερο από 7 χρόνια τα οποία άρχισαν απ'το Βάφτισμα του Ιωάννου ως την Σταύρωση του Κυρίου. Η προφητεία λέει, σε 2300 ημερόνυχτα το αγιαστήριο θα καθαριστεί, και χωρίς αμφιβολία πρόκειται για την περίοδο της Βάφτισης του Ιωάννου που καλούσε τον κόσμο να μετανοήσει και να βαφτιστεί, και η κάθαρση και η αγίαση ολοκληρώθηκε με την Σταύρωση του Κυρίου. Αυτή είναι η διάρκεια των 2300 ημερών ως την Παντοτινή Θυσία. Οταν στην περίπτωση αυτή ο Αγγελος λέει στον Δανιήλ, κατάλαβε άνθρωπε ότι η όραση είναι για τους τελευταίους καιρούς, σίγουρα εννοεί τους καιρούς ως την Σταύρωση του Χριστού. Δεν εννοεί εδώ το τέλος του κόσμου, (σημειώνω επίσης ότι τελευταίοι καιροί εννοούνται γενικά τα χρόνια, από την έλευση του Κυρίου, ώς το τέλος), ενώ στο εδάφιο 19 ο Αγγελος λέει, θα σε κάμω να γνωρίζεις τι θα συμβεί στα τελευταία της οργής, γιατί σε έναν ορισμένο καιρό θα έρθει το τέλος. Δηλαδή με άλλα οράματα και κάποιες άλλες ερμηνείες θα τον κάνει να καταλάβει τι θα προηγηθεί πριν το τέλος.

Και αυτό θα το δούμε στη συνέχεια.

Στη συνέχεια η προφητεία αναφέρεται πιο ξεκάθαρα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, καθώς αναφέρεται σε σκληροπρόσωπους και πανούργους βασιλιάδες, οι οποίοι θα αφανίσουν ισχυρούς και τον λαό Ισραήλ, και θα στραφούν ενάντια στον Κύριο των κυρίων, και Βασιλέα των βασιλέων. Ολοι γνωρίζουμε τους διωγμούς των Χριστιανών, τα αμέτρητα και φρικτά εγκλήματα, την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού, τους πολέμους και τις εξεγέρσεις του πολυβασανισμένου λαού Ισραήλ, τον αφανισμό πολύ λαού, και την διασπορά τους σε όλο τον κόσμο. Η διαφθορά των αυτοκρατόρων και των άλλων αρχόντων που με τη σειρά τους διέφθειραν τα πλήθη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, παραμένει σαν το πιο φρικτό και αποκρουστικό κομμάτι της ιστορίας. Δεν ήταν όμως αξαιπέραστη. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τόσα τρομερά να μας πει, που αν τα βλέπαμε με τα μάτια μας, θα άσπριζαν τα μαλλιά μας μέσα σε λίγες ώρες. Και δυστυχώς δεν τελειώσαμε, γιατί καθώς είναι πασίγνωστο, η αφάνταστα βδελυρή διαφθορά έχει αρχίσει από καιρό να εισχωρεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, και όσο προχωράει τόσο βαθαίνει, και θα καταντήσει ο κόσμος σε ένα αληθινό βδέλυγμα, όπως ακριβώς αποκαλύφθηκε στον Δανιήλ.

Σημειώνω ότι ο Δανιήλ μας πληροφορεί, ότι πριν αυτή την όραση, είχε μια άλλη, η οποία έγινε στον πρώτο χρόνο της βασιλείας του Βαλτάσαρ. Αυτή την όραση θα τη δούμε τελευταία.

Στο κεφάλαιο 9 διαβάζουμε ότι ο Δανιήλ είχε μια άλλη όραση. Τότε ήταν η εποχή που στα μέρη αυτά είχαν κυριαρχήσει οι Πέρσες και οι Μήδοι, και βασιλιάς ήταν ο Δαρείος. Τότε ο Δανιήλ κατάλαβε επίσης την προφητεία του Ιερεμία, η οποία έλεγε ότι, 70 χρόνια θα κρατήσει η διάρκεια της ερήμωσης της Ιερουσαλήμ.

Η προφητεία του Ιερεμία στο βιβλίο Χρονικών Β' 36: 20, 21 λέει.

Και αυτοί που γλύτωσαν απ'τη σφαγή, μεταφέρθηκαν στην Βαβυλώνα, και ήταν δούλοι των Βαβυλωνίων ως τον καιρό που κυριάρχισαν οι Πέρσες. Αυτό γράφει ένα απ'τα ιστορικά βιβλία, και ο Ιερεμίας λέει.

Η γη (η Ιερουσαλήμ) θα χαρεί τα σάββατα της, διότι εφύλαγε όλα τα σάββατα στον καιρό της ερήμωσης της, ώσπου να συμπληρωθούν 70 χρόνια.

Πιστεύω, αν δεν κάνω λάθος, ότι αυτά τα 70 χρόνια άρχισαν από την Γέννηση του Κυρίου έως την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού. Μετά την Σταύρωση του Κυρίου άρχισαν πιο εντονότερες οι εξεγέρσεις των Ιουδαίων ενάντια στους Ρωμαίους κατακτητές, οι οποίες κατέληγαν σε μεγάλες αιματοχυσίες. Ο ιστορικός Ιώσηπος Φλάβιος ο οποίος ήταν Φαρισαίος και ιερέας, μας μεταφέρνει πολλές πληροφορίες για τον πόλεμο των Ιουδαίων ενάντια στους Ρωμαίους. Ο ίδιος ο Ιώσηπος αναγκάστηκε από τις συνθήκες που επικρατούσαν, και δεν του άφηναν περιθώρια επιλογής, να πάρει μέρος στους πολέμους.

Αργότερα όμως στάθηκε στο πλευρό των Ρωμαίων και του Τίτου. Σύμφωνα με τα γραπτά του Ιώσηπου, προσπάθησε να αποτρέψει τους συμπατριώτες του, αλλά η φορά των πραγμάτων τον ανάγκασε να εμπλακεί στην επανάσταση. Ηταν άνθρωπος που αν μη τι άλλο, τουλάχιστον λόγω φόβου, ήταν υποστηρικτής των Ρωμαίων. Και γιαυτό άλλωστε απέφευγε να γράψει σχετικά για το Χριστό και τους Χριστιανούς. Απέφυγε να γράψει ούτε υπέρ ούτε κατά, επειδή κατάλαβε ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας, αλλά και φοβόταν να πάρει μια θέση που θα τον έφερνε αντιμέτωπο με τους Ρωμαίους, οι οποίοι κατεδίωκαν τους Χριστιανούς. Για να καταλάβουμε καλύτερα.

Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ Χ, ο Τίτος του επέτρεψε να πάρει ότι ήθελε από την πατρίδα του. Ο Ιώσηπος ζήτησε να πάρει μόνο κάποια βιβλία, και ζήτησε επίσης την απελευθέρωση κάποιων αιχμαλώτων μεταξύ των οποίων ήταν και αδελφός του. Πήγε στη Ρώμη μαζί με τον Τίτο, όπου έτυχε μεγάλων περιποιήσεων από τον αυτοκράτορα. Του παραχώρησαν μάλιστα κατοικία να μένει μέσα στα ανάκτορα, το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη, καθώς και σύνταξη, και του χάρισαν αρκετή γη στην Ιουδαία για ιδιοκτησία του. Να λοιπόν γιατί δεν έγραψε πολλά για τον Μέγα Ναζωραίο και τους Ναζωραίους που συντάραξαν τον κόσμο. Βέβαια κάτι έγραψε για το Χριστό, σχετικά όμως πολύ λίγα, ενώ έγραψε επίσης πολύ θετικά και για τον Ιωάννη το Βαφτιστή, και ίσως να τα έγραψε κοντά στο τέλος της ζωής του για να εξιλεωθεί, αλλά άλλοι το αμφισβητούν.

Ας έρθουμε όμως στις προφητείες.

Υστερα απο πολέμους και εξεγέρσεις, το 70 μ Χ καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ και οι περισσότεροι Εβραίοι σκόρπισαν σε όλα τα μέρη της γης όπως είχαν προφητεύσει οι Προφήτες και ιδιαίτερα ο Μωυσής. Από το ναό δεν έμεινε πέτρα πάνω σε πέτρα, όπως το είπε ο Κύριος, διότι οι άρπαγες προσπαθούσαν φαίνεται να βρούν σε κάθε γωνιά του ναού κρυμμένους θησαυρούς. Εμεινε όρθιο μόνο το τείχος του κλάματος και του πένθους, και τα διάφορα λάφυρα που "πρόσφερναν" στο Θεό, έγιναν πάλι λάφυρα και ξαναπέρασαν στα χέρια των μεγάλων αρπαχτικών της γης. Κάπου πρέπει να υπάρχουν ακόμα, ίσως με άλλη μορφή, γιατί βεβαίως κανείς δεν μπορούσε να τα φάει. Οσο για το τείχος του κλάματος έμεινε εκεί όρθιο για να θυμίζει τον κάποτε ναό. Παρέμεινε σαν ανάμνηση της συμβολικής γης, η οποία με πολλές άλλες αναμνήσεις βοηθάει τη γυναίκα, και καταπίνει το ύπουλο ποτάμι του Δράκοντα.

Στη ίδια θέση του ναού στην οποία οι Ρωμαίοι είχαν χτίσει ναό του Δία, υψώνεται πάλι ένας άλλος ναός ο οποίος κάπου θυμίζει τον πύργο της σύγχυσης των αρχαίων Ισραηλιτών, που υπό το κράτος της άγνοιας και της διαφθοράς, κυρίως των αρχόντων, μπέρδευαν τους θεούς με το Θεό, και ερμήνευαν τα κρίματα τους με "εντολές και με τη θέληση" του Θεού. Και ακόμα δεν σταμάτησαν κάποιοι παρανοϊκοί λαοπλάνοι να μιλούν για "ιερούς πολέμους". Ακόμα δεν σταμάτησαν, και ούτε πρόκειται να σταματήσουν ως το τέλος, να φανατίζουν τα πλήθη, λέγωντάς τους, ότι όταν σκοτώνουν, εκτελούν "εντολές" του Θεού. Εμμεσες εντολές του Σατανά/ερπετώδη νου, ναι, ποτέ όμως του Θεού. Ακόμα δεν κατάλαβαν ότι ο Υπέρτατος Θεός ποτέ δεν ενεργεί σύμφωνα με τις ανοησίες και τα συμφέροντα των δυνάστων. Μιλούν για ναούς του Θεού, ποιούς ναούς του Θεού;; Ναός του Θεού στη γη είναι η ψυχή του ευσεβή και πιστού στο Θεό ανθρώπου.

Αυτά λοιπόν τα 70 χρόνια για τα οποία ο Δανιήλ κατάλαβε τι εννοούσαν, πιστεύω πως είναι τα χρόνια τα οποία άρχισαν απ'τη Γέννηση του Κυρίου, ως το 70 που καταστράφηκε η Ιεουσαλήμ.

Ας δούμε τη συνέχεια στο κεφάλαιο 9. Ηταν ο πρώτος χρόνος του Δαρείου, 521 ή 520 π Χ. όταν ο Δανιήλ είδε ένα άλλο όραμα.

(Και ενώ εγώ ακόμα μιλούσα και προσευχόμουν, και εξομολογούσα την αμαρτία μου και την αμαρτία του λαού Ισραήλ ενώπιον Κυρίου του Θεού μου πάνω στο άγιο όρος του Θεού μου, και ενώ μιλούσα με προσευχή, ο Γαβριήλ τον οποίον είδα σε όραση στην αρχή, πετούσε γρήγορα, και με άγγιξε κατά την ώρα της εσπερινής θυσίας, και με συνέτισε, και μίλησε και μου είπε. Δανιήλ τώρα εξήλθα για να σε κάμω να καταλάβεις. Απ'τις ικεσίες σου εξήλθε η προσταγή, και εγώ ήλθα να σου δείξω, διότι είσαι πολύ αγαπητός, γιαυτό νοιώσε το λόγο και κατάλαβε την οπτασία.

Εβδομήντα εβδομάδες διωρίστηκαν για τον λαό σου και για την αγία σου πόλη, για να συντελεστεί η παράβαση, για να τελειώσουν οι αμαρτίες, και να γίνει εξιλέωση της αμαρτίας, και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και να σφραγιστεί όραση και προφητεία, και να χριστεί ο Αγιος των αγίων.

Γνώρισε λοιπόν και κατάλαβε, ότι αφότου δωθεί η εντολή να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ, έως του Μεσσία του Ηγουμένου, θα είναι 7 εβδομάδες, και άλλες 62 εβδομάδες, θα οικοδομηθεί πάλι η πλατεία και το τείχος, μάλιστα σε καιρούς στενοχώριας. Και μετά τις 62 εβδομάδες, θα κοπεί ο Μεσσίας, αλλά όχι για τον Εαυτό Του ή απ'τον Εαυτό Του, και ο λαός του ηγουμένου ο οποίος θα έρθει, θα αφανίσει την πόλη και το αγιαστήριο, και το τέλος της θα έρθει με κατακλυσμό, και ως το τέλος του πολέμου έχουν διωριστεί αφανισμοί.

Και θα στερεώσει τη διαθήκη με πολλούς για μια εβδομάδα, και στη μέση της εβδομάδας θα σταματήσει η Θυσία και η προσφορά, και στην πτέρυγα του Ιερού θα είναι το βδέλυγμα της ερήμωσης, και ώσπου να τελειώσει ο καιρός έχει διορία να ερημώνει.)

Καθώς Πιστεύω. Εδώ είναι ξεκάθαρο, οι εβδομάδες δεν εννοούν το γνωστό μέρος του χρόνου, αλλά είναι εφτάρια, και κάθε εφτάρι σημαίνει 7 χρόνια.

Θυμίζουμε εδώ, ότι όπως είπαμε και στους 10 Γενάρχες ο Θεός μας δίνει το ένα κλειδί, με το οποίο λύνουμε το γρίφο της διάστασης της ανθρώπινης περιόδου. Πολλαπλασιάζουμε την προϊστορική περίοδο η οποία είναι η ηλικία Αδάμ, (930 χρόνια) με την ημέρα σαν χρόνος, και βρίσκουμε πόσα χρόνια διήρκησε η ανθρώπινη προϊστορική περίοδος. Πολλαπλασιάζουμε επίσης τα 20 χρόνια παραπάνω τα οποία ακούγονται σαν Ανακούφιση (Νώε) και έτσι βρίσκουμε από την μεγάλη πλημμύρα η οποία είναι η αφετηρία της Ανακούφισης, ως το τέλος, είναι 7300 χρόνια.

Ας δούμε την προφητεία.

Απο τη στιγμή που θα δοθεί η εντολή να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ ως τον Κύριο θα περάσουν 7 εφτάρια και 62 εφτάρια, και στο τέλος των 62, θα κοπεί ο Μεσσίας, δηλαδή θα σταυρωθεί ο Χριστός.

Δηλαδή από την Σταύρωση του Κυρίου και πίσω στην αρχή της εντολής να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ ήταν 7 και 62 εφτάρια, τα οποία όλα μαζί είναι 483 χρόνια. Δηλαδή 483 χρόνια πριν τη Σταύρωση ή ίσως και πιο πριν, είχαν αρχίσει να ανοικοδομούν την Ιερουσαλήμ.

Οταν ο Δανιήλ είδε το όραμα και τον Αγγελο Γαβριήλ ήταν η εποχή της κυριαρχίας των Μήδων και των Περσών, βασιλιάς των οποίων ήταν ο Δαρείος ο πρώτος, και σύμφωνα με την ιστορία πρέπει να ήταν γύρω στα 521 π Χ.

Την Ιερουσαλήμ την είχαν καταστρέψει οι Βαβυλώνιοι κατακτητές μετά την εισβολή τους γύρω στα 587 π Χ, και στη συνέχεια οι Πέρσες με βασιλιά τον Κύρο κυρίευσε όλα αυτά τα μέρη γύρω στα 543 π.Χ. Αργότερα οι Πέρσες επέτρεψαν στους Ιουδαίους να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ, και στα 450 π.Χριστού ή πιο πριν, άρχισαν να ανοικοδομούν την Ιερουσαλήμ και το ναό, και αυτή η ανοικοδόμηση κράτησε 7 εφτάρια, δηλαδή 49 χρόνια. Ο Δανιήλ είδε το όραμα και τον Αγγελο Γαβριήλ στα 521 ή μάλλον στα 520 π Χριστού, και 70 χρόνια αργότερα άρχισε η ανοικοδόμηση. Επειδή όμως αυτή η περίοδος χωρίζεται σε δύο μέρη, δηλαδή σε 7 εβδομάδες και 62 εβδομάδες, αυτό σημαίνει ότι μάλλον η ανοικοδόμηση του ναού, τα 7 εφτάρια, ίσως άρχισαν πιο πριν.

Η προφητεία λέει επίσης, θα οικοδομηθεί πάλι η πλατεία και το τείχος σε καιρούς στενοχώριας. Εδώ εννοεί την άλλη μικρή ανοικοδόμηση η οποία έγινε από τον θηριώδη Ηρώδη, μετά το 37 π Χριστού. Οταν άρχιζαν να ανοικοδομούν την Ιερουσαλήμ το 450 π. Χριστού ή ίσως πριν το 450, δεν είχαν στενοχώριες, διότι οι Πέρσες τους είχαν δώσει ελευθερία, αλλά με τον Αντίοχο τον Επιφανή ξανάρχισαν παλι οι στενοχώριες. Ομως οι Μακκαβαίοι κατόρθωσαν να νικήσουν τον Αντίοχο, και ξαναέγιναν πάλι κυρίαρχοι της Ιερουσαλήμ, ώσπου τελικά κυριάρχισαν οι Ρωμαίοι και ο Ηρώδης προξενώντας πάλι πολλά δεινά και στενοχώριες. Η προφητεία λοιπόν αναφέρεται σε δυο ανοικοδομήσεις ως το Χριστό.

Το 400 ή μάλλον το 401 π. Χριστού, η Ιερουσαλήμ ξαναέγινε η ιερή πόλη του Θεού, και οι ιερείς βρέθηκαν να είναι σχεδόν απόλυτοι κυρίαρχοι, απ'το 400 ή 401 με την υποστήριξη των εκάστοτε βασιλέων, ώσπου με τους Σελευκίδες και ιδιαίτερα με τον Αντίοχο τον Επιφανή, άρχισαν πάλι οι καταπιέσεις και οι στενοχώριες.

Εχουμε λοιπόν τα (7 εφτάρια) 49 χρόνια της ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ, συν (62 εφτάρια) 434 χρόνια ως τη Σταύρωση του Κυρίου, τα οποία όλα μαζί είναι 483 χρόνια. Ο Κύριος σταυρώθηκε σε ηλικία 33 χρονών, και επομένως 401 συν 33 έχουμε 434 χρόνια, δηλαδή 62 εφτάρια. Αφού λοιπόν σταυρώθηκε ο Κύριος 33 χρονών, τα 401 χρόνια αναφέρονται πριν τη Γέννηση Του, και απο τότε που η Ιερουσαλήμ ξαναέγινε η ιερή πόλη του Θεού, άρχισαν να μετράνε τα 62 εφτάρια δηλαδή τα 434 χρόνια.

Η ιστορία λέει ότι το 400 ξαναέγινε η Ιερουσαλήμ ιερή πόλη, αλλά πρέπει να είναι λάθος, και το πιο σωστό φαίνεται να είναι το 401. Αν δεχτούμε, ωστόσο, ότι το σωστό είναι το 400, τότε η χρονολογία μας είναι ένα χρόνο πίσω, δηλαδή το 2006 είναι 2007. Προσωπικά πιστεύω ότι το σωστό είναι το 401.

Οι 7 και 62 λοιπόν εβδομάδες τελείωσαν με την Σταύρωση του Χριστού, οπότε παραμένει άλλο ένα εφτάρι, δηλαδή άλλα 7 χρόνια. Προφανέστατα και για πολύπλοκους λόγους τα μηνύματα των προφητειών είναι κρυπτογραφημένα. Πρέπει να προσέξουμε καλά για να καταλάβουμε τι εννοούν. Η προφητεία μιλάει με την δική της μυστική γλώσσα, και λέει, 70 εβδομάδες διωρίστηκαν για να τελειώσει η παράβαση.

Τώρα η ερώτηση είναι, ποιά παράβαση θα τελειώσει; Τελειώσαν μέχρι σήμερα οι παραβάσεις του Νόμου; Οχι βέβαια, συνεχίζονται.

Η προφητεία πάλι λέει, μέχρι να γίνει εξιλέωση της ανομίας και να εισαχθεί αιώνιος δικαιοσύνη. Δηλαδή τι θα πει αυτό; Ποιά εξιλέωση και για ποιόν ή για ποιούς;

Ο καθένας που έζησε και θα ζει ως το τέλος των ημερών, είχε, έχει και θα έχει ανάγκη εξιλέωσης της ανομίας και της αμαρτίας του. Και φυσικά η εξιλέωση της ανομίας δεν τελείωσε ακόμα, θα συνεχίζεται ως το τέλος που θα συνεχίσουν να γεννιούνται νέοι άνθρωποι, και θα έχουν ανάγκη εξιλέωσης.

Να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, δηλαδή να επικρατεί παντού αληθινή δικαιοσύνη.

Που και πότε έχουμε δει ως τώρα αληθινή δικαιοσύνη;

Αρα η προφητεία εννοεί ότι η αληθινή και αιώνια δικαιοσύνη, θα έρθει όταν χριστεί ο Αγιος των αγίων, δηλαδή όταν κυριαρχήσει παντού ο Χριστός.

Τότε θα σταματήσει κάθε αδικία, και τότε θα εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη.

Οταν χριστεί ο Αγιος των αγίων, και εδώ δεν σημαίνει βέβαια την όποια πίστη των Χριστιανών μέσα σε έναν κόσμο που κυριαρχεί ο εχθρός, και που πολέμησαν και πολεμούν λυσσαλέα το Χριστό με χίλιους τρόπους.

Είναι βέβαια γνωστό ότι τόσο στους αιώνες που πέρασαν, όσο και στην εποχή μας, δεν κυριαρχούσε, και δεν κυριαρχεί ο Χριστός στον κόσμο. Κυριαρχεί μόνο σε ένα μικρό σχετικά πληθυσμό, ενώ η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι υποταγμένοι στο κράτος του εχθρού. Αρα το να χριστεί ο Αγιος των αγίων, σημαίνει την απόλυτη κυριαρχία του Κυρίου μετά τη συντριβή του εχθρού, και όταν θα έχουν τελειώσει οι παραβάσεις, οι ανομίες και αμαρτίες όλων των ανθρώπων που πρόκειται να σωθούν χωρίς κρίση, και αυτό δεν τελείωσε ακόμα.

Η προφητεία λέει επίσης, όταν σφραγιστεί όρασις και προφητεία. Με τα λόγια αυτά παραπέμπει στις προφητείες που γράφτηκαν μετά τον Χριστό, όπως είναι η Αποκάλυψη, η οποία είναι όραση και προφητεία, και ακόμα δεν έχει ερμηνευτεί ολοκληρωτικά.

Ας προσέξουμε πιο καλύτερα τη συνέχεια. Μετά που θα κοπεί ο Χριστός, θα έρθει ο λαός του ηγουμένου.

Για ποιόν ηγούμενο μιλάει; Ποιός είναι ο ηγούμενος;

Ο ηγούμενος του λαού που θα καταστρέφει είναι το συμβολικό φίδι, ο Μέγας Δράκος, και αυτός είναι ο πραγματικά ηγούμενος της καταστροφής.

Μιλάει επίσης και λέει, ως το τέλος του πολέμου, είναι διωρισμένοι αφανισμοί.

Για ποιόν πόλεμο μιλάει; Θεωρώ πως κυρίως εννοεί τον πόλεμο ενάντια στο Θεό, μέρος του οποίου είναι όλοι οι άλλοι πόλεμοι, οι οποίοι ποτέ δεν σταμάτησαν. Ο κυρίως στόχος των πολέμων του ερπετώδη νου είναι ο πόλεμος ενάντια στην κυριαρχία του Υψίστου. Αυτός ο πολύπλοκος και πολύμορφος πόλεμος δεν σταμάτησε ποτέ, συνεχίζεται, και θα είναι πιο άγριος και σκληρός ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια στα οποία θα συντριφτεί το κράτος του εχθρού, και θα κυριαρχήσει ο Υψιστος. Ωστόσο αυτά τα λόγια που αφορούν κυρίως τον λαό Ισραήλ, μάλλον παραπέμπουν επίσης στον τελευταίο συνεχιζόμενο πόλεμο που άρχισε να υφίσταται μετά την ανασύσταση του Ισραηλινού κράτους το 1948. Και εδώ έχουμε ένα συνεχιζόμενο τρομερό πόλεμο, όλο απειλές και μίσος, που δυστυχώς δεν φαίνεται να λήξει ουσιαστικά ως το τέλος των ημερών.

Θα αφανήσει την πόλη και το αγιαστήριο, αλλά το τέλος της πόλης θα έρθει με κατακλυσμό. Εδώ μιλάει μεν και για την τότε καταστροφή της Ιερουσαλήμ, αλλά το τέλος της δεν ήρθε ακόμα. Το τέλος της θα έρθει με κατακλυσμό. Δεν εννοεί ακριβώς πλημμύρα, ή δεν εννοεί μόνο πλημμύρα νερού, κυρίως πιστεύω πως εννοεί τον φοβερό κατακλυσμό των ταραχών και της διαφθοράς στους τελευταίους καιρούς. Ιδιαίτερα στην τελευταία εβδομάδα, δηλαδή στα τελευταία 7 χρόνια, στα οποία θα εμφανιστεί μέσα σε μεγάλες ταραχές και διαφθορά σαν μεσσίας, το βδέλυγμα της ερήμωσης. Το βδέλυγμα της ερήμωσης θα είναι ο εκπρόσωπος του Διαβόλου.

Μετά λοιπόν τα 7 και 62 εφτάρια, που τελείωσαν με τη Σταύρωση του Χριστού, συνεχίζεται ο πόλεμος ενάντια στην κυριαρχία του Υψίστου, με πολέμους, ερημώσεις και αφανισμούς, και φτάνουν ως το άλλο τελευταίο εφτάρι, τα τελευταία 7 χρόνια στα οποία θα τελειώσει η κυριαρχία του εχθρού, θα τελειώσουν οι παραβάσεις, οι ανομίες και αμαρτίες, θα τελειώσει η εξιλέωση όλων των πιστών, θα εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και τότε θα κυριαρχήσει ο Αγιος των αγίων.

Ας δούμε κάποια άλλα σημεία της προφητείας. Μετά τις 7 και 62 εβδομάδες θα κοπεί ο Μεσσίας. Καθώς γνωρίζει ο καθένας, η εξουσία του λαού Ισραήλ σταύρωσε τον Μεσσία, και κατά συνέπεια σαν έθνος Τον απέρριψε, και καθώς βλέπουμε, η απόρριψη συνεχίστηκε και θα συνεχίζεται ως τους τελευταίους καιρούς. Αυτό θα το δούμε καλύτερα στην ερμηνεία της Αποκάλυψης. Η προφητεία λέει επίσης ότι στην μέση της εβδομάδας, θα σταματήσει η Θυσία και η προσφορά. Δεν νομίζω πως εννοεί ότι το βδέλυγμα της ερήμωσης θα προσφέρει θυσίες στην διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας, τίποτα απίθανο, και ίσως να εννοεί και αυτό, αλλά όπως θα δούμε πιο καλύτερα και στο κεφάλαιο 12, εννοεί καθώς πιστεύω, (μπορεί να κάνω και λάθος), ότι στις τελευταίες 1290 ημέρες, θα σταματήσει η Παντοτινή Θυσία να προσφέρει εξιλέωση και άφεση αμαρτιών, και αυτές οι 1290 ημέρες θα αρχίσουν μετά το τέλος της "μισής εβδομάδας".

Η προφητεία επίσης λέει, ότι το βδέλυγμα της ερήμωσης θα στερεώσει την διαθήκη του με πολλούς για μια εβδομάδα, (θα εμφανιστεί σαν ειρηνοποιός), και στη μέση της εβδομάδας θα σταθεί στην πτέρυγα του Ιερού. Με άλλα λόγια δεν θα εμφανιστεί από την αρχή των τελευταίων 7 χρόνων σαν μεσσίας, αλλά μετά το τέλος της μισής εβδομάδας, στην οποία όπως θα δούμε στην ερμηνεία της Αποκάλυψης θα έχει τελειώσει η μαρτυρία των δύο Μαρτύρων, και αφού τους σκοτώσουν, μετά ο Αντίχριστος θα παριστάνει το μεσσία, και δηλαδή θα σταθεί στην θέση του Ιερού, που είναι ο αληθινός Μεσσίας.

Προφανέστατα, στα χρόνια του Αντίοχου του Επιφανή ερμήνευσαν την προφητεία που μιλούσε για βδέλυγμα, με την βεβήλωση του ναού από τον Αντίοχο, καθώς μετέτρεψε το ναό, σε ναό του Δία. Ο Αντίοχος είχε χτίσει μέσα στο ναό θυσιαστήριο και θυσίαζε στο Δία, και με λίγα λόγια νόμισαν ότι αυτό εννοούσε η προφητεία με το βδέλυγμα της ερήμωσης. Ετσι νόμιζαν, και ακόμα νομίζουν, ότι ο Ιερός θα είναι ο ιερός χώρος του ναού. Η προφητεία όμως δεν μιλάει για ναούς, δεν εννοεί καθόλου κάποιο χώρο του ναού. Η προφητεία λέει ότι θα σταθεί στην πτέρυγα του Ιερού, και ο Ιερός εδώ είναι ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός είναι ο Ιερός. Το βδέλυγμα θα εμφανιστεί και θα σταθεί στην πτέρυγα του Ιερού, δηλαδή θα εμφανιστεί σαν μεσσίας, και αυτό θα γίνει στο δεύτερο μέρος των τελευταίων 7 χρόνων, ενώ από την αρχή των 7 χρόνων θα εμφανιστεί σαν ειρηνοποιός μέσα σε μεγάλες ταραχές, και σε έναν τρομερό κατακλυσμό ταραχών και διαφθοράς.

Ο ναός του Θεού στη γη είναι η πιστή ανθρώπινη ψυχή, δεν είναι τα κτίρια τα οποία είναι βέβαια χρήσιμα, και πρέπει να είναι καθαρά, και χωρίς να υπηρετούν εθνικές, κοινωνικοταξικές και εμπορικές σκοπιμότητες, αλλά δεν είναι κατοικίες του Θεού. Ο Βλαστός δεν χτίζει άψυχους ναούς και κτίρια, χτίζει την Εκκλησία του Θεού, και Εκκλησία του Θεού είναι οι άνθρωποι, από όλες τις θρησκείες. Ας δούμε τώρα τις άλλες προφητείες με τα τέσσαρα θηρία.

Το ιστορικό λέει ότι στον πρώτο χρόνο της βασιλείας του Βαλτάσαρ ο Δανιήλ είδε όνειρο, και οράματα πάνω από το κεφάλι του. Τότε έγραψε το όνειρο και διηγήθηκε τα όσα είδε και άκουσε.

(Ο Δανιήλ μίλησε και είπε. Εγώ έβλεπα μέσα στο όραμα μου τη νύχτα, και ιδού, οι τέσσαροι άνεμοι του ουρανού όρμησαν και οι τέσσαροι πάνω στη μεγάλη θάλασσα. Και τέσσαρα μεγάλα θηρία ανέβηκαν από τη θάλασσα, τα οποία διέφεραν μεταξύ τους.

Το πρώτο ήταν σαν λιοντάρι, και είχε φτερά αετού, κοίταζα έως που τα φτερά έπεσαν απ'το λιοντάρι, και τότε σηκώθηκε απ'τη γη, και εστάθηκε στα πόδια σαν άνθρωπος, και του εδόθηκε ανθρώπινη καρδιά.

Και μετά άλλο δεύτερο θηρίο το οποίο έμοιαζε με αρκούδα, και εσηκώθηκε προς την μια μεριά, και είχε τρείς πλευρές στο στόμα του ανάμεσα στα δόντια του, και του έλεγαν, σήκω και φάε πολλές σάρκες.

Μετά συνέχιζα να κοιτάζω, και άλλο πάλι θηρίο το οποίο έμοιαζε με λεοπάρδαλη, και είχε στην πλάτη του τέσσαρα φτερά πουλιού, είχε και τέσσαρα κεφάλια, και του εδόθηκε εξουσία.

Μετά απ'αυτό είδα σε όραμα τη νύχτα, και είδα ένα άλλο τέταρτο θηρίο τρομερό και καταπληκτικό, και πάρα πολύ ισχυρό. Είχε μεγάλα σιδερένια δόντια με τα οποία έτρωγε και σύντιβε, και το υπόλοιπο το καταπατούσε με τα πόδια του, και αυτό το θηρίο ήταν διαφορετικό απ'τα άλλα θηρία τα πριν απ'αυτό, και είχε δέκα κέρατα.

Παρατηρούσα τα κέρατα και είδα ένα άλλο μικρό κέρατο το οποίο ανέβηκε μεταξύ των άλλων, και μπροστά απ'αυτό τρία κέρατα απ'τα πρώτα εξεριζώθηκαν, και πάνω στο μικρό κέρατο υπήρχαν μάτια τα οποία ήταν σαν ανθρώπινα μάτια, και είχε στόμα το οποίο έλεγε μεγάλα πράγματα.

Παρακολουθούσα ώσπου έθεσαν τους θρόνους, και ο Παλαιός των ημερών εκάθισε.

Το ένδυμα Του ήταν λευκό σαν χιόνι, και τα μαλιά της Κεφαλής Του ήταν σαν καθαρό μαλλί. Ο θρόνος Του ήταν σαν φλόγα φωτιάς, και οι τροχοί του θρόνου ήταν σαν φωτιά που πυρπολεί.

Ποτάμι φωτιάς εξέρχονταν και χυνόταν εμπρός Του, χίλιοι χιλιάδες Τον υπηρετούσαν και μυριάδες μυριάδων έστεκαν ενώπιον Του. Οι δικαστές κάθισαν, και άνοιξαν τα βιβλία. Παρακολουθούσα, εξ αιτίας της φωνής του κέρατου που μιλούσε και έλεγε τα μεγάλα πράγματα. Παρακολουθούσα ώσπου το θηρίο σκοτώθηκε, και το σώμα του αχρηστεύτηκε, και το έρριξαν στην καύση της φωτιάς. Οσο για τα άλλα θηρία, τους πήραν την εξουσία, αλλά τους έδωσαν παράταση ζωής έως καιρού και χρόνου.

Είδα σε όραμα τη νύχτα, και είδα κάποιον σαν Υιό ανθρώπου που ερχόταν με τα σύννεφα του ουρανού, και έφτασε έως του Παλαιού των ημερών και Τον έφεραν ενώπιον Του. Και σε Αυτόν εδόθηκε η εξουσία, και η δόξα, και η βασιλεία, για να Τον λατρεύουν όλοι οι λαοί, όλα τα έθνη και οι γλώσσες. Η εξουσία Του είναι αιώνια εξουσία η οποία δεν τελειώνει ποτέ, και ποτέ δεν θα φθαρθεί η Βασιλεία Του

Εφριξε το πνεύμα μου, και οι οράσεις μου με κατετάραξαν. Πλησίασα σε έναν των παρισταμένων και ζητούσα να μάθω τι σημαίνουν όλα αυτά. Και εκείνος μου μίλησε και μου είπε. Τούτα τα μεγάλα θηρία τα οποία είναι τέσσαρα, συμβολίζουν τους τέσσαρους βασιλιάδες οι οποίοι θα εγερθούν απ'τη γη. Αλλά οι άγιοι του Υψίστου θα αναλάβουν τη βασιλεία, και θα βασιλεύσουν στους αιώνες των αιώνων.

Τότε ήθελα να μάθω την αλήθεια για το τέταρτο θηρίο, το οποίο ήταν διαφορετικό απ'τα άλλα, και ήταν υπερβολικά τρομερό, και είχε σιδερένια δόντια και χάλκινα νύχια και καταβρόχθιζε, κατεσύντριβε, και καταπατούσε το υπόλοιπο με τα πόδια του. Και ήθελα να μάθω τι σημαίνουν τα δέκα κέρατα τα οποία ήταν στο κεφάλι του, και τι σημαίνει το άλλο το οποίο ανέβηκε, και μπροστά του έπεσαν τα άλλα τρία.

Εννοώ τι σήμαίνει το κέρατο το οποίο είχε μάτια και είχε στόμα το οποίο έλεγε μεγάλα πράγματα, και η όψη του ήταν πιο επιβλητική απ'τους συντρόφους του.

Παρατηρούσα, και εκείνο το κέρατο έκαμε πόλεμο με τους αγίους και κέρδιζε τη μάχη εναντίον τους, ώσπου ήρθε ο Παλαιός των ημερών, και τότε η κρίση εδόθηκε στους αγίους του Υψίστου, και ήρθε ο καιρός, και οι άγιοι ανέλαβαν τη βασιλεία.

Και εκείνος είπε, το θηρίο το τέταρτο θα είναι η τέταρτη βασιλεία επί της γης, και θα διαφέρει απο όλες τις άλλες βασιλείες, και θα καταφάει όλη τη γη, και θα την καταπατήσει και θα την κατασυντρίψει. Και θα πει λόγια ενάντια στον Υψιστο, και θα κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου και θα διανοηθεί να αλλάξει καιρούς και νόμους, και θα δοθούν στο χέρι του έως καιρούς και καιρών και ημίσεως και καιρού.

Το κριτήριο όμως θα καθίσει και θα του αφαιρέσει την εξουσία, για να φθαρθεί και να αφανιστεί ως το τέλος.

Και η βασιλεία, και η εξουσία, και η μαγαλωσύνη των βασίλειων των υπακάτω όλων των ουρανών θα δοθεί στο λαό των αγίων του Υψίστου, και η Βασιλεία Του είναι αιώνια Βασιλεία, και όλες οι εξουσίες θα Τον λατρεύουν και θα Τον υπακούν.

Μέσα σε αυτά είναι το τέλος του πράγματος. Οσο για εμένα τον Δανιήλ, ήμουν πολύ ταραγμένος μεσ'τους διαλογισμούς μου, και η όψη μου είχε αλλάξει, αλλά συντηρούσα αυτά που είδα μεσ'την καρδιά μου).

Καθώς Πιστεύω. Εδώ πρέπει πρώτα να προσέξουμε κάτι, γιατί φαίνεται καθαρά ότι το κεφάλαιο 12 είναι συνέχεια του κεφαλαίου 10, ή το πιο σωστό είναι, ότι ένα μέρος του κεφαλαίου 10 και το 12 είναι συνέχειες του κεφαλαίου 9. Το κεφάλαιο 11 δεν φαίνεται να ανήκει καθόλου στον Δανιήλ. Είναι μάλλον μεταγενέστερη προσθήκη. Στο κεφάλαιο 10 μιλάει ο Αγγελος προς τον Δανιήλ, ο οποίος Αγγελος ήταν ντυμένος στα λινά, και τον ίδιον Αγγελο με τα λινά, τον ξαναβρίσκουμε πάλι στο κεφάλαιο 12, το οποίο όμως δεν συνδέεται λογικά με το κεφάλαιο 11. Ας δούμε το κεφάλαιο 10 και πως συνδέεται με το κεφάλαιο 12.

Το κεφάλαιο 10 αρχίζει με εισαγωγικά λόγια τα οποία αναφέρουν ότι ο Δανιήλ είδε το όραμα όταν βασιλιάς ήταν ο Κύρος, αλλά σίγουρα δεν ήταν η εποχή του Κύρου, και βέβαια η εισαγωγή δεν ανήκει στον Δανιήλ.

Φαίνεται μάλλον καθαρά ότι η όραση που αναφέρεται στο κεφάλαιο 10 και η οποία στο τέλος συνδέεται με το κεφάλαιο 12, είναι μέρος του ιδίου οράματος που είδε ο Δανιήλ επι Δαρείου, και όχι επί Κύρου, και αναφέρεται στο κεφάλαιο 9. Μάλλον πρέπει να πούμε ότι τουλάχιστον ένα μέρος του κεφαλαίου 10, και ίσως όλο το κεφάλαιο 11, είναι μεταγενέστερες προσθήκες, και πρόκειται μάλλον για κάποιες ερμηνείες που προσπαθούσαν να δώσουν πάνω στις προφητείες του Δανιήλ.

Η προσθήκη φαίνεται επίσης πιο καθαρά αν προσέξουμε και την αρχή του 11 που μιλάει για την όραση επι Δαρείου, και εντελώς ξαφνικά και ασύνδετα, συνεχίζει χωρίς να λέει ποιός μίλησε στον Δανιήλ. Επίσης αυτά που λέγονται στη συνέχεια του 11, στα εδάφια 2 και μετά, μοιάζουν σαν τροποποιημένη επανάληψη του κεφαλαίου 8, από το εδάφιο 20 και μετά. Φαίνεται λοιπόν, ότι μέρος του 10 και όλο το 11 είναι μεταγενέστερες προσθήκες, άσχετες με τις αληθινές προφητείες. Είναι προφανές ότι πολλά λόγια που γράφονται στα δυο αυτά κεφάλαια, δεν ταιριάζουν καθόλου με το πνεύμα και το ύφος των άλλων προφητειών. Οποιος διαβάσει προσεκτικά τα 10 και 11, και τα συγκρίνει με τα άλλα 7, 8, 9, και 12, θα καταλάβει τι εννοώ. Τα προηγούμενα επίσης κεφάλαια, όπως από το κεφάλαιο 2 έως 6, δεν είναι αξιόπιστα. Ιδιαίτερα αυτό το διαπιστώνουμε στο δεύτερο κεφάλαιο, αλλά και στη συνέχεια, με τα οράματα του Ναβουχοδονόσορ, που καθώς έγραψαν, ο Θεός λένε του έδωσε εξουσία, και δύναμη και δόξα!! Ο Θεός έδωσε δύναμη και δόξα στον Ναβουχοδονόσορ! Τόσα ήξεραν, τόσα έγραψαν οι άνθρωποι! Στο εδάφιο 44 του δευτέρου κεφαλαίου διαβάζουμε:

Και στις ημέρες των βασιλέων εκείνων, ο Θεός του ουρανού θα αναστήσει βασιλεία η οποία δεν θα φθαρθεί στον αιώνα, και αυτή η βασιλεία δεν θα περάσει σε άλλο λαό. Κλπ. Δανιήλ β' 2:44

Καθώς Πιστεύω. Είναι ολοφάνερο, εδώ μιλούν οι μεταγενέστεροι ονειροπόλοι, και αναπόφευκτα για την εποχή τους ρατσιστές, και βεβαίως εννοούν το όνειρο της κυριαρχίας των Εβραίων πάνω στους λαούς της γης. Μπορεί πράγματι ο Δανιήλ να ερμήνευσε κάποιο όραμα του Ναβουχοδονόσορ και του Βαλτάσαρ, δεν αμφιβάλλω γιαυτό, αλλά σίγουρα δεν ήταν ο Δανιήλ που έγραψε αυτές τις ερμηνείες, και επειδή μεταφέρονταν από στόμα σε στόμα έχουν παραποιηθεί. Προσωπικά τα μόνα κεφάλαια που θεωρώ αξιόπιστα είναι το 7, 8, 9, μέρος του 10, και το 12 κεφάλαιο. Ας δούμε μερικά εδάφια απ'το κεφάλαιο 10.

(Τις ημέρες εκείνες εγώ ο Δανιήλ πενθούσα για τρεις ολόκληρες εβδομάδες. Ψωμί δεν έφαγα, και κρέας και κρασί δεν εισήλθε στο στόμα μου, όυτε άλειψα με τίποτα τον εαυτό μου, ως να συμπληρωθούν τρεις ολόκληρες εβδομάδες.

Την εικοστή-Τετάρτη ημέρα του πρώτου μήνα, ενώ ήμουν πλησίον της όχθης του μεγάλου ποταμού, ο οποίος είναι ο Τίγρις, εσήκωσα τα μάτια μου και είδα κάποιον ντυμένο στα λινά, και ήταν ζωσμένος με καθαρό χρυσάφι του Ουφάζ.

Το σώμα του ήταν σαν βηρύλλιο, και το πρόσωπο του σαν αστραπή, και τα μάτια του σαν πύρινες λαμπάδες, και οι βραχίονες και τα πόδια του είχαν όψη γιαλισμένου χαλκού, και η φωνή του ακούγοταν σαν φωνή λαού.

Και μόνο εγώ είδα την όραση, ενώ οι άλλοι που ήταν μαζί μου δεν είδαν την όραση αλλά τρόμαξαν και έφυγαν για να κρυφτούν).

Τώρα ας πάμε στο εδάφιο 21 για να δούμε ότι συνδέεται με το κεφάλαιο 12.

Βέβαια φαίνεται σαν μετέωρο, και σαν να λείπουν λόγια, τα οποία είναι μπερδεμένα μέσα στα δυο αυτά κεφάλαια. Τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (όχι τον ίδιο) όμως, τον συναντούμε στο τέλος του 10 και στην αρχή του 12 κεφαλαίου, και χωρίς καμιά αμφιβολία είναι μέρος των προφητειών του Δανιήλ. Το τελευταίο εδάφιο του κεφαλαίου 10 γράφει.

(Θα σου αναγγείλω τα γραμμένα της αλήθειας, και δεν είναι κανένας που αγωνίζεται με αυτούς, και μόνο ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.)

Και στο κεφάλαιο 12 συνεχίζει.

(Εκείνον τον καιρό θα εγερθεί ο μέγας Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο Ιστάμενος υπέρ των υιών του λαού σου, και θα είναι καιρός τόσο μεγάλης θλίψης, ώστε ποτέ δεν υπήρξε τόσο μεγάλη απο όταν άρχισε να υπάρχει έθνος, και σε εκείνον τον καιρό θα σωθεί ο λαός σου, όσος λαός βρεθεί γραμμένος στο βιβλίο. Και πολλοί κοιμώμενοι μέσα στη γη θα εγερθούν οι μεν σε αιώνια ζωή, οι δε άλλοι σε αιώνιο ονειδισμό και κατεσχύνη.

Οι συνετοί θα λάμψουν σαν την λαμπρότητα του ουρανού, και αυτοί που επιστρέφουν πολλούς στη δικαιοσύνη θα είναι σαν αστέρια στους αιώνες των αιώνων.

Και εσύ Δανιήλ, κλείδωσε τους λόγους, και σφράγισε το βιβλίο ως τον τελευταίο καιρό, τότε πολλοί θα περιτρέχουν και η γνώση θα είναι μεγάλη.

Και εγώ ο Δανιήλ, παρατηρούσα, και είδα δυο άλλους που έστεκαν ο ένας απ'την μια πλευρά του ποταμού και ο άλλος απ'την άλλη.

Και είπε ο ένας προς τον άλλον που ήταν ντυμένος στα λινά, ο οποίος ήταν ήταν επάνω απ'τα νερά του ποταμού. Ως πότε θα είναι το τέλος αυτών των θαυμάσιων;

Και άκουσα εκείνον που ήταν ντυμένος στα λινά και που ήταν πάνω απ'τα νερά του ποταμού, και όταν ύψωσε τα δυο του χέρια προς τον ουρανό έδωσε όρκο στον ζώντα στον αιώνα ότι θα είναι σε καιρό και καιρούς και ημίσεως καιρού, και όταν τελειώσει ο διασκορπισμός των δυνάμεων του αγίου λαού, όλα αυτά θα έχουν εκπληρωθεί. (Καιρό ώς τα τελευταία εφτά χρόνια, τα οποία χωρίζονται σε δύο καιρούς, και ημίσεως καιρού, άλλοι λίγοι μήνες πριν το τέλος.)

Και εγώ άκουσα αλλά δεν κατάλαβα, τότε είπα. Κύριε μου ποιό είναι το τέλος αυτών;

Και μου είπε, πήγαινε Δανιήλ, διότι οι λόγοι είναι κλειδωμένοι και σφραγισμένοι έως του τελευταίου καιρού. Πολλοί θα καθαριστούν και θα λευκανθούν, και θα δοκιμαστούν, και οι ασεβείς θα ασεβούν, και κανένας απ'τους ασεβείς δεν θα καταλάβει, αλλά οι συνετοί θα καταλάβουν.

Και απ'τον καιρό που η Παντοτινή Θυσία θα αφαιρεθεί, και το βδέλυγμα της ερήμωσης θα σταθεί, θα είναι 1290 ημέρες. Μακάριος όποιος έχει υπομονή και φτάσει στις ημέρες 1335. Αλλά εσύ πήγαινε ως το τέλος, και θα αναπαυθείς, και θα σταθείς στον κλήρο σου ως το τέλος των ημερών.)

Επαναλαμβάνω μέρος του 21 εδαφίου του κεφαλαίου 10.

Δεν είναι κανείς που αγωνίζεται μαζί μου υπέρ αυτών, και μόνο ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Θα δούμε τον "Αρχάγγελο Μιχαήλ που σε εκείνον τον καιρό θα εγερθεί", στο βιβλίο της Αποκάλυψης, και δεν είναι, καθώς πιστεύω, άλλος απ'το παιδί που θα γεννηθεί, και θα ποιμάνει τα έθνη με το σιδερένιο ραβδί. Αποκ. 12, 5. Ας προσέξουμε κάποια λόγια του αδάφιου 11 τα οποία μιλούν πάλι για την αφαίρεση της Παντοτινής Θυσίας.

Η προφητεία λέει: (Απ'τον καιρό που θα αφαιρεθεί η Παντοτινή Θυσία, και το βδέλυγμα της ερήμωσης θα σταθεί, θα είναι 1290 ημέρες. Και μακάριος θα είναι όποιος υπομείνει και φτάσει έως 1330 ημέρες.)

Οπως είδαμε και στο κεφάλαιο 9 ο Αγγελος εννοεί εδώ το δεύτερο μέρος της μισής εβδομάδας, (42 μήνες) και επίσης μιλάει για μια μικρή περίοδο μετά την μισή εβδομάδα, η οποία είναι ένας μήνας παραπάνω, (43 μήνες ή 1290 ημέρες) και μετά πάλι άλλους 7 μήνες, που όλα μαζί είναι περίπου 30 μήνες ή 1335 ημέρες.

Καθώς Πιστεύω. Είναι άγνωστο τι ακριβώς, και πόσο τρομερές συνθήκες θα επικρατούν αυτούς τους τελευταίους μήνες, αλλά η προφητεία λέει μάλλον ότι σε αυτή την περίοδο (μόνο στις 1290 ημέρες) θα αφαιρεθεί η Παντοτινή Θυσία. Η Παντοτινή Θυσία είναι η Σταύρωση του Κυρίου, με την οποία έχουμε την δυνατότητα να ζητάμε συγχώρεση και εξιλέωση των αμαρτιών μας. Αλλά αυτή η δυνατότητα θα πάψει να υπάρχει στην περίοδο των 1290 ημερών. Αυτό πιστεύω ότι εννοεί με τα λόγια, "θα αφαιρεθεί η Παντοτινή Θυσία", αν βέβαια δεν κάνω λάθος!

Ας δούμε τώρα τις ερμηνείες των άλλων προφητειών.

Ο Δανιήλ είχε ένα πολύ συνταρακτικό όραμα τη νύχτα. Είδε ότι οι τέσσαροι άνεμοι του ουρανού, συνεφώρμησαν, προκαλώντας μεγάλη ταραχή στη μεγάλη θάλασσα. Τα χρόνια εκείνα οι λαοί της ανατολικής Μεσογείου δεν γνώριζαν άλλη πιο μεγάλη θάλασσα, και όταν έλεγαν μεγάλη εννοούσαν τη Μεσόγειο. Γενικά η θάλασσα μέσα στις προφητείες συμβολίζει λαούς και έθνη και γλώσσες, και εδώ η μεγάλη θάλασσα η οποία συμβολίζει έθνη λαούς και γλώσσες, εννοεί επίσης ότι κυρίως οι χώρες της Μεσογείου ήταν αυτές που γέννησαν τα τέσσαρα θηρία, τα οποία όμως λίγο ως πολύ συνδημιουργήθηκαν από όλο τον κόσμο. Αλλά το κέντρο και η "μάνα' που τα γέννησε ήταν οι χώρες της Ευρώπης, καθώς και οι χώρες των Βαλκανίων, και της ανατολικής Μεσογείου.

Οι τέσσαροι άνεμοι που συνεφώρμησαν στην Μεσόγειο συμβολίζουν όλες τις παγκόσμιες δυνάμεις, οι οποίες λίγο έως πολύ συμμετέχουν στα ίδια, δημιουργώντας όλο το πονηρό και καταστροφικό φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, με τα συμφέροντα, τις αχαλίνωτες φιλοδοξίες των ισχυρών, με τα πάθη και μίση, τους ατέλειωτους πολέμους με τις αιματοχυσίες για πλούτο και κυριαρχία, την ασέβεια και απιστία στο Θεό, και τόσα άλλα, που όλα μαζί γέννησαν τα τέσσαρα μεγάλα θηρία στη Μεσόγειο, τα οποία συμβολίζονται με το λιοντάρι, την αρκούδα, τη λεοπάρδαλη, και το μεγάλο και φοβερό θηρίο, το οποίο δεν μοιάζει με κανένα προηγούμενο, και είναι βέβαια το ίδιο θηρίο της Αποκάλυψης.

Οι άνεμοι λοιπόν που συνεφώρμησαν και προκάλεσαν μεγάλη ταραχή στη μεγάλη θάλασσα, είναι όλος ο κόσμος από Ανατολή Δύση Βορρά και Νότο, αλλά το επίκεντρο που γέννησε τα θηρία, είναι η Ευρώπη και οι χώρες της Μέσης Ανατολής, καθώς μέχρι και τη κυριαρχία του μεγάλου θηρίου, εκεί ήταν το κέντρο των μεγάλων αντιπαρατάξεων και αλληλοσπαραγμών του κόσμου.

(Το πρώτο θηρίο έμοιαζε με λιοντάρι και έιχε πτέρυγες αετού, και το κοίταζα ώσπου έπεσαν οι πτέρυγες του, και εσηκώθηκε απ'τη γη και εστάθηκε όρθιο στα πόδια του σαν άνθρωπος, και του εδόθηκε καρδιά ανθρώπου). Δανιήλ ζ, 7, 4.

Καθώς Πιστεύω. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Λιοντάρι συμβολίζει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία κυριάρχισε σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, όπως και στα παράλια της Αφρικής, και στις χώρες της Μέσης Ανατολής και έφτανε ως τα βάθη της Ασίας. Με τον Κωσταντίνο χωρίστηκε σε ανατολικό και δυτικό μέρος, και μάλλον αυτά τα δύο μέρη υπονοούνται με τα δύο φτερά τα οποία ο Δανιήλ τα κοίταζε ως που τελικά έπεσαν. Αφού χίλια χρόνια περίπου μετά που η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίστηκε, οι Οθωμανοί κατέλαβαν το ένα τμήμα της το οποίο μάλλον αργότερα ονομάστηκε Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε σε όλες τις άλλες χώρες οι οποίες ήταν κάτω από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

(Και μετά είδα δεύτερο θηρίο το οποίο έμοιαζε με αρκούδα, και εσηκώθηκε προς τη μια πλευρά, και είχε τρείς πλευρές στο στόμα του και τις κρατούσε καλά με τα δόντια του, και του έλεγαν, σήκω και φάγε σάρκες πολλές). Δανιήλ 7, 5.

Καθώς Πιστεύω. Η Αρκούδα συμβολίζει χωρίς καμιά αμφιβολία την Οθωμανική Αυτοκρατορία, και όπως ακριβώς την είδε ο Δανιήλ, "εσηκώθη κατά το εν πλάγιον και είχε τρεις πλευράς εν τω στόματι αυτού". Και πράγματι κυριάρχισε περισσότερο προς το βόρειο μέρος και είχε τρεις πλευρές, μία στην Μέση Ανατολή, μία στα παράλια της Αφρικής, και μία στα Βαλκάνια. Αυτό είναι πολύ εύκολο να το διαπιστώσει ο καθένας, αρκεί να κοιτάξει το χάρτη της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για να βεβαιωθεί. Ενώ θα ήταν αδύνατον για οποιοδήποτε άνθρωπο που έζησε όταν γράφτηκαν οι προφητείες ακόμα και να το φανταστεί. Το ίδιο επίσης και με τα άλλα θηρία και με τις προφητείες της Αποκάλυψης. Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να γράψει από μόνος του αυτές τις προφητείες. Είναι εντελώς αδύνατον. Οι αποδείξεις είναι μπροστά στα μάτια μας και φωνάζουν με χίλια στόματα. Ομως τι παράξενο! Οχι μόνο κάποιοι διανοούμενοι, αλλά ακόμα και πολλοί επιστήμονες, αδυνατούν να τις ακούσουν.

(Και μετά είδα άλλο θηρίο το οποίο έμοιαζε με λεοπάρδαλη, και είχε στα νώτα του τέσσαρας πτέρυγες πτηνού, και το θηρίο είχε επίσης τέσσερα κεφάλια).

Καθώς Πιστεύω. Η Λεοπάρδαλη συμβολίζει τις κυριαρχίες των Αγγλων, των Γάλλων, των Γερμανών, των Ισπανών και άλλων, με την κυριαρχία τους στην Ευρώπη, σε πολλές χώρες της Ανατολής με τις διάφορες αποικίες τους, και την κυριαρχία τους στις άλλες ηπείρους. Είχε λέει φτερά πτηνού. Δηλαδή "πετούσαν" πολύ πιο μακριά από τα δικά τους μέρη, και μακριά από το κέντρο που γέννησε τα θηρία. Τα κεφάλια σημαίνουν μορφές διακυβέρνησης του κόσμου. Τα 4 κεφάλια, εννοούν τις τότε τέσσαρες μορφές διακυβέρνησης όπως η αυτοκρατορική, η κάποια δημοκρατική, η βασιλική, και γενικώς η "θεοκρατική". Επίσης με τα διάφορα σχήματα και χρώματα της, εννοεί τις αντιφατικές εσωτερικές καταστάσεις με τους "καλούς και ευσεβείς αφέντες", με τους "κακούς" γυμνούς, άστεγους και πεινασμένους, τους αθλίους, την διεφθαρμένη αριστοκρατία, τα θρησκευτικά σκοτάδια και την εκκλησιαστική διαφθορά του Μεσαίωνα, την ανακάλυψη της Αμερικής, και την δημιουργία του Νέου Κόσμου, η οποία άρχισε σχεδόν συγχρόνως με την κυριαρχία της Αρκούδας.

Οταν όμως λέει ότι "εδόθη εξουσία εις αυτό" δεν εννοεί βέβαια ότι του εδόθει εξουσία απ’το Θεό, αλλά από τον άρχοντα του κόσμου τούτου. Ο Αγαθός και Πανάγιος Θεός δεν προξενεί ούτε δεινά, ούτε πολέμους. Ο διάβολος είπε στο Χριστό, αν με προσκυνήσεις θα σου δώσω όλα τα βασίλεια του κόσμου. Και αυτό μας λέει επίσης ότι ο κάθε μεγάλος κυρίαρχος, κάπου προσκυνάει και τον ερπετώδη νου. Ολα αυτά τα θηρία είναι γεννήματα των ανθρώπων που του υποδουλώνονται. Αυτός είναι ο μεγάλος κυρίαρχος μαζί με τα πολύπλοκα και αντιφατικά συμφέροντα κυρίως των δυνάστων, όπου γέννησε τα θηρία, καθώς και το τρομερό και καταπληκτικό τέρας με τα σιδερένια δόντια και τα χάλκινα νύχια.

Αυτό το θηρίο είναι το πιο ανεπτυγμένο και αδίστακτα εκμεταλευτικό κεφαλαιοκρατικό οικονομικό σύστημα, που ναι μεν έχει και τα κάποια υλικά καλά του, αλλά κυριαρχούν κυρίως τα συμφέροντα με όλα τα μεγάλα και ύπουλα λόγια, με ασταμάτητους πολέμους για την κυριαρχία γης, λαών και αγορών με τις μεγάλες υποσχέσεις. Με αλλού δικτατορίες και αλλού αλλοπρόσαλλες δημοκρατίες, καθώς νομιμοποιούν την εκμετάλευση, και την εμπορευματοποίηση κάθε τι που φέρνει κέρδος. Και πολλά άλλα που ακούγονται σαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, που όμως οδηγούν συστηματικά πολύ κόσμο στην απιστία στο Θεό, και στην μεγάλη διαφθορά. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο, διότι ο Θεός και πίστη μας σε Αυτόν είναι η Ζωή μας. Ολα τα άλλα έχουν πολύ μικρή ή και καθόλου σημασία. Γιαυτό η προφητεία λέει, ότι το κέρατο έλεγε πράγματα μεγάλα και εντυπωσιακά. Δηλαδή εντυπωσιάζει πολύ κόσμο με πολλά καλά ή φαινομενικά καλά, με απώτερο σκοπό να τον απομακρύνει από το Θεό. Η περιγραφή του θηρίου ολοκληρώνεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης, γιαυτό θα ασχοληθούμε εκεί, με τα κεφάλια και τα κέρατα του.

Μετά είδα σε όραμα τη νύχτα ένα τέταρτο θηρίο, τρομερό και καταπληκτικό, και πάρα πολύ δυνατό, και είχε μεγάλα σιδερένια δόντια, και σύντριβε και έτρωγε πολλά, και τα υπόλοιπα τα πατούσε με τα πόδια του, και το θηρίο αυτό δεν έμοιαζε με κανένα άλλο προηγούμενο θηρίο, και είχε 10 κέρατα. Παρατηρούσα τα κέρατα και μετά είδα άλλο κέρατο το ποίο ανέβηκε μεταξύ των άλλων, και μπροστά απ’αυτό είδα ότι ξεριζώθηκαν τα τρία απ’τα δέκα, και το κέρατο αυτό που φύτρωσε είχε μάτια τα οποία έμοιαζαν σαν ανθρώπινα μάτια, και το κέρατο είχε στόμα που έλεγε πράγματα μεγάλα και εντυπωσιακά. Συνέχιζα να κοιτάζω, ώσπου οι θρόνοι ετέθησαν, και ο Παλαιός των ημερών εκάθισε.

Καθώς Πιστεύω. Το κεφαλαιοκρατικό θηρίο άρχισε να μοιράζει μεγάλες υποσχέσεις και μεγάλες απειλές από την αρχή κιόλας του εικοστού αιώνα. Και αφού ανέπτυξε την τρομερή πολεμική μηχανή του, προκάλεσε μια τρομερή θύελλα από πολέμους, τους δυο μεγάλους τρομερούς, και άλλους πολλούς, χρησιμοποιώντας πολύ άσπλαχνα τα φοβερά και σιδερένια του δόντια, καθώς προξένησε αφάνταστα δεινά, ερημώσεις και αφανισμούς πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων. Συνεχίζει να απειλεί όσους δεν υποτάσσονται στις απαιτήσεις του, ενώ θα συνεχίσει να κυριαρχεί ως το τέλος των τελευταίων χρόνων, καθώς το τέλος του θα έρθει με την συντριβή του Αντίχριστου.

Το ένα κέρατο είχε ανθρώπινα μάτια, και στόμα που έλεγε πολλά και μεγάλα πράγματα. Ναι, βέβαια, έκανε και κάνει καλά έργα επίσης, δεν μπορεί να τα αποφύγει, αφού εισάγει πρόσθετες απαιτήσεις και ανάγκες. Ενώ χρησιμοποιεί όλα αυτά για να αλυσοδένει και να πείθει, διότι σαφέστατα με διάφορους λογικοφανείς τρόπους αρνήται και βλασφημάει το Θεό, και καθώς βλέπουμε πολεμάει την πίστη στο Θεό, με το ύπουλο πρόσχημα της διαφώτισης. Και επειδή λέει και κάνει εντυπωσιακά έργα, εξαπατάει εύκολα πολύ κόσμο στρέφοντας τον ενάντια στο Θεό.


(Και θα πεί λόγια ενάντια στον Υψιστο, και θα κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου, και θα διανοηθεί να αλλάξει καιρούς και νόμους.) Δανιήλ, 7, 25.

Καθώς Πιστεύω. Και πράγματι βλέπουμε αυτό το θηρίο στην εποχή μας να καταργεί τους νόμους του Θεού, απροκάλυπτα πια πολεμάει την πίστη, εξαπατεί πολύ κόσμο χρησιμοποιώντας ακόμα και πολλούς επιστήμονες. Φαίνεται επίσης ότι στο μέλλον και μάλλον κοντά στα τελευταία χρόνια, θα επιχειρήσει να αλλάξει με επισημότητα την δεδομένη χρονολογία που αρχίζει από την Γέννηση του Κυρίου, και αυτό μάλλον υπονοεί η προφητεία όταν λέει, (θα διανοηθεί να αλλάξει καιρούς και νόμους).

(Πολλοί θα καθαριστούν, θα εξιλεωθούν και θα δοκιμαστούν, αλλά οι ασεβείς, τι κρίμα, δεν θα κατανοήσουν, ενώ οι συνετοί θα καταλάβουν) Δανιήλ. 12, 10..

Καθώς Πιστεύω. Ο,τι και να πει κανείς γιαυτό το οικονομικό θηρίο που κυριαρχεί σε όλο τον κόσμο, είναι λίγο. Το κέρδος! Τι δεν έχει κάνει στον κόσμο αυτή η σατανική δείψα για κέρδος! Η δείψα γιά κέρδος και σώρευση πλούτου, στέκουν σαν αυτόνομες δυνάμεις υπεράνω της θέλησης των ανθρώπων. Το κέρδος είναι ο μοχλός και ο αμείλικτος νόμος που κινεί το κεφάλαιο, το οποίο κινεί τον κόσμο, και κυριαρχεί στον κόσμο. Αυτό είναι το θηρίο που ανελέητα κυβερνάει όλα τα έθνη και δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμα του. Η μεγάλη τεχνολογία, η μεγάλη παραγωγή, η μεγάλη ανάπτυξη και γνώση, συνυπάρχουν με τη μεγάλη φτώχεια, τη μεγάλη απελπισία, τη μεγάλη σύγχυση.

Μια απίστευτα μεγάλη οικονομία που στηρίζεται επίσης στα ναρκωτικά, ναι, το ένα τρίτο της καπιταλιστικής οικονομίας λένε πως στηρίζεται στα ναρκωτικά, (!!!) δίπλα στην ανεργία, την πορνεία, τη δουλεία, τα αμέτρητα είδωλα, την κατάργηση των νόμων του Θεού, την απιστία στο Θεό, κλπ, που και αυτά λίγο ως πολύ συνιστούν μοχλούς και παραμέτρους, ή απόρροιες του οικονομικού θηρίου. Η κάποια διανόηση και πολλοί επιστήμονες στέκονται πιστοί υπηρέτες και υποστηρηκτές του οικονομικού αυτού θηρίου, βοήθησαν και βοηθούν στην ανάπτυξη του τρόμου, μιλούν για αλήθεια και φως, ενάντια στην Αλήθεια, και ενάντια στο Φως.

Ο Προφήτης λέει, παρακολουθούσα το θηρίο ως που οι θρόνοι ετέθησαν, και ο Παλαιός των ημερών εκάθισε στο θρόνο Του, το Κριτήριο εκάθισε, και τα βιβλία άνοιξαν. Ο Παλαιός των ημερών εκάθισε! Μια συμβολική παράσταση και κάποια μυστικά λόγια που αν τα συνδέσουμε όλα σωστά, "ακούμε" τη μυστική φωνή του Δημιουργού. Ο Παλαιός των ημερών εκάθισε/αναπαύθηκε!!! Τέλος της δημιουργίας, τέλος της έκτης περιόδου!! Η έβδομη θα είναι η χωρίς τέλος ημέρα ανάπαυσης του Νικητή Δημιουργού!

Ερχεται μετά τη συντριβή του τέταρτου θηρίου, και καθώς διαβάζουμε δεν θα υπάρχει άλλο θηρίο μετά από αυτό. Κοίταζα λέει ώσπου εθανατώθηκε το θηρίο, και μετά είδα σε όραμα κάποιον σαν Υιό ανθρώπου που ερχόταν μετά των νεφελών του ουρανού και έφθασε έως του Παλαιού των ημερών! Εφθασε στο τέλος των ημερών της δημιουργίας, και στην ημέρα της απόλυτης κυριαρχίας του Υψίστου! Δόξα στον Υψιστο Δημιουργό, προσκυνούμε και δοξάζουμε το Μέγα Πατέρα του Σωτήρα μας!


optusnet.com