Η ελπίδα δεν γράφεται με ήττα

Το χειροκρότημα αξίζει στον Ολυμπιακό για την δεύτερη ακόμα καλύτερη ευρωπαϊκή του χρονιά, η ελπίδα-βεβαιότητα για έναν ευρωπαϊκό τίτλο, στο εγγύς μέλλον παραμένει εξίσου ζωντανή, ωστόσο η ελπίδα δεν ...γράφεται με ήττα. O τελικός με τη Μπαρτσελόνα. Το contra.gr στο Παρίσι (VIDEOS).

Ένα σκαλί πιο πάνω από πέρυσι, ένα σκαλί πιο κάτω από εκεί που στόχευε. Ο Ολυμπιακός προόδευσε και φέτος όχι όμως τόσο ώστε να πάρει πτυχίο. Η βαριά ήττα στον τελικό από την Μπαρτσελόνα, η εικόνα μίας ομάδας που πάλευε, είχε διάθεση, προσπαθούσε μέχρι και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών της, αλλά απλά δεν ήταν δυνατό να νικήσει, όσο και αν έπαιζε, φέρνει τους φιναλίστ της ευρωλίγκας μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.
Ο ένας δρόμος είναι ο εύκολος. Το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου για μία σπουδαία χρονιά και την σταθερή πορεία μέχρι τελικό, μπορεί να οδηγήσει σε ένα «δεν πειράζει του χρόνου» το οποίο δεν είναι απαραίτητα λάθος αλλά θα γίνει καταστροφικό αν εξελιχτεί σε δεύτερη φύση. Όντως ο Ολυμπιακός είναι πετυχημένος αφού από το 2007 πηγαίνει μόνο μπροστά και πολύ σοβαρά ακουμπά το μεγάλο στόχο. Ο Ολυμπιακός όμως χάνοντας τόσο εύκολα από την Μπαρτσελόνα κατάλαβε ότι κάτι λείπει ακόμα.
Εδώ βαδίζει στην πιο δύσβατη και απανδόχευτη οδό. Άσχετα με το τι θα κάνει στο πρωτάθλημα, οφείλει να αναλύσει όλη την χρονιά και τι δεν έπραξε σωστά. Μέσα σε δύο παιχνίδια στο φάιναλ φορ, φάνηκε πως οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν αποκτήσει ακόμα ένα στιβαρό σύνολο, στηρίζονται πολύ στο πλούσιο ατομικό ταλέντο και την πληθώρα καλών παικτών περιμένοντας πότε θα καταρρεύσει ο αντίπαλος. Ο Ολυμπιακός δεν εμφάνισε τίποτε καινούργιο στο φάιναλ φορ, δεν άλλαξε τίποτε στο παιχνίδι του και δεν είχε σαφή επιθετικό προσανατολισμό απέναντι στην καλύτερη άμυνα της Ευρώπης.
Μία ομάδα καλοδουλεμένη
Η Μπαρτσελόνα έχει δουλέψει πολύ περισσότερο στο επιθετικό παιχνίδι και αυτό δεν αμφισβητείται. Παίκτες με περιορισμένο ταλέντο μπορούν να βγάλουν εξαιρετικές φάσεις εκμεταλλευόμενοι την προεργασία. Ακόμα κι έτσι σε έναν τελικό πολλά γίνονται, χωρίς όμως να το πράττει η ελληνική ομάδα. Ο Ναβάρο δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ, το τρυκ με την πάσα του ψηλού στην γραμμή βάσης δεν καλύφθηκε, στην επίθεση η Μπαρτσελόνα έστησε μία πολύ κλειστή άμυνα, για αυτό και οι πολλές τάπες και δικαιώθηκε αφού στο ρόστερ του Ολυμπιακού δεν υπάρχουν τα σίγουρα σουτ από την περιφέρεια.
Να μιλήσουμε με ονόματα; Γιατί όχι; Πέσαμε έξω την Κυριακή όταν λέγαμε ότι ο Παπαλουκάς θα αποτελέσει τον καταλύτη. Ο αρχηγός πραγματοποίησε καλή εμφάνιση τρομερά μεστή, αλλά ο Κλέιζα... έγινε απών, ο Τσίλντρες κλεισμένος, ο Τεόντοσιτς ασθενής, ο Σχορτσιανίτης βιαστικός. Ο Μπουρούσης πάλι ήταν η καρδιά αυτής της ομάδας, ο Μπέβερλι έκανε ονειρεμένο τετράλεπτο αλλά αποσύρθηκε βιαστικά.
Πάμε και στο αγαπημένο θέμα πολλών. Ο προπονητής: Ο Παναγιώτης Γιαννάκης όπως πιστώθηκε πολύ θετικά την διαχείριση έντονων προσωπικοτήτων από διαφορετικά υπόβαθρα και την παρουσία σε δεύτερο σερί φάιναλ φορ, τώρα πιστώνεται την έλλειψη ενός ρηξικέλευθου πλάνου για τα δύο παιχνίδια. Για ένα πράγμα δεν θα κατηγορηθεί ποτέ ο Γιαννάκης και οι συνεργάτες του, για τεμπελιά. Δουλεύουν σκληρά, αλλά σε αυτό το φάιναλ φορ φάνηκε η απειρία τους. Είναι πιο έμπειρος ο Πασκουάλ; Όχι αλλά δουλεύει περισσότερα χρόνια σε υψηλό επίπεδο είτε ως πρώτος κόουτς είτε ως βοηθός. Ο "Δράκος" εμφάνισε μία ομάδα χωρίς εναλλακτικό πλάνο αν δεν λειτουργούσε η πρώτη επιλογή. Δεν πέτυχε να απεγκλωβίσει τα μεγάλα του ατού.
Για κάποιο λόγο μας έχει 5-0
Το προπονητικό τιμ του Ολυμπιακού... ηττήθηκε από την θέση που αντιπαθεί, αυτή του σούτιγκ γκαρντ. Είναι γνωστό ότι ο Γιαννάκης δεν συμπαθεί παίκτες που πρέπει να δουλέψει η υπόλοιπη ομάδα για να σκοράρουν αυτοί ή πρέπει να τους καλύψεις στην άμυνα. Ο Πασκουάλ απαντά στα "ελληνικά" σχήματα με τα τρία, τέσσερα και πέντε πλέι μέικερ, όχι μόνο του Ολυμπιακού, με 5-0 φέτος (δύο νίκες επί του Παναθηναϊκού, μία επί του Ολυμπιακού και δύο επί του Αμαρουσίου) παίζοντας πάντα με έναν καθαρόαιμο οργανωτή.
Ο δε Ναβάρο είναι από τους πραγματικά τυχερούς αθλητές. Φανταστείτε αυτό το παιδί να γεννιόταν στην Ελλάδα: τώρα θα ήταν άνεργος ως παρτάκιας, προβληματικός, μονοδιάστατος και κακός αμυντικός. Στον Καιάδα διότι οι περισσότεροι Έλληνες τεχνικοί θέλουν... κορίτσια, με διάθεση για άμυνα και κλειστό στόμα ενώ όταν έχεις δύο πλέι μέικερ ε, μειώνεις και την δουλειά για να βγάλεις ελεύθερα σουτ.
Ως αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός είχε χάσει πριν το τζάμπολ; Όχι, όταν διαθέτεις τόσες και τέτοιες επιλογές. Ο κόουτς όμως δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για την ήττα της Κυριακής και την δύσκολη νίκη της Παρασκευής. Ο Κλέιζα την Κυριακή είχε νεύρα μόλις δεν πήρε ένα φάουλ, ο Τσίλντρες δεν κράτησε την ηρεμία του, οι δε ψηλοί δεν έκαναν ούτε ένα δυνατό φάουλ για να κόψουν μία επίθεση. Πολλές στιγμές φαινόταν ο καθένας να προσπαθεί μόνος να κάνει κάτι πράγμα που έδωσε στην Μπαρτσελόνα την άνετη επικράτηση στο τέλος.
Προσοχή στην επόμενη ημέρα
Η επόμενη ημέρα πρέπει να φέρει ένα ποτήρι μισογεμάτο μεν, ξεκάθαρο δε διότι υπάρχει μπροστά ένα σπουδαίο μέλλον για τον σύλλογο και δεν αναφερόμαστε στο πρωτάθλημα Ελλάδας. Εδώ και τέσσερα χρόνια ο Ολυμπιακός κτίζεται κομμάτι κομμάτι, με προσοχή, δαπάνες και πίστη. Στο τέλος της χρονιάς μπορεί να έχει δύο τίτλους κι ένα χαμένο τελικό, ή έναν τίτλο και δύο χαμένους τελικους. Δεν γίνεται ούτε να ενθουσιαστεί ούτε να πάρει μία πέτρα και να βουτήξει στον Σηκουάνα (επειδή δεν έχει νερό πια ο Κηφισσός).
Οι άνθρωποί του οφείλουν να δουν την γενικότερη εικόνα μίας εκπληκτικής επένδυσης σε ένα περιβάλλον που αν και οι προϋπολογισμοί πέφτουν, γίνεται πιο ανταγωνιστικό ακριβώς διότι τα χρήματα είναι μέσο για την επιτυχία, όχι η ίδια η επιτυχία.
Το χειροκρότημα αξίζει στον Ολυμπιακό για την δεύτερη ακόμα καλύτερη ευρωπαϊκή του χρονιά, η ελπίδα-βεβαιότητα για έναν ευρωπαϊκό τίτλο, στο εγγύς μέλλον παραμένει εξίσου ζωντανή, ωστόσο η ελπίδα δεν ...γράφεται με ήττα. Όχι στην συγκεκριμένη περίπτωση. Τα ...μαθήματα οφείλεις να τα κατανοείς για να γράψεις καλά στις εξετάσεις και αυτό μένει να δείξουν οι κυπελλούχοι ότι απέκτησαν ωριμότητα και σε αυτή την παράμετρο.
Προσοχή, διαιτητές
Οι διαιτητές ήταν κακοί, και σφύριξαν ξεκάθαρα Μπαρτσελόνα. Δεν επηρέασαν τον αγώνα λόγω αγωνιστικής διαφοράς αλλά την τελική απόσταση. Όπως και πέρυσι στο Βερολίνο στον τελικό ΤΣΣΚΑ-ΠΑΟ, κάποιος στέλνει μήνυμα στις ελληνικές ομάδες για λόγους που δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς. Μην ξεχνάμε ότι χάρις στους Έλληνες υπάρχουν τα φάιναλ φορ και γεμίζουν τα γήπεδα διότι χωρίς τους αιωνίους θα λαλούσαν οι κούκοι στις εξέδρες.
Μία εξήγηση...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ζητάω συγνώμη για το πρώτο ενικό πρόσωπο αλλά και γιατί για πρώτη και τελευταία φορά θα καταχραστώ τον χώρο του contra.gr για ένα θέμα που αφορά σε άλλο μέσο. Δημοσιεύτηκε σε blog από αναγνώστη ότι ακούστηκε από τους σχολιαστές του αγώνα (ο υπογράφων με τον Βασίλη Σκουντή) να βρίζεται ο Παπαλουκάς ως μαλ... και 40χρονος.
Επειδή σωστά ότι ακούγεται σχολιάζεται από τον κόσμο, μετά από προσεκτική απομαγνητοφώνηση, από συναδέλφους, του...επίμαχου σημείου το μόνο που ακούγεται, εκτός αέρα στο διαδίκτυο κατά την διάρκεια τάιμ άουτ, και αφορά στο πώς θα κλειστεί ο Ναβάρο χωρίς να κουράζεται περισσότερο ο Παπαλουκάς, είναι: "ίσως να πρέπει να πάει ο Τσίλντρες πάνω του. Δεν πρέπει να κουράζεται ο Παπαλουκάς κυνηγώντας αυτά τα γκαρντ. Σε λίγο δεν θα έχει δυνάμεις και τον χρειάζεται ο Ολυμπιακός στην επίθεση. Δεν είναι κανένα παιδάκι πια, στα...40 πάει".
Με την γνωστή υπερβολή για να καταδειχθεί το "σωστό" της άποψης σε μία συζήτηση διότι βεβαίως ο Τεό είναι 33. Αυτά, για να είμαστε ακριβείς από σεβασμό και προς τους αθλητές, άλλο αν τους κάνουμε κριτική άλλο να τους βρίζουμε και να τους μειώνουμε, και προς τον κόσμο που μας ανέχεται. Συν τις άλλοις, ο αρχηγός των ερυθρολεύκων βρέθηκε να κυνηγάει τον Ναβάρο σε κάποιες αλλαγές που έτυχε να συμβούν λίγο πριν το τάιμ άουτ.
Εξηγούμαστε επειδή παρεξηγούμαστε συν τις άλλοις τα γραπτά, αλλά με την εξέλιξη της τεχνολογίας, και τα προφορικά μένουν. Και πάλι συγνώμη για το προσωπικό της υποθέσεως.








http://www.cosmo.gr/Sports/272794.html