Παρακολούθησα με έκπληξη μία ακόμη «επίθεση» της Πόπης Διαμαντάκου σε κάποιο τηλεοπτικό πρόσωπο, αυτή τη φορά στην Ρούλα Κορομηλά, με αφορμή την επιστροφή της τελευταίας στην μικρή οθόνη. Ο χαρακτηρισμός «επίθεση» βεβαίως είναι διακριτικός, καθώς αυτό που η κα Διαμαντάκου χαρακτηρίζει τηλεκριτική, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το λιγότερο εμπάθεια.
Προσωπικά, δεν γνωρίζω και ουδεμία σχέση έχω με την κα Κορομηλά. Θα ήθελα, παρ’ όλα αυτά να μάθω προς τί αυτό το μένος προς το πρόσωπό της. Το γεγονός ότι το Greek Idol δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία, ναι, ισχύει. Δεκτόν και απόλυτα σεβαστό. Η Ρούλα κλήθηκε να το «σώσει».
Και δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που της είπαν και μπράβο. Το μπράβο πηγαίνει στο ότι μετά από τρία χρόνια σκληρής μάχης με προβλήματα υγείας, επανήλθε, δούλεψε για μία ακόμη φορά εντατικά, γυμνάστηκε, αδυνάτισε, εν ολίγοις φρόντισε την εικόνα της. Γιατί πρέπει για όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά ενός talent show να ευθύνεται η Ρούλα; Ίσως να ευθύνεται για κάποια. Γιατί το Greek Idol και παραγωγή είχε και τεχνικούς είχε και κριτική επιτροπή είχε. Και μάλιστα εξαιτίας της τηλεοπτικά αδιάφορης - όπως χαρακτηρίστηκε - κριτικής επιτροπής, οι υπεύθυνοι του Alpha, επιστράτευσαν την Ρούλα.
Το Greek Idol δεν είχε μόνο παρουσιάστρια. Όσο για το ότι προσέλκυσε «περιθωριοποιημένες λαϊκές μάζες», τι να κάνουμε έτσι είναι τα ριάλιτι, δεν πάνε γόνοι πλουσίων οικογενειών, πάνε άλλης οικονομικής τάξεως άτομα. Το γεγονός πάντως ότι παλιότερα η Ρούλα αναδείκνυε ταλέντα, μπορεί να οφείλεται κυρίως στην ίδια, αλλά σε καμία περίπτωση μόνον σε αυτήν. Οφείλεται στο ότι γενικότερα, η αγορά εργασίας ήταν πολύ διαφορετική, με αποτέλεσμα και οι δισκογραφικές εταιρείες να ελίσσονται πολύ πιο εύκολα και σίγουρα με πολύ περισσότερα χρήματα, προκειμένου να προωθήσουν έναν καλλιτέχνη, σε σχέση με το σήμερα.
Η Ρούλα τα άκουσε «χοντρά». Μα «πολύ χοντρά». Από το ότι φώναζε και τσίριζε, μέχρι το ότι ο στιλίστας της ήταν εξωγήινος και αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα. Ακόμη και ότι είχε «αυλή». Οκ παιδιά. Μήπως να χαλαρώναμε λιγάκι? Όταν η Ρούλα έκανε τα 60άρια και τα 70άρια – ναι κα Διαμαντάκου σε μία άλλη εποχή – ήταν καλά δηλαδή? Η εποχή είναι ούτως ή άλλως διαφορετική πλέον.
Σε όλα, μα όλα τα επίπεδα, όχι μόνον στην τηλεόραση. Αυτό που δε λέει να αλλάξει με τίποτα είναι το επάγγελμα των τηλεκριτικών. Που κυριολεκτικά από την πολυθρόνα του σπιτιού τους ή το γραφείο τους κρίνουν τους πάντες και τα πάντα χωρίς κανένα έλεος. Ποιοι νομίζουν ότι είναι; «
Εγκλωβίστηκε», λέει η Πόπη Διαμαντάκου «
στην παλιά της εικόνα». Τι να έκανε δηλαδή; Να έβγαινε με αλεξίπτωτο, ή να εμφανιζόταν με τα εσώρουχα? Αυτή είναι η Ρούλα, όπως και κάθε Ρούλα. Εάν έκανε κάτι διαφορετικό, θα της λέγατε ότι «δεν είναι αυτή η Ρούλα που ξέρουμε, άλλη είναι η παλιά Ρούλα. Τί είναι αυτά που κάνει? Αίσχος και ντροπή. Να γυρίσει στα παλιά».
Αποφασίστε και κυρίως αφήστε τα κόμπλεξ σας στην άκρη. Εγώ, όπως και χιλιάδες άλλοι, καθόμασταν και βλέπαμε τη Ρούλα από το σπίτι μας. Εκείνη είχε 10 κάμερες, άλλους τόσους να της μιλάνε στο αυτί της και περίπου ένα εκατομμύριο – μην σας πώ και παραπάνω – βλέμματα στραμμένα επάνω της. Και παρ’ όλα αυτά, ακόμη και όταν έπεσε στη σκηνή, δεν φοβήθηκε να τσαλακωθεί και να «βλάψει» την εικόνα της.
Τα ίδια και χειρότερα έχει πει η κα Διαμαντάκου για την Ελένη Μενεγάκη, για την Τατιάνα Στεφανίδου και για τα περισσότερα τηλεοπτικά πρόσωπα. Κάποια λιγότερη ισοπέδωση πάντως δεν θα έβλαπτε. Εκτός εάν οι τηλεκριτικοί δοκιμάσουν να κάνουν ζωντανό πρόγραμμα, όχι για πολύ, για μισή ωρίτσα, έτσι για να δούμε πώς θα τα πάνε.
http://www.cosmo.gr/Celebrities/Hellas/279568.html