Δρόμος Ασκητών

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΑΤΗΧΗΤΟΙ ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ...
ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΨΩΜΙ Η' ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ;
''ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΑΚΙ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ Ο
ΠΑΠΠΟΥΛΗΣ ΜΕΛΙ!!! ΝΑ ΕΛΑ ΤΩΡΑ ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΨΩΜΑΚΙ!!!
ΜΠΡΑΒΟ....ΤΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΧΩ''
Αυτά ήταν τά λόγια μιάς μητέρας που είπε στό παιδί της τήν
ώρα της θείας κοινωνίας σήμερα τό πρωί στην
ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΔΩΡΩΝ...
Οι γονεις νά λενε ψεμματα στα ιδια τους τα παιδια.
Τί φοβερό....Και οταν λεω γονείς εννοώ τις ...μάννες,
γιατι αυτές συνήθως πανε στην Εκκλησια με τα παιδια τους.
Οι αντρες συνηθιζουν τις Κυριακες να κανουν αλλες
δραστηριοτητες,που μονο σχεση με την Εκκλησια δεν εχουν.
Σπανια να δεις να Εκκλησιαζεται μια οικογενεια ολη μαζι,
πολυ σπανιο φαινομενo.
Αλλα τα ακουμε αυτα και απο παππουδες και γιαγιαδες,
και αυτοι συνεχιζουν την ιδια παραδοση.
Αν θελετε να φατε μελι και ψωμι καθηστε σπιτι,δεν ειναι
αναγκη να πατε στην Εκκλησια για να τα φατε εκει αυτα.
Πρεπει να λετε την αληθεια,οτι θα μεταλαβουν ολοζωντανο
τον Χριστο μας,ολοζωντανο και ζωηρο Σωμα και Αιμα Χριστου.
Και ολα αυτα με καποια προετοιμασια ομως,να μεινουν νηστικα
ολο το πρωινο της Κυριακης και να μεταλαβουν επειτα αξιως,
οχι να φανε το πρωινο τους,το γαλατακι και την μαρμελαδιτσα
και μετα να μεταλαβουν.
Δεν μπορεις να λες στα παιδια σου ψεμματα,τα παιδια πρεπει
να γνωριζουν την αληθεια,και να την γνωριζουν απο μικρα.
Αυτα πρεπει να τα λενε οι γονεις στα παιδια,να συζητανε για Εκκλησια και Χριστο μεσα στο σπιτι,να μαθαινουν τα παιδια,
αλλα που τετοια σημερα.
Οι γονεις καθισμενοι στον καναπε βλεποντας τηλεοραση
δεν εχουν χρονο για τιποτε αλλο.
Και αν πας μια φορα τον χρονο στην Εκκλησια το παιδι σου
και θελεις να μεταλαβει ετσι για το καλο της χρονιας
και αυτο χαλαει κοσμο να μην μεταλαβει,ε τοτε μην
παραπονιεσε αν δεν σου πανε ολα καλα στην ζωη σου.
Ο Θεος να φωτιζει τους γονεις ολους και τα παιδια ακομα περισσοτερο.....





ΠΑΤΗΡ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ.

Μέ τή μετάνοιά μας προσπαθοῦμε νά ἐξαγνίσουμε τήν ψυχή
μας ἀπό κάθε μολυσμό καί νά πλημμυρίσουμε ἀπό τό Φῶς
τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά γίνουμε καθαροί μέσα ἀπό τό μυστήριο
τῆς ἐξομολογήσεως.
Μέ τή μετάνοιά μας ἐπιστρέφουμε στό σπίτι τοῦ Θεοῦ, στή
βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἄσωτος υἱός στό σπίτι τοῦ
πατέρα του.
Ὁ ἀμετανόητος εἶναι ἐξορισμένος ἀπό τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ ,
καί σ’ αὐτή τή ζωή καί στήν ἄλλη, διότι ἐπιθυμεῖ νά ζεῖ μόνος
του μέσα στό σκοτάδι τοῦ ἐγώ του, τοῦ ἑαυτοῦ του, χωρίς νά
θέλει τό Θεό κοντά του.
Η μετάνοια ταπεινώνει την ψυχή μας και ο νούς μας έχει
ταπεινούς λογισμούς.
Οταν λέμε: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με", μέσα μας
ομολογούμε τις αμαρτίες μας και ζητούμε το έλεος του Θεού.
Οταν το νοιώθουμε αυτό προσχωρούμε στο δεύτερο βήμα
στην εξομολόγηση μας για να λάβουμε άφεση των
αμαρτιών μας.
Οσο περισσότερο κοιτούμε τον εαυτό μας τόσο εντονότερα
ζούμε την μετάνοια μας και αδιαφορούμε για τα πάθη των
άλλων και βελτιώνουμε τον χαρακτήρα μας να είναι απο αρετές.
Εκείνος που νιώθει την αμαρτωλότητά του είναι πιό αισθητά
πιό κοντά στον Θεό, διότι βλέπει ο Θεός την ταπείνωσή του
και του προσφέρει περισσότερη θεία χάρη.
Ας προσπαθήσουμε παιδιά μου αγαπητά να βάλουμε από
σήμερα κιόλας μετάνοια...ώστε να φθάσουμε αξίως στο
ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ...






ΠΑΤΗΡ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ...

« Είναι στα ερημοκκλήσια που γκρεμίζονται
θλιμμένες Παναγιές, χλωμές εικόνες,
και μοναχά αγαπάνε τα αγριολούλουδα ,
κρινάκια, κυκλαμιές, σπάρτα, ανεμώνες.
Σα θυμιατήρια αγροτικά κι εφήμερα,
σκόρπια ή δεμένα σ’ άτεχνο στεφάνι,
την άνθινή τους την ψυχή σκορπίζουμε
ψυχομαχώντας σ’ άυλο λιβάδι...
Αχ, όποιος πάει εκεί με τ’ αγριολούλουδα,
στο πρώτο άγγιγμά του ανοίγει η πόρτα,
που ολόγυρα οι φωλιές την επλουμίσανε,
της λησμονιάς την κέντησαν τα χόρτα.
Ανοίγει η πόρτα έτσι όπως συνήθισε
να την ανοίγει μόνον ο αγέρας ,
σάμπως να την ανοίγει η Παναγιά
με την ανησυχία της γλυκιάς μητέρας...»
Με το πιο πάνω γλυκύτατο ποιήμα του Λάμπρου Πορφύρα,εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,« Καλό Μήνα ! » ,καί κάθε ευλογία στην πορεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ...
Μπήκαμε στην Άνοιξη , εύχομαι ολονών οι ψυχές νάναι ολάνθιστες
σαν τις αμυγδαλιές , που δεν λογαριάζουν καθόλου την παγωνιά ,
σαν τα χελιδόνια που δεν τα τρομάζουν από το κρύο ,
αλλά πρωτοπορούν να μας μηνύσουν τον ερχομό της Άνοιξης !
ΚΑΛΟ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ....

Χριστέ μου,δος μου δυο φτερά
στα ύψη να πετάξω,
γλυκό ψαλμό για να Σου πω,
< Πατέρα > να Σε κράξω.
Απόκαμα μονάχος μου,
μέσα στ' αγριοκαίρια,
κι όλο προσμένω κάποιο φως,
ν' ανάψει απ' τ' αγιοκαίρια.
Κι είναι σαν να'μαι ένα πουλί,
που πονεμένα τραγουδεί,
σ' ένα κλαδί επάνω...
Μα του ανέμου η ορμή,
το δεντρο ξάφνου απειλεί
να το σωριάσει χάμω..
Ώ Θεέ μου!
Δος μου δυό φτερά,
στον ουρανό να φτάσω,
πίστη κι αγάπη στην καρδιά,
λευτερωμένη απ' τα δεινά,
σε Σέ να ξαποστάσω..!!






ΠΑΤΗΡ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Ο Έντιμος είναι ένας τύπος θαυμαστός και συχνά σπάνιος,γιατί είναι
ακριβός επειδή είναι γεγονός όπως είπε ο ποιητής,πώς : < Το καλό
τόσο πολύ το τίμησε ο πλάστης,που το αγοράζει η Αρετή με το αίμα
της καρδιάς της..>
Ο Έντιμος είναι ο ενάρετος που κάθε στιγμή δίνει τη μάχη του για να
νικήσει το ψέμα του κόσμου αλλά και κάθε πονηρή κλίση,που έχει ο
άνθρωπος μέσα του,για να κρατήσει ελέυθερη τη θέα της Αλήθειας,
που είναι ο ίδιος ο Θεός.
Ο Έντιμος είναι ο αληθινός,που δεν ψεύδεται με κανέναν τρόπο,γιατί
αυτό το θεωρεί ασέβεια στην ανθρώπινη υπόστασή του και στο ένδοξο
αιώνιο μέλλον της.Κι ο αγώνας αυτός στην καθημερινή πράξη δεν είναι
μόνο λόγια ωραία,αλλά είναι στάση ψυχής.
Στην Ελληνική παράδοση το αίτημα της εντιμότητος αισθητοποιήθηκε
στο κατ' εξοχήν ελληνικό χαρακτηριστικό που ονομάζουμε '' φιλότιμο ''
και είναι αρχαιότατη κληρονομιά. Το ιδανικό του αρχαιοελληνικού κόσμου
υπήρξε ο τύπος ανθρώπου,που ενσαρκώθηκε στο πασίγνωστο πρότυπο
πολίτη: < καλός,αγαθός >δηλαδή ωραίος κι ενάρετος.Είναι αυτό που η
νεότερη ελληνική εποχή ενοούσε όταν έλεγε: < το παληκάρι > κι όταν
λέει στην καθημερινή ζωή και σχέση των ανθρώπων : < τίμιος άνθρωπος,
τίμια γυναίκα,τίμιος νέος >.
Το πρότυπο αυτό διατηρήθηκε ισχυρό μέχρι σήμερα και θα παραμείνει
όσο χτυπάει σ'αυτόν τον τόπο έστω και μία ελληνική καρδιά.
Τελικά ο έντιμος είναι αυτός που διατηρεί το δικαίωμα του να επιλέγει
και να κατορθώνει.
Αυτός που στις κρίσιμες ώρες μπορεί να λέει στην καρδιά του ;
< Μείνε όρθιος,αγωνιστής ! >.
< Μείνε όρθιος,αγωνιστής ! >.
Η εντιμότητα γι'αυτόν που την έχει είναι καθημερινή στάση ζωής που
έχει τις ρίζες της στον τρόπο του σκέπτεσθαι, στην πίστη ότι στην
καθημερινή ζωή έχω τριπλό χρέος : Να είμαι εντάξει με την συνείδησή μου
να είμαι τίμιος με τους συνανθρώπους μου και να μένω πιστός και
φιλότιμος απέναντι στον Θεό που μου χάρισε το γλυκό δώρο της ζωής
για να αγωνίζομαι να κατακτήσω την ουράνια βασιλεία του Θεού.
Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον απο σήμερα απο τώρα όσο μπορούμε
να είμαστε εντιμοι κι εμείς απέναντι στον Θεό και στον συνάνθρωπό μας.







ΠΑΤΗΡ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ.