Η βρετανίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι: Πρέπει να επιτρέπεται και στους παιδεραστές να υιοθετούν παιδιά.

Με την Τερέζα Μέι σε επικίνδυνα ασταθές έδαφος ως επικεφαλής του Συντηρητικού Κόμματος και Βρετανίδα Πρωθυπουργός, ανακαλύφθηκαν λεπτομέρειες σχετικά με μια εκτελεστική εντολή που έδωσε, η οποία θα έδινε περισσότερα δικαιώματα σε παιδεραστές.

Η Μέι διέταξε την αναθεώρηση της ισχύουσας νομοθεσίας που θα εμπόδιζε τους παιδεραστές να υιοθετούν παιδιά ισχυριζόμενη ότι πρόκειται για «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους».

Η εντολή υποκινήθηκε από την θανούσα Χέλεν Ρις, η οποία ήταν αναγνώστρια στο οικογενειακό δίκαιο στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, η οποία υποστήριξε την πολιτική του τότε Υπουργού Εσωτερικών για τη χαλάρωση του νόμου για τους βιαστές παιδιών επειδή…

…έχουν το δικαίωμα να χτίσουν μια οικογένεια όπως όλοι οι άλλοι
Ένα από τα επιχειρήματα της Μέι για την αλλαγή της πολιτικής ήταν ότι παρόλο που η παιδεραστία είναι σε άνοδο, ο αριθμός των παιδεραστών που δολοφονούσαν παιδιά ήταν «ακόμα αρκετά χαμηλός».

Μιλώντας για την προτεινόμενη αλλαγή, η ηγέτιδα νομική ακαδημαϊκή Ρις είπε ότι η παρεμπόδιση των σεξουαλικών παραβατών από την εργασία με παιδιά ήταν επίσης «άδικη».

Επίσης δήλωσε ότι τα θύματα βιασμού δεν θα πρέπει πλέον να τυγχάνουν ανωνυμίας σε δίκες εναντίον σεξουαλικών παραβατών, καθώς δίνει στους κατηγορουμένους ένα «μειονέκτημα».
H Τέλεγραφ (Telegraph) αναφέρει: Σε άρθρο στο σεβαστό «Τσάιλντ εντ Φάμιλι Λο Κουόρτερλι» («Τσάιλντ εντ Φάμιλι Λο Κουόρτερλι» = «Τριμηνιαίο Παιδικό και Οικογενειακό Δίκαιο»), η κυρία Ρις πρότεινε ότι τα ποσοστά επανεξέτασης δεν ήταν υψηλά μεταξύ των σεξουαλικών εγκληματιών, προσθέτοντας:

… παρά την αυξανόμενη ανησυχία του κοινού για την παιδεραστία, ο αριθμός των παιδικών ερωτικών δολοφονιών είναι πολύ χαμηλός.
Η επανεξέταση εισήχθη στο Σχέδιο Έγκρισης και Αποκλεισμού, μετά από τις δολοφονίες του Σόχαμ (Soham) το 2002, εν μέσω ανησυχιών των υπουργών ότι είναι πάρα πολύ βαριά.

Παράλληλα με την απαγόρευση ορισμένων παραβατών, ο νόμος επιβάλλει επί του παρόντος τον έλεγχο των ενηλίκων που έρχονται σε τακτική επαφή με παιδιά διαφορετικά από τα δικά τους.

Η κ. Μέι διέταξε την επανεξέταση, εν μέσω ανησυχιών, σχετικά με τον έλεγχο των συνηθισμένων εθελοντών, όπως οι γονείς που οδηγούν τα παιδιά στην προπόνηση του ποδοσφαίρου και τους διοργανωτές των ανθοστολισμών της εκκλησίας.

Στο άρθρο της, η κυρία Ρις πρότεινε ότι η επανεξέταση θα πρέπει επίσης να εισαγάγει την υπόθεση ότι οι δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένων των παιδεραστών, δεν αποτελούσαν απειλή από τη στιγμή που είχαν εκτελέσει την ποινή τους.

Είπε:

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο όλοι οι δράστες σεξουαλικής εκμετάλλευσης δεν πρέπει να θεωρούνται ως ενδεχομένως κατάλληλοι για την υιοθεσία ή να εργαστούν μαζί τους.
Το Σχέδιο Ελέγχου και Πρόληψης και άλλα νομοθετικά μέτρα ξεχωρίζουν σεξουαλικούς παραβάτες για αθέμιτη ειδική μεταχείριση και καταστρέφουν την αρχή ότι ο φυλακισμένος πληρώνει το χρέος του εκτελώντας την ποινή του πριν επανέλθει στην κοινωνία με ίσους όρους.
Τα άτομα τοποθετούνται στον «Κατάλογο Αποκλεισμένων» και απαγορεύεται να εργάζονται με νέους ή ευάλωτους ενήλικες εάν καταδικαστούν για σεξουαλικό ή βίαιο αδίκημα ή για κακομεταχείριση παιδιού.

Η κυρία Ρις επέκρινε τους κανόνες που οδηγούν όλους τους παραβάτες σεξουαλικής εκμετάλλευσης να «βαφούν με το ίδιο πινέλο», λέγοντας ότι ενώ ο «προσεκτικός έλεγχος» ήταν «σημαντικός», η έκδοση μιας «γενικής απαγόρευσης» παραβίαζε τα δικαιώματα των εγκληματιών που ήθελαν να υιοθετήσουν ή να εργαστούν με νέους ανθρώπους.
Τόνισε την υπόθεση ενός παππού με καταδίκη για σεξουαλική επαφή με έναν 15χρονο που χρονολογείται από όταν ήταν 29 ετών, στον οποίο αρνήθηκε την άδεια να υιοθετήσει τα δικά του εγγόνια.

Η απαγόρευση θα μπορούσε να παραβιάζει την αρχή της μη διάκρισης που κατοχυρώνεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μπορεί να αφήσει την κυβέρνηση ανοικτή σε νομική πρόκληση, προειδοποίησε η Ρις.

Συγκρίνοντας τους σεξουαλικούς παραβάτες με τα ζευγάρια που συζούν, πρότεινε ότι, εάν επιτρεπόταν η απαγόρευση στους πρώτους, θα είχε νόημα να απαγορευτεί και στους ανύμφευτους η υιοθεσία διότι οι γονείς που έχουν παντρευτεί είχαν λιγότερες πιθανότητες να διαχωριστούν με βλαβερές συνέπειες για το παιδί.

Τόνισε επίσης την περίπτωση τεσσάρων νοσηλευτριών που κέρδισαν πρόσφατα μια προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο μετά την απαγόρευσή τους εξαιτίας προηγούμενων καταδικών τους. Σε μία από τις νοσηλεύτριες απαγορεύτηκε από την αστυνομία αφότου άφησε μόνα τους τα παιδιά της στο σπίτι τους.
Αντί να υποθέσουμε ότι ο καθένας είναι δυνητικός κίνδυνος για τα παιδιά και πρέπει συνεπώς να ελεγχθεί, οποιαδήποτε εξέταση ή δέσμευση πρέπει να βασίζεται σε πολύ ισχυρές ενδείξεις ότι αποτελούν κίνδυνο.
Αυτό θα αποτελούσε νίκη όχι μόνο για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και για την προστασία των συμφερόντων των παιδιών.
,δήλωσε η ακαδημαϊκός.

Η Ρις βρισκόταν στο LSE από το Σεπτέμβριο του 2009, έχοντας εργαστεί προηγουμένως στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στο Κολλέγιο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στο Κολλέγιο Μπίρκμπεκ (Birkbeck College).

Μία εκπαιδευμένη δικηγόρος, έχει μεταπτυχιακό στη λογική και την επιστημονική μέθοδο και βραβεύτηκε με το Βραβείο Βιβλίου του Συλλόγου Κοινωνικών και Νομικών Μελετών το 2004 για μια μονογραφία με τίτλο «Χωρίζοντας Υπεύθυνα».

Έχει επίσης υποστηρίξει ότι τα θύματα βιασμού δεν πρέπει πλέον να τυγχάνουν ανωνυμίας.

Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικών δήλωσε:

Είναι ασφαλές να πούμε ότι η επανεξέταση της υπόθεσης δεν θα εξετάσει το ενδεχόμενο να επιτρέψει στους παιδεραστές να υιοθετήσουν. Δεν θα πήγαινε καλά με το κοινό.
Η επανεξέταση επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στο να διαπιστωθεί αν οι κανόνες έχουν υπερβεί υπερβολικά τον τερματισμό του εθελοντισμού με τα παιδιά, ενώ παράλληλα συνεχίζουν να διενεργούν ελέγχους ποινικών μητρώων σε άτομα που βρίσκονται σε ευαίσθητες θέσεις, όπως στο NHS.









https://mandyas.com/%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B8%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AD%CE%B6%CE%B1-%CE%BC%CE%AD%CE%B9-%CF%80/