To Agkyrovoli
. . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . .

Καλώς Ήλθατε στο Αγκυροβόλι!

Για την καλύτερη περιήγηση σας στο χώρο μας

κάντε την εγγραφή σας ΤΩΡΑ δωρεάν

ή συνδεθείτε με το όνομα μέλους και τον κωδικό

πρόσβασης σας.

Σε περίπτωση που ξεχάσατε τον κωδικό σας

ζητήστε να σας στείλουμε νέο κωδικό πρόσβασης

στο email: agkyrovoliforum@gmail.com

. . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . .
To Agkyrovoli
. . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . .

Καλώς Ήλθατε στο Αγκυροβόλι!

Για την καλύτερη περιήγηση σας στο χώρο μας

κάντε την εγγραφή σας ΤΩΡΑ δωρεάν

ή συνδεθείτε με το όνομα μέλους και τον κωδικό

πρόσβασης σας.

Σε περίπτωση που ξεχάσατε τον κωδικό σας

ζητήστε να σας στείλουμε νέο κωδικό πρόσβασης

στο email: agkyrovoliforum@gmail.com

. . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . . * * * . . .
To Agkyrovoli
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


To Agkyrovoli
 
ΦόρουμΠόρταλLatest imagesΕγγραφήΣύνδεση

 

Σύνδεση
Ψευδώνυμο μέλους:
Κωδικός:
Να γίνεται η σύνδεση αυτόματα σε κάθε μου επίσκεψη: 
:: Έχω ξεχάσει τον κωδικό μου
Η Ώρα Είναι
Παρόμοια θέματα
Νοέμβριος 2024
ΔευΤριΤετΠεμΠαρΣαβΚυρ
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
ΗμερολόγιοΗμερολόγιο
Πρόσφατα Θέματα
» SARRI ERGON ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 1:07 pm από Μαίρη Γούβα

» Προσφορά // 2 Μήνες Δωρεάν Ρεύμα
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 1:01 pm από Μαίρη Γούβα

» Προσφέρω Γιατί Νοιάζομαι!
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 12:58 pm από Μαίρη Γούβα

» ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 12:54 pm από Μαίρη Γούβα

» Κατασκευή ιστοσελίδων
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 12:52 pm από Μαίρη Γούβα

» Βαπτιστικά
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 12:49 pm από Μαίρη Γούβα

» Διανομές & Μεταφορές
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 12:42 pm από Μαίρη Γούβα

» Συνεργείο Καθαρισμού
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Ιουλ 08, 2020 12:40 pm από Μαίρη Γούβα

» Ολυμπιακός: «Σφράγισε» το πρωτάθλημα, επόμενος στόχος το αήττητο και το Κύπελλο
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Ιουν 29, 2020 3:51 pm από Μαίρη Γούβα

» ΣΥΡΙΖΑ: Μη «λήξαν» το θέμα του σποτ - Προσπαθούν να τα... μαζέψουν - Συνεχίζονται οι αντιδράσεις
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Ιουν 22, 2020 9:35 am από Μαίρη Γούβα

» Διαγραφή από τα μητρώα αδειών κυκλοφορίας με μια υπεύθυνη δήλωση
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Ιουν 20, 2020 9:35 am από Μαίρη Γούβα

» Παπαστράτος: Δωρίζει στη χώρα 20 πυροσβεστικά οχήματα
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Ιουν 20, 2020 9:31 am από Μαίρη Γούβα

» Τραγωδία χωρίς τέλος στις ΗΠΑ: Ακόμη 734 νεκροί από κορωνοϊό
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΚυρ Ιουν 14, 2020 8:38 am από Μαίρη Γούβα

» Πώς να φροντίσετε τα μεταξωτά σας ρούχα
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΚυρ Ιουν 14, 2020 8:37 am από Μαίρη Γούβα

» Amber Alert: Εξαφανίστηκε κι άλλη 10χρονη στις Αχαρνές
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΚυρ Ιουν 14, 2020 8:31 am από Μαίρη Γούβα

» Θεσσαλονίκη: Η Αστυνομία κάνει έρευνες και στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον της Μαρκέλλας
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΚυρ Ιουν 14, 2020 8:29 am από Μαίρη Γούβα

» Δεμένη με χειροπέδες κρατούσαν την Μαρκέλλα – Πονάει στα πλευρά
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΚυρ Ιουν 14, 2020 8:26 am από Μαίρη Γούβα

» Ξεκινά η ανακατασκευή του Πύργου του Πειραιά!
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Μάης 16, 2020 1:44 pm από Μαίρη Γούβα

» Κορωνοϊός - Εκκλησίες: Όλα έτοιμα για την ασφαλή επαναλειτουργία τους
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 4:28 pm από Μαίρη Γούβα

» ΑΣΕΠ: Εργασία τώρα στο Δημόσιο - Προσλήψεις σε νοσοκομεία, μουσεία, ΔΕΗ και δήμους
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 3:57 pm από Μαίρη Γούβα

» Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ...
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 3:54 pm από Μαίρη Γούβα

» Ίδρυμα Λάτση: Δωρεά στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 3:48 pm από Μαίρη Γούβα

» Κτηματολόγιο: Παρατάσεις τέλος, έρχονται πρόστιμα - Πότε ξεκινά η ανάρτηση για την Αθήνα
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 3:45 pm από Μαίρη Γούβα

» Κόρινθος: Στον ανακριτή ο 53χρονος που παρέσυρε και σκότωσε τον 15χρονο
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 3:40 pm από Μαίρη Γούβα

» Δίκη Τοπαλούδη: Ομόφωνα ένοχοι οι δυο κατηγορούμενοι για τη δολοφονία και τον βιασμό της Ελένης
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 3:31 pm από Μαίρη Γούβα

» Τελικά ποιος είναι ο αληθινός απολογισμός του κορονοϊού στον κόσμο;
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Μάης 15, 2020 3:25 pm από Μαίρη Γούβα

» Η θαλάσσια τραγωδία του πλοίου «Πόπη» που έγινε αφορμή για να βγει η φράση «έγινε της Πόπης» (ΦΩΤΟ)
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΚυρ Δεκ 01, 2019 11:41 am από Μαίρη Γούβα

» Κ. Τσιάρας: Αποσύρεται η διάταξη για τη βλασφημία
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤρι Νοε 12, 2019 2:51 pm από Μαίρη Γούβα

» Ιερώνυμος για διάταξη περί βλασφημίας: Διαφυλάττει το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤρι Νοε 12, 2019 2:43 pm από Μαίρη Γούβα

» Παρέμβαση ΕΣΡ για την εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα στον ΣΚΑΪ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤρι Νοε 12, 2019 2:24 pm από Μαίρη Γούβα

» Ερντογάν σε ΕΕ: Μη μας απειλείτε, έχουμε 4 εκατομμύρια πρόσφυγες
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤρι Νοε 12, 2019 2:19 pm από Μαίρη Γούβα

» Σι Τζινπίνγκ για Γλυπτά του Παρθενώνα: Όχι μόνο συμφωνώ να επιστρέψουν στην Ελλάδα αλλά θα έχετε και τη στήριξή μας
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤρι Νοε 12, 2019 2:16 pm από Μαίρη Γούβα

» Νέα Φιλαδέλφεια: Τα κορίτσια που παρήλασαν αλά Monty Python εξηγούν γιατί το έκαναν
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Οκτ 30, 2019 6:14 pm από Μαίρη Γούβα

» Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν τη Γενοκτονία των Αρμενίων
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Οκτ 30, 2019 5:20 pm από Μαίρη Γούβα

» Κερατσίνι: Εξαφανισμένος ο οδηγός φορτηγού μετά από θανάσιμο τροχαίο
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠεμ Οκτ 24, 2019 6:19 pm από Μαίρη Γούβα

» Το «ευχαριστώ» των Παμμακεδονικών Οργανώσεων στον Μακρόν για το «βέτο» στα Σκόπια
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠεμ Οκτ 24, 2019 6:15 pm από Μαίρη Γούβα

» H Εβελίνα Παπούλια μιλάει για την πίστη της στο Θεό
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 23, 2019 5:10 pm από Μαίρη Γούβα

» ΟΑΕΔ: Προσλήψεις για 35.000 ανέργους με την νέα κοινωφελή εργασία
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 23, 2019 5:03 pm από Μαίρη Γούβα

» Χρεοκοπία Thomas Cook: Γιατί βάρεσε «κανόνι» ο ταξιδιωτικός κολοσσός;
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 23, 2019 4:55 pm από Μαίρη Γούβα

» Παιδοκτονία στην Πετρούπολη: «Είδα το μωρό παγωμένο, ανάμεσα σε παλιόχαρτα και σκουπίδια»
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 23, 2019 4:51 pm από Μαίρη Γούβα

» Χρεοκοπία Thomas Cook: Πώς θα γίνει ο επαναπατρισμός των 50.000 «εγκλωβισμένων» στην Ελλάδα
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 23, 2019 4:48 pm από Μαίρη Γούβα

» Μειώσεις φόρων: Πόσο θα μειωθεί η μηνιαία παρακράτηση σε μισθούς και συντάξεις από 1η Ιανουαρίου
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 09, 2019 2:19 pm από Μαίρη Γούβα

» Μουντομπάσκετ 2019, Ελλάδα-Τσεχία 84-77: Προσπάθησε, αλλά δεν τα κατάφερε
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 09, 2019 2:17 pm από Μαίρη Γούβα

» Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Έφυγε στα 63 του ένας σπουδαίος καλλιτέχνης - Οι τελευταίες στιγμές
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΔευ Σεπ 09, 2019 2:14 pm από Μαίρη Γούβα

» Σαμοθράκη: Αγώνας δρόμου για ανεφοδιασμό και βελτίωση των λιμενικών υποδομών
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Αυγ 17, 2019 5:59 am από Μαίρη Γούβα

» Σκιάθος: Βlack out στο νησί εξαιτίας βλάβης
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Αυγ 17, 2019 5:57 am από Μαίρη Γούβα

» Συγκίνηση για τη Μυρτώ της Πάρου: Στη θάλασσα επτά χρόνια μετά τη φρικτή της κακοποίηση
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Αυγ 17, 2019 5:54 am από Μαίρη Γούβα

» Εύβοια: Στάχτη 25.000 στρέμματα δάσους - Τεράστια η οικολογική καταστροφή
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Αυγ 14, 2019 1:55 pm από Μαίρη Γούβα

» Βιταμίνη D: 15 καθημερινά συμπτώματα έλλειψης
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΚυρ Αυγ 11, 2019 10:09 am από Μαίρη Γούβα

» Φόβοι για «νέο Τσερνόμπιλ» σε δυο πόλεις της Ρωσίας μετά την έκρηξη σε ναυτική βάση
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Αυγ 10, 2019 6:39 am από Μαίρη Γούβα

Ψηφοφορία
Τι Προσέχετε σε μία άγνωστη Γυναίκα;
 Κόμμωση
 Μάτια
 Χείλη
 Στήθος
 Πισινό
 Μέση
 Όλα
 Δεν Βλέπω.. (αλήθεια??)
Επισκόπηση αποτελεσμάτων
Πόσο τυχεροί είστεσήμερα
Πόσο τυχεροί είστε σήμερα:

Ελάτε στο Facebook
ForeverGreen Greece
ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
TSIMPIDIS TRANSPORT
Κομμωτήριο Μπέττυ & Ρεβέκκα
Εναλλακτικές Θεραπείες
Perfumes Alexander
Ο Καιρός Σήμερα

 

 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Πήγαινε κάτω 
5 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
BERO
VIP woman
VIP woman
BERO


Κατσίκα
Αριθμός μηνυμάτων : 5184
Ημερομηνία εγγραφής : 19/06/2009
Ηλικία : 69
Τόπος : ΑΘΗΝΑ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Νοε 25, 2009 11:31 am

Ιστορία πρώτη

Αθήνα, Δεκέμβρης 1944. Τα Χριστουγεννιάτικα αυγά.

Είμαι εννέα χρόνων, δεν ξέρω τίποτα από Χριστούγεννα, δεν έχω δει ποτέ έλατο, μήτε στολίδια. Έχουμε πολύ πεινάσει στην Κατοχή, έχουμε πουλήσει παλιά προγονικά κειμήλια γενεών, έχουμε ανταλλάξει το πιάνο της μάνας μου με ένα ντενεκέ λάδι. Μα αυτές εδώ οι γιορτές του '44 είναι οι πιο παράξενες, συνοδευμένες από εκπυρσοκροτήσεις όπλων, εκρήξεις βομβών, κροτάλισμα μυδραλιοβόλων, το γλουγλούκισμα των όλμων που περνάνε πάνω από το σπίτι.

Εμείς τα παιδιά έχουμε χάσει και την αλήτικη κατοχική ελευθερία μας. (Τι κάναμε! Παίζαμε με σφαίρες και καψούλια, με κάλυκες και μακαρόνια δυναμίτη! Πατούσαμε απότομα με τα πέταλα του τακουνιού μας την άκρη του μακαρονιού - κι έφευγε σφυρίζοντας σαν πυροτέχνημα. Ποια πέταλα; Μα όλοι φορούσαμε σιδερένια πέταλα στα χιλιομπαλωμένα παπούτσια μας για να μη λιώνουν. Και περπατώντας αντηχούσαμε σαν αυτούς που χορεύουν κλακέτες!)

Τώρα όμως μας έχουν μαντρώσει μέσα στο σπίτι «μη σας πάρει καμία αδέσποτη». Κι αυτό δεν ήταν άδεια κουβέντα. Λίγες ημέρες πριν, η ξαδελφούλα μου η Νίκη, με ξανθό ίσιο μαλλί ως τη μέση, δέχθηκε μία σφαίρα στον κατάλευκο κρόταφο.

Κλεισμένοι μέσα, χωρίς φως - είχαμε συνεχείς διακοπές ρεύματος - καίγαμε μαγκάλι για ζέστη. Ο πατέρας βρισκόταν στην Σκομπία - έτσι λέγαμε τότε το κέντρο της Αθήνας που ελεγχόταν από τους Εγγλέζους του Σκόμπυ. Εμείς, είχαμε δίπλα μας την πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ. Η μητέρα φοβόταν τους Ελασίτες αλλά μία φορά που ήρθαν στο σπίτι, με τις γενειάδες και τα φυσεκλίκια τους, μας φέρθηκαν πολύ ευγενικά.

Ο πατέρας εργαζόταν στο υπουργείο Οικονομικών - και (έτσι θυμάμαι) τον είχε καλέσει ο υπουργός για μία έκτακτη δουλειά και δεν μπόρεσε να επιστρέψει. Γεγονός πάντως πως μας έλειπε - και πως, παραμονή Χριστουγέννων, δεν υπήρχε ούτε φως, ούτε ζέστη, ούτε πατέρας. Μόνον όλμοι και βόμβες.

Καθόμασταν λοιπόν γύρω από την λάμπα του πετρελαίου (ακόμα νιώθω την μυρωδιά της) όταν ξαφνικά ακούμε ένα κορνάρισμα έξω από το σπίτι. Παρά την απαγόρευση πετάγομαι στο μπαλκόνι - και τι να δω! Ένα νοσοκομειακό του Ερυθρού Σταυρού στην πόρτα μας - κι ένας εξάδελφος μου, μεγαλύτερος, που μου γνέφει να κατέβω.

Κατρακυλάω τα σκαλιά. Τα νοσοκομειακά ήταν τότε τα μόνα οχήματα που ελευθεροκοινωνούσαν ανάμεσα στις δύο ζώνες. Ο εξάδελφος έφερνε μήνυμα από τον πατέρα. Ήταν καλά και μας έστελνε για δώρο μία σοκολάτα και δύο αυγά.

Τώρα εσείς νομίζετε πως χάρηκα για τη σοκολάτα. Όχι πολύ - είχα ξαναφάει μία, Αγγλική, στην απελευθέρωση. Το θαύμα ήταν τα αυγά. Παιδί της κατοχικής πόλης, είχα σχεδόν ξεχάσει πως είναι ένα αυγό. Τα χάζευα, τα χάιδευα (τι τέλειο σχήμα που έχουν!) κι όταν τα βράσαμε και τα κόψαμε, έμεινα εκστατικός μπροστά στο χρώμα και τη γεωμετρική συμμετρία του κροκού μέσα στο ασπράδι.

Έτσι λοιπόν έγινε που, αντί για πασχαλινό, εγώ χάρηκα τότε αυγό Χριστουγεννιάτικο.


DONCAT
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 7xmas%20008
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://dream.forumgreek.com
Kona
Senior Member
Senior Member
Kona


Σκύλος
Αριθμός μηνυμάτων : 217
Ημερομηνία εγγραφής : 18/11/2009
Ηλικία : 54
Τόπος : Αθηνα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΠαρ Νοε 27, 2009 7:14 pm

Το αγγελάκι της φουντωτής γιρλάντας


- Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε χαρούμενα ένα χειμωνιάτικο πρωινό ο μικρός άγγελος. Η Χριστουγεννιάτικη φουντωτή γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους που κρέμονταν από πάνω της, τινάχτηκε ολόκληρη.
- Μας ξύπνησες! διαμαρτυρήθηκαν οι άγγελοι με μια φωνή. Τι σε έπιασε και φωνάζεις ξαφνικά;

- Έρχονται! Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε και πάλι ο μικρός άγγελος. Οι άλλοι άγγελοι χασμουρήθηκαν. Ίσιωσαν τα χάρτινα φτερά τους που ήταν σκεπασμένα με λείο και μαλακό ύφασμα και ρώτησαν το μικρό τους αδερφό.
- Και εσύ που το ξέρεις; Μέσα σε αυτό το κουτί που είμαστε κλεισμένοι, δεν έχουμε ούτε ημερολόγια, ούτε ρολόγια. Πως μπορούμε να ξέρουμε τι εποχή είναι, αν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα; Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τη στιγμή που κάποιος θα ανοίξει το καπάκι από το κουτί και θα μας τοποθετήσει με τα άλλα στολίδια πάνω στο δέντρο.
- Κι όμως εγώ ξέρω πως έρχονται τα Χριστούγεννα! Τα μυρίζω! Οι άγγελοι της φουντωτής γιρλάντας έξυσαν συγχρονισμένοι σαν χορευτές μπαλέτου, το φτιαγμένο από γουνίτσα φωτοστέφανο στο κεφάλι τους.

- Τα μυρίζεις; απόρησαν! Α, εσύ είσαι τελείως χαζούλης!
- Μα ναι! επέμενε ο μικρός άγγελος. Τα μυρίζω στον αέρα που έχει γίνει υγρός και βαρύς. Στη μυρωδιά από τα ξύλα που καίγονται στο τζάκι. Στα γλυκά με κανέλα και μέλι που φτιάχνουν στην κουζίνα του σπιτιού. Έρχονται Χριστούγεννα σας λέω!
- Εμείς το μόνο που μυρίζουμε εδώ μέσα είναι κλεισούρα και σκόνη. Κοιμήσου μικρέ. Έχουμε καιρό ακόμα μέχρι τα Χριστούγεννα του είπαν οι άγγελοι και ξάπλωσαν πάνω στο βαμβάκι που είχαν για στρώμα για να μη τσαλακωθούν και σκιστούν.

Όμως ο μικρός άγγελος, ο τελευταίος στη φουντωτή γιρλάντα με τους αγγέλους, δεν μπορούσε να κοιμηθεί από την χαρά και την προσμονή. Έφταναν τα Χριστούγεννα και επιτέλους θα βρισκότανε και πάλι πάνω στο στολισμένο δέντρο. Εκεί μπορούσε να βλέπει όλο το σπίτι, στολισμένο με γκι και κορδέλες. Να λιγουρεύεται το γιορτινό τραπέζι με τα γλυκά και τα φαγητά που μοσχοβολούσαν. Να λικνίζεται στο ρυθμό των όμορφων τραγουδιών που ηχούσαν παντού και να χαίρεται με τα γέλια, τα παιχνίδια και τις κλεφτές ανυπόμονες ματιές των παιδιών στα κουτιά με τα δώρα κάτω από τα κλαδιά του έλατου. Και να που πραγματικά είχε δίκιο.


Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν με γοργούς ρυθμούς και κάποια μαγική στιγμή, το καπάκι του κουτιού που κρατούσε κλειστή την φουντωτή χριστουγεννιάτικη γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους άνοιξε. Το φως ξεχύθηκε λαμπρό και ζεστό μέσα στο κουτί και ξύπνησε τα αγγελάκια που χαρούμενα φώναξαν όλα μαζί πια:
- Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Ήρθαν τα Χριστούγεννα!

Μαζί με αυτό, άνοιξαν και άλλα κουτιά. Το μεγάλο κουτί με τις γυάλινες μπάλες που τσούλησαν γρήγορα στο χαλί. Το κουτί με τους βελούδινους φιόγκους που τεντώθηκαν νυσταγμένοι. Το κουτί με τις καμπάνες που με μιας άρχισαν να χτυπάνε. Τον ξύλινο καρυοθραύστη που ακόνισε την μασέλα του. Τα Άγιο-βασιλάκια που κρατούσαν κιθάρες και βιολιά στα χέρια τους. Και στη γλώσσα των παιχνιδιών που κανείς δεν γνωρίζει και δεν ακούει, άρχισαν όλα τα στολίδια να πανηγυρίζουν, να γελάνε και να τραγουδάνε χαρούμενα που μετά από μεγάλη αναμονή οι γιορτές έφτασαν και το φως της μέρας ανέδειξε τα όμορφα χρώματα τους.

Μα πιο πολύ χαρούμενος ήταν ο μικρός άγγελος της φουντωτής γιρλάντας. Γιατί αυτός ήξερε πιο μπροστά από τα άλλα στολίδια πως τα Χριστούγεννα είχαν φτάσει. Το μύριζε και το ένιωθε μέσα στην καρδιά του και δεν έβλεπε την ώρα να σταθεί πάνω στο δέντρο και πάλι. Και η στιγμή αυτή είχε φτάσει.

Τα λεπτά χέρια μιας όμορφης γυναίκας με μακριά μπουκλωτά μαλλιά μπήκαν μέσα στο κουτί και έπιασαν την γιρλάντα με τους αγγέλους. Η καρδιά του μικρού αγγέλου πήγε να σπάσει.
- Τώρα θα πετάξω ψηλά στο έλατο, σκέφτηκε. Θα δω το στολισμένο σπίτι, τα παιδάκια που τρέχουν γύρω από τα σκορπισμένα στο σαλόνι στολίδια και δώρα, τα χαμόγελα στα πρόσωπα όλων να ζεσταίνουν το κρύο που ένιωθα τόσο καιρό μέσα στο κουτί.

Μα καθώς σκεφτόταν όλα αυτά χρατς! Το χάρτινο φτερό του πιάστηκε στο καπάκι από το κουτί που δεν είχε καλά ανοίξει και κόπηκε στη μέση.
- Αχ τι κρίμα! Έσκισα το φτερό του τελευταίου στη σειρά αγγέλου. Δεν πειράζει.

Τώρα η γιρλάντα θα έχει μόνο έξι αγγέλους, είπε η γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και παίρνοντας στα χέρια της ένα ψαλίδι έκοψε το σκοινί που συγκρατούσε τον άγγελο στην φουντωτή γιρλάντα και τον έβαλε και πάλι μέσα στο κουτί. Όλα τότε ησύχασαν. ..

Τα στολίδια έπαψαν να γελάνε και να φωνάζουνε στη γλώσσα των παιχνιδιών. Το φως που έλουζε τα κουτιά χλόμιασε και το κρύο σκέπασε τον μικρό άγγελο με το σκισμένο φτερό, που έμεινε ξαπλωμένος στον πάτο του κουτιού.

- Δεν θα γνωρίσω τα φετινά Χριστούγεννα. Δεν θα μυρίσω τα φρεσκοψημένα γλυκά στο φούρνο. Δε θα τραγουδήσω μαζί με τα παιδιά, που θα στέκονται στην πόρτα χτυπώντας τριγωνάκια τα κάλαντα για τον Χριστούλη, είπε πολύ λυπημένος ο μικρός άγγελος και χάρτινα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα ζωγραφισμένα μάτια του.

Μα πριν προλάβει να κρυώσει η καρδούλα του, άλλο ένα χέρι μπήκε μέσα στο κουτί. Ήταν μικρό και στρουμπουλό και άρχισε να ψαχουλεύει το κουτί ανακατεύοντας το μπαμπάκι του πάτου τόσο, που ο άγγελος έκανε τούμπες. Ύστερα, έπιασε τον μικρό άγγελο που έστεκε, χωρίς την γιρλάντα, μόνος με το σκισμένο φτερό του. Κι όταν το χέρι τον σήκωσε, ο άγγελος, έστω και με ένα φτερό, πέταξε ψηλά κι αντίκρισε ένα μικρό παιδάκι, που ίσα ίσα στεκόταν στα ποδαράκια του και περπατούσε άτσαλα. Το μικρό παιδάκι με τον άγγελο στο τεντωμένο του χέρι έφτασε στραβοπατώντας τη γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και της έδωσε τον άγγελο.
- Θέλεις να τον βάλουμε κι αυτόν στο δέντρο; ρώτησε η γυναίκα.

Το παιδάκι γέλασε τότε τόσο τρανταχτά και γλυκά, που ο μικρός άγγελος έπαψε πια να κρυώνει και μια μαγική θαλπωρή τον τύλιξε.

Η γυναίκα πήρε τον μικρό άγγελο από το χεράκι του παιδιού, του τίναξε από πάνω του τα ανακατεμένα μπαμπάκια και με προσοχή κόλλησε το μισό φτερό που του έλειπε. Ύστερα, ανεβαίνοντας σε μια μεγάλη σκάλα τον έβαλε πιο ψηλά από τα άλλα στολίδια, πιο ψηλά ακόμα και από την γιρλάντα των έξι αγγέλων. Στην κορυφή του δέντρου! Και καθώς το μικρό παιδάκι είδε τον άγγελο τόσο λαμπερό και όμορφο άρχισε να χτυπάει παλαμάκια και για μια στιγμή φάνηκε σε όλους πως ο μικρός άγγελος ζωντάνεψε κι έγινε ένας αληθινός άγγελος που είχε κατέβει από τον ουρανό για να αναγγείλει τη γέννηση του Χριστού.

Κι εκεί απάνω ο μικρός άγγελος έζησε τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που είχε ζήσει ποτέ του. Με μυρωδιές, με τραγούδια, με γέλια και παιχνίδια, μα και με κάτι ακόμα που έκανε τις γιορτινές μέρες πιο πλούσιες και πιο ζεστές. Με αγάπη!
Λέττα Βασιλείου
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 1247136458
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
https://www.youtube.com/user/Roseroseize
ΤΑΝΙΑ
Support Member
Support Member
ΤΑΝΙΑ


Γάτα
Αριθμός μηνυμάτων : 306
Ημερομηνία εγγραφής : 17/11/2009
Ηλικία : 49
Τόπος : ΑΘΗΝΑ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Δεκ 02, 2009 10:15 am

Wink Και μια...διαφορετική ιστορία Καλικάντζαρου Wink


Γεια σας! Είμαι ο Κατεργαρής κι είμαι ένας καλικάντζαρος! Δε χρειάζεται όμως να φοβάστε. Εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους καλικάντζαρους. Αλλά, ας σας διηγηθώ την ιστορία μου από την αρχή.

Όλοι οι καλικάντζαροι μένουμε στην Καλικαντζαροχώρα, μια χώρα μοντέρνα και γεμάτη υπερσύγχρονες κατοικίες. Εργοστάσια, τράπεζες, νοσοκομεία, σχολεία και πανεπιστήμια. Μα τι; Πιστεύατε πως ζούμε μέσα σε τρύπες στα έγκατα της γης; Βλέπετε, τίποτα από ότι νομίζετε πως γνωρίζετε για μας, δεν είναι αλήθεια, εκτός από τις αταξίες! Η αταξία είναι ο νόμος μας και όλοι οι καλικάντζαροι είναι υποχρεωμένοι να κάνουν αταξίες τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, μα και το Πάσχα, τις Απόκριες, το Δεκαπενταύγουστο και γενικώς πάντα ΕΚΤΟΣ...από τα Θεοφάνια, που μας κυνηγάει αυτός ο ενοχλητικός παπάς με την επίσης ενοχλητική του αγιαστούρα! Από την πρώτη μέρα στο σχολείο, ο δάσκαλος μας έμαθε τραγουδάκια όπως:"Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ, να πηγαίνω στο σχολειό για να μάθω αταξίες και να κάνω φασαρίες" και παροιμίες όπως: "Μια αταξία την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα!", αλλά και ηθικά διδάγματα όπως: "Όποιος έχει δύο αταξίες, να δίνει τη μία στο φίλο του." Εγώ ήμουν ο καλύτερος μαθητής και έπαιρνα συνεχώς άριστα. Όλα άλλαξαν όμως, όταν έφτασε η στιγμή να κάνουμε και πρακτική εξάσκηση στην αταξία. Ανεβήκαμε σ΄ ένα δημοτικό σχολείο στη γη κρυφά το βράδυ και ανακατέψαμε όλες τις τάξεις. Άλλος γύρισε τα θρανία ανάποδα, άλλος έβαψε τον μαυροπίνακα άσπρο, άλλος έβαλε πινέζες στη έδρα και ο χοντρός Αναμπουμπούλης, αν κι ο χειρότερος της τάξης, κρέμασε το σώβρακο του επιστάτη στο κοντάρι της σημαίας, κερδίζοντας έτσι το πρώτο του άριστα. Εγώ ανέλαβα την πιο δύσκολη αποστολή. Μπήκα στη βιβλιοθήκη και ανακάτεψα τα βιβλία. Όταν ξημέρωσε ακούγαμε όλοι κρυμμένοι στη σκεπή, τα κατορθώματα της πρώτης μας αποστολής:
-Ποιος αναποδογύρισε τα θρανία; ακούστηκε η πρώτη φωνή.
-Γιατί δεν γράφουνε οι κιμωλίες; ακούστηκε η δεύτερη.
-Αουτς!!! φώναξε η δασκάλα της τρίτης τάξης.
-Γιατί κυρία η σημαία είναι πράσινη με κόκκινες καρδούλες; απόρησε ένα πρωτάκι.
-Μα τί ωραία ταξινόμηση είναι αυτή στην βιβλιοθήκη! Πρώτη φορά συναντώ τέτοια τάξη! ακούστηκε τέλος κι η φωνή του διευθυντή του σχολείου.
Όλα γύρω μου σκοτείνιασαν! Ο δάσκαλος μου με αγριοκοίταξε, τα καλικαντζαράκια ξεκαρδίστηκαν κι εγώ, μετά από αυτή τη γκάφα, πήρα το πρώτο μου ολοστρόγγυλο μηδενικό. Σε λίγες μέρες έφτασε η στιγμή για την δεύτερή εξόρμηση στη γη. Στο μουσείο. Εκεί, βάλαμε στον καφέ του φύλακα υπνωτικό, του γυαλίσαμε την φαλάκρα και του κάναμε περμανάντ το μουστάκι. Ύστερα, φορέσαμε στα αγάλματα φανελάκια και εσώρουχα, και μπερδέψαμε τα ψηφιδωτά των μωσαϊκών. Εγώ, θέλοντας να βελτιώσω τη βαθμολογία μου, ασχολήθηκα με κάτι σπασμένα βάζα που βρήκα σε μια βιτρίνα. Ύστερα, κρυφτήκαμε όλοι πάνω στους πολυελαίους περιμένοντας την βαθμολογία.
-Δεν του πάει καθόλου το κατσαρό μουστάκι του φύλακα! είπε μια Αμερικάνα τουρίστρια.
-Μα το ροζ νυχτικό του Ηνίοχου είναι πολύ σικ! θαύμασε μια Γαλλίδα.
-Δεν ήξερα ότι είχανε παζλ στην αρχαιότητα! αναρωτήθηκε ένας Άγγλος.
-Τί θαύμα είναι αυτό! ακούστηκε τέλος και η φωνή της αρχαιολόγου. -
Ποιος μπόρεσε να κολλήσει τα μπερδεμένα κομμάτια των αγγείων; Τριάντα δύο ζευγάρια μάτια και ένα ζευγάρι γυαλιά με κοίταξαν με φρίκη!
-Μα νόμιζα ότι τα θέλανε σπασμένα τα βάζα! προσπάθησα να απολογηθώ εγώ, αλλά ο δάσκαλος ζωγράφισε στο μπλοκάκι του ένα τεράστιο κουλούρι. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν, μαζί κι οι απολυτήριες εξετάσεις. Ξέρετε, σε μας η σχολική χρονιά αρχίζει την επομένη των Φώτων και τελειώνει την παραμονή των Χριστουγέννων, όπου όλοι πια οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στη γη για αταξίες. Οι εξετάσεις θα δίνονταν σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο στη γη κι έτσι το βράδυ της προπαραμονής των Χριστουγέννων, μαθητές και δάσκαλοι μαζεύτηκαν στην στολισμένη είσοδο του εμπορικού κέντρου και με ένα σφύριγμα του διευθυντή, όλα τα καλικαντζαράκια ξεχυθήκαμε στους ορόφους. Οι όροι του διαγωνισμού ήταν σαφείς: Όσες περισσότερες αταξίες, τόσο το καλύτερο, ενώ η καλύτερη αταξία θα βραβευότανε κιόλας. Εμείς μπορούσαμε να πάμε σε όλους τους ορόφους, εκτός από τον τελευταίο για λόγους ασφαλείας, τους οποίους όμως δεν μας είπανε. Όση ώρα έτρεχα να βρω την αταξία μου έτρεχε και η καρδιά μου. Ας έκανα επιτέλους μια μικρή αταξία. Ας μπορούσα να αποδείξω ότι είμαι και έξυπνος και ικανός. Στον πρώτο όμως όροφο, δυστυχώς, με είχαν προλάβει, μιας κι οι συμμαθητές μου είχαν στολίσει όλα τα δέντρα με κάλτσες και παπούτσια! Στο δεύτερο, στο ζαχαροπλαστείο, ο χοντρός ο Αναμπουμπούλης είχε εργαστεί σκληρά έχοντας καταβροχθίσει όλα τα γλυκά από τις βιτρίνες και τα ψυγεία και σίγουρα θα έπαιρνε μεγάλο βαθμό...αν κατάφερνε να κατέβει τις σκάλες μ' αυτήν την τεράστια κοιλιά. Στον επόμενο όροφο είχαν χύσει όλα τα αρώματα και τα καλλυντικά και το πάτωμα είχε γεμίσει με ζαλισμένους καλικάντζαρους. Κρατώντας τη μύτη μου, έφυγα τρέχοντας για τον επόμενο, στο βιβλιοπωλείο, μα και εκεί με είχαν προλάβει, καθώς είχαν γυρίσει ανάποδα όλα τα γράμματα από όλα τα βιβλία. Μην με ρωτήσετε πως το έκαναν αυτό, γιατί κι εγώ δεν ξέρω! Είχα φτάσει στον τελευταίο όροφο κι ακόμα δεν είχα κάνει ούτε μια αταξία. Πως θα τολμούσα να κατέβω, μην έχοντας κάνει, έστω, μια μικρή προβιβαστική αταξία; Εκείνη τη στιγμή όμως, μια ιδέα άστραψε στο μυαλό μου! Κι αν συνέχιζα για τον τελευταίο όροφο; Αυτό αποφάσισα και, αφού ανέβηκα τα σκαλιά, άνοιξα την πόρτα. Και τότε βρέθηκα μπροστά σε κάτι μοναδικό! Όλο το δωμάτιο ήταν γεμάτο παιχνίδια. Κούκλες, αυτοκίνητα, τρενάκια, σπιτάκια, αρκουδάκια, και στη μέση του δωματίου έλαμπε ένα ψηλό έλατο στολισμένο με εκατοντάδες μπάλες και φωτάκια, ενώ όλος ο τόπος μύριζε φρεσκοψημένα γλυκά. Έκατσα τότε στο πάτωμα απέναντι από το δέντρο κι ήτανε τόσο ζεστά και όμορφα, που έκανα μια ευχή.
-Πόσο θα 'θελα να ήμουνα χαρούμενος, όπως τα παιδάκια που παίρνουν δώρα και τραγουδάνε κάλαντα, κι όχι να δίνω εξετάσεις και να κινδυνεύω να μείνω στην ίδια τάξη.
-Έλα καλικαντζαράκι! ακούστηκε μια φωνή από πίσω μου. Μη στενοχωριέσαι! Τρομαγμένος γύρισα κι είδα ένα χοντρό γέροντα με κόκκινα μάγουλα και παχιά μούσια.
-Μην μου κάνεις κακό! κλαψούρισα.
-Ε, μα τί είναι αυτά που λες! Από πότε ένας καλικάντζαρος φοβάται; είπε γλυκά σκουπίζοντάς μου τα μάτια. -Τώρα πια, δεν ξέρω αν θα παραμείνω καλικάντζαρος. Είμαι τόσο άχρηστος, που μπορεί να με διώξουν.Ούτε μια αταξία δεν είμαι ικανός να κάνω! είπα με πόνο, μα εκείνος με πήρε στην αγκαλιά του και μου είπε ήρεμα:-Όσο υπάρχουν τα Χριστούγεννα, ποτέ ένας καλικάντζαρος δεν θα είναι άχρηστος. Κι όσο υπάρχουν οι καλικάντζαροι, θα υπάρχουν και οι αταξίες! Και βγάζοντας από το κεφάλι του έναν κόκκινο σκούφο κεντημένο με χρυσή κλωστή, μου τον φόρεσε στο κεφάλι και με συνόδευσε στην πόρτα. Εκεί με φίλησε στο μέτωπο και με χαιρέτησε.
-Καλά Χριστούγεννα Κατεργαρή! είπε κι έκλεισε την πόρτα. Εγώ νιώθοντας ξαφνικά πολύ χαρούμενος, κατέβηκα τα σκαλιά χορεύοντας με τον τεράστιο σκούφο του παππού που ήξερε το όνομά μου.Όταν όμως με αντικρίσανε οι άλλοι καλικάντζαροι, πάγωσαν.
-Ο σκου...ο σκούφος! ψέλλισε σαστισμένος ο δάσκαλος.-
Τι έχει ο σκούφος μου; απόρησα εγώ.
-Είναι του Αι-Βασίλη! είπε έκπληκτος.
-Ο Κατεργαρής έκλεψε τον σκούφο του Αι-Βασίλη! φώναξαν όλα τα καλικαντζαράκια. Ξαφνικά όλοι με περικύκλωσαν και με σήκωσαν στα χέρια τους.
-Μπράβο στον Κατεργαρή, που έκλεψε τον σκούφο του Αι-Βασίλη!
Μπράβο στον Κατεργαρή, που έκανε την πιο δύσκολη αταξία! φώναζαν όλοι, ενώ ο διευθυντής του σχολείου μου έδωσε με περηφάνια το έπαθλο των εξετάσεων. Ένα μεγάλο λαμπερό κύπελλο με χαραγμένη τη φράση:" Στην μεγαλύτερη αταξία της χρονιάς"!Έτσι, στους ώμους των άλλων καλικάντζαρων γύρισα στην Καλικαντζαροχώρα, κι εκεί με περίμενε μεγάλο τραπέζι και γλέντι ως την ημέρα των Φώτων. Μεταξύ μας, χάρισα το μεγάλο κύπελλο στον Αναμπουμπούλη, γιατί εγώ δεν έκανα καμία αταξία στην πραγματικότητα, ενώ εκείνος πήγε στο νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα από τα πολλά γλυκά. Εμένα μου φτάνει που πέρασα την τάξη κι έχω τον ωραιότερο σκούφο στον κόσμο! Το δώρο του Αι-Βασίλη! Σας αφήνω τώρα γιατί με έχει καλέσει ένας φίλος μου για πορτοκαλάδα. Ξέρετε! Εκείνος ο ενοχλητικός παπάς με την επίσης ενοχλητική του αγιαστούρα! Μην το πείτε σε κανέναν! Αλλά βλέπετε, εγώ είμαι ένας αλλιώτικος καλικάντζαρος. Ο Κατεργαρής με το όνομα!
(Συγγραφέας: Λέττα Βασιλείου)

Πηγή:www.pietag.blogspot.com
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://www.leoforosoneirwn.blogspot.com
BERO
VIP woman
VIP woman
BERO


Κατσίκα
Αριθμός μηνυμάτων : 5184
Ημερομηνία εγγραφής : 19/06/2009
Ηλικία : 69
Τόπος : ΑΘΗΝΑ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤετ Δεκ 02, 2009 6:51 pm

Tο κοριτσάκι με τα σπίρτα

'Eπεφτε χιόνι και κόντευε να νυχτώσει. Ήταν η τελευταία βραδιά του χρόνου, η παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Μέσα σ' εκείνο το κρύο και σ' εκείνο το σκοτάδι, ένα φτωχό κοριτσάκι περπατούσε στο δρόμο, χωρίς να φοράει τίποτα στο κεφάλι του, ούτε στα πόδια του.

Η αλήθεια είναι πως, όταν βγήκε από το σπίτι της, φορούσε παντούφλες, αλλά δεν της κράτησαν πολύ: ήταν κάτι μεγάλες παντούφλες, που τις είχε λιώσει η μητέρα της, τόσο μεγάλες ώστε η μικρή τις έχασε, καθώς έτρεξε να περάσει το δρόμο, ανάμεσα σε δυο αμάξια που λίγο έλειψε να την χτυπήσουν. Τη μια την έχασε. Την άλλη, τη βρήκε ένα παιδί και την πήρε μαζί του, για να τη δώσει στην αδερφούλα του, να την κάνει κούνια για την κούκλα της.

Το κοριτσάκι βάδιζε ξυπόλητο και τα πόδια του είχανε μελανιάσει από το κρύο. Μέσα στην τσέπη της κουρελιασμένης ποδιάς της είχε ένα σωρό σπίρτα. Στο χέρι της κρατούσε κι άλλα κουτιά γεμάτα, γιατί αυτή τη δουλειά έκανε: πουλούσε κουτιά με σπίρτα στους δρόμους.

'Oμως εκείνη την ημέρα δεν είχε πουλήσει ούτε ένα κουτί, γιατί οι άνθρωποι έτρεχαν να προφυλαχτούν από το κρύο κι από το χιόνι, και κανείς δε στεκόταν για ν' αγοράσει σπίρτα. Δεν είχε πουλήσει ούτε ένα κουτί και δεν είχε ούτε μια δεκάρα στην τσέπη της. Το κοριτσάκι πεινούσε και κρύωνε κι ήταν αδύνατο, κι έτρεμε ολόκληρο.

Η καημένη η μικρούλα! Οι νιφάδες του χιονιού έπεφταν στα ξανθά της μαλλιά, που σχημάτιζαν μπούκλες γύρω απ' το λαιμό της. Τα φώτα έκαναν να λάμπουν τα τζάμια των παραθυριών κι έφτανε ως το δρόμο η μυρωδιά από τα πουλερικά που έψηναν στις κουζίνες. Ήταν παραμονή της Πρωτοχρονιάς, σε μια γωνιά, ανάμεσα σε δυο σπίτια.

Το κοριτσάκι πάγωνε όλο και πιο πολύ, αλλά δεν τολμούσε να γυρίσει σπίτι της: θα πήγαινε τα κουτιά με τα σπίρτα, κι ούτε μια δεκάρα. Ο πατέρας της θα τη μάλωνε κι άλλωστε, μήπως και μέσα στο σπίτι της δεν έκανε τόσο κρύο; 'Eμεναν ψηλά, σε μια σοφίτα, κι ο άνεμος φυσούσε ανάμεσα απ' τις τρύπες της σκεπής, μ' όλο που τις πιο μεγάλες τις είχανε βουλώσει με άχυρο και με κουρέλια.

Τα καημένα τα χεράκια της δεν τα' νιωθε πια από το πολύ το κρύο. 'Eνα σπίρτο θα τα ζέσταινε λιγάκι. Αν τολμούσε να βγάλει ένα, μονάχα ένα, απ' το κουτί και να τ' ανάψει να ζεστάνει τα δάχτυλά της; Τράβηξε ένα: κριτς! Πώς έλαμψε! Πώς άναψε! Ήτανε μια φλογίτσα καθαρή και ζεστή κι έμοιαζε με κεράκι, καθώς τη σκέπασε με τις χούφτες της. Τι παράξενο φως! 'Eμοιαζε τώρα μ' ένα κοριτσάκι, καθισμένο μπροστά σε μια μεγάλη σιδερένια σόμπα, που το σκέπασμά της ήτανε γυαλιστερό.

Η φωτιά έκαιγε εκεί μέσα τόσο υπέροχα και ζέσταινε τόσο καλά! Αλλά τι έγινε; Μόλις το κοριτσάκι άπλωσε τα ποδαράκια του για να τα ζεστάνει, η φλόγα έσβησε και η σόμπα εξαφανίστηκε. Η μικρούλα βρέθηκε καθισμένη στη γωνιά της, ανάμεσα σε δυο σπίτια, και κρατούσε στο χέρι της ένα σπίρτο καμένο.

'Aναψε και δεύτερο σπίρτο, και, καθώς η λάμψη έπεσε πάνω στον τοίχο του σπιτιού, το κοριτσάκι μπορούσε τώρα να δει ένα μεγάλο δωμάτιο, όπου ήταν στρωμένο ένα τραπέζι, με κάτασπρο τραπεζομάντιλο, με πιάτα από πορσελάνη που αστραφτοκοπούσαν και ο τοίχος έγινε διάφανος σαν ατμός. με μια μεγάλη πιατέλα, όπου μια χήνα ψητή άχνιζε και σκόρπιζε μια ορεχτική ευωδιά.

Τι έκπληξη! Τι ευτυχία! Ξαφνικά, η ψημένη χήνα πήδησε από την πιατέλα και κύλησε στο πάτωμα, με το πιρούνι και το μαχαίρι καρφωμένα απάνω της. Κι η ψημένη χήνα κύλήσε ως εκεί που καθότανε το φτωχό κοριτσάκι. Αλλά το σπίρτο έσβησε και, μπροστά στη μικρούλα, ορθώθηκε πάλι ο χοντρός και κρύος τοίχος των σπιτιών. 'Aναψε αμέσως και τρίτο σπίρτο. Και τότε το φτωχό κοριτσάκι είδε πως καθόταν κάτω από ένα υπέροχο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Ήτανε πιο μεγάλο και πιο πλούσια στολισμένο, από κείνο που είχε δει, τα περασμένα Χριστούγεννα μέσα από τη τζαμένια πόρτα, στο μέγαρο του πλούσιου εμπόρου. Χίλια κεράκια ήταν αναμμένα πάνω στα πράσινα κλαδιά του και κάτι πολύχρωμες εικόνες, σαν εκείνες που στολίζουν τις βιτρίνες των μαγαζιών, θαρρείς και της χαμογελούσαν. Το φτωχό κοριτσάκι σήκωσε τα δυο του χεράκια. Το σπίρτο έσβησε.

'Oλα τα κεράκια του Χριστουγεννιάτικου δέντρου ανέβαιναν, ανέβαιναν και τότε είδε πως δεν ήταν κεράκια, αλλά αστέρια. 'Eνα απ' αυτά τ' αστέρια έπεσε και χάραξε μια φωτεινή γραμμή στον ουρανό. «Κάποιος πεθαίνει» μουρμούρισε το κοριτσάκι. Γιατί η γιαγιά του, που μόνο εκείνη ήτανε καλή γι' αυτό, αλλά δεν ζούσε πια, έλεγε συχνά: «'Oταν πέφτει ένα αστέρι, μια ψυχούλα ανεβαίνει στο Θεό.»

Το φτωχό κοριτσάκι άναψε άλλο σπίρτο. Μέσα στη λάμψη του, παρουσιάστηκε η γιαγιά της που της χαμογελούσε. «Γιαγιά», φώναξε η μικρούλα, «πάρε με μαζί σου».

«'Oταν θα σβήσω το σπίρτο, ξέρω πως δε θα είσαι πια εδώ. Θα χαθείς, όπως χάθηκαν η αναμμένη σόμπα, η ψημένη χήνα και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.» Πήρε το κοριτσάκι στην αγκαλιά της η γιαγιά, και πέταξαν κι οι δυο χαρούμενες, μέσα σ' εκείνη τη λάμψη. Δεν υπήρχε πια ούτε κρύο, ούτε πείνα, ούτε αγωνία. Ήταν κοντά στο Θεό!


1997-2008 Phaistos Networks S.A
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://dream.forumgreek.com
Λόλα Λάλου
VIP woman
VIP woman
Λόλα Λάλου


Σκύλος
Αριθμός μηνυμάτων : 2601
Ημερομηνία εγγραφής : 20/06/2009
Ηλικία : 54
Τόπος : Aθήνα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Δεκ 05, 2009 2:16 pm

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
Στην αρχή της Βικτωριανής περιόδου στη Βρετανία, ο εορτασμός των Χριστουγέννων βρισκόταν σε παρακμή. Οι μεσαιωνικές παραδόσεις των Χριστουγέννων που συνδύαζαν την γέννηση του Ιησού με τις αρχαίες Ρωμαϊκές γιορτές Saturnalia για τον θεό της γεωργίας, και του γερμανικού χειμερινού εορτασμού του Yule, αντιμετωπίζονταν με αυξανόμενη καχυποψία από τους Πουριτανούς.
Η Βιομηχανική Επανάσταση που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη την εποχή του Dickens, άφηνε πολύ λίγο χρόνο στους εργάτες για τον εορτασμό των Χριστουγέννων. Η ρομαντική αναγέννηση των Χριστουγεννιάτικων εθίμων που βίωσαν οι Βικτωριανοί, είχε και άλλους πρωταγωνιστές εκτός του Dickens.
O πρίγκιπας Αλβέρτος ήταν αυτός που εισήγαγε το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου από την Γερμανία, όπως και την αναβίωση των Χριστουγεννιάτικων τραγουδιών και καλάντων, αλλά και της ανταλλαγής Χριστουγεννιάτικων καρτών, αφού η πρώτη εμφανίστηκε την δεκαετία του 1840. 'Oμως, ήταν οι Χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Dickens, ιδίως το αριστουργηματικό A Christmas Carol(Χριστουγεννιάτικη Ιστορία), του 1843 που αναζωογόνησε την Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα στη Βρετανία και την Αμερική.
Ο τρόπος που περιέγραφε ο Dickens τις γιορτές ως μια περίοδο όπου όλοι είναι ευγενικοί, καλοί και φιλάνθρωποι και σκέφτονται τον διπλανό τους σαν τον εαυτό τους, ήταν αυτό που ζέστανε περισσότερο τις καρδιές των συμπατριωτών του. Τόσο πολύ συνώνυμο είχε γίνει το όνομα του Dickensμε το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα που όταν μαθεύτηκε ο θάνατός του το 1870, ένα κοριτσάκι ρώτησε αν αυτό σήμαινε πως θα πεθάνει κι ο Αϊ Βασίλης.
Ο Εμπενέζερ Σκρουτζ είναι ένας τσιγκούνης και μίζερος γέρος που δε νοιάζεται για κανέναν. Οι άνθρωποι γι` αυτόν υπάρχουν μόνο για να δουλεύουν και να του δίνουν χρήματα. Ιδιαιτέρως σιχαίνεται τα Χριστούγεννα, τα οποία θεωρεί πως απλώς τον μεγαλώνουν κατά ένα χρόνο χωρίς να τον κάνουν ούτε κατά μια δεκάρα πλουσιότερο.
Τον Σκρουτζ επισκέπτεται την παραμονή των Χριστουγέννων, το φάντασμα του πρώην συνεργάτη του Τζέικομπ Μάρλεϊ, που είχε πεθάνει πριν από επτά χρόνια στην περίοδο των Χριστουγέννων. Ο Μάρλεϊ υπήρξε και αυτός τσιγκούνης και μίζερος όπως ο συνεργάτης του, αλλά μετά θάνατον, υποφέρει από τις αμαρτίες του και θέλει να βοηθήσει τον Σκρουτζ να αποφύγει την ίδια κατάληξη. Λέει στον Σκρουτζ πως θα τον επισκεφτούν τρία πνεύματα, των περασμένων, των τωρινών και των μελλοντικών Χριστουγέννων.
Αυτά τα τρία πνεύματα, δείχνουν στον Σκρουτζ τα λάθη του κι ο ίδιος σταδιακά μετανοεί. Το πρωί των Χριστουγέννων, ο Σκρουτζ στέλνει μια γαλοπούλα στον ταλαίπωρο και φτωχό υπάλληλό του Μπομπ Κράτσιτ, και περνά την ημέρα των Χριστουγέννων παρέα με τον ανιψιό του Φρεντ τον οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή περιφρονούσε. Η καλοσύνη του Σκρουτζ συνεχίζεται και μετά τα Χριστούγεννα, αφού δίνει αύξηση στον Μπομπ και ορκίζεται να βοηθά την οικογένειά του, ιδίως τον μικρό Timπου είναι κουτσός.
Τελικά, ο Σκρουτζ μεταμορφώνεται στον μεγαλύτερο ευεργέτη της πόλης του. Ο Dickens έγραψε την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία γιατί βρισκόταν σε απελπιστική οικονομική κατάσταση. Το φθινόπωρο του 1843 ο Dickens κι η γυναίκα του Kate περίμεναν το πέμπτο τους παιδί, ενώ έπρεπε να δίνουν χρήματα και για μια μεγάλη υποθήκη στο σπίτι τους στο Devonshire. Ο Dickens σταδιακά, δέθηκε πολύ με τους χαρακτήρες της ιστορίας του, στο σημείο να κλαίει, να γελάει και να κλαίει ξανά, όπως έλεγε κι ο ίδιος, γράφοντάς την.
Ο Charles Dickens πλήρωσε μόνος του τα έξοδα της έκδοσης του βιβλίου κι επέμεινε σε πολυτελές εξώφυλλο και εικονογράφηση. Εκτός αυτών, πούλησε το βιβλίο σε χαμηλή τιμή για να μπορούν όλοι να το αγοράσουν. Το βιβλίο κυκλοφόρησε την εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα του 1843 κι έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία, αν και εξαιτίας του υψηλού κόστους της έκδοσης, τα έσοδα του Dickens ήταν χαμηλότερα από τα αναμενόμενα. Από τότε, το όνομα του Dickens συνδέθηκε για πάντα με τα Χριστούγεννα. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 112411


http://christmas.pathfinder.gr/child-xmas/tales/148011.html
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Λόλα Λάλου
VIP woman
VIP woman
Λόλα Λάλου


Σκύλος
Αριθμός μηνυμάτων : 2601
Ημερομηνία εγγραφής : 20/06/2009
Ηλικία : 54
Τόπος : Aθήνα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Δεκ 05, 2009 2:17 pm

Ο Μικρούλης Αϊ-Βασίλης ...
Πολύ πολύ μακριά στο βορρά, εκεί όπου τα πρώτα χιόνια πέφτουν, όταν εμείς εδώ έχουμε ακόμη καλοκαίρι, βρίσκεται καλά κρυμμένο το χωριό των Αϊ-Βασίληδων. Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε εκεί ένας μικρούλης Αϊ-Βασίλης που δεν έβλεπε την ώρα να έρθουν τα Χριστούγεννα.
Ήταν πάντα ο πρώτος που έπαιρνε το χριστουγεννιάτικο δέντρο του από το μεγάλο δάσος. Και ήταν πάντα ο πρώτος που γυάλιζε το έλκηθρό του, λούστραρε τις μπότες του και αέριζε το παλτό του.
Όταν οι άλλοι Αϊ-Βασίληδες δεν είχαν αποφασίσει ακόμη τι δώρα θα πήγαιναν στα παιδιά, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης είχε ήδη ετοιμάσει και τυλίξει τα δώρα.
Περισσότερο του άρεσε να δωρίζει πράγματα που είχε φτιάξει με τα ίδια του τα χέρια. Ήξερε να φτιάχνει όλα τα παιχνίδια: πολύχρωμα αυτοκινητάκια και σκυλάκια με βούλες, ξύλινα αλογάκια, κουκλόσπιτα&
Κι έψηνε υπέροχα γλυκά. Ήξερε να φτιάχνει κουλουράκια με κανέλα σε σχήμα αστεριών, μελόπιτες, χρωματιστά μπαστουνάκια& Και τα μελομακάρονά του ήταν τα καλύτερα του κόσμου. Όταν τελείωνε το τύλιγμα των δώρων και το ψήσιμο των γλυκών, περίμενε με περισσότερη λαχτάρα το ταξίδι στα παιδιά από οποιονδήποτε άλλο Αϊ-Βασίλη. Και κάθε χρόνο τα ίδια&
«Όχι, δεν μπορείς να έρθεις μαζί μας» είπε ο αρχηγός Αϊ-Βασίλης, που αποφάσιζε για τα πάντα στο χωριό των Αϊ-Βασίληδων. «Είσαι πολύ μικρός». «Τα παιδιά θα σκάσουν στα γέλια» φώναξε ένας αγενέστατος νεαρός Αϊ-Βασίλης. «Ιδιαίτερα όταν τον δούνε» είπε, γελώντας ένας άλλος. «Πάνω στο μικροσκοπικό του έλκηθρο» φώναξε ένας τρίτος. Ήταν πολύ άσχημο αυτό που έκαναν, και λίγο έλειψε ο αρχηγός να τους αφήσει κι αυτούς στο σπίτι.
Όμως φέτος είχαν να δώσουν τόσο πολλά δώρα, που δεν μπορούσε να αφήσει πίσω κανέναν από τους νεαρούς Αϊ-Βασίληδες. Γι' αυτό τους κοίταξε μονάχα πολύ αυστηρά και είπε: «Να φέρεστε καλύτερα!». Και στο μικρούλη Αϊ-Βασίλη είπε:«Του χρόνου ίσως». Αλλά ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης δεν μπορούσε να το πιστέψει τόσο εύκολα πια.
Όταν έφυγαν οι υπόλοιποι Αϊ-Βασίληδες, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης δεν ήθελε ούτε να βλέπει ούτε να ακούει τίποτα. Έκλεισε τα παντζούρια κι έκατσε ολομόναχος στο δωμάτιό του. Δεν τον πείραζε που ήταν μικρότερος από τους άλλους. Αλλά τον στεναχωρούσε πολύ που δεν μπορούσε να πάει μαζί τους στο ταξίδι τους για τα παιδιά.
Μόνο όταν έπεσε η νύχτα, και τα πάντα είχαν πια ησυχάσει και ερημώσει, βγήκε από το σπίτι. Αφού δεν μπορούσε να ταξιδέψει, ήθελε τουλάχιστο να ξεμουδιάσει λιγάκι. Τα αστέρια έλαμπαν, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης όμως δε σήκωνε το βλέμμα να τα κοιτάξει. Κάπου εκεί ψηλά βρίσκονταν τώρα οι άλλοι με τα έλκηθρά τους που τα έσερναν τάρανδοι& Και τότε ξαφνικά ακούστηκαν φωνές από το μεγάλο δάσος. Στο μεγάλο δάσος ζούσαν τα ζώα. Τι να συζητούσαν άραγε τόσο αργά το βράδυ;
Τι καλά που ήταν τόσο μικρός! Έτσι μπορούσε να πλησιάσει στα κλεφτά χωρίς να τον δουν τα ζώα. Ήταν όλα τους εκεί: ο σκίουρος και ο λαγός,
η αρκούδα, το ζαρκάδι, τα ποντίκια& κι ήταν όλα τους πολύ κακόκεφα. «Είναι τρομερό» μούγκρισε η αρκούδα. «Οι Αϊ-Βασίληδες επισκέπτονται τους ανθρώπους, αλλά όχι τα ζώα». «Αν και δε θα χρειαζόταν να πάνε και πολύ μακριά» παραπονέθηκε ο λαγός. «Έτσι γινόταν πάντα» είπε η γριά κουκουβάγια. «Φοβάμαι ότι αυτό δε θα αλλάξει ποτέ».
Κι όμως άλλαξε! Γιατί, αμέσως μόλις το άκουσε ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης, έφυγε από εκεί πολύ πολύ αθόρυβα, πατώντας στα νύχια των ποδιών του, κι έτρεξε στο σπίτι. Έριξε μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη, στοίβαξε τα δώρα στο έλκηθρο, και αμέσως ξαναπήρε το δρόμο της επιστροφής. Μόνο που δεν του είχαν μείνει καθόλου τάρανδοι, αφού όλοι είχαν φύγει. Αλλά και μόνος του μπορούσε να σύρει το έλκηθρο μέχρι το μεγάλο δάσος.
Εκείνο το βράδυ τα ζώα έστησαν τέτοια γιορτή, που όμοιά της δεν είχε ξαναδεί το μεγάλο δάσος. Ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης έδωσε σε όλα τα ζώα από ένα δώρο, περισσότερο από όλα, όμως, χάρηκε η κατσούφα αρκούδα ποτέ στη ζωή της δεν είχε πάρει δώρο. Και πιο περήφανη από όλα ήταν η κουκουβάγια πήρε ένα ολοκαίνουριο πουλόβερ και ήταν σίγουρα το πιο κομψό πουλί του δάσους.
Αμέσως μόλις επέστρεψαν οι υπόλοιποι Αϊ-Βασίληδες, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης παρουσιάστηκε μπροστά στον αρχηγό και του διηγήθηκε τι είχε γίνει στο μεγάλο δάσος. Ο αρχηγός έμεινε έκπληκτος και τον ανακήρυξε Αϊ-Βασίλη των ζώων.
«Μπράβο!» φώναξαν οι άλλοι Αϊ-Βασίληδες και τον ζητωκραύγασαν. Τρεις φορές μάλιστα! Από τότε ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης είναι το ίδιο σημαντικός με τους μεγάλους&
Πηγή: Ο Μικρούλης Άη Βασίλης, Anu Stohner Henrike Wilson, Μετάφραση: Βούλα Αυγουστίνου (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ) ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 112411



http://christmas.pathfinder.gr/child-xmas/tales/237458.html
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Λόλα Λάλου
VIP woman
VIP woman
Λόλα Λάλου


Σκύλος
Αριθμός μηνυμάτων : 2601
Ημερομηνία εγγραφής : 20/06/2009
Ηλικία : 54
Τόπος : Aθήνα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Δεκ 05, 2009 2:17 pm

Ένα ξεχωριστό Χριστουγεννιάτικο Δέντρο
Ήταν Παραμονή Χριστουγέννων και ο Τίνκερ, το σκιουράκι, φορώντας τα πιο ζεστά του ρούχα, χουζούρευε στο σπιτάκι του, μέσα στη μεγάλη βελανιδιά. Κοιτούσε μια από τις εικόνες του βιβλίου του. "Αχ !" αναστέναξε κλείνοντας το βιβλίο.

Εκείνη τη στιγμή περνούσε απέξω χοροπηδώντας η κυρία Κουνελίτσα, και άκουσε τον Τίνκερ ν' αναστενάζει. Η κυρία Κουνελίτσα συμπαθούσε τον Τίνκερ και ήξερε ότι συνήθως ήταν πολύ χαρούμενος. Της φάνηκε λοιπόν παράξενο, που τον άκουσε ν' αναστενάζει.
"Τι σου συμβαίνει, Τίνκερ;" τον ρώτησε με γλυκιά φωνή.

Ο Τίνκερ έβγαλε το κεφαλάκι του στην κουφάλα του δέντρου. "Ε, να, είδα το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο στο βιβλίο μου. Ήταν στολισμένο με γυαλιστερές μπάλες και όμορφα φωτάκια, που λαμπύριζαν σαν αστέρια".

Ο Τίνκερ έδειξε την εικόνα στην κυρία Κουνελίτσα. "Πραγματικά, είναι πολύ όμορφο", είπε αυτή. "Μακάρι να είχα κι εγώ ένα τόσο όμορφο δέντρο, αντί γι' αυτή τη βαρετή, καφετιά βελανιδιά", είπε ο Τίνκερ. "Μη στενοχωριέσαι, Τίνκερ", είπε η κυρία Κουνελίτσα.
"Σύντομα θα ξανάρθει η άνοιξη και το δέντρο σου θα γεμίσει όμορφα, καταπράσινα φύλλα".

"Ναι, έχεις δίκια", αποκρίθηκε ο Τίνκερ. "Ωστόσο, πολύ θα ήθελα να ήταν πιο όμορφη η βελανιδιά μου, για τα Χριστούγεννα".
"Πήγαινε να πλαγιάσεις τώρα", είπε καλοσυνάτα η κυρία Κουνελίτσα. ¨Αύριο ξημερώνουν Χριστούγεννα".

Η κυρία Κουνελίτσα τον αποχαιρέτησε κι έφυγε. Όμως, δεν ήθελε να είναι ο φίλος της στενοχωρημένος τις μέρες των Χριστουγέννων. Μήπως μπορούσε, άραγε, κάπως να το βοηθήσει;

Στον δρόμο για το σπίτι της συνάντησε κι άλλα ζωάκια: τον Λαγό Χέρμπερτ, το Ποντικούλη Φρέντι και την Νταίζη, τη Σκιουρίνα. Τους είπε για το δέντρο που είχε δει ο Τίνκερ στο βιβλίο του, και πόσο στενοχωριόταν το σκιουράκι, που το δικό του δέντρο ήταν ολόγυμνο.
"Πολύ το συμπαθώ αυτό το σκιουράκι", είπε η κυρία Κουνελίτσα.

"Θα ήταν υπέροχο να κάναμε γι' αυτόν κάτι το ξεχωριστό, φέτος τα Χριστούγεννα".
"Ναι, αλλά τι;" ρώτησαν ο Φρέντι και ο Χέρμπερτ με μια φωνή.
"Έχω μια ιδέα", είπε η Κουνελίτσα. "Ακολουθήστε με".

Το άλλο πρωί, ξημερώνοντας Χριστούγεννα, Ο Τίνκερ ξύπνησε από θορύβους και φωνές. Έσκυψε από το δέντρο του να δει ποιος έκανε όλη αυτή τη φασαρία - κι αντίκρισε τους φίλους του, που είχαν μαζευτεί γύρω από τον κορμό του δέντρου.

"Καλά Χριστούγεννα, Τίνκερ", φώναξαν όλοι μαζί. Ο Τίνκερ κοίταξε γύρω και δεν πίστευε στα μάτια του. Όσο εκείνος κοιμόταν, οι φίλοι του δούλευαν σκληρά για να του κάνουν έκπληξη.

Είχαν μαζέψει κουκουνάρια, μούρα, καρύδια, γκι και πουρναρόφυλλα. Κάποιες αράχνες, μάλιστα, είχαν υφάνει περίτεχνους ιστούς. Όταν τα ζωάκια συγκέντρωσαν όλα όσα χρειάζονταν, άρχισαν να στολίζουν το δέντρο.

Τώρα, τα δώρα τους κρέμονταν από τα κλαριά και η γέρικη βελανιδιά δεν ήταν πια γυμνή και βαρετή. Κι όταν άρχισε, σε λίγο, να χιονίζει, το δέντρο λαμποκοπούσε από τις ρίζες μέχρι την κορφή. "Είναι πανέμορφο", είπε ο Τίνκερ. "Πολύ πιο όμορφο από το δέντρο του βιβλίου. Σας ευχαριστώ όλους, πάρα πολύ. Κανείς άλλος δεν μου είχε κάνει ποτέ ωραιότερο χριστουγεννιάτικο δώρο".

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: άγκυρα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 112411



http://christmas.pathfinder.gr/child-xmas/tales/573555.html
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
BERO
VIP woman
VIP woman
BERO


Κατσίκα
Αριθμός μηνυμάτων : 5184
Ημερομηνία εγγραφής : 19/06/2009
Ηλικία : 69
Τόπος : ΑΘΗΝΑ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΤρι Δεκ 08, 2009 12:04 pm

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 237458-9995220
Ο Μικρούλης Αϊ-Βασίλης ...

Πολύ πολύ μακριά στο βορρά, εκεί όπου τα πρώτα χιόνια πέφτουν, όταν εμείς εδώ έχουμε ακόμη καλοκαίρι, βρίσκεται καλά κρυμμένο το χωριό των Αϊ-Βασίληδων. Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε εκεί ένας μικρούλης Αϊ-Βασίλης που δεν έβλεπε την ώρα να έρθουν τα Χριστούγεννα.

Ήταν πάντα ο πρώτος που έπαιρνε το χριστουγεννιάτικο δέντρο του από το μεγάλο δάσος. Και ήταν πάντα ο πρώτος που γυάλιζε το έλκηθρό του, λούστραρε τις μπότες του και αέριζε το παλτό του.

Όταν οι άλλοι Αϊ-Βασίληδες δεν είχαν αποφασίσει ακόμη τι δώρα θα πήγαιναν στα παιδιά, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης είχε ήδη ετοιμάσει και τυλίξει τα δώρα.

Περισσότερο του άρεσε να δωρίζει πράγματα που είχε φτιάξει με τα ίδια του τα χέρια. Ήξερε να φτιάχνει όλα τα παιχνίδια: πολύχρωμα αυτοκινητάκια και σκυλάκια με βούλες, ξύλινα αλογάκια, κουκλόσπιτα&

Κι έψηνε υπέροχα γλυκά. Ήξερε να φτιάχνει κουλουράκια με κανέλα σε σχήμα αστεριών, μελόπιτες, χρωματιστά μπαστουνάκια& Και τα μελομακάρονά του ήταν τα καλύτερα του κόσμου. Όταν τελείωνε το τύλιγμα των δώρων και το ψήσιμο των γλυκών, περίμενε με περισσότερη λαχτάρα το ταξίδι στα παιδιά από οποιονδήποτε άλλο Αϊ-Βασίλη. Και κάθε χρόνο τα ίδια&

«Όχι, δεν μπορείς να έρθεις μαζί μας» είπε ο αρχηγός Αϊ-Βασίλης, που αποφάσιζε για τα πάντα στο χωριό των Αϊ-Βασίληδων. «Είσαι πολύ μικρός». «Τα παιδιά θα σκάσουν στα γέλια» φώναξε ένας αγενέστατος νεαρός Αϊ-Βασίλης. «Ιδιαίτερα όταν τον δούνε» είπε, γελώντας ένας άλλος. «Πάνω στο μικροσκοπικό του έλκηθρο» φώναξε ένας τρίτος. Ήταν πολύ άσχημο αυτό που έκαναν, και λίγο έλειψε ο αρχηγός να τους αφήσει κι αυτούς στο σπίτι.

Όμως φέτος είχαν να δώσουν τόσο πολλά δώρα, που δεν μπορούσε να αφήσει πίσω κανέναν από τους νεαρούς Αϊ-Βασίληδες. Γι' αυτό τους κοίταξε μονάχα πολύ αυστηρά και είπε: «Να φέρεστε καλύτερα!». Και στο μικρούλη Αϊ-Βασίλη είπε:«Του χρόνου ίσως». Αλλά ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης δεν μπορούσε να το πιστέψει τόσο εύκολα πια.

Όταν έφυγαν οι υπόλοιποι Αϊ-Βασίληδες, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης δεν ήθελε ούτε να βλέπει ούτε να ακούει τίποτα. Έκλεισε τα παντζούρια κι έκατσε ολομόναχος στο δωμάτιό του. Δεν τον πείραζε που ήταν μικρότερος από τους άλλους. Αλλά τον στεναχωρούσε πολύ που δεν μπορούσε να πάει μαζί τους στο ταξίδι τους για τα παιδιά.

Μόνο όταν έπεσε η νύχτα, και τα πάντα είχαν πια ησυχάσει και ερημώσει, βγήκε από το σπίτι. Αφού δεν μπορούσε να ταξιδέψει, ήθελε τουλάχιστο να ξεμουδιάσει λιγάκι. Τα αστέρια έλαμπαν, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης όμως δε σήκωνε το βλέμμα να τα κοιτάξει. Κάπου εκεί ψηλά βρίσκονταν τώρα οι άλλοι με τα έλκηθρά τους που τα έσερναν τάρανδοι& Και τότε ξαφνικά ακούστηκαν φωνές από το μεγάλο δάσος. Στο μεγάλο δάσος ζούσαν τα ζώα. Τι να συζητούσαν άραγε τόσο αργά το βράδυ;

Τι καλά που ήταν τόσο μικρός! Έτσι μπορούσε να πλησιάσει στα κλεφτά χωρίς να τον δουν τα ζώα. Ήταν όλα τους εκεί: ο σκίουρος και ο λαγός,

η αρκούδα, το ζαρκάδι, τα ποντίκια& κι ήταν όλα τους πολύ κακόκεφα. «Είναι τρομερό» μούγκρισε η αρκούδα. «Οι Αϊ-Βασίληδες επισκέπτονται τους ανθρώπους, αλλά όχι τα ζώα». «Αν και δε θα χρειαζόταν να πάνε και πολύ μακριά» παραπονέθηκε ο λαγός. «Έτσι γινόταν πάντα» είπε η γριά κουκουβάγια. «Φοβάμαι ότι αυτό δε θα αλλάξει ποτέ».

Κι όμως άλλαξε! Γιατί, αμέσως μόλις το άκουσε ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης, έφυγε από εκεί πολύ πολύ αθόρυβα, πατώντας στα νύχια των ποδιών του, κι έτρεξε στο σπίτι. Έριξε μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη, στοίβαξε τα δώρα στο έλκηθρο, και αμέσως ξαναπήρε το δρόμο της επιστροφής. Μόνο που δεν του είχαν μείνει καθόλου τάρανδοι, αφού όλοι είχαν φύγει. Αλλά και μόνος του μπορούσε να σύρει το έλκηθρο μέχρι το μεγάλο δάσος.

Εκείνο το βράδυ τα ζώα έστησαν τέτοια γιορτή, που όμοιά της δεν είχε ξαναδεί το μεγάλο δάσος. Ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης έδωσε σε όλα τα ζώα από ένα δώρο, περισσότερο από όλα, όμως, χάρηκε η κατσούφα αρκούδα ποτέ στη ζωή της δεν είχε πάρει δώρο. Και πιο περήφανη από όλα ήταν η κουκουβάγια πήρε ένα ολοκαίνουριο πουλόβερ και ήταν σίγουρα το πιο κομψό πουλί του δάσους.

Αμέσως μόλις επέστρεψαν οι υπόλοιποι Αϊ-Βασίληδες, ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης παρουσιάστηκε μπροστά στον αρχηγό και του διηγήθηκε τι είχε γίνει στο μεγάλο δάσος. Ο αρχηγός έμεινε έκπληκτος και τον ανακήρυξε Αϊ-Βασίλη των ζώων.

«Μπράβο!» φώναξαν οι άλλοι Αϊ-Βασίληδες και τον ζητωκραύγασαν. Τρεις φορές μάλιστα! Από τότε ο μικρούλης Αϊ-Βασίλης είναι το ίδιο σημαντικός με τους μεγάλους&

Πηγή: Ο Μικρούλης Άη Βασίλης, Anu Stohner Henrike Wilson, Μετάφραση: Βούλα Αυγουστίνου (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ) Very Happy Very Happy Very Happy
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://dream.forumgreek.com
litsaki_s
VIP woman
VIP woman
litsaki_s


Κατσίκα
Αριθμός μηνυμάτων : 847
Ημερομηνία εγγραφής : 08/07/2009
Ηλικία : 44
Τόπος : Πειραιάς και Κιλκίς

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ EmptyΣαβ Ιαν 02, 2010 10:52 pm

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 172470








ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ 867199
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
https://agkyrovoli.forumgreek.com
 
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-
» ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ-ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ
» Αληθινές,ιστορίες φαντασμάτων και παραφυσικών φαινομένων

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
To Agkyrovoli :: Διασκέδαση - Ψυχαγωγία :: Το Καφέ του Αγκυροβόλι-
Μετάβαση σε: